Nuada

Ogólny opis miasta i jego dzielnic.


San Perdido - czyli Miasto Zagubiony Świętych, to duża metropolia, mieszka tutaj kilka milionów ludzi. Znajduje się tutaj trzynaście dzielnic z których każda ma inny charakter i swój specyficzny klimat.
Miastem rządzi burmistrz, Frederick Burrow, ambitny trzydziestolatek, który dorobił się na handlu nieruchomościami. Zastąpił on na tym stanowisku, sir Dermota Humphreya de Trafford, który zginął w dość tajemniczych okolicznościach.
Mówi się, że Burrow ma bardzo bliskie kontakty z rodziną Bianchi, czyli jedną z głównych mafijnych familii w San Perdido.

Dla wszystkich stało się jasne, że zarówno śmierć baroneta de Trafford i zaprzysiężenie Burrowa na stanowisko burmistrza oznacza radykalne zmiany w ratusza i porządku, jaki panował w mieście.

Stare szlacheckie rodziny, które niemal od samego założenia miasta rządziły miastem od wielu lat traciły wpływy i znaczenie. Tajemnicza śmierć sir Dermota oznaczała definitywny koniec ich władzy.

Burrow, młody, zdolny i bezwzględny biznesmen, od kilku lat wyznacza nowy kierunek rozwoju miasta. Ma on wielu zwolenników, gdyż wielokrotnie powtarza, że jego nadrzędnym celem jest zlikwidowanie gangsterskich wpływów w mieście. I faktycznie policja pod jego kierownictwem wzięła się ostro do roboty, ale skupiła się głównie na latynoskich i murzyńskich gangach oraz interesach mafijnych rodzin Sabini i Papalia. Dziwnym trafem czystki omijają rodzinę Bianchi.
Burrow od dłuższego czasu wykupuje różne działki w mieście i mówi się, że ma on zamiar zająć się rewitalizacją Foramini, czyli jednej z najbardziej zaniedbanych dzielnic San Perdido.

Burrowi udało się też doprowadzić do porozumienia dwóch z trzech największych konkurujących ze sobą firm w mieście. Peterson Trading Company (w skrócie PTC) oraz koncernu Flagsfield współpracują teraz zgodnie, choć przez dziesięciolecia toczyły ostrą walką o wpływy i klientów.. Jedynie Crow Trading Establishment pozostaje w cichej opozycji wobec nowych władz. Mówi się jednak, że wynika to z faktu, że to ostatnia duża firma należąca do starej magnaterii. Rodziny Dampierre jako jedyna stara się jeszcze bronić swoich wpływów w mieście.

Reszta starej szlachty, wycofała się do swoich rezydencji na Atolu i tam, pogodzeni z losem, czekają końca swych dni.

____
W San Perdido funkcjonuje sprawny transport publiczny. Jest rozbudowana sieć metra oraz liczne linie autobusowe. Działają też dwie korporacje taksówkarskie, ale mówi się coraz głośniej o ich połączeniu w związku z działaniami nowego burmistrza i porozumienia jakie zawarły ze sobą PTC oraz Flagsfield.

___
Krótki opis poszczególnych dzielnic i mapa miasta

Przez San Perdido płynie rzeka, Lete. Dzieli ono miasto na dwie części.
Miasto zostało założone na prawym brzegu rzeki i to tam znajdują się historyczne dzielnice miasta, czyli:
- Atol;
- Old Nest;
- Verdin;
- Foramini.
Wraz z rozwojem San Perdido na lewym brzegu również zaczęto się osiedlać. Z biegiem lat, to właśnie ta strona zyskała na znaczeniu. Miało to związek z rozwojem przemysłu i budową licznych fabryk i osiedli robotniczych w dzielnicach Kombinat, Trustor.

Obecnie prawobrzeżna część miasta jest mocno zaniedbana i funkcjonuje, jako folklorystyczna atrakcja oraz w dużej mierze siedlisko wszelkiej przestępczości.

Nestrum - to biznesowe centrum miasta. To tutaj znajdują się wszelkie banki, instytucje finansowe, siedziba władz miasta i największych firm. Znajduje się tutaj też kilka wieżowców z apartamentami do wynajęcia oraz liczne interesy kontrolowane przez mafijne rodziny.

