Muszę się przyznać, że choć gram na forum na razie głównie w DnD, to pierwsza moja sesja w realu była właśnie sesją w Erthdawna, więc żywię sentyment do tego systemu, ciekawe rasy, nietypowe podejście do kwestii profesji i świat nękany przez Horrory to bardzo obiecująca perspektywa dla graczy rpg.

Mój pierwszy system. Chlip, chlip. Jeszcze mam podręcznik kupiony w przedsprzedarzy z MAGa. Rozpada się teraz w rękach, bo przeszedł więcej niż niejedna księga magiczna leżąca u boku jakiegos martwego maga w zapomnianym Kaerze.
Chyba czas udac się do introligatora. ;)

Sesje były non-stop. Codziennie w wakacje, cały dzień i noc. Znajomi kupowali całą masę dodatków, robiliśmy własne. Gdy wszyscy grali w Warhammera, my graliśmy w Przebudzenie Ziemi.

Kocham ten system, czuję duży sentyment do niego. Ciekawe jakby się w to dziś grało? Czy dalej byłbym zafascynowany potęgą magii (bo magia jest tu wszechobecna, bardziej chyba niż w innych grach fantasy) ?? Może kiedyś zbiorę starą ekipę i skopiemy tyłki i macki paru Horrorom.

Dygresja: Jestem miłośnikiem klimatów postapo. W cóż mógłbym zatem grać oprócz Neuro i Fallouta?? W postpogromowy-magiczny Holocaust - w EarthDawna!

W sumie wielka szkoda, że ED tu nie funkcjonuje. To jeden z tych systemów, których wydanie w Polsce odświeżyły rynek wypełniony WFRP. Wielu znudzonych Starym Światem uciekło wtedy do Barsawii.
Ja sam prowadziłem ten system przez dłuuugie lata, w zasadzie jedną kampanię, z tym samym trzonem postaci (pozdrowienia dla Ainora i Essi). I wiem, że system ten ma potencjał. To heroic fantasy w każdym calu, ale jest tu też sporo miejsca na mroczne klimaty z Horrorami.
Nie każdemu pasuje w szczególności natężenie magii. Wielu graczy odstręcza danie wojownikowi możliwości "ślizgania się w powietrzu" itd. I doskonale te obiekcje rozumiem, nie każdy lubi grać postacią "nierealną". Wg mnie jest na to rada - można magiczne zdolności przedstawiać graczowi jako wewnętrzne, troche tylko niezwykłe, heroiczne zdolności. Probowano to mniej wiecej opisać w wydanym u nas "Pierścieniu tęsknoty" [książka jest straszna jeżeli chodzi o poziom literacki, ale mniejsza o to]. Bohater po prostu lepiej czuł się kiedy był niewidoczny, kiedy stał za plecami wroga. Inaczej opuszczały go siły i pewność siebie. Przodem do przeciwnika był tylko pastuchem ;)

Hymm, jeden z systemów do jakiego mam sentyment, mimo tego, ze MG u jakich w niego grałam traktowali go bardzo po macoszemu.
Na początku nie bardzo wiedziałam jak go ugryźć, niby fantasy i to na poziomie heroic, ale te sugestie o zagładzie, wciąż żywa pamięć o Horrorach...
Magi i technologia, moze dokąłdniej technologia oparta na magii, ciekawe razy< zwłaszcza Obsydianie, Trolle i Wietrzniaki tak odmienne od stereotypowych ras fantasy>.
To co czasem irytowało to mechanika- im wyższy poziom adepta, tym więcej kostek...--''.

Szczerze, chciałabym móc kiedyś jeszcze wrócić do świata Barsawii, może się to uda.

Mechanika rzeczywiście odstręcza ilością kostek. Przegięciem było dodanie na obwolucie do "Barsawii" tabelki z wyszczególnieniem rzutów typu: 14k20+12k10+10k8+6k6 (a i to nie było maks w tej tabelce). Po co to komu?

Rasy są chyba jednym z największych atutów tego systemu dla graczy kreatywnych (tym samym odstręczają tych mniej;)). Orkowie i trolle odbiegają od standardu fantasy, mają swą kulturę, dążenia, temperament, słabostki. W końcu przestają być bezmyślnymi NPC'ami, da się budować ich osobowości. W tym zresztą pomagają znakomite podręczniki do ras (opierają się w dużej mierze na postrzeganiu świata z danej perspektywy i postrzeganie rasy przez innych). Niestety na wysiłek, jaki trzeba włożyc w wyobrażenie sobie postaci poza schematem nie każdego gracza (i MG) stać.
Twórcy świata trochę to ułatwili dając wyobraźni "podkładki":
trolle=wikingowie; orkowie=koczownicze plemię. Na tej bazie są de facto zbudowane ich rysy kulturowe, od tego można wyjść.

Ja bym dodał, że wielką zaletą Earthdawna są doskonałe podręczniki. O ile (mówię o 1 edycji, polskiej) sama podstawka i zaraz potem Księga Wiedzy niewiele uchylają rąbka tajemnic o Barsawii, tak już w obu tomach Mieszkanców Barsawii, a potem w Wężowej Rzece mamy praktycznie wszystko co potrzeba. Z takich materiałów każdy MG wyciągnie maksimum pomysłów dla siebie.

Earthdawn dopiero w dodatkach pokazuje pazur i ogromny potencjał świata. A fakt sprzężenia mechaniki ze światem gry jest ciekawy i odmienny od podejścia DnD (mimo, że Edek prawie jest pełnoletni ;) i najświeższą mechaniką nie dysponuje).

pozdrawiam
Gerion

Witam. Pamiętam czasy, gdy na lastinn grano w EDka, a nawet miał swój topic z którego materiały autorstwa Vengara teraz spoczywają w Rozmowach... . Wszelkich potencjalnych MG zachęcam do działania, system jest "jak dobrze nasiąknięte bagno"- wciąga na maksa i napewno gracze sie znajdą.

Mam informację, która mam nadzieję zaciekawi wszystkich fanów Earthdawn.
Otóż pod koniec stycznia wydaję grę The Shadow of Yesterday która pod wieloma względami oddaje ducha ED.
Ponieważ nie jestem pewny, czy mogę dodać tutaj odpowiednie linki, zapraszam na gg lub pisanie na pw po więcej informacji.

Earthdawn, jak dla mnie świetny system, mam chyba wszystkie dodatki. Mechanika bardzo dobra, zwłaszcza po zmianie stopni dokonanej w III edycji tego systemu. Gra Ktoś jeszcze? Mnie rzadko, ale raz na jakiś czas udaje się poprowadzić na żywo. Długiego PBF-a też prowadziłem. Tu zdaje się zacny Abisai PBF-a prowadził w Barsawii.