Googolplex

Ty szukasz tego ale jeśli grałbyś z osobą której nie koniecznie chodzi o takie doświadczenia. Odpowiedz szczerze, czy nie stwierdziłbyś, kiedy owa osoba chciałaby przerwać ten ekstremalny wątek, że psuje tym klimat?

 

Autumm

Gwałty w więzieniach, wojsku? Przecwelenie, kocenie? Seks oralny jako narzędzie służące uznania dominacji jednego faceta nad drugim?

To nie sprawa popędu (chyba że w takich miejscach jest 100% agresywnych gejów) tylko używania seksu jako narzędzia dominacji. Jak chcesz, mogę rzucić trochę psychologicznej makulatury.

I nigdzie nie napisałam, że popęd nie ma nic do rzeczy. Napisałam tylko, że gwałtu nie można tłumaczyć tak prosto jako biologiczny "odruch". To coś dużo, dużo bardziej poważniejszego. I straszniejszego.

A co do walki z gwałtem - robię to. Ale akurat w fandomku ciężko jest większości graczy (i graczek!) przyznać się, że takie zjawisko w ogóle istnieje, a co dopiero otworzyć oczy na jego powagę i starać się przeciwdziałać.

I niemal 100% metoda istnieje. Brak społecznej zgody na takie działanie. Presja/reakcja asertywnych jednostek zwykle wystarczy do uniknięcia 99% takich przypadków. Pozostałe 1% to już faktycznie patologie, z którymi nie sposób wygrać.

Normy się jednak zmieniają...i trzeba o to wciąż walczyć, wychodząc z mentalnej ciemnoty i zacofania.

 

__________________
"Polecam inteligentną i terminową graczkę. I tylko graczkę. Jak z każdą kobietą - dyskusja jest bezcelowa - wie lepiej i ma rację nawet jak się myli." ~ by Aschaar [banned] 02.06.2014
Nieobecna 28.04 - 01.05!

Lost

Z pewnością by dochodziło, ponieważ gwałt nie jest formą seksu, tylko przemocy. Nie można o tym zapominać.

Dlatego nie gram w jednorożce, elfy i krasnoludy
A tak całkiem serio, to rozumiałbym to, ale nie akceptował. Szkoda by mi było sesji i jeżeli MG poinformowałby wcześniej, co się będzie podczas rozgrywki wyrabiać (ogólnikowo, np. będzie brutalnie, ostro i realistycznie), to miałbym trochę temu graczowi za złe. Ale tutaj właśnie rozbija się o coś, co staram się tu uwypuklić. O dojrzałość. Nie napisałbym danemu graczowi zepsułeś mi grę, bez sensu, już nigdy z Tobą nie zagram, tylko wystawił pozytywną reputkę w podziękowaniu za wspólną grę i dwa razy zastanowił się, czy następnym razem będziemy razem się bawić, bo być może czego innego oczekujemy.

I jeszcze jedna ważna uwaga. Sądzę, że interakcja pomiędzy graczami najdalej może dojść do czystego pozbawienia życia drugiej postaci. Inne są już, hmm... niekoleżeńskie.

 

__________________
Spacer Polami Nienawiści Drogą ku nadziei.

Zapatashura

Z jednej strony ta dzisiejsza młodzież niby taka dojrzała, chleje gorzałę już w gimnazjum, wiek inicjacji seksualnej spada i w ogóle to oni są tacy dorośli, a z drugiej strony tak trudno usta otworzyć i powiedzieć 'nie podoba mi się to, nie zgadzam się'? To przecież zupełnie elementarna dojrzałość - świadomość tego, co mi się podoba, a co nie.

Ponadto kompletnie nie zgadzam się z jakimiś wymysłami, że to co się dzieje na sesjach to nie jest wyłącznie fikcja i kogoś naprawdę dotyka. To jest fikcja. To się nie dzieje naprawdę. Powinniśmy Sylvestra Stalone posadzić na krześle elektrycznym? Georga Martina skazać za ludobójstwo? To się przecież nie trzyma logiki - 'ta fikcja jest dobra, ale ta zła'.

