Realistyczna mechanika w RPG
 

Witam wszystkich.

Może części z Was wpadł w oko mój niedawny temat o mechanice miecza dwuręcznego w Warhammerze, ale nie jest to temat o autopromocji. :D
Do rzeczy więc.

Czy ktoś z Was zna może system który choć stara się podejść do walki w realistyczny sposób (Głównie mnie interesuje broń biała, miotana i ewentualnie czarnoprochowa). Wiecie... system gdzie długi miecz nie jest bronią jednoręczną, miecze dwuręczne nie ważą milion, a do strzelana z łuku wymagana jest siła, nawet bardziej niż do machania żelastwem.
Albo oddana znaczna różnica długości broni podczas walki. Powiedzmy długi miecz vs gladius. W 95% przypadków taki pojedynek skończył by się bardzo smutno dla kogoś z gladiusem. Albo manewr odejścia krok w tył przy obronie, który czasem pozwala całkowicie i radośnie odsłonić się przeciwnikowi (sam tak kumplowi podczas sparingu robiłem od czasu do czasu :D ) i takie smaczki dla wymagających. No wita, rozumita...

System może być czysto historyczny, może być fantasy. Drugorzędna sprawa.

Troszkę sobie pogooglałem i trafiłem na dwóch faworytów:

The Riddle of Steel - Ciekawie się zapowiadający ale podobno dość mocno niedoskonały gdzieniegdzie.

Blade of the Iron Throne - Duchowy następca powyższego. Po latach ogrania przez fanów, postanowili oni naprawić RoF, ale że nie mieli praw autorskich stworzyli coś nowego, ale podobnego w działaniu do pierwowzoru.

Można kupić i podręczniki i PDFy, ale obrzucę ich dolarami nie wcześniej niż na jesieni...
Musze sobie przeczytać podręcznik do Monastyru, podobno pełne zasady walki są dość skomplikowane i dają sporo możliwości taktycznych. Grał tu ktoś w to? Pasuje do moich poszukiwań?


I konkretne pytanie na koniec. Znacie takie systemy? Może graliście w któryś z wymienionych przeze mnie? Albo coś podobnego do tego czego szukam?

Jeśli chcesz czytać Monastyr to tylko po erracie. Poprawili trochę walkę wręcz. Generalnie jeśli spodziewasz się jakie wielkiego boom to wątpię czy to nastąpi. Monastyr to starsza Neuroshima(co zapewne wiesz), a Trzewik przy produkcji tego drugiego, posłużył się mechaniką z tego pierwszego. Rozwiązania taktyczne są, ale generalnie całość opiera się na tym samym co neuro, więc przy walkach większych niż 2vs2 po prostu się wymięka.

Niesamowicie rozbudowane jest AD&D. Sam tego nie czytałem, bo zwyczajnie mi się nie chciało przebrnąć przez jakieś dziesięć tysięcy stron zbioru podręczników. Pamiętam tylko że Warlock przy tym siedział sporo czasu, więc może będzie mógł odpowiedzieć na postawione tutaj pytania.

Myślę, że niezwykle trudno będzie Ci znaleźć wciąż wydawany system RPG, który stara się oddać w stu procentach realizm prowadzenia starć.

Jeśli zaś chodzi o AD&D, to sam nie wiem jak to zaklasyfikować. Z jednej strony longsword zaklasyfikowany jest jako broń jednoręczna, ale z drugiej strony broń miotana oraz łuki wymagają już pewnej krzepy. Facet, który całe życie posługuje się jednym typem broni będzie znacznie lepszy od kolesia, który pierwszy raz chwyta miecz do ręki itd.
Jeśli szukasz taktycznych starć to trafiłeś w jeden z najbardziej rozbudowanych systemów walki. Wykorzystując wszystkie oficjalne, ale opcjonalne zasady możesz rozciągnąć proste w każdym innym systemie starcie na nawet kilka godzin turlania kośćmi, obliczeń i manewrów.

Przy czym trzeba pamiętać, że realizm w D&D jest bardzo zależny od perspektywy. Punkty Wytrzymałości (Hit Points) nie oznaczają tego samego co w Warhammerze, tak samo jak nie każdy pomyślnie zdany test ataku jest równoznaczny z zatopieniem topora w ciele przeciwnika. Punkty Wytrzymałości oznaczają wiele rzeczy - odniesione rany (lub ich brak), ale także stan psychiczny oraz kondycję bohatera (czy też ogólną skłonność do popełniania błędów).
Jeśli zaś będziemy grać w D&D w ten sam sposób jak gramy w Warhammera, to wyjdzie na to, że chłop musi wsadzić półbogowi dwadzieścia wideł w tyłek aby go zabić.

