Mi Raaz

Grałem/Gram w 2 sesjach jedną postacią.

Postać powstała przy okazji warsztatów Wampira Maskarady. Bardzo mi się spodobała i pociągnąłem jej wątek. Czas akcji częściowo się pokrywał. W efekcie warsztaty stały się preludium do właściwej sesji. No i problem się pojawił gdy wyzwanie, przed którym została postawiona postać mogło się zakończyć śmiercią, lub całkowitym wykluczeniem ze społeczeństwa. Tym samym kompletnie zniszczyło koncepcje drugiej sesji.

Mówiłeś o postaciach w różnych etapach jej życia. Pomysł ciekawy, jednak jeżeli jesteś w połowie dwóch sesji, a postać z młodości straci oko w walce? Przecież masz w innej sesji tego samego wojownika 5 lat później z parą zdrowych oczu...

Chyba dlatego, że uwielbiam spójne postacie denerwowałoby mnie dalsze granie.

Druga sprawa to, że lubię tworzyć postacie i im więcej tym lepiej.

 

__________________
Wszelkie podobieństwo do prawdziwych osób lub zdarzeń jest całkowicie przypadkowe.

”Ludzie nie chcą słyszeć twojej opinii. Oni chcą słyszeć swoją własną opinię wychodzącą z twoich ust” - zasłyszane od znajomej.

Leminkainen

Hmm cały koncept wydaje mi się dziwny, siedzenie w jednej postaci wydaje mi się ograniczać gracza. Ja zazwyczaj staram się mimo wszystko żeby moje postacie się różniły (co czasem sprawia że okazuje się że postać mi nie leży co wychodzi już w sesji) ja rozumiem że prowadzenie jednej postaci pozwala na jej głębsze rozwinięcie ale czy to nie jest tak jakbyśmy zamiast być dobrym pianistą zostali wirtuozem jednego utworu?

 

__________________
A Goddamn Rat Pack!

PanDwarf

Leminkainen tu raczej chodzi o sentymentalizm.

Ludzie sie przywiazuja mocno do swoich postaci im wiecej pracy w nia wlozyli.
Lub im mocno podeszla kazdy ma swojego jakiegos pupila.

Testowalem opcje grania z jedna postacia w roznych epizodach ich zycia i wychodzi to slabo mocno naciagane.
Ja np nie potrafie grac postacia ktorej nie zrobie obfitego backgroundu przeszlosci itp.
Jak cos robie to robie solidnie albo wcale.
Ale taki mam styl gry.
Dlatego kazda postac jest mi bardzo cenna, ale mimo to umieraja czesto i gesto;].

 

__________________
# Kyan Thravarsson - #Saga Kapłanów Żelaza by Vix -> #W objęciach mrozu by Kenshi -> #Nie wszystko złoto, co się świeci by Warlock
# Thravar Griddsson R.I.P. - #Żądza Zemsty by Warlock

JohnyTRS

Może i jest to z jednej sentymentalizm. Ale z drugiej strony jest to też praktyczne rozwiązanie. Wiele sesji niestety zostaje przerwanych, postać nie jest w stanie się rozkręcić. A dla mnie postać nabiera kolorów podczas grania. Po skończonej sesji gracz ma już wypróbowaną postać, zna ją lepiej niż na początku. Jak będzie słaba, to zrobi nową do kolejnej sesji. Natomiast dobra postać jest dobrym rozwiązaniem na oszczędzenie sobie pracy - musi być tylko dostosowana do wymagań sesji.

Przy czym dostosowanie do wymagań sesji może mieć wiele twarzy - do jednej wystarczy "lekko przypudrować", do drugiej "obedrzeć do gołego mięcha" (zmodyfikować historię, pochodzenie etc.)

Postać to nie tylko mechanika.

 

__________________
Ten użytkownik też ma swoje za uszami.

Cooperator

Przeważającą część mojego RPGowego życia prowadzę i takich istotnych NPCów, których trzeba mocniej odgrywać, stworzyłem może kilkunastu. W różnych systemach oni się minimalnie różnią, ale trochę to przypomina filmy Warner Bros z lat 40tych, gdzie mamy tę samą obsadę grającą w różnych produkcjach. I wydaje mi się to dobre rozwiązanie, bo wiele tych postaci ma w tej chwili po kilkadziesiąt rozegranych godzin, musiały reagować w różnych sytuacjach i systemach (np diabeł Boruta wystąpił u mnie w Dzikich Polach, Wolsungu i Monster of the Week), więc dysponują już całkiem sporym wachlarzem reakcji, które nie są zupełną improwizacją. Wydaje mi się, że opowieści na tym zyskują.

Czasami kiedy gram po prostu sobie biorę któregoś z tych archetypicznych Bohaterów Niezależnych i dostosowuję go do potrzeb sesji. Czasami nie ma co silić się na oryginalność, jeśli lubimy postać i pasuje, wydaje mi się, że jeden przechodni bohater może być dobrym rozwiązaniem. Nawet Lovecraft przez tyle lat pisania stworzył jeden typ bohatera. :P

 

__________________
"Nie porzucaj nadzieje, jakoć się kolwiek dzieje"
Jan Kochanowski

Anonim

Czemu i po co? Oprócz tego, że taki masz styl gry. Co ci daje ta solidność? Ja tam potrafię wymyśleć i postać z biografią na 10 stron, ale taka jedna z postaci, którą grywam od czasu do czasu (Wojownik) nawet nie ma imienia, a jego cała koncepcja jest taka, że jest nieustraszony, niesamobójczy, podejrzliwy i wojowniczy.