Palatium - to z kolei dzielnica zamkniętych osiedli, ekskluzywnych butików i galerii sztuki. Znajdują się one przeważnie wzdłuż głównej ulicy, czyli Aucuba Avenue. Tutaj także znajdują się rezydencję większości z mafijnych bossów oraz butiki ich żon i kochanek.

Urbo - czyli typowe śródmieście. Centrum rozrywki, handlu i kultury oraz siedziba wielu firm działających w mieście. Znajduje się tutaj też kilka osiedli o podwyższonym standardzie. W Urbo mieści się też wiele popularnych klubów muzycznych, restauracji, pubów i dyskotek.

Cloghill - jedna z głównych dzielnic mieszkaniowych. Dominują tutaj liczne osiedla i kamienice czynszowe. Dzielnica ta charakteryzuje się wysoką przestępczością i ogólnie ma złą opinię w całym mieście. Miejscowe gangi często urządzają strzelaniny na ulicy. W Cloghill mieści się też hala sportowa i siedziba drużyny koszykarskiej. “No Hope Hills”

Konvicta - druga, co do wielkości dzielnica mieszkaniowa. Spokojniejsza i cichsza wersja Cloghill. Często jednak traktowana na równi, a czasem nawet gorzej z Cloghill.
Tutejsi mieszkańcy jednak święcie wierzą, że są lepsi od sąsiadów. Nie jest to jednak pycha, ale swego rodzaju moralna wyższość i duma z własnego stylu życiu.
To baza waszej ekipy i miejsce zamieszkania waszych postaci. Tutaj znajduje się też Muzeum Historii Miasta oraz Główna Bibliotek. Obie instytucje, choć są publiczne to żyją tylko dzięki dobrej woli i pomocy tutejszych mieszkańców. Gdyby nie ofiarność społeczników z Konvicty, zapewne muzeum i biblioteka stały popadłyby w całkowitą ruinę. Władze miasta mają bowiem ważniejsze problemy niż tego typu instytucje.
Tutaj też znajduje się duży miejski park z amfiteatrem. Choć kiedyś to miejsce tętniło życiem i urządzano tutaj liczne koncerty i imprezy plenerowe, to obecnie jest to miejsce raczej omijane i niebezpieczne, a szczególnie w nocy. Liczne zaułki, mostki i małe wzgórza są miejscami plenerowych popijaw nastolatków, spotkań dilerów, noclegownią dla bezdomnych i meneli oraz areną nocnych bijatyk.

Vrekum - jedna z dzielnic przemysłowych miasta. Znajdują się tutaj liczne magazyny fabryk oraz porzucona baza wojskowa oraz ruiny lotniska. Baza wojskowa jest tajemniczym obiektem omijanym przez większość normalnych ludzi. Krążą plotki, że swego czasu wojsko prowadziło tam jakieś eksperymenty i teraz cały teren uważany jest za skażony i śmiertelnie niebezpieczny.

Bucolica - to dzielnica, jak zupełnie innego świat. Wygląda jakby ktoś wyrwał ją z innego miasta i grubymi szwami przyszył do San Perdido. Są to bowiem idylliczne przedmieścia, rodem z amerykańskich filmów z lat 40 i 50-tych. Równo przystrzyżone trawniki, czyściutkie podjazdy, nieskazitelnie białe ściany domów i radośnie pląsające dzieci pomiędzy posesjami.
Jak każda dzielnica także Bucolica ma swoje mroczne sekrety. To tutaj urodził się i wychował najsłynniejszy morderca i gwałciciel, Alfred Nilsen. Porywał on nastoletnich chłopców i przetrzymywał w piwnicy swego domu. Z jego ręki zginęło co najmniej dwanaście osób. Mówi się jednak, że liczba ofiar mogła być dużo większa.
Dom Nilsena do dzisiaj jest żywą raną i czarną plamą na historii tej dzielnicy. Stoi on opuszczony na końcu Sycamore Alley i budzi powszechną odrazę.

