Lady

Wsunął się między nogi panny Mongle. Wyprężony trzon był już bardziej niż gotowy po wcześniejszych zabawach, tak samo jak łono Leileny. Uznając grę wstępną za zakończoną, wepchnął główkę między mokre wargi i zaczął wsuwać się głębiej, pokonując opór ciasnego tunelu. Jęknęła cicho, patrząc na jego twarz. Pragnęła wyczytać z niej, jak bardzo mu przyjemnie, ile czerpie rozkoszy ze swojej pracy. Zacisnęła się mimowolnie i mała cipka stała się jeszcze mniejsza. Drgnęła, uda same z siebie nieco się zbliżyły do siebie.
- Taki… ciepły… - wystękała, gdy żołądź z trudem zanurzył się cały.
- Ty też... i do tego taka miękka - Rogacz miał już kłopoty z płynnym wysławianiem się, a przecież dopiero zaczął swoją prawdziwą robotę. Oparł dłonie po bokach kochanki i napierał nieustępliwie biodrami, chcąc dać jej tyle rozkoszy ile tylko mógł.
Temu wszystkiemu niemo przyglądała się Aithe. Jej dłonie zaciskały się mocno na udach, aby nie zaczęła dawać sobie ulgi bez zgody swojej pani. Cipka była tak ciasna, że Lei aż popłynęły łzy, gdy kochanek się w nią wciskał. Ciekawe ile miał takich? Nie były to zły bólu czy rozpaczy. Lei uśmiechała się, kąciki ust drgały jej w rozkoszy.
- To wspaniałe… pana przyrząd jest taki twardy… nie wolno ci dojść, służko - powiedziała to do Aithe, nie zabraniając jej się dotykać. Wiedziała, że to będzie większa kara, gdy będzie wstrzymywać orgazm.
- Wiem, proszę pani. Ale jest mi tak ciężko się powstrzymać. Tak bardzo pragnę pani dotyku -nauczycielka wypowiadała się tonem, który można było opisać wyłącznie jako błagalny.
- No proszę, proszę. A jak to dotykasz swojej służki... że tak cię o to - diablę pchnęło mocniej, dociskając się do końca. - Prosi! - zawołał tryumfalnie.
- Biję ją, jak jest niegrzeczna… - przyznała łamiącym się głosem Leilena. - Musi wiedzieć, kto jest jej panią.
Przymknęła oczy, gdy wypełniła ją całą sztywna męskość. Lekko uniosła biodra, jakby pragnąc jej jeszcze więcej. Diablę dość szybko zaczęło się ruszać, bardzo płynnie, z doświadczeniem wynikającym ze swojego zawodu.
- A tutaj jest tyle sposobów… żeby ją zbić - powiódł krótko wzrokiem po pomieszczeniu, ale szybko stwierdził, że Lei jest jednak najatrakcyjniejszym widokiem.
- Mogę zbić was oboje… - dyszała dziewczyna, ponownie w pełni rozkładając uda na boki. - Po tym jak mnie pan zbeszcześci… podnieca mnie to tak jak wizja uległego męża…
- Mogłem się na to zgodzić w kręgu, ale teraz? Gdy jestem wolny? Dlaczego miałbym ci ulegać? - poczyniał sobie coraz śmielej, rozciągając wąską szparkę silnymi, coraz szybszymi ruchami.
- Ja… też mogę zrobić… coś dla pana… - sapała z trudem dziewczyna, unosząc głowę i spoglądając na miejsce, gdzie łączyły się ich ciała. Patrzyła jak czerwień znika wśród delikatnych fałdek cipki. - Tak mi dobrze…
- A co taka mała dziewczynka może zrobić… - przez ciało kochanka przeszedł dreszcz, który zmusił go do przygryzienia wargi, by odzyskać nad sobą kontrolę. - Dla diabła? - zdołał dokończyć.
- Same niegrzeczne uczynki - szepnęła patrząc mu w oczy. Sięgnęła wreszcie dłońmi do jego pośladków i złapała je, leciutko wbijając pazurki. - Takiego diabła… mogłabym przywoływać ciągle… nauczyć się mieścić w sobie jego oba ogonki… całe…
- Myślisz, że dałabyś radę? - by podkreślić swe słowo, przesunął ogonem po łóżku, tak że jego koniec znalazł się niedaleko głowy nastolatki. Nawet sama końcówka była grubsza od jego penisa, a im dalej tym był coraz szerszy i szerszy. - Bo to bardzo kusząca wizja.
- Z drobnymi… przygotowaniami… - wyjęczała Lei i na widok ogona wygięła się w łuk. Drobne ciało napięło się, z ust wydobyło się przesycone rozkoszą stęknięcie i nastolatka zadrgała, pulsując gwałtownie na penetrującym ją członku. Niemal sprawiło to, że mężczyzna sam doszedł… niemal. Przygryzł wargi jeszcze mocniej, do krwi. Zwolnił, w zaciskającej się cipce i tak nie był w stanie ruszać się szybko. Ale jednak, wciąż wykonywał posuwiste, miarowe ruchy.
- A kto by cię przygotował?
- Być może moja służąca potrafiłaby ulżyć mojej pupce na tyle, abym wzięła w nią ten piękny ogonek? - Lei odezwała się, gdy orgazm przeminął na tyle, by była w stanie w ogóle mówić. Objęła dłońmi nasadę ogona, zwracając głowę w stronę Aithe.
- Jeśli to zobaczę, to na pewno cię opryskam. Taki widok to za dużo nawet dla diabła - zapewnił.
- Chcę by pokryło mnie diabelskie nasienie… chcę być też go pełna… - szeptała Leilena, masując czule nasadę ogona. - Taki gruby, wyobrażasz już sobie jak będzie wyglądał w moim ciałku?
Wciąż spoglądała na nauczycielkę, w końcu to mistrzyni polimorfii musiała użyczyć trochę mocy, aby uczennica mogła spełnić swoją perwersję i przyjąć wreszcie coś tak długiego w pupę.
- Wspaniale… - jęknęła tylko Aithe. Pewnie powinna udawać przestraszoną, albo jakoś oponować, ale była tak bardzo ogarnięta przez swoją chuć, że nawet się na to nie siliła.
- Czy to znaczy, że mam cię wypuścić? - diablę spytało Leileny, nie ustając w swym rozkosznym ruchu.
- Nie chcę byś wychodził - przyznała dziewczyna. Nastolatka jakby do podkreślenia tego objęła go udami. I palcem pokiwała na Aithe, każąc jej się zbliżyć.
To wystarczyło w pełni. Tantrystka nie mogła się doczekać, by móc zbliżyć się do swojej pani i w mgnieniu oka pochylała się nad łóżkiem, jej duże, ciemne piersi kołysały się w rytmie przyspieszonego oddechu.
- Jak mogę ci służyć?
- Przygotuj moją pupę na przyjęcie całego ogona… jak się sprawisz, to pozwolę ci dojść… może nawet na mojej twarzy? - Lei wpatrywała się w piękne ciała na i obok siebie, pojękując cicho przy każdym ruchu diabelstwa i jego twardej męskości.
- Jak sobie życzysz, tylko... - kobieta przesunęła spojrzniem po leżącej na plecach uczennicy. - Musiałabyś się odwrócić.
- Jestem tu w pełni zależna… od mojego diabła… - zamruczała nastolatka, patrząc w oczy rogacza. Ten mrugnął w odpowiedzi i przycisnął kochankę całym ciałem do pościeli. Objął ją w pasie i w ramionach, po czym przetoczył się z nią na własne plecy. Wyszło mu to na tyle zwinnie, że nie wysunął się z pulsującego wnętrza ani nawet nie zrobił sobie krzywdy.
- Wolny tyłeczek raz - oznajmił z rozbawieniem.
Nauczycielka skorzystała z okazji natychmiastowo. Pośliniła obficie swój palec a Leilena poczułą wkrótce jak opuszkiem zaczyna masować wejście do jej drugiej dziurki. Nastolatka skorzystała z nowej pozycji, aby wygodnie położyć się na kochanku. Chciała, aby czuł jak jej twarde sutki przesuwają się po jego torsie. Liznęła ciekawie jego wargi, dłońmi obejmując rogi, a biodrami ruszając bardzo powoli. Jęknęła głośniej jak tylko poczuła paluszek. Otworek pupy był mały i zaciśnięty, do przyjęcia ogona w całości była oczywiście potrzebna magia i Lei wiedziała, że Aithe o tym wie… ale przecież to dawało jej okazję do braku pośpiechu.
