Ward-Alsahra

W taldańskim określana również jako Dolina Róży lub Różana Dolina - bierze swoją nazwę od skał w tychże kolorach, wyczerpanych dawno temu złóż kwarcu oraz licznych pustynnych róż rosnących w okolicy. Ward-Alsahra, górska oaza z malowniczym wodospadem, stanowiła niegdyś przystanek kupieckich karawan, gdzie zbiegały się górskie przełęcze łączące zachodnie i wschodnie prowincje Qadiry, ale infestacje potworów oraz górskie plemiona zamknęły te arterie na długie wieki. Semiramis kontynuuje oczyszczanie masywu zapoczątkowane przez jej ojca (byłego marzbana Maharevu), by ponownie otworzyć o wiele krótsze - i tym samym wydajniejsze - lądowe szlaki handlowe przez masyw Zho. Ward-Alsahra obecnie stanowi główny obóz korpusu archeologicznego z Absalomu pod wodzą profesora Kazbara Wilgrima.


Falhaja

“Zaginione” miasto w górach, którego założenie datuje się na daty przed przybyciem Keleszytów (późny koniec Wieku Przeznaczenia), a rozkwit na przełom pierwszego milenium Wieku Intronizacji. Niewiele więcej wiadomo o Falhajy poprzez brak źródeł historycznych i nawet jej upadek wskutek najazdu Volnagura Piewcy Końca - jednego z Miotu Rovaguga - jest zaledwie jedną z teorii. Falhaja pozostaje tajemnicą, a jej założenie przypisuje się naprzemiennie koczowniczym plemionom Qadiry, keleszyckim osadnikom czy magom; opisuje się ją jako miasto handlowe, imperialny posterunek, jedną z pierwszych kolonii Keleshu, magokrację lub schronienie keleszyckich uchodźców. Nawet samo jej położenie pozostaje spornym tematem, z uczonymi lokującymi ją wzdłuż i wszerz masywu Zho. Teoretyzuje się również, że miasto pozostaje nieodkryte z racji ochronnych zaklęć nań nałożonych.