Drogi MG, mój bohater szczerze żałuje tego, że w ogóle mu wpadł do głowy pomysł opuszczania względnie bezpiecznej kryjówki. Chciałbym przeprosić Cię w jego imieniu za ten idiotyczny wypad i obiecać, że on tego więcej nie zrobi! A teraz szybka reakcja na bieżącą sytuację. Chociaż instynkt samozachowawczy wręcz wyje o to, bo strzelać bez sekundy wahania, jestem w stanie założyć, że to może być taka mała podpucha Mistrza Gry, żebym zastrzelił teraz Tylera i jego żonę (sam czasami sięgam po takie myki w swoich sesjach). Dlatego oblany lodowatym potem Garcia najpierw raz okrzyknie tych nadchodzących obcych, a jeśli nie zareagują, strzeli w pierwszego ze podlufowej śrutówki, w drugiego z kałasza, a potem od razu w nogi z powrotem do własnej kryjówki.

I przez całą drogę będzie wzywał w myślach Matkę Boską z Guadelupe, aby się zlitowała nad jego lekkomyślnością!

Odpowiedni post fabularny opisujący te poczynania Hectora pojawi się albo dziś późnym wieczorem albo jutro po południu.

W sumie dotąd nad tym nie pomyślałem, ale Hector nie jest aż tak objuczony bagażem, żeby nie dał rady przewieźć do Caligine wszystkiego, co teoretycznie jest na stacji (ma przy sobie karabin oraz plecak). Tak więc najpierw skoczy prosto na stację, a jeśli znajdzie tam zmarłego i jego dobytek, przewiezie wszystko motocyklem pod swój samochód. Potem przerzuci łupy do Silverado, przeleje paliwo z auta do motocykla, zje wszystko, co się da i pójdzie z powrotem do Tylera, aby poprosić go o zgodę na zostawienie auta przez kilka dni w Caligine.

Jeśli plan uda się zrealizować aż do tego punktu, wybiorę bagaż na podróż motorem i spróbuję przebić się przez mgłę do najbliższej następnej miejscowości.

Myślę, że to faktycznie byłoby już przegięciem, proszę Mistrza

Biorę tylko motor, broń i sakwy z zapasami, zmarłego pozostawiam własnemu losowi, bo szkoda mi czasu na ponowny pochówek!

Drogi MG, jeden fragment Twojego posta wydaje mi się bardzo istotny, ale zarazem nie do końca dla mnie zrozumiały. Cytuję poniżej:

„Nurtowała go tylko jedna rzecz. Tyler ciągle się nad czymś zastanawiał, musiał mu coś powiedzieć, co nie bardzo pasowało do wiedzy Tylera... o tym wszystkim dookoła. Tylko co?”

Czy chciałeś mi dać przez to do zrozumienia, że coś wypowiedzianego przez Hectora w trakcie tej krótkiej konwersacji zbiło Tylera z tropu? Jak mam to właściwie rozumieć?

Tak czy owak, z mętlikiem w głowie biorę się za następny post...

Zgodnie z tym, co napisałem w końcówce poprzedniej deklaracji, Hector będzie się chciał przyczaić w mgle, aby sprawdzić źródło hałasu w możliwie jak najbardziej dyskretny sposób. Motocykl porzuci na pastwę losu zakładając, że jeśli dzień się zresetuje po zaśnięciu, jutro znowu go pozyska na nowo. Na widok motocyklistów natychmiast zrejteruje wycofując się do domu, który wcześniej upatrzył sobie na kryjówkę - teraz już zna rozkład pomieszczeń i drogę na dach, więc przyczai się tam w oczekiwaniu na rozwój wydarzeń. Z posiadanego ekwipunku zabiera tylko broń: wszystkie trzy sztuki.

Jeśli zdoła szczęśliwie przedostać się do wskazanego domu, wejdzie na dach i stamtąd spróbuje nawiązać kontakt z gangerami, jeśli ci znajdą się w zasięgu głosu. Będzie to robił bardzo ostrożnie i nie wystawiając się na przypadkowy postrzał.