Diablę, czując na swych wargach dziewczęcy języczek, skorzystało z okazji i pocałowało ją namiętnie. Dłońmi błądził po jej udach i plecach, pozwalając kochance kontrolować rytm. Jedno Leilena musiała mu przyznać - panował nad sobą wzorowo. Większość kochanków już dawno napełniłoby jej łono nasieniem.
Nauczycielka również nie próżnowała. Naparła na zaciśnięty zwieracz, aż udało jej się wepchnąć palec do środka. Poruszała nim w jedną i drugą stronę
- Powiedz mi pani, kiedy będziesz gotowa na kolejny - poprosiła.
Dziewczyna nie za bardzo mogła odpowiedzieć. Wpiła się w usta kochanka, jej język nadrabiał wolne, spokojne ruchy bioder. Nawet się nie unosiła, kręciła nimi odrobinę, starając się utrzymać rogacza jak najdłużej na skraju orgazmu. Schelbiało jej, że mu z nią dobrze. Palec Aithe jedynie dodał pikanterii. Zamruczała, gdy zaczął się ruszać w niegrzecznej dziurce, bezsłownie zachęcając do dalszych działań. Podobnie jak wcześniej z Olgą, Leilena pozwalała sobie na ostre zabawy z palcami. Zupełnie odwrotnie od bardzo ostrożnego pieszczenia penisa. Starsza tantrystka po modlitwie albo dwóch zaczęła wpychać w wąski tyłek kolejny długi palec. Towarzyszyła temu jednak znana już pannie Mongle inkantacja zaklęcia. Ciało nastolatki stało się w dolnych regionach znacznie bardziej rozciągliwe i przyjmowało nowego intruza z łatwością.
- Mogę przyspieszyć, jeśli chcesz pani. Albo jeszcze mocniej cię rozepchnąć - głos ciemnoskórej "służącej" ociekał wprost seksem.
- Tak, błagam, poszerz mnie… - nie wytrzymała Lei, której podniecenie przekroczyło pewną linię, przed którą się kontrolowała. - Niech każdy potencjalny mąż wie, jakie mam już zużyte otworki…
Biodra zaczęły się odrobinę unosić i opadać na sztywnego drąga, wciąż nie za szybko, lecz z mniejszą już kontrolą. Stękała przy każdym pełnym nabiciu się, czule pieszcząc zakrzywione rogi i spoglądając głęboko w oczy kochanka.
- Dobrze, proszę pani - z uległością zgodziła się mistrzyni transmutacji. Nie musząc się już obawiać, że zrobi swojej uczennicy jakąkolwiek krzywdę wyjęła z niej dwa palce i zaczęła obficie ślinić kolejne dwa. Wepchnięcie prawie całej dłoni w magicznie uelastyczniony odbyt wywołało jęk mężczyzny.
- Czuję palce twojej służącej na swoim kutasie - poinformował zdziwiony. - Nie wytrzymam już dłużej. Chcę skończyć… na twojej… twarzy - ostatnie zdanie wyrzucał już z siebie urwanymi oddechami.
Lei przestała się poruszać, jej dłoń objęła czule jego policzek. Sama zagryzała dolną wargę, dostosowując się do palców.
- A co z ogonem w mojej pupce, mój słodki diable? - wyszeptała.
- Wezmę cię… drugi raz - mocno zacisnął palce na pościeli. Był gotów wystrzelić w środku Lei, gdyby ta się jeszcze ociągała.
Wiedziała o co prosiła. Chciała mieć go na buzi i tak opuszczać to miejsce. Uniosła biodra na tyle, że z niej wypadł. Ale palce Aithe zostały.
- Zbeszcześć mnie. Wrócę taka do domu…
Diablę nie odpowiedziało. Gwałtownie odsunął się na łokciach, uniósł na kolana i w kilku ruchach własnej dłoni doszedł. Jego wytrysk okazał się gęsty i obfity, kiedy strzelał na czoło, nos i policzek młodej dziewczyny. Sapał przy tym donośnie, bez wątpienia czerpiąc z aktu prawdziwą przyjemność. Lei dyszała przy tym od penetrujących tyłek palców i z samego podniecenia związanego z byciem opryskaną. To była jedna z przyjemniejszych chwil, widzieć jaką rozkosz daje kochankowi. Zostać przez niego naznaczoną. Trwała nieruchomo, pozwalając mu się oblać tak jak miał na to ochotę. Lepkie pasma ciepłej spermy spływały po jej twarzy gdy skończył i z zadowoloną miną opadł na łóżko. Jego czerwone przyrodzenie zwiotczało ku niezadowoleniu Leileny, ale to w końcu było u mężczyzn normalne. Ciekawe jak szybko diabli potomkowie odzyskiwali siły?
- Pani - to Aithe odezwała się nieśmiało. - Czy zasłużyłam na nagrodę?
- Przyjmij pozycję, w której będę mogła sprawdzić, czy jesteś odpowiednio podniecona. Taką, by moja pupa mogła być sprawdzana diablim ogonem, gdy będę cię weryfikować - powiedziała zdecydowanym tonem uczennica.
Nauczycielka nie myślała nad niczym skomplikowanym. Zresztą wyglądała, jakby w ogóle ledwo myślała. Żądza przesłaniała już u niej chyba wszystko. Po prostu usiadła rozkładając szeroko swoje długie, zgrabne nogi. Jej uda wprost błyszczały od soczków, które ściekały z jej wyposzczonej cipki.
- Jestem bardzo blisko. Możesz zrobić co chcesz, tylko błagam daj mi spełnienie.
- Dobrze wiesz, jak mało satysfakcji da ci tylko jedno - Leilena obróciła się do niej i uśmiechnęła niemal sadystycznie. Na czworakach zbliżyła się, weszła między uda kobiety. Kropla spermy skapnęła jej z brody. Nachylała się boleśnie powoli, patrząc w oczy Aithe, a gdy już usta były może dwa centymetry od mokrej cipki, nastolatka chuchnęła na nią leciutko. Tantrystka pisnęła, a ze szparki pociekła kolejna strużka. Nogi drżały jej, choć przecież siedziała. Wstać nie byłaby już w stanie.
- Błagam pani. Potrzebuję cię. Zrobię wszystko! - krzyknęła.
- Zrobisz… - szepnęła zachrypniętym nieco głosem dziewczyna, ale wcale nie przestała się znęcać. Przesunęła głowę i wysunęła język, dotykając nim uda, pięknego uda Aithe. Zbierała sok, wyraźnie delektując się jego smakiem. - Moczysz się tak nieprzyzwoicie, suko…
- Bo tak bardzo mnie podniecasz pani - odpowiedziała natychmiast. Nie odważyła się jednak zrobić niczego, by zmusić nastolatkę do zaspokojenia swoich potrzeb. A mogła przecież po prostu złapać ją za głowę i pchnąć ją do swego łona. - Czego ode mnie chcesz? Czym mogę sobie zasłużyć na twój język? Palce?
- Lubię patrzeć jak wijesz się w takim cierpieniu. Jak się moczysz. Słyszeć jak błagasz.
Przyjechała językiem po mokrym udzie, tym razem mocno i szybko.
- Tak mi ciepło w dziurkach i sercu jak czuję i widzę i wiem, że jesteś moja - zamruczała Lei i uderzyła otwartą dłonią w cipkę Aithe.
- Tak! Tak - krzyczała kobieta, zadowolona nawet z otrzymywanego bólu. - Bij mnie, a dla ciebie dojdę. Zaleję twoją piękną twarz.
- Nie możesz ze mnie zmyć spermy - Lei klepnęła ją jeszcze raz. - Celuj w moje usta - uniosła się trochę i rozchyliła szeroko wargi. Uderzyła mocniej. Orgazm nauczycielki w takiej sytuacji podniecał ją o wiele bardziej niż chciała tu przyznać. Orgazm przy otrzymywaniu bólu naprawdę musiał dowodzić oddania. I dowód taki otrzymała. Plecy nauczycielki wygięły się w łuk, biodra poderwały w górę a z cipki wytrysnął wartki strumień soków. Dochodziła prawie jak rogacz chwilę wcześniej. Ciepły płyn trafił do buzi Lei, ale tylko częściowo. Większość wylądowała na jej ramionach i pościeli między nimi.