Moja rada jest taka; trzymaj się ulubionego systemu i wedle własnego gustu wprowadź doń zasady domowe.

Wielu próbowało zrobić realistyczną mechanikę starć i wielu połamało sobie zęby. Jest zbyt wiele zmiennych podczas walki żeby to można było łatwo ująć, a gdy się próbuje to cierpi na tym płynność gry. Starcia przeradzają się wtedy w wielogodzinne maratony rzucania kostką, nad sytuacją która w rzeczywistości trwałaby pięć sekund.

Ja osobiście wolę proste mechaniki typu np. Oko Yrrhedesa gdzie można podczas jednego rzutu w bojowej konfrontacji zawrzeć dowolny opis manewru.

Dzięki wszystkim za odpowiedzi.

Komtur - Zainteresowałeś mnie, sprawdzę w wolnej chwili.

Ale ten Blade of The iron Throne mnie super zaciekawił, jak go dorwę i przetestuje to może podejme się napisania jakiegoś artykuliku jak będzie to coś warte. Podobno działa całkiem dynamicznie no i opiera się na k12, czyli najlepszej kostce wszech czasów!

Słyszałem, że system FATAL dość dokładnie odzwierciedla wszystko, choć jak spojrzałem na rozdział walki to nie jest aż tak znów dokładny - z wyjątkiem sadomasochistycznych opisów ran w tabelkach... co przy szczegółowości opisywania ciała postaci w trakcie tworzenia karty postaci nie jest znów aż tak dokładne.

A czytałem o tym... jednak nie w charakterze realistycznego systemu, a jednego z najgorszych jakie kiedykolwiek wydano. :D

Choć od czasu do czasu kusi mnie zerknąć pod jego okładkę. Taki jakby podszept podświadomości... jak to mawiają wyspiarze: Curiosity killed the cat. :D

Żeby oszczędzić ci czas napisałem poniżej co jest najbardziej rażące w FATAL i czemu nie chcesz tego czytać.

Na stronie 69 jest tabelka Potencjału Obwodu Odbytu, gdzie możesz wylosować (z uwzględnieniem zmiennych) jaki potencjał obwodu odbytu ma twój bohater i jaki jest tego ekwiwalent wśród palców/ penisów/ pięści wśród twojej rasy. Wynika z niego, że dziecko nawet po treningu nie przyjmie męskiej pięści w odbyt o ile nie jest nimfomańskie. Mam nadzieję, że aresztowali twórców za to.

Wracając do tematu to moim zdaniem najlepszy jest system opisowo-kościany. Opisujesz co chcesz zrobić, masz jakąśtam JEDNĄ statystykę za to odpowiedzialną, rzucasz kością, a do wyniku uwzględniasz okoliczności i opis i tyle.

Ewentualnie z minimalną losowością wynikającą z umysłu MG: opis, bez rzutu kością, ale MG ustala czy się udało czy nie i w jakim stopniu.

Strona 69 if You know what i mean... :D

Jestem mniej więcej świadomy co jest w tym podręczniku...
A jeśli chodzi o przywołany przez Ciebie przykład to pozwole sobie rozwinąć go troszeczkę i uzupełnić dane.

No i oczywiście wszystko podparte jest Królową Nauk: Matematyką!

A i wiek jest nie bez znaczenia przy tych jakże ważkich rozważaniach i wyliczeniach.

Tak się troszkę zastanawiam co trzeba mieć we łbie żeby stworzyć coś takiego. Ale tak czy inaczej Slaanesh aproovs! :diabol:

Co do mechaniki to jasne, rolplej ponad wszystko. Proste rozstrzygnięcie rzutów i rozwinięty opis tego co się stało. W WH to całkiem nieźle działa.
Ale jednak nie zawsze da radę to zrobić tak łatwo, bo w walce bywa różnie i jednak czasem dobrze było by się podeprzeć systemem który bierze to pod uwagę.
Wystarczy kogoś zranić w udo albo jakieś inne silnie ukrwione miejsce i w defensywie poczekać aż zacznie opadać z sił wraz z utratą krwi (nie licząc już trudności przy poruszaniu się).

No ale uproszczone mechaniki nie biorą takiej możliwości pod uwagę. Gracz mógłby się poczuć trochę oszukany jeśli MG powiedział by mu, że jeśli w trakcie następnych 8 tur nie zatamuje krwawienia to rzucamy na wytrzymałość i jak nie zda testu to traci przytomność i jest na łasce przeciwnika. W takich sytuacjach dobry był by jasny system obrażeń który mniej więcej zna i rozumie gracz i wie czego może się spodziewać.
A jeśli przy okazji ten system działał by w miarę sprawnie i dynamicznie to już ideał by był.

Nie, czemu?