Pozwolę sobie podsumować na szybko aktualną sytuację: jesteśmy pod zamkniętymi drzwiami pokoju, w którym coś dopadło policjanta. Doktor szarpnie raz czy dwa za klamkę, a jeśli to nie pomoże, strzeli z rewolweru w zamek (żeby się tylko nie postrzelił w nogę). Jeśli drzwi nadal pozostaną zablokowane, rzucimy się do ucieczki.

Elenorsar, co jeszcze dodałbyś od siebie?

Na początku chciałbym podkreślić, że finalna scena sesji zupełnie mnie zaskoczyła (nie spodziewałem się aż tak szybkiego epilogu). Gdybym miał świadomość, że to mój ostatni post, być może napisałbym go inaczej, bardziej dobitnie uzmysławiając Elenorsarowi, że jego postać powinna natychmiast uciekać. Niemniej z drugiej strony patrząc, to była konwencja horroru, więc powinienem się bym od początku spodziewać tragicznego końca postaci.

Co do finalnej przemiany doktora Hyde w pana Jekylla, nie byłem świadomy istnienia takiej możliwości aż do chwili przeczytania posta MG - to dlatego ostatnią fabularkę napisałem z perspektywy trzeciej osoby, aby podkreślić, że w tym momencie piszę pod dyktando MG, a nie jako BG. Epilog okazał się dla mnie równie wielkim wstrząsem jak (zapewne) dla kolegi gracza, bo byłem pewien, że Ryan jakoś się wyzwoli spod presji obłędu i ucieknie z domostwa razem z Jamesem.

Bardzo dziękuję za sesję. Była to moja pierwsza przygoda z Zewem i przyznaję, że fabuła naprawdę mocno mnie wciągnęła. Odkryłem na nowo, że lubię takie straszne klimaty. Co do strony technicznej sesji, nie mam zastrzeżeń. Miała ponadprzeciętne tempo i dobrą komunikację między uczestnikami. To było bardzo pozytywne doświadczenie.

Oczywiście mam też bardzo dużo pytań odnośnie scenariusza. Kim byli ludzie z hotelu i jaką rolę w mrocznych wydarzeniach odegrał pan Chikao? Co naprawdę stało się z Cooperem? Skąd w domu brał się smród zgnilizny i dlaczego doszło do kradzieży książek? Kto wynajął Goodmana do przewozu Septigramu i co spowodowało jego zgon? Czy patolog Cain faktycznie wierzył w żywe trupy? I przede wszystkim, przeciwko jakiej sekcie stanęliśmy z Jamesem?