Najmocniejsza sesja LI jaką znasz (+18)
 

LI ma już całkiem pokaźną metrykę i co za tym idzie, rozegrano tu tysiące sesji. Jestem ciekawa jak daleko potrafimy się posunąć w RPG-ach forumowych, dlatego stawiam pytanie:

Jaką sesję na LI (niekoniecznie w niej grałeś/aś) uważasz za najmocniejszą?

Celowo nie piszę czy chodzi o mocne sceny walki, seksu, czy tortury, czy... No właśnie, co jeszcze? Co Was ruszyło, skręciło kręgosłup moralny, co było "wow", ale niekoniecznie w tym pozytywnym aspekcie?

Oczywiście, można przedstawić ranking sesji.

Mam kilku kandydatów, podzielonych na kilka kategorii.

Z kategorii ciężkiego, psychodelicznego charakteru, sprawiającego, że wczułem się w postać dokumentnie:

Wagon Nr. 4 od Anonima (nie brałem udziału)
Wagon Nr.4 - Spotkanie na granicy (świetna sesja, żałuje, że została przerwana)
Brudy (pomimo mojej rezygnacji, uważam ją za kawał dobrej sesji o soczystej linii fabularnej)

Kategoria świetnego odgrywania postaci:

Strażnicy Dróg (wspaniałe postacie, cała drużyna zasługuje na nagrodę, nie mówiąc już o prowadzeniu MG, które zwyczajnie na Świecie mi zaimponowało)
Dzikie Pola (bo zawsze hołduje tym, których zwę przodkami... kołpaki z głów, waszmościowie)

Kategoria zaawansowania Świata, bogactwa elementów składowych:

IBPI: Oddział w Portland

Kategoria najmocniejszego pobudzenia zmysłów:

Call-Girl

Ja nieśmiało wskażę paluszkiem na naszą Łysą Pradawną Grozę i jego Dzieci Hioba, w których miałem przyjemność grać.

Co było w tej sesji takiego "mocnego"? Była mroczna, ale tak realnie mroczna, nie mroczna jak Mroczki. Miała ciężki, ołowianoszary klimat i naprawdę rozbudowane postacie, pod względem psychologicznym jak i ich historii (no i była też moja postać :P ) Ale Tereska... Ach, Tereska mi najbardziej w głowie utkwiła...

Bohaterowie to zwyczajni ludzie, mający swoje sekrety. Zresztą, nie jako jedyni... I to właśnie bohaterowie są tu kluczowi. Są świetnie odegrani, i mają porządne zaplecze, człowiek się z nimi zżywa i aż mu szczerze żal tego, co się wokół nich dzieje. Brak kontroli, zaszczucie, przerażenie, rozpacz, jest tego pełno. Są też brutalne sceny, ale to pikuś przy całej atmosferze tworzonej przez MG i Graczy. Wyobrażając sobie czytane sceny, czy wtedy podczas sesji, czy teraz, wspominając, prawie nie używam kolorów. Ta szarość, mrok, zagubienie, to jest niemalże namacalne, atmosfera Polski z początku lat dziewięćdziesiątych, ciągle obecne powidoki PRLu i wychowanie tamtych lat tylko potęgują te wszystkie wrażenia, które co chwila wypisuję jak głupi. Były też wybory, trudne pod wieloma względami, i chociaż w tej dziedzinie Armiel zawsze trzyma wysoki poziom, to tutaj chyba wspiął się na szczyt.

To trochę jak nie potrafić określić, czym jest film psychologiczny, a potem obejrzeć, bo ja wiem, "Drabinę Jakubową" i już się wie.
Ta sesja jest sesją psychologiczną, chociaż ośmielę się stwierdzić, że słabszą w przesłaniu, ale znacznie mocniejszą w formie niż "Drabina...".

Za dużo słów, ale chyba nawet z sensem, i trafnie.