Foramini - praktycznie opuszczona stara dzielnica fabryczna. Siedlisko ruder i niszczejących fabryk, squatów i nielegalnych klubów. Koczuje tutaj wielu narkomanów i meneli. W opuszczonych budynkach gangsterzy, a także rodziny mafijne mają swoje dziuple i miejsca do załatwiania swoich porachunków lub niewygodnych ludzi. Jedynym jasnym punktem tej dzielnicy jest obserwatorium astronomiczne, które o dziwo działa do dzisiaj. Obowiązkowy punkt każdej szkolnej wycieczki. Opiekun tego miejsca, Stephan Hornbeam, to pasjonat astronomii i astrologii oraz domorosły pisarz. Samo obserwatorium to fanaberia jednego z magnatów z rodziny Gonzaga. Familia to do dzisiaj łoży na utrzymanie obserwatorium.

Kombinat i Trustorium - to dwie dzielnice stricte fabryczne. Różni je tylko właściciel. Kombinat należy głównie PTC, a Trustorium do Flagsfield.

Ultimortum - to właściwie nie dzielnica, a teren znajdujący się już poza granicami miasta. Miejsce to efekt nieudanego eksperymentu społecznego jednego z magnatów, który wymyślił sobie, że wszystkich kolorowych ludzi przesiedli w jedno miejsce. Zbudował im nawet tanie domy z drewna, szpital i szkołę. Okazało się jednak, ze teren jest niezwykle podmokły i projekt osiedla dla kolorowych zaczął tonąć w bagnie.
Obecnie to zwykłe slumsy i tereny, gdzie natura odbiera człowiekowi, to co ten sobie przywłaszczył. Podmokły teren to kryjówka licznych kryminalistów i outsiderów. Kiedyś znajdowała się tutaj hipisowska komuna. Banda zbuntowanych nastolatków próbowała zbudować tutaj utopijne miasto, gdzie wszyscy byliby braćmi, nikt nie cierpiałby głodu i nie musiał pracować. Projekt jednak upadł szybciej niż się mogło wydawać. W miejscu dawnej komuny koczują a to cyganie, a to jakaś grupa artystycznych wolnych duchów, a to jakaś pogańska sekta.

Atol - wyspa na rzece Lete. Teren podmokły, dość gęsto porośnięty roślinnością. Kiedyś wyspa tętniła życiem i tutaj pobudowali swoje rezydencje ojcowie założyciele miasta. Na niej też mieściły się pierwsze pola bawełny. Teraz zarówno pola bawełny, osiedla niewolników, jak i wille magnackich rodzin gniją i wolno popadają w nicość.

Old Nest - dawne centrum San Perdido. Historyczna dzielnica miasta utrzymana w całkiem niezłej kondycji. Tutaj mieści się dawny budynek ratusza, obecnie znajduje się tutaj budynek sądu, a w jego podziemiach niewielkie więzienie. Urokliwe uliczki oświetlają gazowe latarnie, a przy rynku i w jego pobliżu ulokowały się liczne restauracje i galerie sztuki. Tutaj też swoją główną ma ród Dampierre, ostatnia z wielkich magnackich rodzin, która przeciwstawia się nowemu porządkowi. To w dużej mierze, dzięki ich obecności dzielnica nie popadła w ruinę, jak Foramini, czy nawet sąsiadująca z nią Verdin.

Verdin - to dawna dzielnica mieszkaniowa dla robotników. Obecnie mieści się tutaj aleja czerwonych latarni, pół legalne kasyno, a także magiczna promenada, Wzdłuż jednej alei zogniskowało się niemal całe duchowe życie miasta. Wróżki, jasnowidze, hinduskie sekty, loża masonów i pogańskie chramy, i okultystyczne sekty, znajdziesz tutaj wszystko. W pobliżu też można trafić na urokliwe artystyczne knajpki i małe teatry.

