" Na wschód od Edenu" John'a Steinbeck'a

Milly · 29-01-2005, 00:42

Podchodziłam do tej książki wiedząc o niej jedynie tyle, że to klasyka światowej literatury. Trochę się jej bałam, bo wiadomo, że klasyka nie zawsze jest zjadalna dla "zwykłych śmiertelników". Jakże wielka była moja radość, gdy okazało się, że to nie tylko książka zjadalna, ale i jedna z najlepszych, jakie w życiu czytałam.
Całą zawartość książki streszcza dedykacja autora zawarta na samym jej początku: "Znajdziesz w nim ból i wzruszenie, przyjemne i nieprzyjemne uczucia, złe myśli i dobre myśli - zadowolenie z rodzącego się pomysłu, trochę rozpaczy i nieopisaną radość tworzenia." Dokładnie to wszystko zawiera ta powieść, a wszystko obleczone jest w historię kilkorga niezwykle zwykłych ludzi.
Początkowo miała to być opowieść o rodzinie Steinbecków i Hamiltonów (z których pochodziła matka pisarza), jednak przeobraziła się ona w coś więcej, niż tylko rodzinną sagę.
Nie chciałabym Wam za wiele zdradzać, gdyż w książkę tą należy się wgryźć samemu i samemu czerpać z niej to, co oferuje. A oferuje rozważania nad tym, czym tak naprawdę jest zbrodnia, którą Kain popełnił na Ablu. Nie przerażajcie się jednak, bo nie ma tam zbyt wielu wątków religijnych i nikt nie wmusza w czytelnika bredni znanych z katolickich telewizji itp. Jest tam raczej w niezwykły sposób pokazane prawo człowieka, najpiękniejsze, jakie dostał. Prawo wyboru zaklęte w magiczne słowo "Timszel" - "Możesz". Piękno człowieka takiego, jakim jest, ani czystego, bezgrzesznego, ani brudnego, zanużonego w grzechu i plugastwie, tylko takiego, jak my wszyscy - zarówno z dobrymi, jak i złymi myślami, mogącego wybierać swoją drogę, nie obciążonego żadnymi konsekwencjami dziedzicznymi. Opowieść, która daje nadzieję, choć nie brak w niej momentów dramatycznych, zbrodni, śmierci i łez.
Muszę Was przestrzec, że nie jest to książka dla tych, którzy lubią akcję i szybko mknący do przodu wątek. Dość dokładnie opowiada losy bardzo wielu ludzi, zatrzymująca się w pewnych momentach akcja płynnie przechodzi w motyw refleksji, opisu miejsc i czasu, w których powieść się odgrywała. Nacisk kładziony jest na psychikę bohaterów, dlatego jesteśmy z niemalże wszystkimi od samych narodzin, aż do śmierci. Jednakże wszystko dzieje się płynnie, nie ma miejsc, przez które trudno przebrnąć, a dwa tomy po 500 stron każdy [przynajmniej w wydaniu Państwowego Instytutu Wydawniczego z 1981r.] czyta się tak szybko, że nie zauważa się płynącego czasu.
Polecam książkę szczególnie tym, którzy uważają, że ich życie jest zdeterminowane przez odgórny los, lub tym, którzy mają wątpliwości natury moralnej. Jednak myślę, że każdy prędzej czy później powinien ją poznać, więc oderwijcie się na kilka dni od książek fantasy i gier komputerowych i poświęćcie ten czas na poznanie mądrości tej powieści, która może wniesie coś naprawdę dobrego w Wasze życie.

Miłego czytania życzy M.

29-01-2005, 00:42	#1
Milly Reputacja: 1	" Na wschód od Edenu" John'a Steinbeck'a Podchodziłam do tej książki wiedząc o niej jedynie tyle, że to klasyka światowej literatury. Trochę się jej bałam, bo wiadomo, że klasyka nie zawsze jest zjadalna dla "zwykłych śmiertelników". Jakże wielka była moja radość, gdy okazało się, że to nie tylko książka zjadalna, ale i jedna z najlepszych, jakie w życiu czytałam. Całą zawartość książki streszcza dedykacja autora zawarta na samym jej początku: "Znajdziesz w nim ból i wzruszenie, przyjemne i nieprzyjemne uczucia, złe myśli i dobre myśli - zadowolenie z rodzącego się pomysłu, trochę rozpaczy i nieopisaną radość tworzenia." Dokładnie to wszystko zawiera ta powieść, a wszystko obleczone jest w historię kilkorga niezwykle zwykłych ludzi. Początkowo miała to być opowieść o rodzinie Steinbecków i Hamiltonów (z których pochodziła matka pisarza), jednak przeobraziła się ona w coś więcej, niż tylko rodzinną sagę. Nie chciałabym Wam za wiele zdradzać, gdyż w książkę tą należy się wgryźć samemu i samemu czerpać z niej to, co oferuje. A oferuje rozważania nad tym, czym tak naprawdę jest zbrodnia, którą Kain popełnił na Ablu. Nie przerażajcie się jednak, bo nie ma tam zbyt wielu wątków religijnych i nikt nie wmusza w czytelnika bredni znanych z katolickich telewizji itp. Jest tam raczej w niezwykły sposób pokazane prawo człowieka, najpiękniejsze, jakie dostał. Prawo wyboru zaklęte w magiczne słowo "Timszel" - "Możesz". Piękno człowieka takiego, jakim jest, ani czystego, bezgrzesznego, ani brudnego, zanużonego w grzechu i plugastwie, tylko takiego, jak my wszyscy - zarówno z dobrymi, jak i złymi myślami, mogącego wybierać swoją drogę, nie obciążonego żadnymi konsekwencjami dziedzicznymi. Opowieść, która daje nadzieję, choć nie brak w niej momentów dramatycznych, zbrodni, śmierci i łez. Muszę Was przestrzec, że nie jest to książka dla tych, którzy lubią akcję i szybko mknący do przodu wątek. Dość dokładnie opowiada losy bardzo wielu ludzi, zatrzymująca się w pewnych momentach akcja płynnie przechodzi w motyw refleksji, opisu miejsc i czasu, w których powieść się odgrywała. Nacisk kładziony jest na psychikę bohaterów, dlatego jesteśmy z niemalże wszystkimi od samych narodzin, aż do śmierci. Jednakże wszystko dzieje się płynnie, nie ma miejsc, przez które trudno przebrnąć, a dwa tomy po 500 stron każdy [przynajmniej w wydaniu Państwowego Instytutu Wydawniczego z 1981r.] czyta się tak szybko, że nie zauważa się płynącego czasu. Polecam książkę szczególnie tym, którzy uważają, że ich życie jest zdeterminowane przez odgórny los, lub tym, którzy mają wątpliwości natury moralnej. Jednak myślę, że każdy prędzej czy później powinien ją poznać, więc oderwijcie się na kilka dni od książek fantasy i gier komputerowych i poświęćcie ten czas na poznanie mądrości tej powieści, która może wniesie coś naprawdę dobrego w Wasze życie. Miłego czytania życzy M.