[warsztaty DSA] Ślepy los - Strona 19

Cattus · 05-04-2019, 15:38

- Niby może. Chociaż ostatnim razem psy wydawały się mieć go w dupie jak podchodził i stanął w wejściu do obozu. Jakoś warczenia nie pamiętam. - Graf wzruszył ramionami. - Jak dla mnie możesz iść. Jeśli nie wrócisz to będzie znaczyło, że coś cię tam wpierdoliło i trzeba się przygotować na najgorsze. Wolna wola. Tylko następnym razem znajdź sobie pupilka, który przypadkiem nie puści z dymem naszych zapasów, będących jedyną rzeczą trzymającą nas tu przy życiu. - Nie wyglądało aby tyrady i groźby zrobiły na Ottcie jakiekolwiek wrażenie.

- No i jakie obrażanie? Zdawał się nas nie rozumieć, więc gdzie tu obraza? - W pytaniu tym można było usłyszeć szczere zdziwienie, ale szybko machnął ręką zmieniając temat. - Jak dla mnie iść tam samemu to proszenie się o śmierć. Szukamy miejsca na obóz jak normalnie, fortyfikujemy się w miare możliwości, rozstawiamy potykacz, kope wilczy dół czy dwa i czekamy na najgorsze. Przyjdzie to będziemy gotowi. Nie? To będziemy mile zaskoczeni.

Dhratlach · 05-04-2019, 17:48

Det skrzywił się niechętnie. Ta, "potykacze"...
- Szczerze, to jak kto się o 'potykacz' potknie to chujnia trafi wnyki z których jest zrobiony i jesteśmy w dupie, bo to nasze źródło jedzenia. O tym, że pokrycie terenowe jest niewielkie to i szansa na wpadnięcie mała. Szczerze? Zdemontować i na mięso zastawiać. Nic nie zastąpi otwartych oczu i nastroszonych uszu.

GreK · 05-04-2019, 18:22

Doranya już ich nie słuchała tylko tanecznym krokiem, podśpiewując coś pod nosem, odeszła do szlachetki, którego wkrótce zajęła jakimś wielce zabawnym opowiadaniem, bo rechotał regularnie.

Snigonas · 06-04-2019, 13:19

- Nie ma bata żeby to był ten żywiołak. - Odezwał się zamyślony elf. - Widzicie gdzieś dym który się unosił z miejsca gdzie go znalazłem? Wątpie żeby teraz nagle przestał grzać i topić śnieg wokół siebie.

- W sumie to mogę pójść w kierunku w który psy szczekają, może coś znajdę. Jeśli mnie zobaczą to jakoś się o tym dowiecie - rzucił swój pomysł Mirthal. Sam niezbyt wiedział co zrobić, a pomysły współtowarzyszy nizbyt mu się podobały. Siadł więc na uboczu i zaczął sobie wygrywać prostą melodię na swojej fletni.

Ardel · 16-04-2019, 21:04

Po wstępnych, porannych rozważaniach grupa w końcu wyruszyła w dalszą drogę. Mirthal pilnował ogona drużyny, co jakiś czas zostając bardziej w tyle. Szlachcic, gdy się nieco odtruł, z chęcią wysłuchiwał Dory i jej różnorakich historii. Brzmiał radośniej niż dotychczas, dopytywał o widoki (był nieco rozczarowany, gdy zrozumiał, że wokół jest po prostu biało i nic więcej) i parę razy postanowił się przejść, prosząc Deta i Dorę o pomoc. Otto szedł z przodu, wypatrując przyjemnego miejsca na odpoczynek i zasadzkę.

Mirthal: test percepcji -1: 5,2,9. Zdane bez problemu, 3 poziomy jakości!
Jednak był to test przeciwstawny, a co za tym idzie ktoś lub coś także wykonywało test. I osiągnęło 4 PJ, więc Mirthal nic nie zobaczył.

Było już nieco zbyt późno, gdy psy rozszczekały się na dobre. Zatrzymały się i nie chciały dalej iść. Gdy Det i Otto byli nimi zajęci, z trzech stron wyskoczyły białe, futrzaste błyskawice, mniej więcej metr każda i zaatakowały. Jedna rzuciła się na kilku metrów na Mirthala, jedna na psy, tuż przy saniach, kolejna na Deta. Szczęśliwie dla Dory i szlachcica, ich w pierwszym ataku drapieżniki oszczędziły.

Przeciwnicy wykonują ataki:
W Mirthala trafia, w psy pudło, w Deta trafia.
Mirthal wykonuje unik: 5 - udany.
Det wykonuje unik: 18 - nie udany. Obrażenia: 4 -1 za zimowe ubrania = 3. Kły nie przebiły ubrania, ale Det z pewnością jest wstrząśnięty po niespodziewanym ataku.