Pięć Pieczęci było trochę hardkorowe. Już na pierwszej stronie sesji uznałem, że rozwinę świat w ciekawy sposób, jeżeli moja postać włamie się do mieszkania wroga i mściwie go wykastruje, co też obrazowo opisałem. Później również dbałem o to, żeby nie brakowało momentów WTF, a Mira próbowała ratować, co zepsułem zabiegami „to ci się tylko przyśniło” :look: W końcu trochę wyhamowałem i opisywałem już tylko satanistyczne piwnice, gwałcone prababki (ale za młodu, więc się nie liczy) i przywry wwiercające się w dzieci (takie tam wizje z przeszłości rodziny postaci). Mira podłapała nastrój, tworząc pod koniec ciekawe scenerie zjazdów rodzinnych.

Lena i Ewa zostały rozebrane i zawieszone na sznurach za ręce ponad baliami z wodą. Nie były to jednak proste wiązania, gdyż system odważników i uchwytów został ustawiony tak, by wraz z podniesieniem jednej kobiety, druga się zanurzała. Co gorsza, ciężko było nie dostrzec wielkiego, grubego kabla, zanurzonego w wodzie i lekkich wyładowań na tafli to tu to tam.

- Cześć chłopaki, fajnie, że w końcu wpadliście. (…) Nie będę pamiętliwy - mówił mężczyzna przy baliach - Oko za oko, ząb za ząb. Decyduj Adamie, która niewiasta ma umrzeć za twoje grzechy? Uprzedzam... jeden niewłaściwy ruch i umrą obie.

To były czasy! :whoaaa:

Oczywiście zakończyło się optymistyczną nutą - okazało się, że wszyscy od początku byli w psychiatryku ^^

Było nie brać koszmarów. Sam dałeś mi broń do macki ;)

Triarii: Die Mauer
Podobnie jak postaci, tak i sesje Irrlichta cechowały się najmocniejszym klimatem z jakim przyszło mi się chyba spotkać na tym forum. Nie straszył oczywistością, to w zasadzie nie był nawet horror, ale jednak ciężar całych światów jakie tworzył, czy postaci jakie w nich osadzał, spokojnie można podnieść do roli "najmocniejsze". Oprócz wydarzeń potrafił to świetnie oddać tekstem.
Jedna z pierwszych moich granych sesji tutaj i jedna z lepszych.

Popieram w pełni Baczego. Dzieci Hioba. Wyjątkowo ciężkie gatunkowo. I Tereska Bułka... Jedna z moich ulubionych postaci ever. Sentyment.

A dla mnie http://lastinn.info/archiwum-sesji-z...anic-21-a.html
oraz http://lastinn.info/archiwum-sesji-z...girl-21-a.html

Obydwie sesje Sekala i o tematyce erotycznej.
Jedno napisane ze współpracą Eleanor, drugie Eleanor i Lady.
Polecam poczytać, jest dobre, można wydawać na świat :p

Mnie bardzo głęboko w pamięć zapadły Lalki. Klimat i fabuła wyszły niesamowicie, czyta się to jak dobrą książkę i jest to na tyle wewnętrznie spójnie, że sesja nie jest tylko zbiorem użytych znanych klisz, ale stworzyło osobną, mocną historię.

Dla mnie zdecydowanie C E L A mojego ulubionego mistrza gry Mataichiego :-)

http://lastinn.info/archiwum-sesji-r...2-c-e-l-a.html

Po pierwsze dlatego, że grałam postacią, jaką nigdy wcześniej nie wykreowałam - kobietę uwikłaną w kazirodczy związek, chorą psychicznie, z obsesją na punkcie krwi, która zabija męża i trafia do eksperymentalnego więzienia.

Po drugie - za styl prowadzenia i ciary, które mam do dziś, gdy wspomnę sobie niektóre sceny. No i świetni współgracze, którzy podtrzymywali mroczny klimat gry. I oczywiście świetne zakończenie!

Sesja toczyła się 6 lat temu i pewnie mało kto o niej pamięta/wie, więc pomyślałam, że warto o niej wspomnieć. Może ktoś zechce przeczytać :-)