[WFRP 2ed.] Za garść złotych koron - II

AJT · 18-07-2012, 14:27

Za garść złotych koron - II

1. Wstęp

Była to druga z serii przygód rozgrywanym zaraz po Burzy Chaosy. Tym razem nasi bohaterowie – obrońcy Vogelsang, trafili do Salkalten – nowej stolicy Ostlandu.

W porównaniu do poprzedniczki, była to przygoda szybciutka (głównie dzięki wykorzystaniu doca i szybkiemu rozgrywaniu tam tur). Udało nam się ją rozegrać w półtora miesiąca.

W sesji uczestniczyli w kolejności alfabetycznej: Aeshadiv, Fearqin, JanPolak, Julian, Kerm, Nefarius, Valtharys. Bardzo mocna i ciekawa ekipa w której powitaliśmy teraz Jana. Gracza, który wyśmienicie wpasował się w sesję.

2. Wystąpili:

Eryk Weiss (Aeshadiv) – akolita Sigmara. Sługa Sigmara, który w końcu mógł spędzać czas w jego świątyni.

Aliquam (Fearqin) – ochroniarz. Pod koniec personalny ochroniarz hrabiego. Puścił zabójcę, próbując zrozumieć jego czyny. Zabójca jednak okazji nie wykorzystał.

Aaron Stolzmann – cyrulik. Główny śledczy, potrafiący bardzo wyczytać bardzo wiele informacji z truposzy.

Ignatz Kasimir Rheden (Julian) – skryba. Zaangażowany w sprawę wdowy po oficerze.

Alexander Ranelf (Kerm) – łowca nagród. Również zaangażowany w sprawę wdowy.

Wołodia Zarubiev (Nefarius) – kozak z Kislevu. Mógł na powrót spotkać się z rodakami z Kislevu. Ujrzał również, jak prosperuje karczma o której marzył.

Wujek Anzelm (Valtharys) – śmieciarz. Śmieciarz z sukcesem próbujący się dostać na Salony. W trakcie śledztwa udowodnił swoją lojalność względem hrabiego.

3. Przygoda

Przygoda rozpoczęła się na szlaku do Salkalten, na którym to bohaterowie ocalili przed zwierzoludźmi, nowego towarzysza – cyrulika Aarona. W trakcie dalszej podróży natrafili na powóz w którym znalazły się okaleczone zwłoki, a także liścik. Bohaterowie postanowili powiadomić o wszystkim straże, dzięki czemu skontaktowali się z hrabią, kuzynem zamordowanego, który bardzo mocno chciał sprawcę odnaleźć. Przekonani siłą wielkiego pieniądza zgodzili się na taką pracę.

Po rozmowie z hrabią i wypytaniu go o szczegóły udali się po informację ‘rozrzucone’ po całym Salkalten. Eryk do świątyni, Ignatz i Wujaszek na tarowisko, Wołodia w karczmie, Alex w inne części miasta. Aaron z pomocą Aliquama dokonali sekcję zwłok, która wiele powiedziała o sposobie uśmiercenia ofiary. Paraliż, a następnie wycięcie narządów, jeszcze w trakcie życia. Tak by ofiara ja najdłużej cierpiała, a także umarła w cierpieniu. Aaron pobrał próbki i zabrał je do miejscowego aptekarza, który miał bardzo dobrą opinię.

Od członka straży miejskiej dowiedzieli się o kolejnym przypadku podobnej śmierci. W trakcie sekcji rzeczywiście potwierdzili to. Przy zdobywaniu informacji, dowiedzieli się również o innych faktach łączących te dwie persony.

Niespodziewanie, gdy wracali na nocleg, zostali zaczepieni przez grupkę Kislevitów. Jak się okazało jednak ich zamiary nie były złe. Traktując Wołodię, jako ‘swojego’, a także widząc, że cała grupa szuka sprawcy, postanowili im pomóc. Im również sprawa morderstw nie była na rękę. Poinformowali więc ich o kolejnym trupie, którego straż miejska nie wiązała z innymi. Był starszy, biedniejszy, inny… Jak się jednak okazało, rzeczywiście uśmiercony był w ten sam sposób.

Rozpytując w okolicy, a także u lichwiarza, którego mogli posądzać o wyrównanie w ten sposób rachunków, dowiedzieli się że ostatni zabity mocno nienawidził obcych i często zeznawał przeciw nim w sądzie. W archiwach sądowych doszli do akt, które mówiły o sprawie, w której brali udział zarówno on, jak i hrabia oraz jego kuzyn, a także jeden z członków straży miejskiej.