Zanim przejdziemy dalej, opiszę wam w komentarzach walkę. Jeżeli ktoś (czytaj Det) chce wydać punkty przeznaczenia na przerzut uniku, dawaj znać.

Cattus · 19-04-2019, 14:42

Gdy psy zaczęły warczeć, poszczekiwać i szarpać się w swoich uprzężach, Graf od razu podszedł żeby je przytrzymać przed rozbiegnięciem się, pogryzieniem pasków czy co tam mogły kundle wymyślić.

I jak się okazało było to błędem. Pierwszą rzeczą powinno być dobycie broni. Gdy rzuciły się na nich jakieś śnieżne, futrzaste bestie Otto sklął się w myślach dobywając broni. Czemu nie podróżował w mieczem przerzuconym przez ramie cały czas? Chyba jego zdrowy rozsadek przytępił pozorny spokój krajobrazu.

Z dobytym mieczem ruszył na najbliższego stwora. Tego, który obrał sobie za cel ich psy, będące ich jedynymi i jakże cennymi zwierzętami pociągowymi. Bestia wiedziała gdzie zaatakować żeby zabolało, ale Graf nie zamierzał jej ułatwiać zadania. Wyklinając i pokrzykując doskoczył, biorąc zamach na swój przyszły obiad. I nową czapkę. I rękawiczki...

Snigonas · 19-04-2019, 23:16

Dzień mijał całkiem spokojnie, choć Mirthal czuł, że jest coś nie tak. Za każdym razem gdy zostawał w tyle by zatrzeć ślady i sprawdzić czy nikt za nimi nie podąża zdawało mu się że coś się porusza, ale winę zrzucał na refleksje świetle w śniegu.

W końcu wieczorem, gdy słońce już zachodziło, obawy elfa okazały się słuszne, kilka białych, niemalże niewidocznych w świetle dziennym potworów zaatakowało ich.

Mimo, że stwory były szybkie, to Mirthal był szybszy i udało mu się uniknąć ataku jednego z białych stworów. Rzutem oka zobaczył stwora który rzucił się też na Deta, oraz kolejnego skaczącego na psy, postarał się więc odskoczyć w taki sposób by znaleźć się w odległości, która umożliwi mu celny strzał, lecz pozostawi go, przynajmniej na chwilę poza zasiegiem futrzanych oponentów.

Dhratlach · 23-04-2019, 19:12

Det wiedział, że coś było nie tak... co dokładnie zorientował się dopiero w momencie gdy coś chciało go zagryźć. Tylko chyba wrodzone szczęście i refleks dał mu ocalić skórę i ubranie. Psia krew! Dlaczego nie zreflektował się wcześniej? Ot, proste, nie znał się na lodowych pustkowiach, ale nawet to nie powinno uśpić jego czujności!

Nie myśląc wiele zdecydował się temu stworowi zasadzić solidnego kopa w pysk. Liczył przy tym, że ogłuszy bestię i będzie mógł ją następnie dobić sztyletem. Tak, trzeba było wyeliminować zagrożenie jak najszybciej nim zdążą wyrządzić jakieś szkody!

GreK · 23-04-2019, 20:15

Doraya widząc co się dzieje warknęła Viburnowi prosto w ucho...

- Napadnięto nas! Leż póki ci nie każę wstać!

...i niewiele myśląc wcisnęła go łapiąc za kołnierz prosto w głęboki śnieg. Nie zajmując się nim dłużej zakładała już bełt, wypatrując najłatwiejszego celu.

Ardel · 24-04-2019, 18:22

Inicjatywa:
Mirthal: 20 (14 z bazy, 6 rzut)
Zwierzątka: 19
Psy: 18
Det: 17 (13 z bazy, 5 rzut, -1 za ubranie)
Otto: 16 (13 z bazy, 4 rzut, -1 za ubranie)
Dora: 13 (11 z bazy, 3 rzut, -1 za ubranie)

Mirthal: test kontroli ciała (manewry w walce) -1: 11,12,12 - 3 PJ. Wycofanie się z walki to akcja, więc nie może już w tej turze atakować. Jednak może się oddalić jeszcze darmową akcją - znajduje się poza zasięgiem bestyjki.
Mirthal: test wiedzy o magii (magiczne zwierzęta): 14,7,17 - nie zdany.

Mirthal skutecznie wycofał się poza zasięg gryzącego zwierza i mógł mu się w końcu przyjrzeć. Kule białej, futrzastej furii miały jakiś metr długości, nie licząc dziwnego, nieco bobrzego ogona. Przypominały nieco borsuka, jednak były śnieżnobiałe i miały nieco dłuższe pazury. A może małego niedźwiedzia? Jednak Mirthal nie miał pojęcia czym są, oprócz tego, że drapieżnikami idealnie dostosowanymi do zimowych warunków.

