Brilchan

W tej wersji ma 14 lat i siedział w poprawczaku za kradzieże problemy emocjonalne będą bardziej stonowane 0 neonazizmu. Jazzmana się udało fajnie recyklingować i spotkał go lepszy los niż na polterze to może i z młodym Rickiem będzie to samo ?

Jakby nie pasował to miałem świeżą postać nie użytą w innej sesji oraz dwie kolejne z jeszcze innych które dałoby się przerobić ale z chęcią wrócę do Ricka w mniej pobijanej przez życie wersji

TINY RICK FOR THE WIN! https://www.youtube.com/watch?v=ucoTDhIcmGY

 

Kenshi

Tak jak Eleishar, uważam, że Power Grid i punkty do rozdysponowania mogą się sprawdzić - skoro chcesz prowadzić storytelling, to na podstawie PG i punktów będziesz wiedzieć mniej więcej, czy jakiemuś bohaterowi wyszło na przykład wyrwanie stalowych drzwi z zawiasami, czy nie .

Generalnie zastanowię się nad postacią i jeśli coś fajnego wykminię, to podeślę kartę. Avatary postaci wolisz jako digital graphics czy zwykłe zdjęcia jakichś młodych ludzików?

 

__________________
[i]Don't take life too seriously, nobody gets out alive anyway.[/i]

Donatsu

Mike, dziękuję Ci bardzo za materiały, o Mutants and Masterminds słyszałam, ale nie miałam przyjemności zagrać, więc w wolnym czasie zapoznam się z mechaniką tego systemu. Nawet jeśli nie zrobi się z niej użytku tym razem, będę miała ją na względzie przyszłościowo.

Moni, Daredevil to, jeśli dobrze kojarzę, postać określana często jako "street level", więc może jednak kierujmy się bardziej skromnymi przedstawicielami instytutu Xaviera jako wykładnikiem przy kreacji postaci. Cyclops, Gambit, Domino, Beast, Marrow, Morph, Bishop - tacy bohaterowie przejdą bez szurania z mojej strony. Iceman oraz Wolverine także, bo pierwszy nieświadomie nie wykorzystuje swojego potencjału do maksimum, a drugi, chociaż jest teoretycznie nie do ukatrupienia, zwyczajnie nie zmieni świata jednym ruchem ręki. Jean Grey zasilona Feniksem lub Cable pozbawiony ograniczeń wynikających z bycia nosicielem techno-wirusa? Raczej nie ma szans na granie kimś takim. X-men'ów znać nie musisz, kolegować się z nimi też nie. Istnieje wiele postaci w oficialnym uniwersum, które mutantami są, a do szkółki Profesora X nigdy nie dołączyli. W moim uni figurują trzy nieoficjalne zespoły. Dwa z nich zrzeszają bohaterów, jeden łotrów.

Roadies - skromni wycieczkowicze w czasie i przestrzeni, którzy pełnią podobną funkcję do (nieistniejących jeszcze) Exiles, tylko, że na znacznie mniejszą skalę. Wykonują pracę niewdzięczną, (prawie) nikt o nich nie słyszał. Avengers posiadają w swojej bazie danych dwulinijkowy wpis na ich temat. Dosyć nieprzychylny.

Southbound Avengers - podgrupa Mścicieli operująca na południu USA, z których większość posiada okultystyczne zabarwienie i takimi też sprawami się zajmują. Czasami przychodzi im poskromić wygłodniałe duchy żywcem wyjęte z mitologii rdzennych amerykanów, innym razem szukają zaginionego rytualnego sztyletu w ruinach azteckiej świątyni. Również mało kto o nich słyszał, a jeszcze mniejszą ilość osób to właściwie obchodzi.

A szczegóły na temat zespołu złoczyńców zachowam na tę chwilkę dla siebie, bo to również nie jakieś wielkie sławy, a może się zdarzyć, że przyjdzie wam złapać się z nimi za karki. Niekanoniczne wydarzenia także miały miejsce, ale w dość oddalonych zakątkach świata, bez wpływu na mentalność standardowego nowojorczyka. Powiedzmy sobie tylko, że na pojawienie się takich sław jak Doctor Doom czy Mandarin nie ma co w najbliższym czasie liczyć, bo obaj panowie siedzą w swoich pałacach i liżą rany po ostatnich wpadkach. A jeśli Ty, w swojej historii pokonasz jakiegoś złoczyńcę, to wszystko zależy od tego w jakich warunkach jego nos został utarty. Odstawiono go do aresztu? Może z niego uciec i chcieć się zemścić. Został pochłonięty przez portal prowadzący na do samych piekieł? W takim wypadku raczej prędko go nie zobaczymy. No i zanim zapomnę... S.H.I.E.L.D. w obecnym momencie nie funkcjonuje w świecie gry. Zostało rozwiązane. Nie jest to jakieś moje widzimisię tylko fragment faktycznie wzięty z kanonu... chociaż przyznam, że bardzo mi to na rękę, bo perspektywa agencji rządowej rozpychającej się łokciami w świecie bohaterów zawsze była mi solą w oku.

