Scenariusze, Przygody, Kampanie- czyli jak się do nich zabrać?

enneid · 10-07-2008, 20:32

Cóż problem stary pewno jak RPG, a z pewnością nie jedna jest droga do osiągnięcia celu: czyli jak przygotować przygodę lub nawet kampanię? Czy potrzeba tu naprawdę dużo czasu, może jakiś nerwów, by móc stworzyć ciekawą przygodę? Jak wy, doświadczeni MG i ci, którzy mają za sobą jedną albo dwie sesje, przygotowujecie się do sesji?
Od czego zaczynacie? Od pomysłu na przygodę, może kreując ogólne zarysy rzeczywistości, w której sesja ma się odbywać? Zapisujecie setki notatek, rozpisujecie charakter, historie i statystki NPCów w najdrobniejszych szczegółach, Opisujecie miejsca, doszukujecie się obrazków muzyki itd? Może układacie to wszystko według jakiegoś schematu? Zapisujecie wszystko czy może pozostawiacie to w przemyśleniach? Zastanawiacie sie nad różnymi wariantami rozgrywki, kreujecie liczne ścieżki do celu... Określacie w ogóle cel? Może tworzycie jedynie ogólną koncepcje gry i zdajecie się na kreatywność graczy. Może dopasowujecie wszytko, gdy poznacie bohaterów? może macie jakiś ideał kreacji sesji i próbujecie jemu sprostać? Oczywiście również konstruktywne oceny mile widziane.

Sam nie mogę się pochwalić jakaś ambitną metodą, do tego nie jest on do końca (przynajmniej prze ze mnie) sprawdzoną. Często zaczynam od wymyślenia gdzie przygoda mogłaby być prowadzona, do tego licząc na swoją zawodną kreatywność, staram się znaleźć ciekawy cel gry bądź ogólny zarys historii, którą warto przedstawić. Do tego może kilka wątków lub sytuacji, które powinny się znaleźć w sesji i mogę zacząć szukać graczy. wszystko raczej nigdzie nie jest zapisane (no Może poza wstępem, który pomaga nie tylko graczom ale samemu MG), a dalsza historia to wymyślanie na bieżąco szczegółów rozrywki.

Fehu · 10-07-2008, 20:50

No dobra, może nie jestem aż tak doświadczony, ale kilkanaście sesji za sobą mam...

Ja nie mam jakiejś stałej metody. Przede wszystkim, pomysł na sesje zawsze wpada mi do głowy niespodziewanie - nigdy nie siedzę i nie rozmyślam, o czym by tu zrobić sesję. Po prostu pomysł sam wpada mi do głowy. Niemal zawsze takowy "przypływ weny" następuje pod wpływem impulsu-inspiracji. Te ostatnie mogą być przeróżne: filmy, książki, gry, komiksy, a nawet obrazy, czy zdjęcia. Gdy już taki "arcygenialny" pomysł przyjdzie mi do głowy, zaczynam sobie powoli dostosowywać go do ram RPG. Co mam na myśli? Otóż każdy pomysł wymaga solidnego oszlifowania i odpowiedniego zmodyfikowania tak, aby nadawał się na przygodę do RPG. W tym celu pomysł udoskonalam, po przez jego rozwinięcie. Najpierw zabieram się za najważniejszy element, czyli rolę graczy w przygodzie. Ich cele, misje, realizm bytu itd. Później nadchodzi czas na kreowanie realiów i świata, w którym będzie mieć miejsce akcja gry. Na końcu wszystkie duperelki... i to moja skromna recepta na zrobienie przygody

enneid · 10-07-2008, 20:55

Niom i jeszcze inna kwestia: ile z tego zapisujesz a ile zostaje ci w głowie i korzystasz z tego dopiero w trakcie sesji?