Atakujący Mirthala drapieżnik stracił nim zainteresowanie i pognał w stronę Dory, zbliżając się na niebezpieczną już odległość. Atakujący psy, spróbował raz jeszcze jednego dziabnąć, jednak ponownie nie dał rady, więc zaczął się wycofywać. Jeden z psów spróbował się odgryźć - dziabnął uciekającą bestię w bok, która wydała z siebie dość jęczący dźwięk.

Det wykonuje unik: 20. Rzut potwierdzający krytyczną porażkę: 13. Potwierdzone. Dodatkowe 6 obrażeń. Przeciwnik zadaje 5 obrażeń omijających pancerz. Łącznie - 11 obrażeń. Det jest na 2 poziomie bólu (-2 do wszystkich testów) i zdecydowanie miewał się lepiej.

Walczący z Detem, spróbował ponownie go ugryźć, tym razem wyszukując bardziej odsłoniętego miejsca. I ponownie trafił. Det spróbował uniknąć wściekłego zwierza, ale pośliznął się i jeszcze bardziej nadstawił odsłonięte nadgarstki. Ugryzienie nie było głębokie, ale zaczęła lać się krew.

Psy zakotłowały się w zaprzęgu, plącząc wszystkie liny, ale kilka z nich zdołało dopaść do potwora, który rzucił się na Deta. Biły łapami i próbowały go ugryźć, lecz ten, niczym wąż, wił się i unikał ich zawziętych ataków. Widać też było, że szykował się do ucieczki.

Det, rzut na bijatykę: 1. Potwierdzenie krytyka: 17 - nieudane. Niepotwierdzony krytyk oznacza, że przeciwnikowi się 2 razy trudniej unika ciosu. A temu się to nie udało. Rzut na obrażenia: 6.

Det rozpaczliwie kopnął przeciwnika w nos, który wydał nieprzyjemny, chrupiący dźwięk. I widocznie jego chęć do ucieczki zmalała. Warknął i spojrzał z nienawiścią na Deta, puszczając parę ze zmiażdżonego pyska. Det zdołał wyciągnąć sztylet.

Otto widząc, co się dzieje, dobył miecza, jednak nie zdążył go użyć (wyciągnięcie broni to akcja). Ale stanął przed Detem, żeby obronić go przed dalszymi atakami wściekłej istoty.

Dora wrzuciła szlachetkę w śnieg, i dobyła kuszy. Szczęśliwie w trakcie podróży miała ją napiętą - nie najzdrowsze dla kuszy, jednak z pewnością skuteczne. Miała nadzieję, że zdąży wypalić, zanim ten dziwny, biały borsuk ją zagryzie. Szlachcic mamrotał coś spod śniegu, jednak grzecznie leżał i się nie ruszał.

05-04-2019, 15:38	#181
Cattus Reputacja: 1	- Niby może. Chociaż ostatnim razem psy wydawały się mieć go w dupie jak podchodził i stanął w wejściu do obozu. Jakoś warczenia nie pamiętam. - Graf wzruszył ramionami. - Jak dla mnie możesz iść. Jeśli nie wrócisz to będzie znaczyło, że coś cię tam wpierdoliło i trzeba się przygotować na najgorsze. Wolna wola. Tylko następnym razem znajdź sobie pupilka, który przypadkiem nie puści z dymem naszych zapasów, będących jedyną rzeczą trzymającą nas tu przy życiu. - Nie wyglądało aby tyrady i groźby zrobiły na Ottcie jakiekolwiek wrażenie. - No i jakie obrażanie? Zdawał się nas nie rozumieć, więc gdzie tu obraza? - W pytaniu tym można było usłyszeć szczere zdziwienie, ale szybko machnął ręką zmieniając temat. - Jak dla mnie iść tam samemu to proszenie się o śmierć. Szukamy miejsca na obóz jak normalnie, fortyfikujemy się w miare możliwości, rozstawiamy potykacz, kope wilczy dół czy dwa i czekamy na najgorsze. Przyjdzie to będziemy gotowi. Nie? To będziemy mile zaskoczeni. __________________ Our sugar is Yours, friend.

05-04-2019, 17:48	#182
Dhratlach Reputacja: 1	Det skrzywił się niechętnie. Ta, "potykacze"... - Szczerze, to jak kto się o 'potykacz' potknie to chujnia trafi wnyki z których jest zrobiony i jesteśmy w dupie, bo to nasze źródło jedzenia. O tym, że pokrycie terenowe jest niewielkie to i szansa na wpadnięcie mała. Szczerze? Zdemontować i na mięso zastawiać. Nic nie zastąpi otwartych oczu i nastroszonych uszu. __________________ Rozmowy przy kawie są mhroczne... dlatego niektórzy rozjaśniają je mlekiem!

