A dlaczego by nie ? Ja akurat nie za duzo gralem w simsy, ale mniej wiecej wiem jak to tam wyglada i nie powiem da sie tam czegos nauczyc. :)

Np:
- Nie ma ludzi z nikad, zeby awansowac trzeba miec mocne plecy (wielu mg popelnia ten blad ze lansuje ludzi z nikad, daje im zamki, wieze, karczmy i inne podobne rzeczy, a dalej nie ma co robic bo juz sie wrogowie skonczyli)
- co sie wznioslo musi upasc dla dobra gry :) (tam chyba jak sie dojdzie na sam szczyt to wyrzucaja z roboty i od nowa expienie sie zaczyna)
- Czasem gracze karmia swoje postaci zazwyczaj tylko wtedy kiedy mg patrzy wzrokiem "zaraz dam po modyfikatorach"

W sumie to moze byc zabawa. Wyciagnijmy z simsow co sie da :)

Gettor tak naprawde to nie ma roznicy czy grasz w Simy czy RPG, to jedna i ta sama przyjemnosc dla chemii w twoim mozgu, choc porafie sobie wyobrazic ze wyobrazasz sobie simsy jako rozowa gra dla tepych nastolatek, a jesli DnD jest do tego podobne to posrednio godzi w twoje poczucie "mroku", odrebnosci, slusznosci obranej drogi, a napewno nie chcesz isc w kierunku Simsow, prawda ? :D Poprostu zluzuj i sie baw dobrze na sejsach :)


I jeszcze tak na odchodne moim skromnym zdaniem jesli ktorys system rpg przypomina durnote simsow to wlasnie DnD mi sie kojarzy. Zagraj chocby w takiego mlotka bez stosu magicznych przedmiotow :)

Czyli powinniśmy dokładnie opisywać dietę naszej postaci? A w Neuroshimie co do grama ustalać dawkowanie leków?
Lekka przesada i zdecydowana irytacja - no przynajmniej moja, gdybym miał grać u MG, który wymagałby takich rzeczy.

Jedzienie to przyjemnosc, i czasem az zal bierze ze wszystko sie sprowadza do jednego "to ja ubieram sie i jem sniadanie, a pozniej ide ...." Hmm wlasnie wpadlem na pomysl prowadzonej tylko przy stole jadalnym :)

Myślę, że temat jest troszkę bezsensu a samo stwierdzenie Gettora:

sprawia, że należy tutaj poruszyć bardzo ważny temat: czym właściwie jest rpg? Widzisz Gettor jak sama nazwa wskazuje Role And Playing Games a więc odgrywanie ról. Widzisz w rpg nie chodzi o to by biegać i zabijać potwory (oczywiście są systemy nastawione na walkę ale i tam nie można zapomnieć o narracji), jeśli chcesz rozwałki odpal sobie Quake. Po pierwsze sama forma gry bez planszy ukazuje, że jest to kreatywna forma rozrywki zmuszająca do refleksji. Po drugie sama nazwa tego rodzaju gier pokazuje, że chodzi tutaj o odgrywanie postaci a więc swoistą zabawę w teatr. To jest właśnie ta niezauważana przez ciebie różnica między rpg a simsami. Gry fabularne mają nieograniczone możliwości, możemy w nich robić wszystko co chcemy (oczywiście w realiach danego świata) dlatego jest to najlepszy i najdoskonalszy symulator bo w przeciwieństwie do simsów nie opiera się na algorytmach tylko na wyobraźni grających.

Myślę, że takie błędne przeświadczenia na temat rpg wśród wielu ludzi doszukiwać się trzeba w ich komputerowych odpowiednikach, które (poza kilkoma wyjątkami) tak naprawdę nie mają nic wspólnego z grami fabularnymi oprócz systemu rozwoju postaci.

O jejku... ten temat jeszcze żyje :D

Chciałbym serdecznie wszystkim podziękować za wyczerpujące odpowiedzi, jednak pytanie jest już od dość dawna nieaktualne, bo mnie już ktoś "uświadomił" prywatnie.

Dodam tylko...
Próbowałem, nie spodobał mi się. Dziwna to sprawa, bo generalnie lubię wszelkie przejawy średniowiecznej fantastyki.
Właściwie to lubię tylko średniowieczną fantastykę, więc sprawa jest jeszcze dziwniejsza. Jednak o gustach się nie dyskutuje, nawet z samym sobą.

To tyle ;)