- Dziękuję, dziękuję - bełkotała w kółko półprzytomna z rozkoszy kobieta.
Leilena połknęła wszystko co trafiło do buzi, ale nawet zanim Aithe skończyła, przystawiła usta do łechtaczki nauczycielki i zaczęła bardzo szybko i mocno pocierać językiem twardy guzik, nie dając swojej suce odetchnąć. Smak nauczycielki zbyt mocno działał na zmysły dziewczyny. Wypięta w stronę diablęcia pokręciła swoją pupą. Najęty kochanek potraktował to jako zaproszenie. Leilena poczuła jak na jej plecy opada gładki i całkiem ciężki koniec ogona, niespiesznie zsuwając się w dół, przesuwając rozkosznie między pośladkami.
- Niewiele kochanek jest go w stanie zmieścić. Ale ty chyba dasz radę....
Tantrystka tymczasem nie skończyła jeszcze przeżywać swego pierwszego orgazmu, gdy stymulacja łechtaczki ponownie przeniosła ją przez granicę przyjemności. Gorące soki ponownie z niej wystrzeliły, tym razem prosto w słodkie usta panny Mongle. I było ich tak dużo, że szybko je wypełniły. Nastolatka zadrżała, ogon wywołał wyjątkowo przyjemne dreszcze. Ruchy języka przerwała na krótki moment, żeby połknąć soki. Pyszne. Jęknęła.
- Wylej z siebie wszystko, zasłużyłaś suczko… - wydyszała przywierając ponownie do szparki Aithe, której orgazm wydawał się nie mieć końca. Nie, żeby dziewczynie się dłużyło. Końcówka diablego ogona niemal zsunęła się z wypiętej nastolatki, gdy mężczyzna chwycił ją w dłoń i nakierował na jej pupę. Pchnął mocno, spodziewając się dużego oporu, ale sprawiło to tylko że parę cali grubego, ciepłego ciała wypełniło wnętrze Leileny. Krzyknęła wprost w lizaną cipkę. Penetracje tego typu od zawsze były dla niej obezwładniająco przyjemne, od pierwszego razu z Connorem. Tyłek był do tego stworzony, zwłaszcza z pomocą magii. Mieszczenie w sobie obcego ciała, czucie jak porusza się wewnątrz… Panna Mongle lubiła każdy seks, ale ten perwersyjny podniecał ją najbardziej. Gdy wiązał się z olbrzymimi przedmiotami lub drągami, to była w niebie.
- Głębiej! - sapnęła.
- To nie jest tyłek dziewicy - mężczyzna pokręcił głową. - Czyżby ta straszna krasnoludzica cię tak wytrenowała?
Ogon im bardziej się zagłębiał, tym stawał się grubszy rozpychając drobne ciało coraz mocniej i mocniej. Aithe tymczasem w końcu przestała tryskać i ciężko opadła na pościel, spełniona… Przynajmniej na razie.
- To dzieło mojej służki… ma prawdziwy talent… prawda? - jęczała Leilena. - Cipka miała być dla męża, dopiero dziś nie wytrzymałam… o moim tyłku nikt nie wspominał…
Nie była w stanie lizać, zbyt przejęta tym co działo się w pupie. Ogromny, gruby ogon wywołał pierwszy zboczony, analny orgazm już po chwili. Nastolatka stęknęła, starając się go przezwyciężyć i rozluźnić na tyle, by diabeł mógł wejść dalej. Mimo magii czuła już pieczenie zwieraczy, ale absolutnie chciała więcej. Rogacz zaczął wycofywać się i napierać na przemian, by spełnić niewypowiedzianą prośbę kochanki. Czy jemu też sprawiało to przyjemność, czy też była to część pracy było w gruncie rzeczy bez znaczenia, bo Lei czuła się świetnie.
- Twój tyłek jest wspaniały - chwalił w głos kochanek. - I ja na pewno będę go wspominał.
- Będziesz… pchaj głębiej, włóż cały… - Lei postękiwała z każdym ruchem ciała penetrującego jej niegrzeczne wejście. Czuła jak skręca i zaczyna wić się w środku, rozpychając się w małym, ciasnym wnętrzu. Ból był nieznaczny, w pełni zastępowała go ekstaza. Nastolatka już się nie ruszała, wypięta i nadziewana ogonem.
Skręcając się we wnętrzu dziewczyny, organ stał się w końcu szeroki jak męskie ramię. Dopiero wtedy kochanek zdecydował, że to dość głęboko. Uczucie wypełnienia było niesamowite.
- Jak się podobają diabelskie możliwości? - mężczyzna zachęcał Lei do mówienia, samemu skupiając się na powolnych ruchach w jej wnętrzu.
- Niesamowite… - wystękała słabo, cicho. Głosem przepełnionym potężnymi emocjami. Gdy dopchnął ogon, wydała z siebie przeciągły dźwięk, ni to rzężenia, ni to jęku. Przed oczami zrobiło się biało, świat się zakręcił. Szczytowała całą sobą na tym wijącym się organie. Opadła na łóżko, ani trochę nie kontrolując już swojego ciała. Gdyby kiedyś nie miała partnera do zaspokajania się, wyczaruje sobie ogon. Bez dwóch zdań!
- Czuję, że ci się podoba. Mam wrażenie, jakbyś nie chciała mnie w ogóle wypuścić. Może twój tyłeczek jest lepszą pułapką na diabły niż magiczny krąg? - dywagował sobie kochanek, dodatkowo sięgając palcami ku szparce Lei i zaczynając ją masować.
Biel zamieniła się w błyski i gwiazdy. Już po pierwszym dotknięciu z cipki nastolatki popłynął sok. Uwięziła diabła, ale sama została uwięziona w rozkoszy. Orgazm powracał co chwilę, ciągle tak samo silny.
- Posiądź… mnie… - udało się jej wydusić.Nie miała pojęcia czy w szparce pozostało miejsce, lecz obecnie Lei nie była w stanie posługiwać się mózgiem. Liczyła się tylko przeogromna rozkosz.
Rogacz nawet się nie droczył. Sam był ponownie twardy jak kamień i podniecony tym co widział. Przewrócił dziewczynę na plecy, a kręcący się przy tym w jej pupie ogon wywołał kolejną falę przyjemności. Złapał ją za nogi i przyciągnął do siebie z łatwością jej drobne ciało. Lei była nieustannie mokra, dzięki czemu doświadczony kochanek posiadł ją jednym, płynnym ruchem.
- Ciaśniutka - mruknął z uznaniem, mrużąc przy tym złote oczy. - Uwielbiam takie.
Szybko wypracował sobie rytm. Kiedy wpychał się w nią penisem, wycofywał swój długi ogon. Kiedy zaś ogon rozpychał zupełnie jej odbyt, musiał prawie w całości wyjmować swój trzon. Czuła jak jego kutas ociera się o ogon przez cienką ściankę wewnątrz jej wrażliwego ciała. Krzyknęła głośno, ostatkiem sił. Tak potężnego orgazmu nie miała od dawna. Zmoczyła się przy nim, zupełnie nie panując nad ciałem. I zupełnie oklapła, półprzytomnie dając się bezcześcić. Mężczyzna skrzętnie z tego korzystał, biorąc kochankę jeszcze przez kilka minut zanim głośno ostrzegł:
- Wkrótce dojdę. Gdzie mnie pragniesz?
Wydała się z siebie tylko niezrozumiały dźwięk, postękując słabo z każdym jego ruchem. Rogacz podjął zatem decyzję sam. Po kolejnych paru sztychach wyszedł z nastolatki i gramoląc się na nią niezgrabnie opryskał jej piersi. Prawie tego nie czuła, ani nie widziała. Dysząc ciężko łapała oddech, a jej smukłe ciało drżało od potu.
Czas płynął szybko wśród fal rozkoszy wywoływanych przez bardzo doświadczonego kochanka, co miało tę nieprzyjemną konsekwencję, że się za szybko skończył. Godzina okazała się jednak wystarczająca by zarówno Leilena jak i Aithe wychodziły z diabelskiego pokoju na chwiejących się nogach. Ta młodsza dodatkowo wciąż miała na swoim ciele mnóstwo diablej spermy. Sama myśl o tym, że będzie tak wracać przez miasto rozbudzała w niej nigdy nie nasyconą rządzę.

