Spis Stron RPG Regulamin Wieści POMOC Kalendarz
Wróć   lastinn > Zakątek LI-teracki > Artykuły, opowiadania, felietony > Opowiadania
Zarejestruj się Użytkownicy


komentarz
 
Narzędzia artykułu Wygląd
<!-- google_ad_section_start -->Globalny Terror - London calling<!-- google_ad_section_end -->
Globalny Terror - London calling
Autor artykułu: Niles Elmwood
09-10-2008
Globalny Terror - London calling

[MEDIA]http://nie.ma.loginu.googlepages.com/9-LondonCalling.mp3[/MEDIA]

Zdyszani zatrzymali się z dudniącym łomotem setek ciężkich butów o bruk. Przed nimi rozciągała się panorama martwego miasta, oddzielona od nich szeroką wstęgą leniwej rzeki. Stali w długim szeregu, tarcza w tarczę, czarne kaski i białe pały, u podnóża mostu, w przedsionku asfaltowego korytarza ulicy, która łagodnym łukiem łączyła oba brzegi.

Po drugiej stronie zaczęły pojawiać się, z początku pojedyncze sylwetki ludzi.

Ciężko unosiły się szerokie klaty czarnych, kuloodpornych kamizelek. Skupione źrenice, zza opuszczonych plastikowych przyłbic wbijały się w zbierający się w oddali tłum.

Z ruin wyłaniały się wciąż nowe postacie. Wyskakiwali z ziejących ciemnością okien, wychodzili niczym z podziemi uśpionego miasta. Jak przesypujący się piasek napływali niekończącymi się falami. Widać było z oddali ich groteskowe sylwetki. Kolorowe, czarne i łyse głowy. Skóry, łachmany, mundury i gołe torsy. Tłum, który łączyła odmienność i brak jakiejkolwiek reguły. Wystrzępione zielone mundury i ortalionowe dresy. Brudni mężczyźni i dzikie kobiety. Wszystkich łączył ten sam nienawistny i zawzięty wyraz twarzy. Wszyscy, jak jeden, ściskali w rękach kije, drągi, siekiery, łańcuchy, deski albo długie dzidy metalowych prętów.

ŁUP! - pojedyncza pałka tępo odbiła się od tarczy.
ŁUP! ... ŁUP!... ŁUP!... - odpowiedziały jej dziesiątki pozostałych.
Po chwili krótkim echem głucho urywały się miarowe - ŁUP!-ŁUP!-ŁUP! - setek uderzeń.

Nabrzmiały po drugiej stronie, zawieszonej nad rzeką betonowej tęczy tłum, zatrzymał się w falującym wyzywającym spojrzeniu.

Podkute wojskowe kamasze, z towarzyszącym łomotem białych pał, dudniąc wbiegły na most.
W połowie drogi zderzyli się z falą potężnego ryku, jaki wyrwał się z setek gardeł, jakby wstrzymanego na smyczy miasta. Brudne, pełne blizn i deformacji twarze wykrzywiały się w złowieszczym gniewie. Pierwsi niecierpliwi wysypali się z falujących w miejscu szeregów, wymachując w biegu łańcuchami i siekierami na spotkanie czarnej masy. Za nimi runęła reszta. Biegli ramię w ramię, kobieta obok mężczyzny, chłopak obok dziewczyny, stary i młody, czarny z białym. Wojskowe brudne buty i porwane adidasy dynamicznie przeskakiwały przeszkody, zniszczone trotuary i resztki niskiego murku, który oddzielał w przeszłości szeroką jezdnię od chodnika. Najbardziej wysunięty w szturmie olbrzym, z postawionym zawadiacko irokezem, mocniej zacisnął w rękach ciężki łańcuch. Żelazna rozmachana kula z końca jego zardzewiałej broni, ze świstem spadła na czarne kaski. Z potężnym impetem wbił się w ścianę jednolitych tarcz, które jak łuski potwora zamigotały odblaskując pierwsze promienie słońca. W miejscu, w którym zderzył się ze szpalerem wroga, na chwilę pojawiła się wyrwa w szeregu, a dwie obalone, czarne sylwetki zniknęły pod butami napierającej masy. Na kark i głowę rozjuszonego napastnika posypały się krótkie ciosy pałek. Niemal w tym samym momencie i on zginął połknięty przez stłoczoną falę żołnierzy.

Parę chwil przed zderzeniem obu mas, na czarne hełmy posypał się grad cegieł, kamieni i butelek. Czerwienią spłynęła pęknięta maska. Ktoś zgubił tarczę, niejeden padając na bruk przewrócił dwóch innych. Z ciężkim łomotem starły się obie fale tuż po drugiej stronie mostu. Metodyczne pałki zbierały skuteczne żniwo. Niekończący się tłum miasta, na parę sekund zatrzymał się na czarnej ścianie, jednak nieustanny napływ wciąż nowych fal zachwiał dosyć równą dotąd linią tarcz. Wkrótce biorąc się kleszcze, obie masy zaczęły wzajemnie się przenikać. Tam, gdzie brakowało miejsca na zamach, w ruch poszły łokcie, pięści i kolana.