 

Nuada

Raul Hernandez

Z albumu Ayo Oke

Raul Hernandez, to około 40-letni mężczyzna o meksykańskim pochodzeniu. Obecnie współwłaściciel wypożyczalni kaset wideo "Full Color Paradise", którą prowadzia wraz Ayo Oke.
Para poznała się, gdy w dzielnicy grasował groźny gang zwany Gorilla Syndicate, którego przywódcą był Magilla Johnson. Potężny ponad dwumetrowy chłop o aparycji neandertalczyka. On i jego pomagierzy, terroryzowali okolicą wyłudzając haracze, napadając na przechodniów i demolując sklepy i ulicę.
Któregoś dnia Magilla i dwóch jego przydupasów wpadli do wypożyczalni Ayo i zaczęli rozpierduchę. Wtedy to pojawił się senior Hernandez i rzucił wyzwanie gangusom. Mimo przewagi, przegrali oni sromotnie, choć Hernandez też mocno oberwał.
Ayo pomagała mu dojść do zdrowia. Od słowa do słowa zostali przyjaciółmi, a w niedługim czasie wspólnikami.

Raul Hernandez w przeszłości był słynnym zapaśnikiem, a i dzisiaj zdarza mu się występować na arenie. Raz w miesiącu daje on pokazowe walki w siłowni Stipe. W przeszłości występował, jako luchador o pseudonimie "Santo Huracan"

Raul Hernadez, to pragmatyczny jegomość o pogodnym usposobieniu. Zawsze chętny do pomocy bliźnim w potrzebie. Dobry duch tak wypożyczalni, jak i całej dzielnicy. Sąsiedzi nie raz zwracają się do niego z prośbą o naprawieniu kranu, skrzypiących drzwi lub wymianę żarówki w windzie.

Brat Raula, Juan też kiedyś uprawiał zapasy, a obecnie ma niewielką firmę remontową.a

 

Nuada

Mechanika Miasta Mgły

Zacznę od tego, że w tym systemie sama gra, to rozmowa, budowanie opowieści. W sumie przy naszej grze to dość oczywiste, bo w pbf-y gra się zupełnie inaczej niż klasycznie przy stole. Mamy mniej metagry, mniej omawiania pewnych rzecz z pozycji graczy, a nie postaci i co najważniejsze, te dyskusje sę mocno oddzielone od samej właściwej sesji.

Ani to dobrze, ani źle. Po prostu taka specyfika formuły w jakiej jesteśmy.

W związku z tym na pewno nie wszystkie narzędzie, jakie daje system zostaną wykorzystane, a niektóre na pewno będą modyfikowane lub pojawią się niejako naturalnie, jak choćby opisy codziennego życia postaci, czy wewnętrznych przemyśleń. W pbf-e to zasadniczo norma, w tym systemie jest to pewne novum i dodatkowa zasada.

To, co ważna, o ile nie najważniejsze, to fakt, że to tylko wy jako gracze wykonujecie rzuty i wy macie wpływ na scenę, gdy chcecie podjąć jakieś działanie.
Sprawia to, że trzeba się przestawić z takiego klasycznego myślenia i grania, że to rzut rządzi daną sytuacją.
Trochę to paradoksalne rzecz jasne, bo gdy mamy wykonać rzut kośćmi to jego wynik odpowiada za status podjętych działań.

I tak i nie.

Miasto Mgły, to filmowa konwencja i jako gracze jesteście także w pewien sposób odpowiedzialni za przebieg fabuły. Nie chodzi mi oczywiście o to, że wasze działania determinują to jak reaguje świat. Gdy podejmujecie jakieś działanie, to musicie myśleć o tym, jak dana scena mogłaby się rozgrywać w jakimś filmie lub serialu, aby to wyglądało atrakcyjnie i rzecz jasna w miarę możliwości wplatając w to wasze motywy tak Logosu, jak i Mythoi.

Wiem, że może to brzmieć z lekka niezrozumiale i trącić jakimś absurdem. Myślę jednak, ze wszystko wyjdzie w praniu i szybko połapiecie o co chodzi.

Podejmując jakieś działanie ważne zatem, aby nie tylko określić co konkretnie chcecie zrobić, ale też jaki efekt przez to chcecie uzyskać dla waszej postaci, dla waszej grupy i dla swojego Mythoi lub Tożsamości.

