Lua Nova

Ja również jako gracz wcale, jako MG zazwyczaj będzie te 6 godzin, choć zdarza mi się siedzieć nad sesją kilka dni, by potem przerobić to wszystko godzinę przed sesją :P A i tak moi gracze często robią mi niespodzianki już na sesji i improwizuję.

 

__________________
Nawet jeśliś czysty jak kryształ i odmawiasz modlitwę przed zaśnięciem, możesz stać sie likantropem, gdy lśni księżyc w pełni...

deMaus

Zaznaczyłem do 1 godziny jako MG.

Jednak, za Aschaarem powtórzę "to zależy".

Są sesje które przygotowuję długo i dokładnie, a potem zazwyczaj w trakcie sesji 70% idzie do przeróbki wedle zachowań graczy.

Zdecydowanie wolę przygotowania improwizowane. moi gracze wiedzą, że Wolsunga, prowadzę z marszu, na życzenie. Savage Worlds Evernight, nemezis i StarWars potrzebuję około 30min na przygotowania.

Ostatni scenariusz na złote kości przygotowywałem niecałe 20min, i (chwal post) dał mi kolejne Złote kości


Co do przygotowywania muzyki, mam w smartfonie specjalną stronę na pulpicie gdzie mam 4 różne odtwarzacze. Ustawione od najcichszego do najgłośniejszego, i często odpalam po dwa na raz. Np W walce leci player 2, a w odpowiednim momencie wchodzi nad niego player4. W każdym mam inna playlistę.
Pierwsza spokojna nastrojowa, lasy, podróż. Enya, Adiemus, klasyka smyczkowa, klub koncerty orkiestr symfonicznych.
Druga dynamiczna, walka, pościgi, finałowe słowa. Two step from hell, Iron Maiden, Sabaton.

Trzecia Zależnie od sesji muzyka kluczowa. W wolsungu - Zaz, Irlandzka muzyka ludowa, skoczne Country, muzyka z Indiany Jonsa.
StarWars, StarTrek, - muzyka filmowa.

Czwarta Muzyka dla konkretnego bohatera, konkretnej sceny. Np. miałem gracza, (postać agenta specjalnego) który bardzo często używał podrywania, i ogólnie zachowywał się jak 007. Po walce poprawiał mankiety itp. Dla niego na czas jego akcji odpalałem często muzykę z filmów o bondzie.

Dobrodziejstwo techniki, pozwala mi nosić całą potrzebną do praktycznie każdej sesji muzykę ze sobą. Ot co to 8gb na karcie ;p. Używanie prawie zawsze tej samej muzyki ma też olbrzymi plus, przy budowaniu nastroju u graczy. Kiedy odpalam im Playera2, moi gracze cali się spinają i masowo deklarują, że są uważni, itp.
Ot taka mała manipulacja ;p



Przygotowania jako gracz, z kolei traktuję podobnie. Mam kilkanaście utartych schematów postaci, które jestem w stanie odgrywać z marszu i robić to dobrze. Jeśli natomiast gram w jakiś setting, lub konwencję pierwszy raz, to przygotowuję się dokładnie, i długo. Wymyślam powiedzonka, nawyki, itp elementy mojej postaci. Robię notatki z jej przeszłości i manier, aby na sesji, nie zastanawiać się jak zareaguje na przynajmniej najbardziej typowe sytuacje.

 

JPCannon

U mnie to samo jak wyżej. Jednak moja odpowiedź w kwestii MG jako tako uniwersalnie się sprawdza czyli około 2-4 godzin. Niby dużo, sam zwykle przed sesją myślę, że raz dwa zbiorę materiały i jedziemy. Jakoś jednak tak wychodzi, że robiąc sesję mam jakiś zarys przygody i chcąc go rozwinąć, nagle wpada mi masa pomysłów jak by ją jeszcze urozmaicić. Najpierw myślę sobie, zrobię prosty ramowy plan i będzie dobrze. Potem zaczynam np szukać muzyki, znajdując jedną znajduję 10 innych które uznaje za świetne do danej sceny. Potem wpadam na pomysł by zedytować trochę sesję by znalezione utwory pasowały do danych scen. Potem to samo z grafikami. Szuka się jednej a tu znajduje się masę innych, często dużo ciekawszych i po raz kolejny wpada nowy pomysł na rozwój sesji. Tak ziarnko do ziarnka i się zbiera. Przewiduje, że przygotuję sesję w 15 minut a tu naglę schodzi z 2/3 godziny. Oczywiście jeśli mam wymyślić sesję na szybkiego to też się tak zdarza, jednak zazwyczaj staram się ją urozmaicać na wiele sposób.