 

Zapatashura

 

Lady

Stajnia była niedaleko, jej drzwi były szeroko otwarte. Lei bez trudu wypatrzyła ciemnoskórą, piegowatą halruaankę, która rozczesywała grzywę jednego z koni, szepcząc mu coś do ucha.



Rzeczywiście wyglądało na to, że bardziej lubiła konie niż ludzi. Lei mimo tego odchrząknęła, zwracając na siebie uwagę, po czym uśmiechnęła się po swojemu.
- Hej, jestem Lei. Wyglądasz jakbyś nie lubiła tłumów, ale może przynieść ci coś z karczmy? Też musisz mieć siły na wyprawę, nie tylko one - wskazała brodą na zwierzę. Od razu przypomniały się jej centaury.
- Och - kobieta niemal podskoczyła, zaskoczona nagłym chrząknięciem. - Cześć… nie usłyszałam cię - gdy odwróciła się przodem, na jej nosie można było dostrzec jasną, poprzeczną bliznę. - Ja… - odkaszlnęła, bo głos trochę się jej załamał. - Ja jestem Zoe. Miło mi - może nie robiła się czerwona i nie podziwiała własnych butów, ale widać było, że luźne pogadanki nie były jej najmocniejszą stroną. - Wolę tu nic nie jeść. Po drodze upoluję coś świeżego.
- Zanim to zrobisz, minie trochę czasu, a jeszcze trzeba przyrządzić - zauważyła rudowłosa. - Ja wolę jeść regularnie. Ale nie będę namawiać - wzruszyła ramionami.
- Może masz rację - ustąpiła Zoe. - To może jakiś udziec? Tylko nic dużego, bo nie przejem - zaznaczyła, sięgając do sakiewki po pieniądze.
- Podzielimy się - powiedziała Lei, bo właśnie sobie przypomniała, że też nie jadła i szybko pobiegła złożyć odpowiednie zamówienie. A ponieważ na pierwszy rzut oka sprawiała wrażenie niewinnej dziewczynki, którą trzeba się zaopiekować, karczmarz potraktował ją priorytetowo. Już po kilku minutach mogła wrócić do nowej znajomej z wciąż ciepłą i cieknącą tłuszczykiem zdobyczą. Zoe w międzyczasie znalazła w stajni dwa stołki, na których można było usiąść. Może nie za wygodnie, ale lepsze to niż stanie. Lei to nie przeszkadzało. Mało rzeczy jej przeszkadzało tak po prawdzie. Postawiła kolację.
- Zapomniałam sztućców - powiedziała wesoło i ugryzła pierwsza.
- To mi nie przeszkadza - uśmiechnęła się halruaanka, sięgając po zaoferowana strawę i samej odgryzając spory kęs. - Przywykłam jeść prosto z ogniska.
Leilena nie skomentowała, przez chwilę skupiając się na napełnianiu żołądka, zanim zapytała.
- Skąd znasz panią Rere? Nie wydajecie się mieć wiele wspólnego…
- Bo nie mamy - przyznała. Ugryzła jeszcze kawałek, żeby dać sobie chwilę na obmyślenie odpowiedzi. - Wynajęła mnie dwa lata temu do innej wyprawy. Jako zwiadowcę i ogólnie kogoś, kto nie umrze w dziczy po zjedzeniu pierwszego owocu z krzaka. No i ta współpraca się utrzymuje - zakończyła.
- Wyprawy bywają niebezpieczne? To moja pierwsza taka - przyznała Lei, nie mogąc powstrzymać się od pytań.
- Owszem. Nasz kraj jest wciąż pełen magicznych bestii z tych wszystkich dawnych katastrof. Im dalej od miast i traktów, a bliżej do dawnych ruin, tym łatwiej się na taką natknąć. No i są też dzikie zwierzęta, ale z nimi da się żyć - uśmiechnęła się.
- Pewnie nawet bardziej je wolisz - mrugnęła rudowłosa wesoło. - Nie dla mnie takie samotne chodzenie po bezdrożach, mam za duże… potrzeby do tego.
- Ze zwierzętami jest łatwo, bo zawsze wiadomo czego chcą. I można wtedy odpowiednio zareagować - wyjaśniła. - A na bezdrożach nie jest tak źle. Można wytrzymać parę dni bez wanny - Zoe kompletnie nie zrozumiała sugestii dziewczyny.
- Bez wanny tak, ale bez towarzystwa innych nie mam swojej magii, a bez niej czuję się… nieswojo. Ile potrwa ta podróż? - zapytała jeszcze, biorąc kolejnego gryza.
- Tylko dwa dni, jak nic złego się nie stanie po drodze - odpowiedziała, w swojej opinii uspokajająco, kobieta. - Jesteś czarodziejką? - zainteresowała się.
- Tak. Tantryczną. Te ruiny, do których zmierzamy podobno są zaklęte magią, którą ja i moi przyjaciele możemy okiełznać - Lei nie była dobra w tajemnice, jeśli ktoś nie powiedział jej, że coś jest tajemnicą oczywiście.
- Eee… - kobieta otworzyła usta, długo szukając głosu. - Ja się nie znam za bardzo na odmianach magii. Ze dwie sztuczki z dzieciństwa i tyle.
- Ja i moja rodzina byliśmy całkiem niemagiczni niecały rok temu - opowiadała Lei. - Aż do mojego pierwszego razu z niedoszłym narzeczonym - zachichotała. - Wtedy strzeliłam go błyskawicą i ze ślubu nici. Za to teraz uczę się magii.
- Och! - taka otwartość błyskawicznie spłoszyła Zoe, która odruchowo trochę się odwróciła od nastolatki. - Przepraszam, nie wiedziałam.
- Och, zupełnie nieszkodzi - machnęła ręką Leilena, biorąc jeszcze dwa kęsy i dając znak, że już ma dość. - Znałam go tylko dwie godziny, a i nic mu się na szczęście nie stało.
- Aha, no to chyba dobrze - powiedziała niepewnie. Milczenie trochę się przeciągało, więc żeby je ukrócić spytała jeszcze. - Skąd pochodzisz?
- Z południa, z okolic małego miasta - bez podawania konkretów odpowiedziała Leilena. I ziewnęła. - Chyba pójdę się zdrzemnąć, to piwo, które wypiłam z krasnoludami mnie zmogło. Do zobaczenia jutro.
Pomachała i udała się na spoczynek. Tego dnia nawet odnawianie mocy porzuciła, powieki jej ciążyły. Chyba jednak wolała to elfie wino!


Tej nocy Leilena wyspała się bardzo dobrze, a z rana miała okazję poznać Nerissę. Kobieta okazała się niska jak Lei, korpulentna i wiecznie uśmiechnięta. Przygotowała dla członków wyprawy pożywną owsiankę, którą rozdawała równo, grożąc chochlą każdemu, kto próbował podkraść więcej niż mu się należało.