Fehu · 10-07-2008, 21:32

Szczerze mówiąc, to rzadko kiedy zapisuję cokolwiek

Chyba, że jakieś szczegółowe dane dotyczące NPCów

John5 · 10-07-2008, 23:51

Hmm... ciężkie pytanie zadałeś enneid

Ja osobiście staram się dokładnie opracować szkic głównej fabuły + wymyślić kilka zupełnie nie powiązanych z nią wątków, w razie gdyby gracze poszli drogą "nie tą co chciał MG" co prawie zawsze ma miejsce

Zasadniczo trzeba się przygotować na niespodziewane ( ja miałem niespodiankę kiedy gracze już na samym początku uśmiercili głównego zleceniodawcę dla pierścienia jaki miał na palcu

).

Betterman · 12-07-2008, 14:05

Dobra. Jak dla mnie, tak trochę po sąsiedzku z Fehu, najlepiej jest tak:

Najpierw wymusić od graczy jak najdokładniej opisane ich postaci i to odpowiednio wcześniej. Potem przebić się przez te materiały i wymusić od graczy potrzebne uzupełnienia, wyjaśnienia, erraty i takie tam. Generalnie wymaglować ich w kontekście wszystkiego, co przychodzi do głowy. Tak więc po pierwsze postaci.

Z ich charakterów, poglądów, problemów, oczekiwań, motywacji czy innych zboczeń usypać (bo trudno napisać, że da się coś z tego ułożyć) jakąś taką kupę pożądanych zdarzeń, wydarzeń i sytuacji.

Opierając się na powyższym powołać do istnienia jakieś tam miejsce i jakichś - dla uproszczenia - ludzi, uwikłanych w jakieś wzajemne relacje, w które da się z dobrym (albo złym) skutkiem władować szanowne postaci wraz z ich charakterami, poglądami i tak dalej, pamiętając, że świat na nie (wyłączając szczególne przypadki) wcale nie czeka i różne rzeczy mogą się dziać także bez ich udziału.

A potem mniej lub bardziej na bierząco upakować to wszystko w historię, że się tak niezbyt jasno wyrażę.

Czyli, innymi słowy, stworzyć opowieść pod postaci (a może nawet bardziej pod graczy).

Możnaby też poprzedzić to wszystko jakimś mglistym zamysłem, ale ze świadomością, że i tak szlag go trafi.

To by był - mniej więcej - ideał. Oczywiście życie nie jest takie piękne.

A co do pisania, to mnie pomaga czasem spisanie tych przykładowych ludzi razem z ich sytuacją, a czasem nawet konkretnych scen, ale raczej według tego prawidła, które działa, kiedy człowiek się uczy, przepisując różności z książki.

Martinez · 17-07-2008, 09:55

Betterman dobrze prawi. Postacie - bohaterowie są tym kołem zębatym co mają zaskoczyć w tryby scenariusza. Tak więc scenariusz dobrze jest pisać pod postacie.
Trzeba też szukać inspiracji. Ja szukam akurat w malarstwie, gdyż jeden obraz potrafi mi opowiedzieć bardzo dużo. Interpretacja pozwala wymyślić coś całkiem oryginalnego.
A samo pisanie? Jak najbardziej ascetycznie, bez opisów, najlepiej w punktach. Pozwala to na szybki rzut okiem podczas sesji i zastosowanie go odpowiednio do nastroju, klimatu etc. [zamiast wczytywać się i przerabiać wiele niepotrzebnych informacji.

Fehu · 17-07-2008, 10:23

Ja się akurat nie zgodzę z poglądem, coby scenariusz należało pisać pod postacie. Moim zdaniem to gracze powinni się nieco wysilić i stworzyć swoje postacie tak, aby pasowały do realiów świata. To oni muszą je umiejscowić w czasoprzestrzeni, a nie Mistrz Gry.

Betterman · 20-07-2008, 12:27

Cytat:

Napisał Fehu

Ja się akurat nie zgodzę z poglądem, coby scenariusz należało pisać pod postacie. Moim zdaniem to gracze powinni się nieco wysilić i stworzyć swoje postacie tak, aby pasowały do realiów świata. To oni muszą je umiejscowić w czasoprzestrzeni, a nie Mistrz Gry.