Poza tym warto zauważyć, że nikt nikogo na sesjach sznurem do krzesła nie przywiązuje. Jeśli coś się komuś nie podoba, to wyjście jest naprawdę bardzo proste - przestać grać. To nie jest żaden wyczyn na miarę wspięcia się na Mount Everest. Nie podoba mi się książka, to jej nie czytam. Nie podoba mi się film, to go wyłączam. Nie podoba mi się sesja, to jej nie kontynuuję. A nie siedzę, męczę się, a potem mam pretensje do nie wiadomo kogo.

 

Googolplex

@Lost

I tu mamy drobny problem bo jak powiedziano wcześniej nie da się każdej sytuacji przewidzieć. Natomiast presja graczy którzy się dobrze bawią na tą jedną osobę która bawi się źle jest zazwyczaj na tyle duża (w dodatku często nieświadoma), że osoba ta nawet się nie przyzna, że coś jest nie tak.
A co dojrzałości to powiem, że działa to w dwie strony i niedojrzałym jest krzywdzić świadomie inną osobę. A miarą dojrzałości może być zdolność do rozpoznania kiedy kogoś krzywdzisz.

Co zaś tyczy pozbawienia postaci życia. Cóż śmierć czeka każdego człowieka i mamy wbudowane mechanizmy pozwalające sobie z tym faktem radzić. Gwałtu jednak można uniknąć, podobnie jak i szczególnie okrutnej śmierci. Dlatego budzą większy sprzeciw.

 

Lost

Dlatego, ja też staram się, jako MG, co jakiś czas pisać do graczy, czy wszystko im sesji odpowiada.

Bo rozwiązanie w stylu "to jest sesja RPG, tu się pewnych rzeczy nie piszę" zupełnie do mnie nie przemawia.

 

__________________
Spacer Polami Nienawiści Drogą ku nadziei.

Autumm

Presja grupy. Wyuczona bezradność. Nieśmiałość. Szok. Wejście w rolę ofiary. Wstyd. Wiele jest takich czynników. Wielokrotnie przerabiane było to, że np. kobiety po gwałcie nie zgłaszają tego faktu na policję...

Nieważne, czy się dzieje, czy nie. Ważne, że kogoś krzywdzi. A od filmu czy książki różni się jedną istotną rzeczą - bohater/ka jest częścią nas. I dlatego to, co zrobione jej/jemu dotyka graczy bardziej niż to z ekranu czy stronnic.

Jak idę do sklepu, to chcę zrobić zakupy, a nie bać się, czy zostanę zgwałcona. Jak idę do pracy, to wykonać tam robotę, a nie być szczypaną w tyłek przez szefa.

Idę grać, to idę się dobrze bawić. I inni mają to respektować, tak jak ja respektuję ich do tego prawo. To jest argument na poziomie "boisz się wypadku samochodowego, to nie rób prawa jazdy". A może, do ch****, mam prawo oczekiwać, że inni użytkownicy drogi będą zachowywać się w sposób nikomu nie zagrażający i zgodnie z regułami?!

 

__________________
"Polecam inteligentną i terminową graczkę. I tylko graczkę. Jak z każdą kobietą - dyskusja jest bezcelowa - wie lepiej i ma rację nawet jak się myli." ~ by Aschaar [banned] 02.06.2014
Nieobecna 28.04 - 01.05!

Googolplex

Innymi słowy stosujesz się do tych trzech wskazówek które Autumm wymieniła w 2 poście i chwała Ci za to. Mam też wrażenie, że jeśli każdy MG (przynajmniej MG jeśli nie wszyscy gracze) zachowywałby się podobnie to problem przestałby istnieć.
Choć może to tylko moje naiwne marzenia.