Wyruszyli z miasteczka około pół godziny po posiłku. Mogliby pewnie wcześniej, ale jak zawsze odpowiedzialna Rere po prostu zaspała. Tragarze nie marudzili, bo płacono im od godziny, a regularni współpracownicy kwitowali to tylko westchnieniami.
Z czarnym jednorożcem na czele, wozy ruszyły na północ. Gdzieś hen, za rozlewiskami i bagniskami na które wkroczyli, kryła się dolina Nath z tymi wszystkimi barbarzyńcami o których opowiadała Siri. Tymczasem jednak, zamiast rozwiązłych dzikich, Leilenę obłaziły zwykłe komary. I choć dziewczyna nie miała nic przeciwko kąsaniu i ssaniu, to na pewno nie w takiej formie! Karawana poruszała się jednak szybko i przed wieczorem dotarli do przeprawy, którą mieli przekroczyć tarasujący im drogę dopływ rzeki. Dopiero tutaj pojawiły się komplikacje. Zoe wróciła ze zwiadu z kwaśną miną.
- Czarotknięte bestie zgromadziły się przy wodopoju. Jeżeli podjedziemy na pewno zaatakują - ostrzegła Fourtail.
- Wiele?
- Widziałam pięć, ale w chaszczach może czyhać więcej.
Rere spojrzała na krasnoludy oraz trójkę tantrystów.
- Czujecie się na siłach, by przetrzebić trochę potworów?
Zwiadowczyni wtrąciła się jednak, zanim zdążyli ktokolwiek zdążył odpowiedzieć.
- Nie będą tam siedzieć wiecznie. Jeśli coś upolują, wrócą do leża. Możemy przeczekać.
- Nie jestem bojową czarodziejką - Leilena nie była przekonana co do rozsądności szturmu na biedne zwierzaki. Niezależnie czy rzeczywiście były biedne. - Ale to pani decyduje czy lepiej zużywać naszą energię czy czas. Energię będziemy musieli… odnowić - zachichotała.
- E, no nam płacisz za machanie żelastwem - Kirrick poklepał rękojeść swojego młota. - Spuścimy potworzyskom łomot i po sprawie.
Wyglądało na to, że nastroje są raczej bojowe, przez co Fourtail szybko podjęła decyzję, że oczyszczą przeprawę. Tragarzom kazano ukryć się w wozach i czekać na powrót "ekipy uderzeniowej". Rere, choć Lei bez trudu wyliczyłaby sporo jej wad, była groźną czarodziejką i nie została z tyłu. Szła krok w krok za prowadzącą Zoe.
- Słuchaj Lei - Umbero zrównał krok z koleżanką. - Trzymaj się lepiej z tyłu. Nie wiem ile pamiętasz z lekcji kłapoucha, ale czarotknięte potwory zazwyczaj zieją ogniem albo potrafią polimorfować ofiary.
Lei pamiętała... trochę. Że Plaga Czarów sprzed dekad sprawiła, że wiele zwierząt uległo nieodwracalnym deformacjom, zyskując szczątkowe magiczne zdolności, ale jednocześnie popadając w obłęd.
- Ani myślę pchać się na pierwszą linię - zapewniła, mając nadzieję, że jej czary pozwolą jej chociaż skutecznie uciec. Zbliżyła się do krasnoludów. - Któryś z was chce być znacznie większy?
- A czy to nie oznacza, że będziemy większym celem? - zapytał absolutnie nie skuszony taką propozycją Barig.
- Większym, znacznie silniejszym celem - dziewczyna uśmiechnęła się słodko. - Da się wykorzystać też w łożnicy.
- Nie mam zamiaru ciągnąć jakiegoś potwora do łożnicy - odciął się blondyn.
- Czy ja wiem. Twój gust do płci przeciwnej jest dyskusyjny - starszy krasnolud nie przepuścił okazji do wbicia szpili.
- Cicho - syknęła Zoe, każąc się wszystkim zatrzymać. Dotarli nad brzeg rzeczki, gdzie w odległości kilkudziesięciu metrów widzieli chłepczące wodę… coś. Trudno było jednoznacznie opisać obserwowane istoty. Rozmiarem dorównywały dzikom, ale długie łapy i podłużny, kosmaty łeb był bardziej wilczy. A raczej byłby, gdyby szczęki potworów nie otwierały się szeroko jak u jakichś węży. Ich cielska pokrywały ohydne, guzowate narośle.
- Nie są zbyt rozgarnięte - szeptała zwiadowczyni. - Ale nasi wojowie nie utrzymają wszystkich w jednym miejscu. Jeśli chcemy je ubić bez strat własnych, lepiej skorzystać z zaskoczenia i pierwszej salwy czarów - słowa te kierowała głównie do Rere, nie wiedząc do czego zdolni są tantryści.
- Na mnie w walce nie liczcie, nie posiadam bojowych zaklęć - odezwała się cicho Lei. Porażenia nie liczyła, działało z bliska i nie było zbyt silne na postrzymanie od razu takiej paskudy. - Mogę powiększyć wojowników i to tyle z przydatności. Postaram się przeszkadzać tym stworzeniom, ale nie wiem jak na nie zadziała reszta moich zaklęć.
- Mojego wojownika możesz powiększać, kiedy tylko będziesz miałą ochotę - zaproponował Alden z uśmiechem, który w jego mniemaniu miał podkreślać pewność siebie. W nagrodę oberwał w łeb od Umbero.
- Nie teraz, mistrzu romansu - skwitował. - Ale to nie jest zły pomysł. Jak już podpalimy potworom ogony, rzuć zaklęcie na Aldena. Pomoże krasnoludom w utrzymaniu ich na dystans, zgoda?
- Zgoda. Ja swoje pierwsze zaklęcie rzucę na pierwszego z naszej lewej - zadeklarowała dziewczyna.
Decyzje zostały podjęte. Przyszedł czas na akcję. Rere strzeliła palcami, jakby w ramach rozgrzewki, i wykonała ciąg skomplikowanych gestów. Towarzysząca temu inkantacja była zupełnie Lei nieznana. Z tym, co wyczarowywał Umbero było łatwiej. O chmurze ostrzy słyszała na wykładzie Theoduina. Sama obrała sobie cel w grupce i nasłała na potwora żądzę. Ten zatoczył się otumaniony, a chwilę potem ostre odłamki pojawiły się wśród zaskoczonych, a potem wyjących z bólu bestii. Dziewczyna nie zdążyła jednak dostrzec jak sobie z tym poradziły, gdyż nagle zniknęły zakryte gęstą, zgniło-zieloną mgłą. Z wnętrza słychać było tylko wwiercający się w uszy skowyt. Efekt zaskoczenia okazał się zatem skuteczny, ale nie trwał wiecznie. Po kilkunastu sekundach z upiornej chmury wytoczył się pierwszy z potworów, krwawiąc z paru ran. Potoczył wściekłym wzrokiem po okolicy, a gdy dostrzegł kryjących się napastników rzucił się biegiem w ich kierunku. Krasnoludy pewnie wybiegły mu naprzeciw. Lei w tym czasie podbiegła do Aldena, wyjmując z małej sakiewki sproszkowane żelazo. Mrucząc formułę roztarła je palcami jednej dłoni, drugą zakreślając wyuczony gest i przykładając ją do krocza chłopaka. Uśmiechnęła się do niego i mrugnęła wesoło, kiedy zaczął rosnąć.
- Wiedziałem, że to będzie świetna zabawa - skwitował ze śmiechem, ruszając wślad za najemnikami. Sadząc wielkie kroki odrobił dystans raz dwa. I bardzo dobrze, gdyż wściekła bestia plunęła ogniem na Kirricka. Ten zdążył jedynie zasłonić się ramieniem. Błękitna kurta szybko się zajęła i zgrany, krasnoludzki szyk poszedł w rozsypkę. Alden jednak dotarł do krasnoluda i korzystając z tego, że czar Lei zrobił z niego olbrzyma, bezpardonowo wepchnął go do wody, samemu wykrzykując słowo mocy. Potwór zamarł w miejscu i zaczął trząść łbem na wszystkie strony. Kompletnie nie reagował na poczynania Bariga, który nie przepuszczając okazji doskoczył i wbił mu topór w kark, kończąc jego żywot.
Z trującej chmury wyczłapały pozostałe cztery bestie. Trzy z nich szybko dostrzegły ogromnego, blondwłosego maga, ale czwarta... rzuciła się na jednego z członków własnego stada.
Rere i Umbero byli już gotowi. Chłopak wyczarował kwasową strzałę, która trafiła pierwszą z maszkar w bok. Kobieta miała dostęp do znacznie silniejszego arsenału. Powietrze rozciął oślepiający błysk, któremu towarzyszyło uderzenie gromu. Trafiony potwór stanął cały w ogniu, instynkt zmusił go do ucieczki. Ale chyba nie wszystko poszło zgodnie z planem dzikiej czarodziejki, bowiem siła czaru przewróciła ją na plecy. Spróbowała się podnieść, ale zaraz fiknęła kozła na jakiejś oleistej substancji, która znikąd pojawiła się pod jej stopami. Bycie dziką czarodziejką zaiste nie było proste! Z drugiej strony bardzo ekscytujące. Lei od razu podjęła decyzję, że zużycie mocy jest tego warte i wyjęła piórko, rzucając je w powietrze. Dłonie zawirowały wokół niego, a zaklęcie w ustach radosnej rudowłosej zabrzmiało niczym piosenka. Chwilę później dziewczyna już unosiła się w powietrzu, płynąc do Rere i pomagając jej wstać i wyjść z plamy oleju.
Alden i Barig radzili sobie z rannym potworem gorzej, niż można się było spodziewać. Człowiek korzystał z magii, a wściekły, szamoczacy się przeciwnik nie ułatwiał koncentracji. Z kolei krasnolud nawykł do walki w parze i samemu zadawał tylko lekkie rany. Przynajmniej zaklęcie Leileny okazało się przydatne, bo dwie z czarotkniętych istot zajęte były sobą.
Fourtail okazała się strasznie śliska, całe jej ubranie pokryte już było mazią i pomoc w doprowadzeniu jej do pionu wymagała sporo wysiłku. Nagroda na szczęście była tego warta. Gdy już kobieta złapała równowagę, delikatnie wyjęła ze swojej sakiewki metalowy pręt i wycelowała nim w maszkarę. Sekundę po tym, gdy czar został rzucony, kawałek metalu wyśliznął jej się z palców i upadł w trawę, ale przynajmniej cel zamarł nagle w bezruchu i stał się prostym celem dla krasnoludzkiego topora.
Reszta poszła już łatwo. Zmoczony, ale cały Kirrick dołączył do walki i ostatnie dwa brzydactwa zostały powalone raz dwa.

Lei wylądowała na miękkiej trawie, prostymi sztuczkami próbując oczyścić swoje dłonie i ciało Rere, żałując trochę, że kobieta nie ma swojego “domowego” stroju, w którym wyglądałaby obecnie zjawiskowo.
- Moja pierwsza bitwa - powiedziała ni to do siebie, ni to do innych.
- Pierwszego razu się nigdy nie zapomina - podłapał Alden z uśmiechem. - Jak się podobało?
- Z mojej odległości nie było tak strasznie - przyznała rudowłosa. - Ale wciąż wolę batalie w sypialni.
- A już myślałem, że połkniesz bakcyla jak Lily - mrugnął.
- Przecież już po zajęciać widać, że interesuje mnie coś innego - pokazała mu język. - Za to bardzo lubię nowości, przygody i odkrycia zamiast tych bojowych zaklęć.
- No dobrze, wystarczy przekomarzanek - wciąż umorusana Rere nie była w dobrym nastroju. - Wracajmy do wozów i przedostańmy się na drugą stronę, zanim pojawi się tu więcej tych dziwadeł - splunęła. Przez prawie całą powrotną drogą magicznymi sztuczkami próbowała pozbyć się śluzu z piór i włosów. Wyglądał trochę, jakby wytrysnął na nią jakiś gigant.