 

Leoncoeur

Bo lubi. Bo nie potrafi inaczej
Chyba wyraźnie napisał.

"Rycerskie obyczaje 2", dokładnie, jakaż to była patologia...


ad rem

Co do jednej postaci przez całe LI...
Już tu padły najwazniejsze problemy z takim konceptem, padło że się da, że jest to wykonalne.
Padły pytania "po co" i odpowiedzi na to.
Padły przykłady, vide Sunelicy, czy tego nieszczęsnego halflinga Kseta/Eliasza.


Ja bym tu wskazał pewien motyw zamknięcia się przy takiej polityce grania Jaką poruszył Morel.

• 1. Sesje muszą być w tym samym świecie (wiadomo)
  2. Sesje muszą być w tych samych czasach z banglającym względem siebie timeline (wiadomo)
  3. Sesje nie powinny być w tych samych miejscach gdzie zachodzą ważne wydarzenia (bo jak np Altdorf spłonął w sesji jednego GM, a u nastepnego sesja w Altdorfie bez wielkiego pożaru miasta w story, to nie zabangla)
  4. Sesje muszą być nacelowane na poziom zbliżony aktualnego poziomu postaci (jak masz trzecią profeskę swoim herosem, to nie zagrasz w sesji postaci początkowych)
  5. Sesje musza nie odbiegac od siebie klimatem (nie zagrasz ta swoją postacią np. oprycha, czy zabójcy trolli w sesji śledztwa na balu szlachty, albo swoim skrybą lub majordomusem, w sesji ukierunkowanej na hard h&s)
  6. Sesje nie mogą deklarowac wymogów sprzecznych ze story postaci ("jesteście wszyscy z miasteczka xxx, którego nie opuszczaliście jeszcze dalej niż dzien drogi wozem")
  7. Postać nie może zginąć w uprzedniej sesji
  8. Gracz prowadzacy postać nie może zrezygnowac z uprzedniej sesji (bo jak postać nie ginie, to GM po odejściu gracza prowadzi ją jako NPC, no chyba, że nie jest ważna dla fabuły i GM stwierdza "odchodzi w siną dal")

to nie jest zamknięta lista, ot pisane na szybko. Można znaleźć więcej punktów problematycznych, że coś musi być spełnione aby idea grania ta samą postacią przeszła.

Zamykasz się na mikroskopijna ilośc sesji

Ale jak wszystko będzie spełnione...
to jeszcze musisz się przebić przez rekrutację, GM koncept postaci musi się spodobać (być trafiony do sesji), a i warsztat pisarski gracza jest ważny.
I teraz Morel czekasz sobie pół roku na sesję jaka spełniała wszystkie warunki by tego Herosa w końcu wykorzystać. I nagle okazuje się, że GM woli 5 innych postaci, graczy z lepszym warsztatem, piszących regularniej w sesjach, o bardziej trafionym koncepcie postaci.
Kolejne pół roku czekania?

Niewielkie szanse :P


Prędzej można grać ta sama postacią (lub archetypem) cały czas, bez uwzględniania jej rozwoju historii w poszczególnych sesjach. Ale to imho już nie ma sensu.

 

__________________
"Soft kitty, warm kitty, little ball of fur...
Happy kitty, creepy kitty, pur, pur, pur."
"za (...) działanie na szkodę forum, trzęsienie ziemi, gradobicie i koklusz!"

JohnyTRS

Według mnie chodzi właśnie o ten archetyp, który powstaje do jednej sesji, a przy każdej następnej jest doszlifowywany. I w tym kryje się to całe clou: Postać "żyje" (nie wszyscy są w stanie od razu wymyślić postać w najdrobniejszym szczególe), a cyferki i ekwipunek to ten ciągle zmieniający się drobiazg.

Jakby drążyć dalej, to wielu graczy gra ciągle tą samą postacią, ale pod różnymi nazwami. Więc jakby się uprzeć, to gra metodą 1 postać + 100 różnych masek jest jak najbardziej możliwa.

 

__________________
Ten użytkownik też ma swoje za uszami.

Tavin

Ja np. lubię mieć rozbudowane postacie i ich historie, żeby bardziej się z nią żyć. Natomiast nie ograniczam się też całkowicie zawsze do 1, bo lubię też z kolei kiedy dzieje się coś nowego i mam świeższe spojrzenie na sprawę.

 

__________________
Wszystko idzie, wszystko powraca i wiecznie toczy się koło bytu,
wszystko zmienia, wszystko zakwita i wiecznie rok bytu bieży.

Pulpecik

Widziałem gdzieś podobny post, ale z chęcią odpowiem jeszcze raz. Lubię tworzyć historie postaci, które są rozbudowane i które potem stają mi się bliższe. W ciągu następnych sesji się z nimi spotykam i bardziej je dopracowuje, lubię to uczucie.

 

__________________
I have tons of friends in the heavy-metal music world, and just going to see them inspires me.