W krótkim czasie miało się okazać, że ów członek straży również został zabity. W tym momencie hrabia proponując podwojenie wypłaty, zażądał baczniejszej ochrony, a także szybkiego odkrycia sprawcy. Opowiedział historię, tożsamą z tą o której przeczytali w aktach.

Aaron z Anzelmem udali się, by odebrać wyniki mające powiedzieć jakiej użyto trucizny. Spotkała ich jednak nie miła niespodzianka, wchodząc do gabinetu, Aaron został sparaliżowany uruchamiając pułapkę obecną w klamce. Wujaszek, poinformowany o śmiertelnej truciźnie wtłoczonej do organizmu towarzyszu, zrezygnował z próby walki z aptekarzem. Ten zaś chciał tylko przedstawić im swą wersję historii, mianowicie zemstę za czyny dokonane w przeszłości. Morderstwo rodziców, a dodatkowo gwałt na matce. Zaraz po przedstawieniu historii opuścił aptekę.

Gdy tylko odzyskali możliwość poruszania się, ruszyli do rezydencji hrabiego. Tam spotkali sparaliżowanych ochroniarzy, w tym Khaldina. Było pewne, że morderca jest już w domu. W tym samym momencie dotarli i tu pozostali kompani.

Aliquam, który nie opuszczał hrabiego ani na krok, nagle usłyszał i ujrzał, jak jego wielki cielsko upada na podłogę. Khazad czym prędzej wybiegł z pokoju, gdzie ujrzał zabójcę. Ten próbował wytłumaczyć czemu czynił to co czynił i prosił o ustąpienie. Khazad myśląc, że hrabia i tak jest martwy odpuścił. Jednak chwilę później na schodach spotkał swoich towarzyszy pędzących hrabiemu na pomoc. Jak przypuszczali hrabia żył, a w jego pokoju był oprawca przygotowujący się do zakończenia zemsty. Nie udało mu się, szybki atak i padł trupem. Jak i chwilę później jego pomocnik, które chwilę później również znalazł się w rezydencji. Hrabia ocalał, Mściciel swej zemsty nie dokonał.

4. Mechanika

Jak zwykle wykorzystywana. Czy to w trakcie sekcji, czy wypytywania o informacje, a także w walkach, których jednak nie było dużo.

5. Gracze

Obawiałem się tej przygody, jednak gracze z pewnością nie zawiedli. Było aktywnie, nie było przestojów, co tutaj było ważne. Aaron idealnie się wkomponował i ciągnął śledztwo. Wujaszek, w przeciwieństwie do jedynki, znowu odżył i mocno się ‘wkręcił’. Pozostali również, czy to w pobocznym wątku, czy w głównym, często i gęsto pisali. Super!

6. Mistrz Gry

Jak pisałem wyżej, zastanawiałem się, czy to wyjdzie. Mozno się obawiałem i mam nadzieję… że wyszło.

7. Podsumowanie

Sesja jak najbardziej dla mnie na plus. Krótka, przeprowadzona zgodnie z założeniem. Nie prowadzona za rękę. Aktywna! Ostatnio Jan mi pisał, że druga część jest zwykle najgorsza. Chyba chciałbym, żeby tak było, bo to będzie oznaczać, że kolejne będzie jeszcze lepiej mi się prowadziło. Mam też nadzieję, że odebraliście tą sesję podobnie jak ja. Miał być przedstawiony konflikt na końcu. Był, wygrały pieniądze i kontakty, nie dobre serduszko więc Warhammerowo

Fajnie, że Aliq się zawahał, Wołodia też. Według mnie ciekawie!

A teraz… a teraz trójeczka. Mamy dodatkowego przeciwnika… forum… ale mam nadzieję, że nas nie powstrzyma. Zostajemy w Salkalten. Wiem że może się wydawać, że wątek karczmy Wołodii poszedł jakby na bok, ale jest on w trakcie (macie już sojusznika, macie znajomości). Teraz, jak Nef się zaraz przekona będzie okazja dla niego zdobycia kolejnego. Macie też wolną rękę w działaniu.

Nowa sesja ma być teraz z założenia jeszcze bardziej otwarta, możecie więc próbować rozwijać swoje wątki. Ja również przygotowałem kilka dla Waszych postaci. Postarałem się podejść dość indywidualnie do niektórych. Jak wyjdzie zobaczymy… Oby dobrze

Zobaczycie jak uda mi się zacząć…

Czekam na opinię/dyskusję/dialog. Większy niż po ostatnim raporcie. Jeżeli jest sens to pisać, to pokażcie, że czytacie

Więc pisać i pytać jak co

Na to co będę mógł odpowiedzieć odpowiem, jeśli coś może być jeszcze ważne w kolejnej sesji, to zostanie tajemnicą