Umyślnemu zabijaniu łotrów mówimy stanowcze nie, a ja na pewno nie będę tworzyła dramatu o lekkomyślności i krnąbrności bohaterów oraz o tym, do czego takie przywary mogą prowadzić (vide Irredeemable, Injustice albo ten żenujący moment kiedy Robbie Baldwin zgolił głowę i zaczął się ciąć). Wiem, że Tim Burton i Frank Miller znacznie zmienili mentalność młodzieży względem komiksów dzięki swoim pracom z drugiej połowy lat 80tych, ale New Warriors było przynajmniej z początku tytułem, którego główną siłą stanowił młodzieńczy optymizm i wiara w możliwość zmiany świata na lepsze, więc chciałabym utrzymać podobne klimaty. Prawdziwi bohaterowie nie zabijają.
.
..
...
Co nie znaczy, że postaci o trudnym charakterze są niedopuszczalne.

Brilchan, cieszę się, że trafiłam i trzymam za słowo. Głównie ze względu na to, co ślamazarnie nabazgrałam powyżej, ale i dlatego, że postać mi się podoba.

Eleishar, dziękuję za sugestię. Przeglądnę sobie ten power grid. A Ty, jeśli masz jakiś ciekawy pomysł na postać, możesz go śmiało do mnie wysłać - chętnie przeczytam, niezależnie od tego, czy będzie miał wypełnione te krateczki czy nie.

Nie wymuszam rysunków, ale... rysunki bym wolała, oj wolała. Nie zrozumcie nie tak, uważam, że Robert Downey Jr. jest bardzo mrrr, ale po prostu twierdzę,% -... wybuchł mi Internet - że grafiki lepiej oddają klimat, zwłaszcza w sesji o komiksowych klimatach.

Kenshi, przesłany koncept jak najbardziej wstrzela się w moje założenia, trafiłeś w moją folklorystyczną piętę achillesową. Gobliny maści wszelakiej bardzo sobie cenię, pasją do nich zaraził mnie brat, który kolekcjonował za młodu polskie wydania Spider-Man'a. Zielone, pomarańczowe, pomarańczowe demoniczne, czarno-czerwone... jej, ile tego było, wszystkie smaki tęczy. Napisz mi proszę tylko teraz jakąś ładną historyjkę i rozpisz ekwipunek dokładniej. Z chęcią sobie poczytam Twoją w pełni zarysowaną wizję takiej postaci.

 

Kenshi

Ok, skoro koncept przeszedł, to biorę się powoli za kartę. Tylko przygotuj się na sporo czytania, mam nadzieję, że to nie problem .

 

__________________
[i]Don't take life too seriously, nobody gets out alive anyway.[/i]

Eleishar

Donatsu podesłałem Ci na priv delikwenta o którym wspominałem, jeszcze wprawdzie w wariancie Bad Guya, ale też z pomysłem jak to pociągnąć.
Jedyny problem to jego power level, bo odstaje mocno od założonej koncepcji :P

 

__________________
Nieważne kto śmieje się ostatni, grunt żebym był to ja.

Donatsu

Eleishar, prawdę powiem... to jest właśnie ten poziom Jean Grey, którego chciałabym uniknąć, bo ograniczenie wyobraźnią to dla mnie ograniczenie dość skromne. Nawet jeśli mielibyśmy do czynienia ze stereotypowym amerykańskim młodzieniaszkiem z lat 90tych. :P

Nie zrażaj się jednak, bo koncept można przecież nieco zmodyfikować pod kątem założeń przygody. Gdybyś ograniczył umiejętność manipulacji energią u postaci do jakiegoś pojedynczego, przyziemnego typu energii oraz okroił odrobinkę zakres, jakim jest w stanie dysponować, myślę, że bez przeszkód doszlibyśmy do porozumienia. W końcu wersja postaci, która weźmie udział w tej sesji nie musi być identyczna jak ta, którą grałeś w innej, yes?

 

Eleishar

Coś czułem że ta postać nie przejdzie, ale musiałem spróbować
Kenshi i Bril możecie się cieszyć, nie będzie wam dane spotkać Dark Stara w tej sesji

 

__________________
Nieważne kto śmieje się ostatni, grunt żebym był to ja.

Kenshi

El., to zrób inną postać. Ja będę wysyłać nową, dobrą wersję Goblin Knighta, moim zdaniem postać idealna do takiej drużyny jak New Warriors .

 

__________________
[i]Don't take life too seriously, nobody gets out alive anyway.[/i]

Eleishar

Kenshi spokojna twoja rozczochrana, coś wymyślę
Tylko informuję, że Donatsu was przed Brianem ochroniła

 

__________________
Nieważne kto śmieje się ostatni, grunt żebym był to ja.

Donatsu

New Warriors #0

Queens, Country Savings Bank, 9:15

Wściekłość buchała z kamiennego kolosa niczym ogień, ale – mimo usilnych prób – nie mógł znaleźć dla niej ujścia. Raz po raz próbował rozgnieść skaczącą na boki pomarańczowo-błękitną wesz, ale ta unikała go bez trudu, odbijając się od wszystkich możliwych powierzchni. Oraz od paru niemożliwych. Każdemu chybionemu ciosowi towarzyszyły lekkoduszne prześmiewki.


