dzemeuksis

Python, wypowiedziałeś trochę mocnych stwierdzeń tonem oznajmującym, gdy tymczasem prawdą one są co najwyżej przy przyjęciu pewnych założeń, których w Twojej wypowiedzi zabrakło (nie mówię, że zrobiłeś to celowo, ale tak wyszło). Nie chcę rozpętać dyskusji nie na temat, więc nie wchodzę w szczegóły, tylko sygnalizuję. Dam przykład takiego stwierdzenia z ukrytymi założeniami:

Ja na to mogę powiedzieć:

I oba stwierdzenia są równie prawdziwe, w zależności od niewypowiedzianych założeń (różnych), które się za nimi kryją.

Dalej:

ja na to:

Itd, itp...

 

__________________
Jedyna potrzebna moc to ta, która pozwala powstać po upadku.

Python

Tak je wypowiedziałem, bo tak myślę. To chyba proste. Nie muszę chyba pisać na początku każdego zdania, że "ja uważam", "moim zdaniem" itd, aby było jasne że tak właśnie jest.

Nie jestem rpgowym ekspertem, ani jakimś guru, aby traktować moje zdanie jako jakieś prawdy objawione.
Jest temat, gdzie gość pyta jak zakończyć sesję. Autor wątku na podstawie mojej odpowiedzi, jak i odpowiedzi innych użytkowników i własnego doświadczenia może sobie wyrobić jakieś zdanie.

Nie ma chyba w tym nic zdrożnego, co?

 

__________________
Pies po kastracji nie staje się suką.
"To mój holocaust - program zagłady bogów"
"Odważni nigdy nie giną, mając tylko wiarę i butelki z benzyną" Konstruktor

Fiath

Oczywiście, że nie ma. Dziękuję wszystkim za odpowiedzi. Temat zdobył duże zainteresowanie, co ogromnie mnie cieszy.

Co prawda chciałbym zauważyć, że wiele osób zabrało się za omówienie epilogu, co akurat mija się z celem tematu. Epilog ma miejsce po zakończeniu sesji. tak samo jak w łóżku, orgazm to zakończenie, epilog to sprzątanie. Problem w tym, że orgazmy same z siebie są zazwyczaj dość dobre, a sesję trzeba dobrze zakończyć osobiście.
Oszem, można próbować zmazać niekoniecznie epicki finał poprzez doskonały epilog, ale czy to nie wada na jakości całego przedstawienia?

Z waszych wypowiedzi zacząłem wnioskować, że należy unikać "mechanicznych zakończeń" jak bossy czy pvp, w zamian za to szukając fabularnych sytuacji, które to dopiero doprowadzą do epilogów. Po drodze przyszło mi wiele prostych idei, jak chociażby wyścig z czasem jako temat utrudnienia finałowych zmagań.

Zarazem, bez żadnych wątpliwości koniec powinien być inny zależnie od typu sesji. Sandbox najlepiej zamkną sami gracze, zmęczeni uniwersum. W open world można ich doprowadzić do elementu kulminacyjnego, ale nie powinno się gwarantować sukcesu, pozostawiając efekt końcowy działaniom, jakie podejmą postaci.
W liniowych sesjach? W diabły liniowe, to nigdy nie jest dobre.

Ciekawi mnie również propozycja zmiany wygram/przegram na decyzję X/Y, o jakiej mówił Autumn na początku swojego posta.
Teoretycznie mogłoby to działać, ale wtedy zagrałem sobie po raz enty w fallouta, i miałem właśnie pytanie od npc, chcę zrobić a czy b na dowidzenia? Wydawało mi się to nieco oderwane od rzeczywistości, przez co zacząłem się zastanawiać...
Jeżeli sesja ma "lekki klimat" i jest w miarę pozbawiona "szarości moralnej", czy próba budowania sytuacji w której końcowe decyzje bohaterów nie byłyby przewidywalne na podstawie charakteru postaci, który budowali przez całą przygodę? Oraz: czy wy osobiście odczulibyście przyjemność, gdyby koniec stanowił głównie potwierdzenie dla słuszności, bądź błędów jakie popełniła postać i nic więcej?
Odczuwam, że teoretycznie jest to możliwe i mogłoby być skuteczne.