18-07-2012, 14:27	#1
AJT Reputacja: 1	[WFRP 2ed.] Za garść złotych koron - II Za garść złotych koron - II 1. Wstęp Była to druga z serii przygód rozgrywanym zaraz po Burzy Chaosy. Tym razem nasi bohaterowie – obrońcy Vogelsang, trafili do Salkalten – nowej stolicy Ostlandu. W porównaniu do poprzedniczki, była to przygoda szybciutka (głównie dzięki wykorzystaniu doca i szybkiemu rozgrywaniu tam tur). Udało nam się ją rozegrać w półtora miesiąca. W sesji uczestniczyli w kolejności alfabetycznej: Aeshadiv, Fearqin, JanPolak, Julian, Kerm, Nefarius, Valtharys. Bardzo mocna i ciekawa ekipa w której powitaliśmy teraz Jana. Gracza, który wyśmienicie wpasował się w sesję. 2. Wystąpili: Eryk Weiss (Aeshadiv) – akolita Sigmara. Sługa Sigmara, który w końcu mógł spędzać czas w jego świątyni. Aliquam (Fearqin) – ochroniarz. Pod koniec personalny ochroniarz hrabiego. Puścił zabójcę, próbując zrozumieć jego czyny. Zabójca jednak okazji nie wykorzystał. Aaron Stolzmann – cyrulik. Główny śledczy, potrafiący bardzo wyczytać bardzo wiele informacji z truposzy. Ignatz Kasimir Rheden (Julian) – skryba. Zaangażowany w sprawę wdowy po oficerze. Alexander Ranelf (Kerm) – łowca nagród. Również zaangażowany w sprawę wdowy. Wołodia Zarubiev (Nefarius) – kozak z Kislevu. Mógł na powrót spotkać się z rodakami z Kislevu. Ujrzał również, jak prosperuje karczma o której marzył. Wujek Anzelm (Valtharys) – śmieciarz. Śmieciarz z sukcesem próbujący się dostać na Salony. W trakcie śledztwa udowodnił swoją lojalność względem hrabiego. 3. Przygoda Przygoda rozpoczęła się na szlaku do Salkalten, na którym to bohaterowie ocalili przed zwierzoludźmi, nowego towarzysza – cyrulika Aarona. W trakcie dalszej podróży natrafili na powóz w którym znalazły się okaleczone zwłoki, a także liścik. Bohaterowie postanowili powiadomić o wszystkim straże, dzięki czemu skontaktowali się z hrabią, kuzynem zamordowanego, który bardzo mocno chciał sprawcę odnaleźć. Przekonani siłą wielkiego pieniądza zgodzili się na taką pracę. Po rozmowie z hrabią i wypytaniu go o szczegóły udali się po informację ‘rozrzucone’ po całym Salkalten. Eryk do świątyni, Ignatz i Wujaszek na tarowisko, Wołodia w karczmie, Alex w inne części miasta. Aaron z pomocą Aliquama dokonali sekcję zwłok, która wiele powiedziała o sposobie uśmiercenia ofiary. Paraliż, a następnie wycięcie narządów, jeszcze w trakcie życia. Tak by ofiara ja najdłużej cierpiała, a także umarła w cierpieniu. Aaron pobrał próbki i zabrał je do miejscowego aptekarza, który miał bardzo dobrą opinię. Od członka straży miejskiej dowiedzieli się o kolejnym przypadku podobnej śmierci. W trakcie sekcji rzeczywiście potwierdzili to. Przy zdobywaniu informacji, dowiedzieli się również o innych faktach łączących te dwie persony. Niespodziewanie, gdy wracali na nocleg, zostali zaczepieni przez grupkę Kislevitów. Jak się okazało jednak ich zamiary nie były złe. Traktując Wołodię, jako ‘swojego’, a także widząc, że cała grupa szuka sprawcy, postanowili im pomóc. Im również sprawa morderstw nie była na rękę. Poinformowali więc ich o kolejnym trupie, którego straż miejska nie wiązała z innymi. Był starszy, biedniejszy, inny… Jak się jednak okazało, rzeczywiście uśmiercony był w ten sam sposób. Rozpytując w okolicy, a także u lichwiarza, którego mogli posądzać o wyrównanie w ten sposób rachunków, dowiedzieli się że ostatni zabity mocno nienawidził obcych i często zeznawał przeciw nim w sądzie. W archiwach sądowych doszli do akt, które mówiły o sprawie, w której brali udział zarówno on, jak i hrabia oraz jego kuzyn, a także jeden z członków straży miejskiej. W krótkim czasie miało się okazać, że ów członek straży również został zabity. W tym momencie hrabia proponując podwojenie