Nie zgadzam się. To znaczy zgadzam, ale częściowo, he he. Jasne, że postacie muszą pasować do świata i jakoś tam się w nim mieścić. Ale w jego obrębie mogą być kim chcą. Według mojej, hm hm, filozofii mistrzowania, taka już dola mistrza, że może mieć drużynę złożoną z czterech szamanów i listonosza. I jego w tym głowa, żeby graczom się tymi pacanami zagrało dobrze.

Generalnie fajnie jest mieć dużo czasu. Ale cóż...

Zgadzam się (i to bardzo) z "Teorią eNPeCa". Parę dobrze przygotowanych postaci (czyli dobrze poznanych - to co pisałem wcześniej o bohaterach się tyczy też tych bezwolnych. Swoją drogą gość może być nudny jak australijska szosa, ale jeśli taki miał być i jest nudny konsekwentnie - jest dobry.) wrzuconych jakąś siatkę zależoności może wystarczyć na całą sesję albo i killka. Bez zaplanowanej "ścieżki".

stachu8989 · 28-07-2008, 12:42

Ja zabieram się do tworzenia scenariusza w ten sposób:
1. Wymyślam cel np. drużyna ma zabić jakiegoś gościa.
2. Żeby było ciekawiej spotykają go szybko, ale on im ucieka.
Gracze wyruszają w pogoń. Jednak coś ich zatrzymuje, przez co muszą
zaniechać pościgu i tym samym tracą trop. (sesja zyskuje na dynamice -
gracze starają się szybko znaleźć jakieś poszlaki bo wiedzą, że z każdą
godziną będzie coraz trudniej)
3. Podrzucam jakieś wskaówki
4. Idą za poszlakami. Pytają ludzi itp.
5. Jeśli droga się dłuży nasyłam na drużynę np. bandytów.
6. Odnajdują w jakimś mieście gościa którego szukali, ale jest on teraz dobrze
strzeżony. (powstaje problem dla graczy jak obejść ochronę, gdzie dopaść
cel zlecenia)
7. W końcu coś wymyślają i zabijają gościa.

Niby taki banalny pomysł (zabicie dowolnego człowieka), a ile problemów do rozwiązania po drodze.

Co o tym myślicie ?

Jestem MG od niedawna, więc proszę o wyrozumiałość

10-07-2008, 20:32	#1
enneid Reputacja: 1	Scenariusze, Przygody, Kampanie- czyli jak się do nich zabrać? Cóż problem stary pewno jak RPG, a z pewnością nie jedna jest droga do osiągnięcia celu: czyli jak przygotować przygodę lub nawet kampanię? Czy potrzeba tu naprawdę dużo czasu, może jakiś nerwów, by móc stworzyć ciekawą przygodę? Jak wy, doświadczeni MG i ci, którzy mają za sobą jedną albo dwie sesje, przygotowujecie się do sesji? Od czego zaczynacie? Od pomysłu na przygodę, może kreując ogólne zarysy rzeczywistości, w której sesja ma się odbywać? Zapisujecie setki notatek, rozpisujecie charakter, historie i statystki NPCów w najdrobniejszych szczegółach, Opisujecie miejsca, doszukujecie się obrazków muzyki itd? Może układacie to wszystko według jakiegoś schematu? Zapisujecie wszystko czy może pozostawiacie to w przemyśleniach? Zastanawiacie sie nad różnymi wariantami rozgrywki, kreujecie liczne ścieżki do celu... Określacie w ogóle cel? Może tworzycie jedynie ogólną koncepcje gry i zdajecie się na kreatywność graczy. Może dopasowujecie wszytko, gdy poznacie bohaterów? może macie jakiś ideał kreacji sesji i próbujecie jemu sprostać? Oczywiście również konstruktywne oceny mile widziane. Sam nie mogę się pochwalić jakaś ambitną metodą, do tego nie jest on do końca (przynajmniej prze ze mnie) sprawdzoną. Często zaczynam od wymyślenia gdzie przygoda mogłaby być prowadzona, do tego licząc na swoją zawodną kreatywność, staram się znaleźć ciekawy cel gry bądź ogólny zarys historii, którą warto przedstawić. Do tego może kilka wątków lub sytuacji, które powinny się znaleźć w sesji i mogę zacząć szukać graczy. wszystko raczej nigdzie nie jest zapisane (no Może poza wstępem, który pomaga nie tylko graczom ale samemu MG), a dalsza historia to wymyślanie na bieżąco szczegółów rozrywki. __________________ the answer to life the universe and everything = 42 Chcesz usłyszeć historię przedziwną? Przyjrzyj się dokładnie. Zapraszam do sesji: "Baśń"- Z chęcią przyjmę kolejnych graczy!