 

Zapatashura

 

Lady

- Do czego ty mnie doprowadzasz, Leileno? - Jednak jak na kogoś niezadowolonego z rozwoju wydarzeń, zaczęła rozpinać swoją suknię zaskakująco szybko. Umbero był tym rozwojem wypadków szczerze zainteresowany, za to Alden… o, jemu podobało się tam, gdzie był.
Lei przerwała lizanie fallusa, aby odwrócić głowę i popatrzeć. Rozbierające się kobiety były dla niej bardzo pobudzającym widokiem. Rozbierający się mężczyźni w sumie też, o ile nie byli tacy jak pewien grubas z dalekich krain. Pewny standard należało zachować. Stękała cicho, biorąc Aldena w całości w swoją małą, ale coraz bardziej doświadczoną pupkę.
Fourtail, nawet jeśli pod względem osobowości nie była ulubioną znajomą panny Mongle, to pod względem figury była całkiem kusząca. Gdy obnażyła już swój pełny biust, Umbero bez skrępowania zaczął pomagać sobie dłonią w uzyskaniu jak najszybciej sztywności. No, jeszcze by się czarodziejka zdążyła rozmyślić i przepadła by mu taka gratka.
Pas trzymający suknię został rozwiązany, ciężka tkanina opadła na ziemię, a i bielizna, która kryła się pod spodem nie utrzymała się długo na ciele. Fourtail pewnie podeszła do spółkującej z kolegą Leileny.
- Co mam robić? - zapytała rzeczowo. Tylko zbierająca się między jej udami wilgoć trochę kontrastowała z profesjonalną fasadą.
- To proste - wysapała nastolatka i stęknęła, gdy kochanek otarł się wyjątkowo dobrze o wnętrze. - Och Alden… - skupiała się z trudem. - Musi pani z jednej strony stymulować fallusa z dzwi, a z drugiej Umbero…
- Czy wy nie moglibyście tego po prostu skonstruować tak, by móc rzucić czar kołatki? - swoją pretensję zgłosiła nie wiadomo do kogo, ale równocześnie skrzętnie przystąpiła do realizacji słów nastolatki. Oparła się rękami o wrota, jedną dłonią obejmując kamienny członek.
- Gotowy tam już jesteś? - odwróciła głowę do szatyna.
- Tak - tantrysta wyglądał, jakby miał zasalutować przy tych słowach, ale jakoś się opanował.
- No to bierz się do roboty - nakazała chłodno. Kręcenie przy tym pośladkami niestety kompletnie rujnowało postawę obojętności. Nie, żeby chłopak się tym przejmował. Złapał w dłonie krągły tyłeczek i zaczął wpychać się w oferowane mu łono. Reakcja w magicznej aurze była natychmiastowa… zresztą tak samo, jak głośny jęk Rere.
- Uwielbiam orgie - jęknęła Lei, ale przypomniała sobie wreszcie po co tu byli. Odwróciła się w stronę drzwi i przyjęła w usta kolejnego kamiennego drąga. Zaczęła ssać niczym prawdziwego, nieustannymi stęknięciami komentując poczynania Aldena, który był znacznie mniej opanowany od swojego kolegi. Gdyby nie przyjmowała go w ciasnej pupie, gotowy byłby sprintem gonić do orgazmu. Od kiedy Lei ich poznała, blondyn był gwałtowniejszy.
Do ucha nastolatki dobiegło chwilę potem mlaskanie i pokasływanie, gdy i starsza z kobiet zaczęła oralnie stymulować magiczne prącie. Magia robiła się coraz mocniejsza, to samo działo się z tym słabym echem, które wcześniej czuła gdzieś na samej granicy - aura reanimacji. Czyżby tego dawni tantryści użyli do ożywienia fallusów? Nekromacji? Członki w dotyku na pewno były kamienne. Przecież chyba nikt nikomu nic nie ucinał i nie zamieniał w kamień… Dawna magia, która prawdopodobnie została zapomniana. Ale może uda się zgłębić niedostępną gdzie indziej wiedzę? Lei zdwoiła wysiłki, choć prawdę mówiąc do kochanek się wysilał bardziej, napychając ją bardziej i bardziej na fallusa, aż zaczęła się ślinić i lekko dusić po wzięciu go do gardła. Czekała na przebudzenie mocy, starając się z ogromnym trudem kontrolować orgazm i nie dojść przedwcześnie.
Wysiłki całej czwórki pogrążonych w chuci kochanków przyniosły rezultat. Oba kamienne fallusy wyprężyły się i pociągnięte ciężarem uwieszonych na nich kobiet opadły w dół. W sali zaterkotał jakiś mechanizm, tyle że dźwięk dobiegał z niewłaściwego kierunku. Nieoczekiwanie coś ciężkiego upadło na ziemię, z potwornym hałasem, zmuszając wszystkich do odwrócenia się. Kawałek jednej ze ścian odpadł, uwalniając jakieś monstrum, które wytoczyło się na wolność. Twór miał siedem stóp wzrostu i wystarczył jeden rzut oka, by Leilena nabrała pewności do czego została wykorzystana nekromancja. Ciało istoty wyglądało na pozszywane ze żmudnie dopasowanych do siebie kawałków. Szeroki, umięśniony i zielonkawy tułów wygląda na orczy. Długie, silne nogi były chyba ludzkie. Głowa, o gładkiej i beznamiętnej twarzy oraz spiczastych uszach należała kiedyś do pięknego elfa. Za to to, co dyndało potworowi między nogami od razu przypomniało Leilenie centaury.
- Czy to coś jest wrogie? - zapytał Alden, wciąż wepchnięty w tyłek koleżanki. Odpowiedział mu jedynie wściekły ryk i szarża golema. A magiczne komponenty leżały gdzieś pośród pozrzucanych ubrań.