wypłaty, zażądał baczniejszej ochrony, a także szybkiego odkrycia sprawcy. Opowiedział historię, tożsamą z tą o której przeczytali w aktach. Aaron z Anzelmem udali się, by odebrać wyniki mające powiedzieć jakiej użyto trucizny. Spotkała ich jednak nie miła niespodzianka, wchodząc do gabinetu, Aaron został sparaliżowany uruchamiając pułapkę obecną w klamce. Wujaszek, poinformowany o śmiertelnej truciźnie wtłoczonej do organizmu towarzyszu, zrezygnował z próby walki z aptekarzem. Ten zaś chciał tylko przedstawić im swą wersję historii, mianowicie zemstę za czyny dokonane w przeszłości. Morderstwo rodziców, a dodatkowo gwałt na matce. Zaraz po przedstawieniu historii opuścił aptekę. Gdy tylko odzyskali możliwość poruszania się, ruszyli do rezydencji hrabiego. Tam spotkali sparaliżowanych ochroniarzy, w tym Khaldina. Było pewne, że morderca jest już w domu. W tym samym momencie dotarli i tu pozostali kompani. Aliquam, który nie opuszczał hrabiego ani na krok, nagle usłyszał i ujrzał, jak jego wielki cielsko upada na podłogę. Khazad czym prędzej wybiegł z pokoju, gdzie ujrzał zabójcę. Ten próbował wytłumaczyć czemu czynił to co czynił i prosił o ustąpienie. Khazad myśląc, że hrabia i tak jest martwy odpuścił. Jednak chwilę później na schodach spotkał swoich towarzyszy pędzących hrabiemu na pomoc. Jak przypuszczali hrabia żył, a w jego pokoju był oprawca przygotowujący się do zakończenia zemsty. Nie udało mu się, szybki atak i padł trupem. Jak i chwilę później jego pomocnik, które chwilę później również znalazł się w rezydencji. Hrabia ocalał, Mściciel swej zemsty nie dokonał. 4. Mechanika Jak zwykle wykorzystywana. Czy to w trakcie sekcji, czy wypytywania o informacje, a także w walkach, których jednak nie było dużo. 5. Gracze Obawiałem się tej przygody, jednak gracze z pewnością nie zawiedli. Było aktywnie, nie było przestojów, co tutaj było ważne. Aaron idealnie się wkomponował i ciągnął śledztwo. Wujaszek, w przeciwieństwie do jedynki, znowu odżył i mocno się ‘wkręcił’. Pozostali również, czy to w pobocznym wątku, czy w głównym, często i gęsto pisali. Super! 6. Mistrz Gry Jak pisałem wyżej, zastanawiałem się, czy to wyjdzie. Mozno się obawiałem i mam nadzieję… że wyszło. 7. Podsumowanie Sesja jak najbardziej dla mnie na plus. Krótka, przeprowadzona zgodnie z założeniem. Nie prowadzona za rękę. Aktywna! Ostatnio Jan mi pisał, że druga część jest zwykle najgorsza. Chyba chciałbym, żeby tak było, bo to będzie oznaczać, że kolejne będzie jeszcze lepiej mi się prowadziło. Mam też nadzieję, że odebraliście tą sesję podobnie jak ja. Miał być przedstawiony konflikt na końcu. Był, wygrały pieniądze i kontakty, nie dobre serduszko więc Warhammerowo Fajnie, że Aliq się zawahał, Wołodia też. Według mnie ciekawie! A teraz… a teraz trójeczka. Mamy dodatkowego przeciwnika… forum… ale mam nadzieję, że nas nie powstrzyma. Zostajemy w Salkalten. Wiem że może się wydawać, że wątek karczmy Wołodii poszedł jakby na bok, ale jest on w trakcie (macie już sojusznika, macie znajomości). Teraz, jak Nef się zaraz przekona będzie okazja dla niego zdobycia kolejnego. Macie też wolną rękę w działaniu. Nowa sesja ma być teraz z założenia jeszcze bardziej otwarta, możecie więc próbować rozwijać swoje wątki. Ja również przygotowałem kilka dla Waszych postaci. Postarałem się podejść dość indywidualnie do niektórych. Jak wyjdzie zobaczymy… Oby dobrze Zobaczycie jak uda mi się zacząć… Czekam na opinię/dyskusję/dialog. Większy niż po ostatnim raporcie. Jeżeli jest sens to pisać, to pokażcie, że czytacie Więc pisać i pytać jak co Na to co będę mógł odpowiedzieć odpowiem, jeśli coś może być jeszcze ważne w kolejnej sesji, to zostanie tajemnicą Ostatnio edytowane przez AJT : 18-07-2012 o 15:04.