10-07-2008, 20:55	#3
enneid Reputacja: 1	Niom i jeszcze inna kwestia: ile z tego zapisujesz a ile zostaje ci w głowie i korzystasz z tego dopiero w trakcie sesji? __________________ the answer to life the universe and everything = 42 Chcesz usłyszeć historię przedziwną? Przyjrzyj się dokładnie. Zapraszam do sesji: "Baśń"- Z chęcią przyjmę kolejnych graczy!

10-07-2008, 23:51	#5
John5 Reputacja: 1	Hmm... ciężkie pytanie zadałeś enneid Ja osobiście staram się dokładnie opracować szkic głównej fabuły + wymyślić kilka zupełnie nie powiązanych z nią wątków, w razie gdyby gracze poszli drogą "nie tą co chciał MG" co prawie zawsze ma miejsce Zasadniczo trzeba się przygotować na niespodziewane ( ja miałem niespodiankę kiedy gracze już na samym początku uśmiercili głównego zleceniodawcę dla pierścienia jaki miał na palcu ). __________________ Jeśli masz zamiar wznieść miecz, upewnij się, że czynisz to w słusznej sprawie. Armia Republiki Rzymskiej

17-07-2008, 10:23	#8
Fehu Reputacja: 1	Ja się akurat nie zgodzę z poglądem, coby scenariusz należało pisać pod postacie. Moim zdaniem to gracze powinni się nieco wysilić i stworzyć swoje postacie tak, aby pasowały do realiów świata. To oni muszą je umiejscowić w czasoprzestrzeni, a nie Mistrz Gry. __________________ Gadu: 1691997, zadzwoń! ;'x

10-07-2008, 20:50	#2
Fehu Reputacja: 1	No dobra, może nie jestem aż tak doświadczony, ale kilkanaście sesji za sobą mam... Ja nie mam jakiejś stałej metody. Przede wszystkim, pomysł na sesje zawsze wpada mi do głowy niespodziewanie - nigdy nie siedzę i nie rozmyślam, o czym by tu zrobić sesję. Po prostu pomysł sam wpada mi do głowy. Niemal zawsze takowy "przypływ weny" następuje pod wpływem impulsu-inspiracji. Te ostatnie mogą być przeróżne: filmy, książki, gry, komiksy, a nawet obrazy, czy zdjęcia. Gdy już taki "arcygenialny" pomysł przyjdzie mi do głowy, zaczynam sobie powoli dostosowywać go do ram RPG. Co mam na myśli? Otóż każdy pomysł wymaga solidnego oszlifowania i odpowiedniego zmodyfikowania tak, aby nadawał się na przygodę do RPG. W tym celu pomysł udoskonalam, po przez jego rozwinięcie. Najpierw zabieram się za najważniejszy element, czyli rolę graczy w przygodzie. Ich cele, misje, realizm bytu itd. Później nadchodzi czas na kreowanie realiów i świata, w którym będzie mieć miejsce akcja gry. Na końcu wszystkie duperelki... i to moja skromna recepta na zrobienie przygody

10-07-2008, 21:32	#4
Fehu Reputacja: 1	Szczerze mówiąc, to rzadko kiedy zapisuję cokolwiek Chyba, że jakieś szczegółowe dane dotyczące NPCów

