Qumi

Ostatnio się nad tym zastanawiałem i prawdę mówiąc to co czasem zauważam jeszcze bardziej mnie skłania do namysłu. Walka powinna opisywać walkę - można nawet robić szczegółowe opisy uderzeń i cięć czy taktycznych przemyśleń, ale co niektórzy traktują walkę na równi z innymi wydarzeniami, wypisują tam długie na A4 retrospekcje, wspomnienia i przemyślenia egzystencjalne... jaki wojownik ma na to czas, gdy jeśli nie będzie skupiony oberwie mieczem w żebro? Nawet jeśli posty walki nie powinny być krótkie, co by zwiększyło dynamizm odpowiedzi zapewne, to nie powinny być tak mocno filozoficzne - po walce na to jest czas, na przemyślenia. Dużo bardziej ciekawie prezentuje się dla mnie wojownik, który nad trupem czyimś rozmyśla nad problemami egzystencjalnymi, zamiast przy każdy ataku rozczula się nad swoją przeszłością i napada go fala wspomnień z dzieciństwa - sprawia to, że te informacje stają się mało wartościowe, bo pospolite, a z czasem zaczyna się je ignorować. Do tego wprowadzają zamęt w poście, bo czasem ciężko odnaleźć pod tymi opisami informacje co się tak w ogóle dzieje.

 

Arango

Wolnoć Tomku...
Każdy pisze jak mu odpowiada.
O czym tu dyskutować ? Który styl pisania jest lepszy ? Toż to jak dyskusja o wyższości Świąt Bożego Narodzenia nad Wielkanocnymi.
Lepsi prerafaelici czy impresjoniści ?

Jako MG jest mi to zupełnie obojętne jak walkę opiszą gracze, byle z sensem i bez "cudów z kapelusza" . Jako gracz wolę dynamicznie opisać starcie.

Ale "myśl szybsza od miecza..."

 

Qumi

A kto powiedział, że mi zależy na przekonaniu kogoś Czy nawet, który lepszy. Chciałbym dowiedzieć się jak kto pisze, czemu tak pisze, podyskutować na ten temat, parę kontrargumentów zadać, parę odepszeć. Podkreślam przecież tam, że się zastanawiałem, że ja uważam, bynajmniej do niczego nie zmuszam Chcę tylko poznać inne poglądy na tę sprawę i powody czemu tak piszą.

Zastanawiam się też czy powinien być stylowy podział na posty normalne i posty bojowe. Osobiście wydaje mi się, że tak, gdyż bojowe powinny moim zdaniem być czytelne, żeby wiadomo było co się dzieje, natomiast normalne bardziej opisowe i refleksyjne. Feel free to comment

 

Arango

Ależ oczywiście powinien być podział.
na posty bojowe "atakujace' posty bojowe "obronne" i posty "z wypadu'. Daj spokój. Sesja to gra wyobrazni, często natchnienie chwili i powinny wymykac sie jakiekolwiek szufladkowaniu. Bo RPG to gra, a nie systematyka.
Co to za nowa mania szufladkowania wszystkiego ?
Post to cząstka twojej duszy, coś co w tym momencie czujesz + wpływ dnia, nastrój.
Chcesz to dzielić na jakieś kategorie ? Podziel mój nastrój Konia z rzedem ci za to
Według czego ? Jakich kryteriów ? Qumi ja Cie lubię, ale teraz tak pieprzysz że aż "hadko słuchać'

 

Qumi

*sigh* Nie kapujesz o co mi chodzi Arango... książka to też cząstka duszy, nie mniej niż post, a jednak są tam pewne schematy i zasady. Każdy z nas ma pewien schemat pisania, którego się trzyma i pewne powody, aby to robić. Chciałbym się dowiedzieć jakie są to powody, aby lepiej to zrozumieć i zwyczajnie przedyskutować. W książce też masz pewne schematy, pewne szufladki, które pozwalają, aby właśnie te twoje myśli i cząstki duszy były dostępne i zrozumiałe dla innych. W poście RPG też nie wyskoczysz nagle z tekstem, który nie trzyma się założeń settingu, a który doskonale by pasował do twojej postaci.