05-04-2019, 18:22	#183
GreK Reputacja: 1	Doranya już ich nie słuchała tylko tanecznym krokiem, podśpiewując coś pod nosem, odeszła do szlachetki, którego wkrótce zajęła jakimś wielce zabawnym opowiadaniem, bo rechotał regularnie. __________________ LUBIĘ PBF (miałem to wygwiazdkowane ale ktoś uznał to za deklarację polityczną)

06-04-2019, 13:19	#184
Snigonas Reputacja: 1	- Nie ma bata żeby to był ten żywiołak. - Odezwał się zamyślony elf. - Widzicie gdzieś dym który się unosił z miejsca gdzie go znalazłem? Wątpie żeby teraz nagle przestał grzać i topić śnieg wokół siebie. - W sumie to mogę pójść w kierunku w który psy szczekają, może coś znajdę. Jeśli mnie zobaczą to jakoś się o tym dowiecie - rzucił swój pomysł Mirthal. Sam niezbyt wiedział co zrobić, a pomysły współtowarzyszy nizbyt mu się podobały. Siadł więc na uboczu i zaczął sobie wygrywać prostą melodię na swojej fletni.

19-04-2019, 14:42	#186
Cattus Reputacja: 1	Gdy psy zaczęły warczeć, poszczekiwać i szarpać się w swoich uprzężach, Graf od razu podszedł żeby je przytrzymać przed rozbiegnięciem się, pogryzieniem pasków czy co tam mogły kundle wymyślić. I jak się okazało było to błędem. Pierwszą rzeczą powinno być dobycie broni. Gdy rzuciły się na nich jakieś śnieżne, futrzaste bestie Otto sklął się w myślach dobywając broni. Czemu nie podróżował w mieczem przerzuconym przez ramie cały czas? Chyba jego zdrowy rozsadek przytępił pozorny spokój krajobrazu. Z dobytym mieczem ruszył na najbliższego stwora. Tego, który obrał sobie za cel ich psy, będące ich jedynymi i jakże cennymi zwierzętami pociągowymi. Bestia wiedziała gdzie zaatakować żeby zabolało, ale Graf nie zamierzał jej ułatwiać zadania. Wyklinając i pokrzykując doskoczył, biorąc zamach na swój przyszły obiad. I nową czapkę. I rękawiczki... __________________ Our sugar is Yours, friend.

19-04-2019, 23:16	#187
Snigonas Reputacja: 1	Dzień mijał całkiem spokojnie, choć Mirthal czuł, że jest coś nie tak. Za każdym razem gdy zostawał w tyle by zatrzeć ślady i sprawdzić czy nikt za nimi nie podąża zdawało mu się że coś się porusza, ale winę zrzucał na refleksje świetle w śniegu. W końcu wieczorem, gdy słońce już zachodziło, obawy elfa okazały się słuszne, kilka białych, niemalże niewidocznych w świetle dziennym potworów zaatakowało ich. Mimo, że stwory były szybkie, to Mirthal był szybszy i udało mu się uniknąć ataku jednego z białych stworów. Rzutem oka zobaczył stwora który rzucił się też na Deta, oraz kolejnego skaczącego na psy, postarał się więc odskoczyć w taki sposób by znaleźć się w odległości, która umożliwi mu celny strzał, lecz pozostawi go, przynajmniej na chwilę poza zasiegiem futrzanych oponentów.

23-04-2019, 19:12	#188
Dhratlach Reputacja: 1	Det wiedział, że coś było nie tak... co dokładnie zorientował się dopiero w momencie gdy coś chciało go zagryźć. Tylko chyba wrodzone szczęście i refleks dał mu ocalić skórę i ubranie. Psia krew! Dlaczego nie zreflektował się wcześniej? Ot, proste, nie znał się na lodowych pustkowiach, ale nawet to nie powinno uśpić jego czujności! Nie myśląc wiele zdecydował się temu stworowi zasadzić solidnego kopa w pysk. Liczył przy tym, że ogłuszy bestię i będzie mógł ją następnie dobić sztyletem. Tak, trzeba było wyeliminować zagrożenie jak najszybciej nim zdążą wyrządzić jakieś szkody! __________________ Rozmowy przy kawie są mhroczne... dlatego niektórzy rozjaśniają je mlekiem!

23-04-2019, 20:15	#189
GreK Reputacja: 1	Doraya widząc co się dzieje warknęła Viburnowi prosto w ucho... - Napadnięto nas! Leż póki ci nie każę wstać! ...i niewiele myśląc wcisnęła go łapiąc za kołnierz prosto w głęboki śnieg. Nie zajmując się nim dłużej zakładała już bełt, wypatrując najłatwiejszego celu. __________________ LUBIĘ PBF (miałem to wygwiazdkowane ale ktoś uznał to za deklarację polityczną)