Jeśli chodzi o gracza to myślę, że z godzinę można naliczyć. Wliczam w to wymyślenie i stworzenie postaci, chociaż jak ktoś ma szybki pomysł to wystarczy chwila. Oczywiście jeśli akurat nie chce mi się nad postacią długo siedzieć to wymyślam tylko jej prosty zarys i rozwijam ją w takcie gry.

W sumie wszystko zależy od sytuacji, jak dużo jest czasu na przygotowanie i czy akurat są chęci by nad tym dłużej posiedzieć

 

__________________
"Miłość której najbardziej potrzebujesz to Twoja własna do siebie samego"

Micas

Ciężko jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie ponad utarte "to zależy".

Zaznaczyłem opcję "do 1 godziny". Jednakże, jeśli "przygotowanie do sesji" to również szukanie wiodących motywów na kampanię i zaznajamianie się z realiami rozgrywki oraz postaciami graczy to czas ten wydłuża się do dni, nawet tygodni - i to nie tylko przed sesją, ale również po (zakładając, że to nie jednorazowy skok w bok).

Dużo zależy też od podstawowej kwestii: czy jest to przygoda gotowa (bez znaczenia czy fanowska czy oficjalna) czy też ja wszystko muszę opracować od podstaw. Paradoksalnie w pierwszym przypadku spędzam o wiele więcej czasu - rzecz logiczna, trzeba przeczytać przygodę od deski do deski, zapamiętać jak najwięcej, wprowadzić własne motywy i poprawki, dopasować przygodę do własnej kampanii i drużyny. W teorii z gotowców można wyciągać to co pasuje danemu MG. W praktyce zawsze staram się poprowadzić gotowca tak, jak stoi "na papierze", dorzucając do gara własne dodatki.

Swoje własne wymysły opracowuję tylko w zarysach - główny motyw fabularny, motywy dla konkretnych postaci, zarys questów pobocznych, pula przeciwników. Cała reszta to wielka improwizacja - w materii której czuję się najlepiej.

 

__________________
Dorosłość to ściema dla dzieci.

Dhratlach

Całkowicie popieram, niech żyje improwizacja najszlachetniejsza ze wszystkich sztuk!

Możem wychwalać pod niebiosa jej zalety (i wady...) ale to jest praktycznie jedyny styl prowadzenia który mi odpowiadał i który używałem w całej mojej karierze MG. Notatki o świecie robione na sesji i w krótkich przerwach na fajke. Gracze nigdy nie wiedzieli co się wydarzy, a wszystko działo się w sposób niemalże naturalny. Żaden krok zaplanowany i wielka niewiadoma niczym ciągnięcie z talii kart zdarzeń (Pamięta ktoś planszówkę Magiczny Miecz?). Każda decyzja graczy niosąca nową przygodę, brak restrykcji, zmuszania graczy do podążania fabułą (oni sami ją tworzą) a samo splatanie wielu napoczętych wątków na poczekaniu (wspomaganie notatkami, którymi były nieraz słowa-klucze) tworzyły gobelin spisków, konspiraci i zależności które zarówno gracze jak i ja odkrywaliśmy w trakcie plecienia.

Ten system miał tylko jedną wadę, trzeba było od czasu do czasu przejrzeć notatki, obejrzeć jakiś nowy film, czy ponownie przeczytać jakąś książkę... pomysły nie biorą się z nikąd, a im większa baza, pula pomysłów tym ciekawszy mish-mash wychodził. Synteza systemów i wplatanie wątków (przemienionych) z literatury, kina, gier, życia.. Coś pięknego. Tylko, po drugiej-trzeciej sesji godzinne przegotowanie stawało się koniecznoscią. Mniejszym złem, żeby te wszystkie informacje opanować i nie wtopić. Wtedy stawało się to pół-improwizacją, ale i tak było warte każdej chwili.