___
Dobra dość tego teoretycznego bełkotu. Przejdźmy do sedna.

Mechanika Miasta Mgły zasadza się na tzw Ruchach/Moves. Wykonanie ruchu polega na opisaniu działania, którego podejmuje się wasza postać. Następnie wskazujecie z jakich Mocy, tagów korzystacie. Następnie wykonujecie rzut 2k6 i dodajecie do niego tyle liczbę tagów z których skorzystaliście i ewentualnie odejmujecie tagi lub statusy, które wam w tym zadaniu przeszkadzają (przeważnie określa je MG lub inny gracz lub po prostu sama sytuacja lub właściwości miejsca). Wynik 7 i więcej oznacza powodzenie. Z tym, że 7-9 to sukces z komplikacjami, a 10 i więcej, to pełny sukces
Wynik 1-6 oznacza oczywiście porażkę i pozwala MG skorzystać ze swoich Ruchów, by utrudnić życie BG. Może też na przykład zdecydować, że dane działanie się udało, ale okupione będzie jakimś utrudnieniem, bądź Statusem.

Efekt rzutu 2k6+Moc 1-6 - porażka/MG zyskuje dodatkowy Ruch dla siebie; 7-9 - sukces z konsekwencjami; 10-12 - pełen sukces; 12+ - sukces spektakularny;

Niektóre Ruchy, mają też jasno określone konsekwencje lub definiują, co się stanie przy konkretnym wyniku.
Nie będę ich tu teraz opisywał. Pojawi się to, gdy będziemy mieli konkretną sytuację

Można korzystać z tych samych tagów Mocy i Statusów, o ile sytuacja nie uległa zmianie. Niektóre Ruchy też bywają ze sobą powiązane i wynik jednego wpływa na szansę powodzenia innego.

Za przeciwników i działania NPC-ów się nie rzuca. MG ma do dyspozycji pewne Ruchy tzw. Ruchy Miękkie i Twarde i to nimi operuje, by reagować postaciami niezależnymi.

____
Istnieje osiem podstawowych Ruchów i są to:
- Zmiana zasad gry - czyli kiedy korzystasz z Mocy, by pomoc swojej ekipie lub by przeszkodzić przeciwnikom;
- Przekonaj - czyli kiedy używasz swoich Mocy, by kogoś do czegoś przekonać, zagrozić mu lub nakłonić do zrobienia czegoś;
- Zmierz się z zagrożeniem - czyli kiedy używasz swoich umiejętności, aby uniknąć nadchodzące uderzenia, uniknąć obrażeń lub by oprzeć się negatywnym wpływom;
- Stań w szranki - czyli kiedy używasz swoich umiejętności, aby pokonać ktoś lub coś w bezpośredniej walce lub konfrontacji o kontrolę nad czymś lub zdobycie czegoś lub osiągnięcie jakiegoś celu;
- Wal z całych sił - czyli kiedy używasz całej potęgi swojej mocy, by kogoś powstrzymać lub zranić;
- Zbadaj - czyli kiedy używasz swoich mocy, by zdobyć cenne informacje lub odpowiedzi na swoje pytania;
Tutaj znajduje się taki, jakby dodatkowych ruch, zawarty w tym głównym.
Nazywa się to - Spójrz poprzez Mgłę - i używa się go kiedy powołujesz się na swój Mit, by ujrzeć rzeczy takimi jakimi są.
- Działaj skrycie - czyli kiedy używasz swoich zdolności, by działać skrycie, potajemnie, bez zwracania na siebie uwagi;
- Podejmij ryzyko - czyli kiedy wykonujesz odważne, ryzykowne lub wręcz głupi wyczyn

____
Oprócz tego są tzw. Ruchy Filmowe. I są to:
- monolog - jeden z graczy na początku sesji przemawia w imieniu swojego bohatera nadając tym samym rozgrywce pewien określony charakter i pokazując wewnętrzne myśli postaci. W naszym przypadku rzecz kompletnie nieużyteczna, a raczej coś wykorzystywanego powszechnie.
- flashback - raz na sesję, każdy z graczy ma prawo powołać się na jakieś wydarzenie z przeszłości swojej postaci, które w jakiś sposób będzie wspierać jego aktualne działania;
- montaż - znowu rzecz taka trochę naturalna dla pbf-u, czyli szybkie przedstawienie pewnych określonych działań rozłożonych w czasie, które dzieją się pomiędzy główną akcją. Mogą to być codzienna praca, odpoczynek, czy też rekonwalescencja po jakiś tragicznych wydarzeniach, szukanie odpowiedzi dotyczących swojego Mitu lub Tożsamości, przygotowania do kolejnej akcji, zbieranie informacji lub sprzętu.
- rozmowa przy napisach końcowych - kolejny Ruch, który w przypadku pbf-ów jest powszechny, czyli ukazanie na koniec sesji przemyślenia postaci, jak i graczy na temat wydarzeń jakie miały miejsce.