Nie wiem ile razy mam to jeszcze podkreślać, ale to moje zdanie i skoro każdy z nas ma prawo według ciebie do posiadania swoich opinii to ja też, i powtarzam to co pisałem w swoim poście kilka razy: moim zdaniem, to jest moim zdaniem i chętnie wysłucham jakiejś argumentacji o zdaniu przeciwnym.

I daj spokój z tekstem o szufladkowaniu... to rozmowa na inny temat. Czy tego chcesz czy nie, wszystko jest szufladkowane, przez nas samych mianowicie. Wolność jest pojęciem, które samo sobie zaprzecza i wszystko sprowadza się do relatywizmu. Także proces twórczy i proces tworzenia postów podpada pod pewne konwencje, np. system, założenia postaci, typ charakteru gracza, znajomość jakiejś filozofii czy biografii, filmu itd. Każdy z nas posiada różne konwencje i hierarchie wartości, które znacząco wpływają na nasz warsztat pisarski i zdolność przedstawiania naszych myśli. Bo to właśnie dzięki znajomością tych konwencji potrafimy stworzyć postać wiarygodną, bogatą i ciekawą. Poszerzając więc naszą wiedzę o różnych konwencjach możemy jeszcze bardziej wzbogacić nasz warsztat, gdyż jak na ironię nasze własne konwencje ograniczają nam dostęp do innych konwencji, które się po prostu wykluczają lub utrudniają zdobycie wiedzy na jej temat. W takim razie potrzebujemy dyskusji z drugą osobą o przeciwnym lub innym stanowisku, aby poznać założenia innej konwencji, która dla nas samych osobiście jest niedostępna. W ten sposób możemy również wzbogacić własne konwencje porównując je do tych należących do innych. Także więc pojęcie szufladkowania nie jest wcale koniecznie pojęciem o negatywnym brzmieniu, a raczej próbą wyjścia poza owe szufladki, właśnie poprzez ich prezentację.

Podkreślam raz jeszcze - to moje zdanie i nikomu go nie narzucam, chcę tylko poznać owe "konwencje" innych na ten temat i porównać z tymi, które ja już posiadam. No i napisałem, że zastanawiam się i wydaje mi się, że powinien taki być podział, ze względu na czytelność właśnie tekstu, ale to właśnie kwestia do dyskusji, którą próbuję zacząć, a nie próba wymuszenia na kimś moich poglądów, więc Arango nie wymuszaj na mnie swoich tego typu prześmiewczymi postami, bo też cię lubię, ale nie lubię tego typu postów. Zamiast tego przedstaw po prostu swoje stanowisko i uzasadnij je. To że różni ludzie mają różne filozofie nie znaczy, że nie mogą dyskutować na ich temat.

 

Zu

Moim zdaniem w trakcie walki nie może być miejsca na przemyślenia. W walce najpierw się atakuje, a dopiero potem myśli. Może być motyw czasu zastygającego tuż przed zadaniem przez kogoś spektakularnego ciosu, by potem znowu ruszyć pełną parą, co dodaje mu większej dramaturgii - ale litości, myśli o dzieciństwie w walce? To musi być bardzo ślamazarna walka, w której stoi przed sobą dwóch gości z mieczami w łapie i mówi "Dobra, teraz ty rzucasz kośćmi".

Moim osobistym zdaniem myśli bohaterów powinny pojawiać się w tych momentach, kiedy faktycznie mają oni na to czas. I w większości przypadków powinny być to chaotyczne zlepki słów i zdań, opowiadających o tym co mają zrobić teraz, co robić, może użyć tego, a może tak, a jeśli się nie uda, co ja mam kurde robić? Oddają ich podniecenie, zmęczenie, adrenalinę i tak dalej.