Młoda dziewczyna metalową pałą zdzieliła po nogach żołnierza. Uśmiechała się do niego z cynicznym zadowoleniem, słysząc wśród wrzasków i zgiełku trzask łamanych kości. Zza pleców padającego przeciwnika wyskoczył kolejny i impetem biegu uderzył ją z rozmachem głową. Ze zderzenia z twardym kaskiem, z jej twarzy została krwawa plama, znikająca po chwili wraz z innymi ciałami z pola widzenia atakującego.

Łysy mężczyzna w zakrwawionym zielonym mundurze, toporkiem strażackim ciał i rąbał wśród kłębiącej się masy ludzkiej, wyjąc przy tym jak opętany. Zaraz doskoczyło do niego więcej białych pałek. Jeden ze żołnierzy z przetrąconym kaskiem, wstając uniósł z lepiej kałuży siekierę. Lewą ręką zdzierając z głowy hełm, po dwóch krokach, zamachnięciem prawego ramienia spadł miękko stalą na szyję łysego. Tamten opadł na kolana, po czym osunął się bezwładnie. Wyszarpując z wroga nową broń, z błyszczącymi oczami doskoczył do dwóch oberwańców kopiących leżącego. Pierwszego uderzył w szczękę trzonem kija, drugiego już nie zdążył zahaczyć ostrzem. Ktoś długim prętem przeszył go na wylot. Z ust buchnęła mu spieniona krew. Zanim opadł na nieprzytomnego kolegę, poczuł jak kopnięciem w plecy, napastnik wyszarpnął z niego broń tylko po to, by przygwoździć go do bruku, przebijając go po raz drugi i tym razem gruchocąc doszczętnie wszystkie kręgi między łopatkami. Znieruchomiały, wył w bezsilności, z policzkiem przyklejonym do zimnego kamienia. Widział jak jeden z żołnierzy, z zajadłym wyrazem twarzy, z oburącz wzniesioną tarczą nad głową, ciężko opadł jej krawędzią na szyję przewróconego na wznak przeciwnika. Tym ciosem odciął mu do połowy głowę od reszty tułowia. Sparaliżowany żołnierz nie zdążył nic pomyśleć. Przebiegający grubas ciężkim obcasem buta, z trzaskiem zmiażdżył mu czaszkę.

Nad kotłującym się zajadle morzu ludzkich wrzasków i krzyków, szczeku broni i łomotu uderzeń, poranne słońce leniwie wychylało się zza ponurych chmur.
Tego dnia martwe miasto żyło i umierało.
Na odstającej od olbrzymiej tarczy wskazówce, zawieszonego na szczycie wieży zegara, przysiadł sęp.
Autor artykułu
Zarejestrowany: Mar 2007
Posty: 417
Reputacja: 0
Niles Elmwood nie jest za bardzo znanyNiles Elmwood nie jest za bardzo znanyNiles Elmwood nie jest za bardzo znany

Oceny użytkowników
Język
80%80%80%
4
Spójność
80%80%80%
4
Kreatywność
80%80%80%
4
Przekaz
80%80%80%
4
Wrażenie Ogólne
80%80%80%
4
Głosów: 1, średnia: 80%

Narzędzia artykułu

  #1  
Niles Elmwood on 09-10-2008, 20:39
Jeszcze jeden, z marszu pisany, kawałek do świata GT, tym razem inspirowany The Clash.
Europa, Europa!
Londyn

PS Podziękowania Kutakowi, za pomoc w hostingu muzyki.
Odpowiedź z Cytowaniem
  #2  
merill on 09-10-2008, 21:20
No Niles ten Globalny Terror to rzecz godna rozwinięcia i usystematyzowania. Swoją drogą fajny opis walki, takie "Gangi NY" XXI wieku. Pozdro dla autora, ode mnie duży plus.
Odpowiedź z Cytowaniem
  #3  
Niles Elmwood on 10-10-2008, 03:27
merill wiernego mam w Tobie kibica, jak się okazuje
Pracuję nad rozwinięciami troszeczkę.