 

Warlock

Zaznaczyłem powyżej 6-ciu godzin, ale prawda jest taka, że to wszystko zależy od systemu i przede wszystkim od sesji. Pisanie scenariusza zajmuje mi długo, gdyż lubię mieć wszystko dopięte na ostatni guzik (co wcale nie znaczy, że wodzę graczy za nos). Bez trudno przypominam sobie scenariusze, które pisałem przez tydzień lub więcej, a które zajmowały ponad 16 stron A4 samych FABULARNYCH opisów. Były też takie sytuacje kiedy stworzyłem interesujący scenariusz w czasie oczekiwania przybycia jednego z moich stałych graczy (co zajęłu mu jakieś 5-10 minut). Muzyka na moich sesjach jest raczej rzadkim zjawiskiem. Owszem, trafia się od czasu do czasu, ale jej obecność w dużej mierze zależy od systemu, a właściwie klimatu w jakim sesja będzie się obracać. Całkiem sporo czasu zajmuje mi przygotowanie miejsca do wspólnej zabawy. Wiadomo, trzeba wszystko ładnie poodkurzać, wymyć i przygotować coś do jedzenia i picia, co często się wiąże z wycieczką do lokalnego sklepu. Swoją drogą marzy mi się sesja podczas letniego grilowania.

Obecnie prowadzę sesje do D&D, a te z kolei najwięcej pochłaniają czasu. Trzeba stworzyć ciekawy scenariusz, dokładnie opisać lokacje, wsie/miasta; obsadzić je żyjącymi własnym życiem istotami, a także przygotować wymagające potyczki. Wyjątkiem od reguły są sesje typu "Open World" - jak je nazywam. Mówiąc w skrócie daję graczom wolną rękę i cały świat do odkrycia i podbicia.

 

Epicki

Zaznaczyłem powyżej 6 godzin i w moim przypadku to spore niedopowiedzenie.
Moja grupa nie często jest się w stanie spotkać. Sesje mamy bardzo nieregularne i są raczej dość długo wyczekiwanym eventem. Wolę więc przygotować jak najwięcej szczegółów jako MG.

Mam zazwyczaj sporo pomysłów na różnorodne handouty. Mapy, Amulety, Figurki, Sceny rozwiązane w jakiś nieszablonowy sposób...
Poza tym prowadzę głównie Exalted i chcę aby każdy NPC, którego gracze spotkają, miał na prawdę własną osobowość i iskierkę życia. (Nawet jeśli to upiór z przed kilku tysięcy lat. W sumie może nawet szczególnie wtedy)
Szczerze mówiąc często zawodzę się wynikiem moich starań, co zniechęca mnie do dalszego prowadzenia. Gracze robią mi niespodzianki, a wiadomo że im bardziej "Przygotowana sesja" tym łatwiej o to, że coś pójdzie wbrew planom.
Formułę ulepszam z sesji na sesję i jakby... zniechęcenie jest coraz mniejsze. Gracze chyba też uczą się poznawać mój styl prowadzenia i rozumieją za jakimi przedstawianymi im elementami warto podążyć.
Mimo tego, że bardzo pieczołowite i długie przygotowania są pracochłonne i (często zniechęcające) to feedback jaki otrzymuję od graczy jest na prawdę pozytywny i pełen entuzjazmu. Co w sumie na powrót zachęca do przygotowań.

Od pewnego czasu staram się unikać przygotowania "Planu przygody", czy planować wydarzenia. Za to przygotowuję ciekawe lokacje oraz ciekawe postacie. Na tym się głównie skupiam i to się akurat bardzo dobrze sprawdza.
Lokacje i postacie można wykorzystać w późniejszym czasie, niezależnie od przygód. Więc jeśli gracze pomylą jakieś tropy, albo je zlekceważą... nie muszę się przejmować, ze straciłem czas na przygotowania. Później tak przygotowane lokacje mogę wykorzystać przy innej okazji a nawet olanego czy zabitego NPCa można łatwo zaaplikować do kolejnych przygód podmieniając mu imię na jakieś inne i zmieniając zaledwie kilka szczegółów.