- Hm, hm, hmm… może gdybym stanął w miejscu? Albo dał ci fory i zamknął oczy?
- Najlepiej gębę zamknij, ty parszywy, mały gniocie!

Kolejna desperacka próba i… następna porażka. Speedball niewiele sobie robił z dymiącego gniewem przeciwnika. Jego pole kinetyczne zebrało w sobie już tyle energii, że różnokolorowe bąble wirowały na wszystkie strony, przyprawiając pechowego złoczyńcę o istny oczopląs. Zamaskowany blondyn odbił się od bankowej podłogi, sufitu oraz twarzy niefortunnego mutanta, który próbował się na niego zamachnąć. Z tej ostatniej posypały się małe, kamienne drobinki, a ich były właściciel, straciwszy równowagę, zrobił krok w tył. Okazję tę wykorzystała postać w czarnym pancerzu, która atakując od tyłu podcięła giganta nim ten zdołał się ogarnąć, a następnie zniknęła pośród rozchodzącego się wszędzie dymu. Niedoszły rabuś runął na parkiet jak długi, uderzając weń głową. Ryknął niczym raniony zwierz i próbował się zerwać do pionu. Coś mu to utrudniało. Dopiero chwilę później zauważył, że całą jego postać otacza nieprzenikniona, błękitna aura. Telekineza? Niedane mu jednak było odszukać źródła tej mocy, bo jakaś skąpo odziana kobieca sylwetka przecięła całą długość bankowego pomieszczenia lotem kuli armatniej. Jej zaciśnięta w pięść dłoń była ostatnią rzeczą, jaką zobaczył Slagmeister zanim pochłonęła go ciemność.

- Hmph. Nigdy ich nie zrozumiem. Próbował w biały dzień wynieść pół miliona. Co on sobie właściwie myślał? – skomentowała blondwłosa dziewczyna, na zmianę rozluźniając i zamykając palce. Mężczyzna w obsydianowej zbroi wzruszył beznamiętnie ramionami.

– Nieistotne. Liczy się to, że załatwiliśmy sprawę szybko i bez większych szkód. Dobra robota.

- Bez większych… czyli ignorujemy fakt, że koleś przeszedł przez trzy budynki jakby były zrobione z mokrego papieru zanim zdołaliśmy go zatrzymać, tak? – skomentował z uszczypliwym uśmieszkiem Robbie, przeskakując szerokim łukiem nad postacią Night Thrasher’a.

- W gwoli ścisłości, dotarliśmy na miejsce, kiedy przechodził już przez drugi – wypowiedziała się Namorita. Emocje związane z walką zaczęły stopniowo opadać, a onaprawiała wrażenie zadowolonej z siebie, mieszając poczucie atlantyckiej dumy i dobrze spełnionego obowiązku.

Smukły mężczyzna w pelerynie opadł na ziemię i dołączył do reszty grupy.

- Co tam szkody materialne. Ważne, że wszyscy jesteśmy cali i zdrowi, a i nikomu z postronnych nie stała się krzywda. Ściany można przecież wyremontować, a ludzkiego życia się nie wróci – zdroworozsądkowa wypowiedź Marvel Boy’a sprawiła, że pozostała trójka zgodnie pokiwała głowami. Dym rozwiał się już prawie całkowicie, a w oddali dało się zasłyszeć policyjne syreny.


- Zbieramy się – skwitował mężczyzna w czerwonej masce – resztą zajmie się policja. Może w końcu zrobią użytek z tych uprzęży, które Vault przekazało na rzecz miasta.

- Ale… ale gdzie mój rozgłos? Gdzie te blaski reflektorów, światła jupiterów? Kiedy w końcu dane nam się będzie poczuć jak prawdziwi super-celebryci? Porozdawać autografy? Hej! Hejże! Gdzie lecicie!? Rita! Vance! Mówię do was! Thrash! Poczekajcie, no!
Pozostawiony sam na sam z nierealizowanymi marzeniami, Speedball westchnął i, nieco się ociągając, dał nura za resztą. Na swoje pięć minut sławy musiał jeszcze trochę poczekać…

To Be Continued!

- - -
Próbka moich umiejętności miała być wcześniej, ale w wyniku zdradzieckiej konspiracji wymierzonej przeciwko mnie przez mój router i spółdzielnianych monterów pracujących na agregacie elektrycznym mogłam dać ją dopiero teraz. Bardzo Was wszystkich przepraszam za tę nieprzewidzianą zwłokę. Próbkę zdecydowałam się dać w nowym poście, bo temat zamarł grobową ciszą i boję się, że jestem za to po części odpowiedzialna.

Obrazki mam już naszykowane, niedługo zmodyfikuję ten wpis, aby je dodać.

Otrzymałam dwa PW, których jeszcze nawet nie otworzyłam, ale już się biorę.

Pamiętam o Was, nigdzie się nie wybieram, proszę się nie bać!

Do Przeczytania!