Dzięki i również pozdrawiam!
Odpowiedź z Cytowaniem
  #4  
Yarot on 12-10-2008, 11:24
Niles...proszę Skoro tak na kolanie napisane opowiadanie wrzuciłeś, to i ja napiszę tak na kolanie napisane kilka zdań. Tak, kilka zdań... Jest to fajnie napisane, naprawdę fajnie. Tylko że to potyczka na ulicy, nic nie wnoszący epizod (a może i tak, ale nie czytałem niczego więcej z "Globalnego..."). Może wrócę do innych części i znajdę coś tam więcej niż tylko epizodzik. A poza tym świetnie. Słowa i czyny wartko wyskakują ci spod klawiatury - plastyczne opisy są bardzo mocną stroną. Dlatego czekam na więcej i dłużej.
Odpowiedź z Cytowaniem
  #5  
Latilen on 12-10-2008, 14:38
To ja dołączam się do słów uznania poprzedników. Czyta się bardzo przyjemnie (mówię o doznaniach literackich, a nie o TREŚCI, to inna sprawa), obrazy same się przed oczkami materializują, bez zbędnego wysiłku. A przechodzenie z postaci na postać dodaje dynamizmu i prawie się czuje ten ścisk i chaos potyczki.
A co do treści, hm... Jako wierna fanka GT aż mi oczka zabłysły xd, bo świat nabiera rumieńców. Szkoda, że mam do dyspozycji tylko takie ochłapy :P

Yarot koniecznie przeczytaj pozostałe opowiadania, tak tak!

Czekam na dalsze ochłapy :P
Odpowiedź z Cytowaniem
  #6  
Niles Elmwood on 12-10-2008, 20:41
A więc jest lepiej jak oczekaiwałem! Obok Latilen i merilla to nawet i Yarota zainteresowałem światem GT

Opowiadania z Europy - Różowy Balonik (Paryż) i ten z Londynu, to w zamyśle jakoby ilustracje do settingu.
Zamieszczone zostały dotychczas, na potrzeby zeszłorocznej sesji, dość wzmiankowe informacje o świecie poza kontynentem ameryki północnej, a w końcu to globalny terror
Opowiadania bierzące, rzeczywiście mogą sprawiać wrażenie wyrwanych z kontekstu, także bez umiejscowienia i usystematyzowania settingu, jak już to zauważył merill, to i sam przekaz, (Yarot i krytycy z gadu-gadu mają rację), póki co jakby nie za bardzo wyraźny, a sam tekst, jak to Latilen ujęła, może i jest jak ten kolejny ochłap.

W ostatnich dwóch kadrach ze starego kontynentu, przemyciłem kilka informacji dość istotnych dla świata, ale o tym już w samym settingu, który mam nadzieję dopracować gdzieś w począku 2009

Wielkie dzięki za słowa krytyki!
Pozdrowienia
Ostatnio edytowane przez Niles Elmwood : 12-10-2008 o 20:44.
Odpowiedź z Cytowaniem
  #7  
Lost on 13-10-2008, 20:42
Ocena użytkownika
Język
80%80%80%
4
Spójność
80%80%80%
4
Kreatywność
80%80%80%
4
Przekaz
80%80%80%
4
Wrażenie Ogólne
80%80%80%
4
Średnia:80%
Podoba mi się, choć opis samej walki jak dla mnie kuleje. Czepiałbym się trochę realizmu.
Ale sam początek, gdy walczący wychodzą sobie naprzeciw miodzio
Odpowiedź z Cytowaniem
  #8  
Niles Elmwood on 14-10-2008, 04:46
Lost, czepiactwo jak najbardziej wskazane i pożądane.
Dzięki za przemyślenia.

pozdr.
N.
Odpowiedź z Cytowaniem
  #9  
Lost on 18-10-2008, 16:09
Ocena użytkownika
Język
80%80%80%
4
Spójność
80%80%80%
4
Kreatywność
80%80%80%
4
Przekaz
80%80%80%
4
Wrażenie Ogólne
80%80%80%
4
Średnia:80%
Tak jeszcze raz ten tekst przeczytałem i doszedłem do tego co mi w nim nie odpowiada.
Początek genialny, końcówka nie trzyma poziomu. Dlaczego?
We wstępie widać dwie masy ludzkie wychodzące sobie naprzeciw. A później "kamera" łapie pojedyncze postacie i cały klimat bezosobowości walczących bezpowrotnie znika. Realizm samej walki (szczególnie przedostatniego akapitu) powiedzmy sobie jest dosyć umowny

Ale jako całość wypada to dobrze. Mógłbyś mi wysłać, jeśli masz czas, trochę więcej informacji na temat GT?
Odpowiedź z Cytowaniem
komentarz



Zasady Pisania Postów
You may Nie post new articles
You may Nie post comments
Nie Możesz wysyłać załączniki
Nie Możesz edytować swoje posty

vB code jest Wł.
UśmieszkiWł.
kod [IMG] jest Wł.
kod HTML jest Wył.
Trackbacks jest Wył.
PingbacksWł.
Refbacks are Wył.


Czasy w strefie GMT +2. Teraz jest 16:11.



Powered by: vBulletin Version 3.6.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Optimization by vBSEO 3.1.0
Pozycjonowanie stron | polecanki
Free online flash Mario Bros -Mario games site
artykuły rpg

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172