 

Cohen

Ogólnie temat beczka, ale.

Ej, Autumm, te twoje perły mądrości sprawiają, ŻE JA CZUJĘ SIĘ Z TYM ŹLE I NIE MUSZĘ SIĘ TŁUMACZYĆ DLACZEGO. ANI PO CO.
Przestaniesz pisać? Czy to znowu taka gadka-szmatka "patrzcie jaka jestem wrażliwa, a wy pojebani"?

 

__________________
Now I'm hiding in Honduras
I'm a desperate man
Send lawyers, guns and money
The shit has hit the fan - Warren Zevon, "Lawyers, Guns and Money"

Zapatashura

Piszesz Autumn o wielu czynnikach, które dla mnie sprowadzają się do jednego mianownika - niedojrzałość. Jeszcze bym zrozumiał tę presję otoczenia w miejscu pracy, czy szkole, bo w gruncie rzeczy średni mamy wybór czy pozostawać w tym samym towarzystwie, czy nie. Rzucić szkołę, albo złożyć wypowiedzenie to nie taka bułka z masłem. Ale presja otoczenia na sesji? Naprawdę? W trakcie gry, bez której bez problemu da się przeżyć? No zupełnie nie przemawia do mnie ten argument.
Że to niby presja kolegów i koleżanek? To co, nie znam swoich własnych kolegów i koleżanek i nie wiem czego się po nich spodziewać? To mi się jawi jako bardzo powierzchowna znajomość. A jeśli gram z przygodnymi ludźmi i mi się nie podoba, to trudno. Na Ziemi żyje 7 miliardów osób, obędę się bez tej czwórki.

A ja przeciwnie - uważam, że to bardzo ważne, czy coś się dzieje, czy nie. Jeśli ktoś uderzy mnie w twarz i wybije zęby, to mam realną stratę do końca życia, bo mi nie odrosną. Ale jak ktoś mi powie 'oj, bo ci walnę' to nie dzieje mi się kompletnie nic. A w RPG - moja postać to nie jestem ja. Jeśli potwór odgryzie mojej postaci nogę, to ja wciąż mogę chodzić, jeśli moją postać okradnie złodziej, to ja dalej mam w portfelu kartę debetową. Nic co dzieję się mojej postaci, nie dzieje się mnie. To dla mojego pojmowania odgrywania postaci w RPG jest oczywistość. Postać nie jest częścią mnie. I naprawdę bardzo mocno wierzę, że sir Anthony Hopkins nie oblizuje się na widok sąsiadów, zastanawiając się jak by smakowali z odrobiną czosnku.
Powyższy akapit może brzmieć trochę agresywnie, ale chcę jedynie przez niego pokazać, że bardzo zdecydowanie rozgraniczam fikcję i rzeczywistość. Jeśli ktoś bardzo silnie utożsamia się ze swoją postacią, to w mojej opinii to on powinien o tym ostrzegać i wytyczać granice, a nie MG. MG po prostu opowiada historię, a historia traci ten dreszczyk gdy wyłoży się na stół karty mówiąc - 'słuchajcie, nic was nie okaleczy, nie zabije i nie zgwałci'.

A tutaj bardzo cię przepraszam Autumm, ale słowa te brzmią dla mnie histerycznie i odbieram je jako wyolbrzymianie tego, co napisałem. To zrozumiałe, że idziesz na sesję po to, by pograć i miło spędzić czas. Ja przecież nigdzie nie napisałem, że trzeba przestać grać w ogóle. Po prostu jeśli coś się nam na sesji nie podoba, to trzeba jasno postawić sprawę. RPG to gra towarzyska i wymaga jednak jakiejś podstawowej ogłady i zdolności towarzyskich. Nie uważam, że z każdym trzeba się obchodzić jak z jajkiem. Uważam za to, że wypada uszanować czyjeś protesty i liczyć się z konsekwencjami, jeśli się przeholowało - chociażby po ludzku przeprosić.