12-09-2007 12:19 | |
Milly | Pozwoliłam sobie przenieść ten artykuł do tutoriali, ponieważ to tutaj właśnie forumowicze najczęściej szukają pomocy i pytają, szczególnie gdy są całkiem "zieloni". Do arta dodałabym jeszcze, że ten spis zasad w podręcznikach nazywa się systemem, a w zależności od specyfiki, tematyki itd. systemy noszą różne nazwy - "D&D", "Świat Mroku" etc., etc. Tak mi się to rzuciło w oczy, bo ostatnio ktoś tu pisał, że "zna się na RPG, ale co to jest to DnD, WoD...???" Można by jeszcze dodać coś o autorskich systemach, ale myślę, że to już wyższa szkoła jazdy i lepiej, żeby początkujący zaczął od poznawania istniejących systemów niż zachęcony zaczął robić swój własny. Sprawa kolejna, to właściwie bardzo podobny artykuł Yarota, umieszczony w Pomocniku: RPG, czyli o istocie rzeczy, graczach i Mistrzu Gry. Pomimo zdublowanego tematu nie będę bynajmniej kasować tego arta, po prostu odsyłam także do zapoznania się z nim, bo jeśli ktoś naprawdę nie wie co to RPG, lepiej żeby przeczytał sobie o tym nawet i dwa, trzy arty. Im lepiej wyjaśnione podejście do tematu tym lepiej dla forumowicza. |
12-09-2007 10:37 | |
Mira | Gdy oglądamy film, bądź czytamy książkę osadzoną w charakterystycznym świecie, jak np. Gwiezdne Wojny, Władca Pierścieni, Diuna, bardzo często chcielibyśmy wraz z bohaterami przeżywać ich przygody. Zwiedzić mroczne lochy, wykraść cenne skarby ze smoczego leża, polować na śmiertelników jako straszliwe wampiry, czy w końcu przemierzać pustkowia post-nuklearnej Ameryki... Z takich właśnie pragnień powstały gry RPG, czyli zabawy gdzie wcielamy się w wyimaginowanego bohaterka czy bohaterkę, a losy postaci toczą się w świecie istniejącym jedynie w naszej wyobraźni. Pod skrótem RPG kryją się trzy słowa: Role Playing Game. W wolnym tłumaczeniu oznacza to: gry fabularne. Sami gracze bardzo często urozmaicają tłumaczenie skrótu RPG, np. rabuj – pal - gwałć. Co dowcipniejsi komentują, że w takiej właśnie kolejności należy te czynności przeprowadzać. W tym artykule zamierzam jednak skupić się na najprostszym, szablonowym ujęciu gier RPG, aby osoba niezaznajomiona z tematem, mogła choć trochę pojąć istotę tej zabawy. Po co się gra? Odpowiedzi na to pytanie będzie równie wiele, jak na pytania z rodzaju: po co ogląda się filmy czy czyta książki... Grając w RPG stajemy się bezpośrednimi uczestnikami ciekawych i niezwykłych przygód, na których rozwój mamy bezpośredni i interaktywny wpływ. Jesteśmy ograniczeni przede wszystkim naszą własną fantazją. Wobec czego pod kątem udostępnianych możliwości, wszystkie gry komputerowe razem wzięte nie dają nawet namiastki tego, co daje przeciętna sesja RPG. Natomiast najlepsze sesje często stają się podstawą do napisania świetnych książek. Taką kultową pozycją jest seria Dragon Lance, która liczy już kilkanaście tomów i cieszy się poczytnością nie tylko w Ameryce, ale też w Japonii, czy Europie (u nas również). No dobrze, a jak wygląda sama gra? Rozpoczęcie rozgrywki wygląda zazwyczaj tak, że grupa graczy spotka się czy to w plenerze, czy u kogoś w domu, by rozegrać „sesję”. Zazwyczaj każdy z graczy posiada kartę swojej postaci, która jest skróconym opisem oraz biografią postaci. Wedle schematu jeden gracz prowadzi jednego bohatera, choć zdarza się również, że jedna osoba kieruje jednocześnie np. rycerzem i giermkiem. Sesję rozpoczyna Mistrz Gry, którego pełni funkcję narratora. Jest to osoba prowadzącą przygodę - to on określa świat, w którym poruszają się gracze. Jest każdą napotkaną przez nich osobą, opisuje reakcje otoczenia na zachowania bohaterów, a zatem jest odpowiedzialny za tło przygody. Mistrz Gry (w skrócie MG) ma bardzo odpowiedzialną rolę i w dużej mierze to od niego zależy czy sesję będzie można potem zaliczyć do tych udanych. Mamy Mistrza Gry i mamy graczy, co dalej? Świat, w którym bohaterowie przeżywają przygody zależy tylko i wyłącznie od MG. To on jest jedynym sędzią w tym świecie, do niego należy również decyzja o tym czy bohaterowi prowadzonemu przez gracza uda się np. otworzyć zamek przy pomocy wytrychu, rzucić zaklęcie, czy też zranić orka mieczem. Jednak nawet Mistrza Gry ograniczają pewne zasady. Zasady te spisane są w podręcznikach, które zawierają reguły walki, rzucania zaklęć, stosowania i poznawania umiejętności oraz wymieniają i opisują przedmioty dostępne graczom w świecie. Co najważniejsze jednak - w podręcznikach zawiera się dokładny opis nie tylko sposobu gry, ale też samego świata: przykładowe przygody, opis obyczajów, profesji, bóstw i organizacji w nim występujących. Oprócz tego podręcznik do gry RPG zazwyczaj zawiera instrukcję jak „krok po kroku” stworzyć postać, przykładowe karty postaci oraz czystą kartę, którą później można skserować i wypełnić wedle parametrów własnego bohatera. Fenomen RPG Gra fabularna to po prostu rozrywka, miły sposób na spędzenie wolnego czasu. Jak w przypadku każdej zabawy, granie w RPG ma dawać satysfakcję. Istnieją różne sposoby grania w RPG: niektórzy lubią bawić się przy ciastkach i coli, inni klimatycznie - przy zapalonych świecach. Jedni uwielbiają polowanie w lochach na potwory, inni preferują pałacowe intrygi... Najważniejsze jest to, by wszyscy byli zadowoleni z zabawy. Fenomen gier RPG, których oficjalny początek historii datuje się na lata siedemdziesiąte, polega chyba na tym, że rozrywka ta nie jest ograniczona żadną ramą, zasady gry są elastyczne: świat można sobie obrać dowolny, sposób rozgrywania również. Nie ma tu barier wiekowych czy też innych: płciowych, społecznych itp. Równie dobrze mogą spotkać się kilkunastoletni chłopcy, którzy z wypiekami na twarzy będą odgrywać przygody Anakina z Gwiezdnych Wojen, ale może to być przykładowo grupa studentek, chcących urozmaicić sobie czas, np. odgrywając średniowieczne damy dworu... Nie wspominając już o tzw. „erpegowcach-dinozaurach”, którzy grają od kilkunastu, a nawet kilkudziesięciu lat i rozrywka ta dalej jest dla niech atrakcyjna. Słowem w RPG może zagrać każdy, kto ma ochotę dać się ponieść wyobraźni. |