Och, czyli jednak mieli dodatkowe zabezpieczenia! Lei zareagowała szybciej niż by siebie o to podejrzewała. A na dodatek zrobiła coś wyjątkowo szalonego. Wyswobodziła się od Aldena i wybiegła naprzeciwko golema, rzucając jedyne zaklęcie, które mogła tak szybko bez komponentów: pojedyncze słowo mocy. Nie miała pojęcia czy zadziała, ale hej, to przecież bestia tantrystów. No i oprócz niego miała do dyspozycji laskę od Nessaliny, ale leczenie z niej jeszcze na pewno się przyda.
Czar zadziałał wzorcowo. Może nawet lepiej, niż się Leilena spodziewała. Monstrualne przyrodzenie ożyło podobnie jak wcześniej kamienne fallusy, tyle że to było chyba nawet większe niż ramię dziewczyny. Stając aż zaburzyło równowagę golema, który zatoczył się do przodu wpadając na rudowłosą i boleśnie powalając ją na ziemię.
- O szlag, szlag - klęła Fourtail, rzucając się pędem do swojej sukni.
- Lei, co ty wyprawiasz?! - zawołał bardzo zaniepokojony Umbero.
- Pozbądźcie się tego kiedy to zajmuję! - zdążyła tylko krzyknąć, zanim została przygniecona. Bałaby się, gdyby nie wcześniejsze podniecenie. Jakimś cudem zdołała się jednak skupić na myśleniu o seksie. O twardym zwierzęcym kutasie. Nie była na nie magicznie przygotowana i przez to nie będzie w stanie przyjąć go całego… ale jej seksualne ciało nie zamierzało się opierać. Była przecież tak blisko orgazmu. Rozchyliła nogi, sama. Zanim racjonalizm wszedł do gry. Olbrzymie przyrodzenie wylądowało na jej brzuchu, już tryskając słabo jakąś wydzieliną. Piękna, elfia twarz patrzyła na nastolatkę bezmyślnym wzrokiem, ale magia która animowała pozszywane ciało radziła sobie sprawnie bez myślenia. Biodra golema zaczęły się gorączkowo poruszać, gdy niezgrabnie próbował zsunąć się niżej.
- Co to w ogóle jest? - gorączkował się Alden. - Jakiś nieumarły?
- Nie wiecie? - Fourtail odkrzyknęła z kolan, rozrzucając gorączkowo swoje ubrania. - To przecież wasza szkoła magii!
- Ale ma chyba z tysiąc lat. Żadna księga w naszej Akademii nie jest nawet w połowie tak stara!
To sobie znaleźli czas na historyczne dysputy. I racjonalna Lei krzyczałaby na nich za to. Ale teraz działała prawdziwa krew Mongle, która wreszcie mogła posmakować pierwszego prawdziwego gwałtu. Tak jakby, bo wcale się nie broniła. Wręcz odwrotnie, gdy już poczuła na swoim ciele tego fiuta, nie mogła już odpuścić. Starała się trochę unieść biodra i przesunąć wyżej, aby mógł zakosztować przyjemności po śmierci. Czy będzie w ogóle coś czuł?
Coś tym stworem jednak powodowało, nawet jeżeli były to najbardziej podstawowe instynkty. Odpełznął na kolanach aż twardy trzon ześlizgnął się ku rozchylonej szparce i pchnął z siłą godną końskiego przyrodzenia. Szeroka jak pięść główka zaczęła boleśnie rozciągać wargi. Leilena wrzasnęła i wygięła się w łuk, kiedy posiadł jej małe ciało. Był ogromny! A ona lubiła ogromnych. Miała wrażenie, że rozrywa małą cipcię… z a drugiej strony nie było to nic, czego nie naprawiłaby magia, a wrażnie było wrecz niesamowite. Położyła dłonie na jego torsie, jakby w próbie odepchnięcia, ale nawet tego nie próbowała. Daleko nie mogła go przyjąć i tego żałowała najbardziej. Bardziej rozsądne myśli całkiem wyparowały. Był ciepły, niemal gorący. Pierś, którą dotykała nie unosiła się w oddechu, ale kołatało w niej mocno serce, skóra była zupełnie naturalna. A biodra, nie ograniczane normalnymi możliwościami ciała, poruszały się w zawrotnym tempie wpychając się ile tylko było to możliwe.
- Lei, trzymaj się! - dobiegł jej uszu krzyk, chyba Aldena.
Usłyszała to jak przez mgłę. Krzyczała, głośno. Każde pchnięcie docierało do końca szparki, wywołując bolesne impulsy. Ciało aż podrygiwało, malutkie pod tą bestią. Umysł nastolatki trafił do zupełnie innego miejsca, czystej ekstazy, w której nawet ból penetracji przybliżał bardzo szybko do orgazmu. Pierwszy poczuła prawie od razu. Zaczęła niekontrolowanie drżeć, przez całe ciało przechodziły niesamowite fale rozkoszy. A za nim zbliżały się następne. Rozerwana pochwa brała go w siebie coraz łatwiej. Dziewczyna nie wiedziała jak długo trwała ta brutalna inwazja, ale nagle poczuła, że jest pusta. Nic nie przyciskało jej do ziemi. Ktoś się nad nią pochylał, miał jasne włosy. Alden? Czy Rere? Świadomość powracała dość ospale.
- Lei, co z tobą? Odezwij się.
Zamrugała z trudem, próbując złapać oddech. Czy naprawdę to się stało? Dała się zgwałcić? Ciało jednocześnie bolało jak i odczuwało błogą rozkosz wielokrotnego orgazmu. Uśmiechnęła się słabo.
- Udało się? - wychrypiała.
- Jeszcze nie - to jej kolega się nad nią pochylał, teraz ostrożnie biorąc ją na ręce. - Fourtail wysłała go do innego wymiaru, ale zaraz się wyrwie. Tyle, że teraz będziemy gotowi.
Leilena została położona na miękkiej stercie ubrań. Ledwie zdążyła się trochę otrząsnąć, a monstrum znowu pojawiło się na środku sali, przy akompaniamencie grzmotu i jasno migającego powietrza. Zanim jednak zdążyło cokolwiek zrobić z trzech stron zaatakowała je magia. Ogień, kwas i czarodziejskie, metalowe ostrza do spółki szybko już uporały się ze strażnikiem. Dziewczyna w tym czasie wykorzystała zaklęcie leczące z bransolety będącej początkowo magiczną laską. Nie chciała tego robić kiedy uwaga będzie na niej, w końcu to może wzbudzić ciekawość.
W końcu ciszę w sali zakłócały tylko ciężkie oddechy wymęczonych, nagich magów. Żaden inny potwór się nie pojawił, falliczne dźwignie w kamiennych wrotach dalej pozostawały proste i gotowe do użycia. Fourtail odzyskała głos jako pierwsza i zdecydowała się go wykorzystać do zamartwiania nad napadniętą nastolatką.
- Jak się czujesz? Jesteś ranna? To naprawdę nie powinno się zdarzyć - przyklęknęła przy dziewczynie.
- Gdyby istniał żywioł seksu, to byłabym jego żywiołakiem - wyszeptała, uśmiechając się i lekko unosząc. - W ten sposób nie da się mnie zranić. To przez orgazmy odpłynęłam.
Dzika czarodziejka odetchnęła z ulgą, słysząc takie słowa.
- To dobrze. Bardzo dobrze - pokiwała głową. - Chyba lepiej będzie się ubrać. I… no nie wiem. Wrócić do obozu?
Stali przed wrotami do jakiegoś antycznego skarbca i teraz Fourtail zebrało się na rozsądek? Po tym, co już Leilena przeszła?
- Nie wiem czy wiesz, ale przed pojawieniem się tej bestii to właściwie ładowaliśmy swoją moc - zachichotała dziewczyna. - Ja jestem jej pełna. Nie widzę powodu, aby teraz wracać. Chłopcy? - zapytała Aldena i Umbero. Nic sobie nie robiła z własnej nagości.
- No, jeśli faktycznie nic ci nie jest - rzucił ten pierwszy. - Narobiliśmy się trochę przy tym wszystkim, a nie wiem ile te fallusy utrzymają magii. A co, jeśli przy ponownym ich aktywowaniu wyrwie się coś innego? Ja bym otwierał.
- No, najwyżej uciekniemy - poparł go drugi. Tym samym Rere została przegłosowana.
- Skoro tak chcecie - uległa. - Ale wy to otwieracie. W końcu z was takie jurne, silne chłopy.
Mężczyźni, choć nagość krępowała ich w takim samym zakresie co Mongle, ubrali się naprędce, by tym razem mieć wszelkie potrzebne do czarów składniki pod ręką. Fourtail przy wkładaniu swojej sukni potrzebowała pomocy młodszej dziewczyny. Gdy już wszyscy byli gotowi, Alden chwycił za jedną dźwignię, Umbero za drugą i pociągnęli z całej siły. Z sufitu opadł tuman kurzu, kiedy wrota zaczęły otwierać się do środka ze świdrującym uszy zgrzytem. Za nimi znajdowały się ciemne schody, które Fourtail ponownie musiała rozjaśnić swą magiczną latarnią.Stopnie okazały się być w znacznie lepszym stanie, niż podmokły przedsionek i nie schodziły zbyt nisko. Kończyły się jakąś przestronną salą, dość dużą by pojedyncza lampa nie była w stanie wyłonić wszystkiego z mroku… z wyjątkiem jednego kształtu. Kobiecy tułów wyskoczył z ciemności, sunąć na długim, wężowym ciele. W gęstych, czarnych włosach istoty powbijane były połyskujące ostro sztylety. Ręce miała rozłożone szeroko, jakby zaraz miała zamiar kogoś pochwycić w zabójczym uścisku i do tego krzyczała:
- Dziękuję, dziękuję, dziękuję!
No to ostatnie jakoś nie pasowało do układanki. Leilena, która właśnie prostym czarem naprawiła swoją tunikę i skończyła ją na siebie nakładać, uniosła szybko wzrok. Kolejna pułapka? Nie miała jednak zaklęć mogących rozproszyć oszustwo, dlatego rzuciła pierwsze, które przyszło jej na myśl. Zaatakowała - niegroźnie - umysł zbliżającej się istoty, próbując z niego wyssać jak najwięcej wspomnień i być może z nich coś wywnioskować. Od magii bojowej byli inni.
Wizje, których doznała były bardzo nieprzyjemne. Czuła dojmującą samotność. Widziała małą figurkę, którą tuliła do piersi i nuciła kołysankę. Stała przed lustrem, wrzeszcząc na swoje odbicie. Drapała kamień, czując jak krew spływa jej po dłoniach, a skóra odchodzi boleśnie płatami. Wizja urwała się, kiedy Lei zobaczyła we wspomnieniach sztylet, którym przeciągnęła sobie po gardle.