____
Oprócz Ruchów istnieją też tzw. Momenty Dramatyczne.
Życie riftera, nawet tego najbardziej spokojnego i statecznego wypełnionego jest właśnie takimi ważkimi chwilami, które decydują o jego dalszym życiu. To właśnie w takich momentach balansuje on na metaforycznej linie pomiędzy swoim Logosem, a Mythoi.

Za każdym razem, kiedy postać staje przed wyborem pomiędzy postępowaniem zgodnie ze swoją Tożsamością lub swoim Mitem, albo gdy w toku akcji zbliża się do poznania tajemnicy ukrytej za nimi, to przyznaje sobie punkt Skupienia. Każdy z Motywów ma trzy stopnie Skupienia i trzy stopnie Zatracenia.
Punkty Zatracenia otrzymywane są, gdy postać rezygnuje z postępowania zgodnie ze swoimi Mitem lub Tożsamością.

Gdy zdobędziecie trzy punkty Skupieni macie prawo do zdobycia dodatkowego Taga w tym konkretnym Motywie.
Gdy zdobędziecie trzy punkty Zatracenia, tracicie dany Motyw i musicie go zastąpić przeciwstawnym. Jeżeli straciliście Motyw Logosu, to musicie stworzyć nowy Motyw dla Mitu i odwrotnie.

Zatem Momenty Dramatyczne, to coś na kształt takich punktów doświadczenia z innych systemów. Z tym, że to wy jako gracze decydujecie w którym momencie jak postąpić i jaki punkt sobie przyznać. Bowiem, to wy decydujecie w jaką stronę będzie rozwijać się wasza postać.

___
To tyle podstawowych kwestii jeżeli chodzi o mechanikę.
Pewnie pojawi się wiele kwestii niejasnych lub niezrozumiałych. Nie martwcie się tym. Wszystko będziemy wyjaśniać i przekładać na mechaniczny język jeśli będzie to konieczne.

Jak widać jest to system wspierający mocno storytelling, a w nim jak widać każdy z was czuje się świetnie, więc nie powinno być problemów z opanowaniem tej prostej w sumie mechaniki.

Szczegóły zapewne wyjdą przy konkretnych akcjach.

Z zasadami będziemy się zmagać wspólnie, bo jak wspominałem na początku nigdy nie prowadziłam tego systemu na żywo i znam go tylko na tyle na ile przeczytałem w podręczniku.

 

GreK

Gareth Bull Tarkovsky, syn emigrantów z Polski. Ze względu na swoją posturę (sto kilogramów żywej wagi, z czego większość to mięśnie) oraz styl walki zyskał przydomek Bull - Byk.
Miejsce zatrudnienia: bramkarz w klubie nocnym Żarłoczna Ostryga w dzielnicy Palatium tuż przy granicy z Konvictą.
Miejsce zamieszkania : Konvicta. Stały bywalec siłowni i lokalnego klubu bokserskiego w którym zaprzyjaźnił się z Davem Malkovichem

 

__________________
LUBIĘ PBF
(miałem to wygwiazdkowane ale ktoś uznał to za deklarację polityczną)

Nuada

Garść NPC-ów
w linkach do artów:

Pan burmistrz
https://imgur.com/PElqCa2

Camille Burrow
https://imgur.com/eEX9q2f

Luca Pastronni
https://imgur.com/GYyTNKp

Gareth Tarkovsky
https://imgur.com/BzZW4Ad

Jack Reno
https://imgur.com/KAmNQ6Y

Molly Petit
https://imgur.com/5FJratK

Piroman
https://imgur.com/uAs4ZFx

Raul Hernandez
https://imgur.com/Ck8YXL1