Oprócz tego szybkość walki powinna też oddawać ogólna budowa zdań i tekstu mówiącego o potyczce. Jeśli dwóch przeciwników wymienia się błyskawicznie machnięciami mieczy, unikami i innymi, to zamiast homeryckich "I zamachnął się Jerzy swym świetlistym mieczem z rudy wulkanicznej ukutym, celując w odsłoniętą pachwinę wroga swego wszetecznego, odrazę w nim budzącego i nienawiść nieopisaną", powinny być "Cios. Zamach. Świst. Unik. Krew. Ciężki oddech. Furia. Gniew" itd. Dodaje to walce dynamizmu i jej chaotyczności.

 

Arango

Zu - Ben "najpierw atakuje potem mysli " ?
Nie wiem jakie msz doswiadczenie w szermierce, bractwach itp. Ale to zabrzmialo delikatnie mówiąc nieprzymaslanie.
Najpierw myslisz potem robisz COKOLWIEK.
Wbrew pozorom w szermierce musisz mysleć bardziej niz w szachach.
A zasada jest podobna. Trzeba wyprzedic przeciwnika o trzy ruchy naprzód.

 

Qumi

To już zależy od wojownika jakim grasz, fakt. Ale np. jak grasz magiem, albo strzelcem to masz więcej możliwości taktycznych przemyśleń.

To mnie też interesuje, na ile podobna jak prawdziwa walka a taka szermierka czy bractwo, w którym to raczej jest pod jakimiś tam zasadami trzymane i nieco udawane, przynajmniej na pokazach. Taka walka na śmierć i życie wydaje mi się dawać mniej czasu na myślenie. I właśnie Arango, skoro wymaga to tyle myślenia co szachy to czy jest czas na retrospekcje i dylematy światopoglądowe? Nie mówię, że ich być nie może całkowicie, ale powinny być perełkami, moim zdaniem, w tekście, od czasu do czasu, a nie co posta.

Zu, koncepcja bardziej mi pasuje do barbarzyńcy, ale ciekawy pomysł z tym odwzorowywaniem dynamiki walki poprzez składnię i ilość słów, zdań.

 

Mr.Aru

A co to ma za znaczenie kim grasz? Łucznik, mag czy wojownik? Zapewne chodzi ci o to, że taki łucznik stoi z tyłu i ma czas na przemyślenia. Jednak jest to rozumowanie błędne. Czy ma to jakiekolwiek znaczenie? Raczej nie. Snajperów dobiera się również pod względem psychofizycznym, by umieli godzinami, dniami wyczekiwać na swój cel. Taka postać ma czas na przemyślenia ale my mówimy o walce. Łucznik czy wojownik podczas walki ma tak samo mało czasu na wspomnienia z dzieciństwa jak ten mag.

 

Zu

Arango, ja nie miałem na myśli, że wojownik całkowicie wyłącza myślenie i wali jak popadnie. Ale nie ma miejsca na przemyślenie swych działań i kieruje się bardziej impulsem, niż zaplanowanym działaniem. Chwyta za każdym razem pierwszą sugestię, skrawek formułującej się myśli, jaka mu przyjdzie do głowy, jak chociażby pomysł uskoczenia, uniku, schylenia się, ugodzenia wroga w określony sposób, czy rzucenia w niego czymś. On tego nie planuje, on widzi, mózg błyskawicznie to przetwarza i podsuwa pierwszą sugestię rozwiązania, i albo osobnik to robi oraz obserwuje efekt swojego posunięcia walcząc dalej, albo decyduje się na moment niepotrzebnej rozterki i wróg to wykorzystuje.

Porównanie walki do szachów pasuje tylko wtedy, gdy na wykonanie swojego ruchu masz nie więcej, niż około sekundę.