12-07-2008, 14:05	#6
Betterman Reputacja: 1	Dobra. Jak dla mnie, tak trochę po sąsiedzku z Fehu, najlepiej jest tak: Najpierw wymusić od graczy jak najdokładniej opisane ich postaci i to odpowiednio wcześniej. Potem przebić się przez te materiały i wymusić od graczy potrzebne uzupełnienia, wyjaśnienia, erraty i takie tam. Generalnie wymaglować ich w kontekście wszystkiego, co przychodzi do głowy. Tak więc po pierwsze postaci. Z ich charakterów, poglądów, problemów, oczekiwań, motywacji czy innych zboczeń usypać (bo trudno napisać, że da się coś z tego ułożyć) jakąś taką kupę pożądanych zdarzeń, wydarzeń i sytuacji. Opierając się na powyższym powołać do istnienia jakieś tam miejsce i jakichś - dla uproszczenia - ludzi, uwikłanych w jakieś wzajemne relacje, w które da się z dobrym (albo złym) skutkiem władować szanowne postaci wraz z ich charakterami, poglądami i tak dalej, pamiętając, że świat na nie (wyłączając szczególne przypadki) wcale nie czeka i różne rzeczy mogą się dziać także bez ich udziału. A potem mniej lub bardziej na bierząco upakować to wszystko w historię, że się tak niezbyt jasno wyrażę. Czyli, innymi słowy, stworzyć opowieść pod postaci (a może nawet bardziej pod graczy). Możnaby też poprzedzić to wszystko jakimś mglistym zamysłem, ale ze świadomością, że i tak szlag go trafi. To by był - mniej więcej - ideał. Oczywiście życie nie jest takie piękne. A co do pisania, to mnie pomaga czasem spisanie tych przykładowych ludzi razem z ich sytuacją, a czasem nawet konkretnych scen, ale raczej według tego prawidła, które działa, kiedy człowiek się uczy, przepisując różności z książki.

17-07-2008, 09:55	#7
Martinez Reputacja: 1	Betterman dobrze prawi. Postacie - bohaterowie są tym kołem zębatym co mają zaskoczyć w tryby scenariusza. Tak więc scenariusz dobrze jest pisać pod postacie. Trzeba też szukać inspiracji. Ja szukam akurat w malarstwie, gdyż jeden obraz potrafi mi opowiedzieć bardzo dużo. Interpretacja pozwala wymyślić coś całkiem oryginalnego. A samo pisanie? Jak najbardziej ascetycznie, bez opisów, najlepiej w punktach. Pozwala to na szybki rzut okiem podczas sesji i zastosowanie go odpowiednio do nastroju, klimatu etc. [zamiast wczytywać się i przerabiać wiele niepotrzebnych informacji.

28-07-2008, 12:42	#10
stachu8989 Reputacja: 1	Ja zabieram się do tworzenia scenariusza w ten sposób: 1. Wymyślam cel np. drużyna ma zabić jakiegoś gościa. 2. Żeby było ciekawiej spotykają go szybko, ale on im ucieka. Gracze wyruszają w pogoń. Jednak coś ich zatrzymuje, przez co muszą zaniechać pościgu i tym samym tracą trop. (sesja zyskuje na dynamice - gracze starają się szybko znaleźć jakieś poszlaki bo wiedzą, że z każdą godziną będzie coraz trudniej) 3. Podrzucam jakieś wskaówki 4. Idą za poszlakami. Pytają ludzi itp. 5. Jeśli droga się dłuży nasyłam na drużynę np. bandytów. 6. Odnajdują w jakimś mieście gościa którego szukali, ale jest on teraz dobrze strzeżony. (powstaje problem dla graczy jak obejść ochronę, gdzie dopaść cel zlecenia) 7. W końcu coś wymyślają i zabijają gościa. Niby taki banalny pomysł (zabicie dowolnego człowieka), a ile problemów do rozwiązania po drodze. Co o tym myślicie ? Jestem MG od niedawna, więc proszę o wyrozumiałość