Kompani rudowłosej cofnęli się o krok unosząc dłonie w bojowych inkantancjach, ale istota widząc to zatrzymała się błyskawicznie i padła na ziemię.
- Nie, nie, błagam!
- Czekajcie. Czym… kim jesteś? - rudowłosa wyszła przed resztę, marszcząc brwi. - Masz wspomnienia. Wydaje się, że żyjesz. Ale musiały minąć setki lat. Widziałam jak podrzynasz sobie gardło.
Nieznajoma uniosła się powoli. Jej ludzka część nie była większa od tułowia Rere, ale wężowe zwoje były długie i grube, przez co wyprostowana z łatwością górowała nad innymi.
- Setki? Bogowie, setki? - załkała. - Próbowałam nas zabić tyle razy, ale ja nie mogę umrzeć. Jestem strażniczką tego przybytku.
- To naga - Fourtail pacnęła się w czoło. Słówko w języku halruaańskim miało zabawne konotacje, szczególnie gdy istota faktycznie nie miała na sobie żadnego ubrania.
- Strażniczką, która się cieszy, że ktoś wszedł do środka? - Leilenie coś tu nie pasowało. Nawet jeśli na istotę przyjemnie się patrzyło. - Dlaczego nam dziękujesz?
- Spędziłam tu setki lat. Tylko z nimi - wskazała rękami… powietrze. - Chcę stąd wyjść! Bierzcie sobie stąd co tylko chcecie, tylko pozwólcie mi wyjść - załzawiona i łkająca brzmiała bardzo wiarygodnie, ale przecież to mógł być mimo wszystko podstęp.
- A co z właścicielami? - Fourtail pozostawała nieufna.
- Pieprzyć ich! - krzyknęła naga, obnażając przy tym dwa długie, groźnie wyglądające kły. - Zostawili mnie tu na wieki, a sami pewnie poumierali.
- Kim byli? - zaciekawiła się rudowłosa. - Lubię się pieprzyć - powiedziała bez związku.
- Czarodziejami, którzy specjalizowali się w cielesnej magii - odpowiedziała szybko, chyba zadowolona z tego, że może z kimś porozmawiać.
- I wszystko tak tutaj zostawili? I ciebie też? - zainteresował się Umbero.
- Tak. Kiedyś przychodzili… codziennie? - spojrzała w bok. - Prawie codziennie? - powtórzyła ciszej, rozmawiając sama ze sobą. - Nie pamiętasz? Ja też nie. Ale byli tu często. - Odwróciła się ponownie do mężczyzny. - Aż przestali przychodzić. W ogóle.
Lei nie była specjalistką w temacie historii swego państwa, ale wiedziała o magicznej katastrofie sprzed wieków, która rozbiła niegdyś wielkie, magiczne Imperium na którego resztkach rozwinęło się Halruaa. Może to właśnie przez taki kataklizm strażniczka została uwięziona?
- Gdzie pójdziesz, jeśli cię wypuścimy? - zapytała jeszcze Lei. Ta istota była fascynująca i mogła mieć niesamowitą wiedzę o tym co było kiedyś.
- Ja, ja… - bezimienna zaniemówiła i zwinęła się w kłębek. Ani trochę nie wyglądała już na groźną strażniczkę. - Nie wiem. Gdzieś. Nie tu. Gdzie mogę odpełznąć?
- Świat się zmienił - westchnęła rudowłosa. - Nie znam tych okolic, ale takich jak ty w okolicy się raczej nie spotyka…
- Cóż, to w sumie prawda - włączyła się Rere. - Ale z drugiej strony, sama dysponujesz magią, prawda? To wystarczy, by zdobyć w naszej krainie szacunek. I większość czarodziejów wie, że żaden z ciebie potwór, więc nie zrobią ci krzywdy - postawa nagi najwyraźniej przełamała jej ostrożność.
- Mogłabyś ruszyć z nami - wypalił Alden. - Jedziemy do stolicy, tam najlepiej mogłabyś się we wszystkim zorientować. A my możemy ci pomóc, prawda? - spojrzał na Umbero i Lei.
- Eee… no - mruczał coś niepewnie kolega.
- O ile masz zaklęcia potrafiące zamienić dolną część twojego ciała w bardziej ludzką - rudowłosa jak zwykle wcale nie widziała problemu. No i naga była piękna. To działało nie tylko na Aldena. - Moje jeszcze nie są tak silne.
- Dlaczego miałabym to robić? - zmrużyła zdziwiona oczy, o wąskich jak szparki, wężowych źrenicach.
- Bo wzbudzisz strach. Ciekawość. Ktoś na pewno w końcu postanowi zdobyć cię dla siebie. Jesteś w dodatku piękna - wymieniała Leilena. - Nawet w ludzkiej postaci przyciągniesz wiele uwagi. Dopiero gdy się gdzieś zadomowisz, poznasz ten świat, to będziesz mogła oswajać otoczenie ze swoją prawdziwą naturą. No, albo pójdziesz gdzieś, gdzie prawie nie ma innych istot… ale z tego co widzę, to masz już dość samotności.
- Nie, nie, nie - pokręciła gwałtownie głową. - Nie chcę być sama - w mgnieniu oka, jak żmija wyskoczyła do przodu, łapiąc Leilenę za ręce, w chwyt silny jak imadło. - Ale ja nie umiem zmieniać postaci.
Umbero i Rere aż podskoczyli, ale naga wciąż nie była agresywna. Alden był spokojniejszy. Podszedł do koleżanki i poklepał ją po ramieniu.
- Oj, nie mnóż kłopotów. Nikt się nie będzie jej bał w naszym towarzystwie. A że wzbudzi ciekawość, to i co z tego? Zazdrość przez ciebie przemawia, że nie będą się gapili tylko na ciebie - uśmiechnął się ciepło do pół-żmii, która trochę uspokojona poluźniła chwyt.
To było aż dziwne, dobrze wiedział, że Lei nie czuła zazdrości. Przedstawiał sprawę znacznie prostszą niż w rzeczywistości była. Dziewczyna postanowiła sprawdzić jego myśli, ale jeszcze nie teraz. Wtedy, gdy nie będzie się spodziewał.
- Jak masz na imię? - zapytała zamiast tego nagi. - Ja jestem Leilena. Czy zostały tu jeszcze jakieś pułapki i inne niespodzianki?
- Nazywam się… - strażniczka urwała, a jej oczy otworzyły się szeroko. - O bogowie, nie pamiętam!
W międzyczasie, korzystając z zamieszania które wprowadzała szalona naga, Alden zaczął rozglądać się po wnętrzu. Chyba nie dosłyszał pytania o pułapki.
- No dobrze, w razie czego nadamy ci nowe. A pułapki? - nie ustępowała Leilena.
- Nie ma żadnych - zapewniła naga, w końcu zupełnie puszczając Leilenę. - Kiedyś były. Ale ona rozbroiła je z nudów - istota machnęła głową w kierunku absolutnie niczego.
- Mówisz, jakby był tu ktoś oprócz ciebie - zauważyła rudowłosa. - Czasem wręcz z kimś rozmawiasz. To z samotności?
- No cóż… oni nie są prawdziwi, ale bez nich bym oszalała - odparła z żelazną logiką wariata. - Słucham? - znowu zapytała swoje głosy. - Nie, ci są prawdziwi. Przecież nawet dotknęłam tej rudej. Och, masz rację. Nie dotykałam innych!
To odkrycie sprawiło, że wielka wężowa istota zaczęła pełzać od jednej osoby do drugiej i je macać. Ponieważ nikt nie miał ochoty jej irytować, znosili to z godnością. Alden korzystając z okazji nachylił się do Lei i szepnął.
- Rozumiesz, czemu wolałbym mieć ją na oku z nami?
Tajemnice były ciekawe, ale w tym przypadku rudowłosa trochę wolałaby trzymać się od tej jednej z daleka. Niewiele wiedziała o długiej samotności, ale jeśli naga była strażniczką, to na pewno mogła być śmiertelnie niebezpieczna. Zamiast tego dziewczyna zaczęła się rozglądać wokół. Może będą też jakieś pozytywy z przyjścia tutaj? W końcu miała obiecany udział w łupach, czyż nie?
Okazało się, że pozytywów było całkiem sporo. Czas skutecznie zniszczył meble, dywany i inne dekoracje, ale magiczne przedmioty pozostały nienaruszone. Okulary z obsydianu, oprawione w srebro, które po założeniu sprawiły, że ciemne pomieszczenie stało się jasne jak w środku dnia. Zestaw miedzianych dzwoneczków, którego zastosowania nastolatka nie znała. Kilka płaszczy i szat, które wyglądały tak świeżo, że na pewno musiały kryć w sobie magię. Zwieńczona krzyżem, złota laska opierała się o ścianę, a przez całą jej długość wiły się magiczne runy. Był też długi, skórzany bicz, który równie dobrze mógł służyć do poganiania niewolników, jak i czegoś… przyjemniejszego. Okryte mocno poprzecieranymi płachtami stały też dwa identyczne lustra, wysokie na dwie stopy. W sali znajdowały się też resztki regałów, a pod nimi w stertach leżały pożółkłe, wysuszone stronice. Sprawiały wrażenie, jakby mogły się rozpaść od samego dotyku. A to były tylko rzeczy, które można było łatwo wypatrzyć. W stosach zniszczonych mebli pewnie kryły się jeszcze inne znaleziska.
Umbero i Alden wzięli na siebie ciężar uspokajania strażniczki, a Rere dołączyła do rudowłosej. Oczy prawie jej się zaświeciły, gdy zobaczyła zestaw szat. Dziewczyna sporo krążyła, zanim wybrała sobie skórzany pejcz. Może wręcz bardziej bicz. Strzeliła nim na próbę z marnym skutkiem, lecz ostatnie wydarzenia z jej życia bardzo zbliżały ją do tego typu… przedmiotów. Mógł też przecież służyć jako broń, jeśli takich wypraw będzie więcej to lepiej się nauczyć czymś posługiwać. Już miała wracać do nagi, gdy w oczy wpadła jej mała torba na ramię, długości dwóch dłoni. Chwyciła ją bez namysłu, ciekawie zaglądając do środka i nie widząc tam nic.
- Oh - mruknęła do siebie.
Stan torby był jednak zbyt dobry, by była takim zwykłym kawałkiem materiału. Musiała się w niej kryć jakaś magia. Trzeba było zwyczajnie trochę poeksperymentować.

Eksperymenty okazały się jednak ciężką pracą. Przede wszystkim trzeba było zająć się nagą i wyprowadzić ją na zewnątrz, nim odbiłoby jej na tyle, że wyrwałaby się sama. Po wiekach spędzonych w samotności, wielka pół-żmija była złakniona towarzystwa i od razu zasypywała każdego zobaczonego człowieka dziesiątkami pytań. Halruaańscy tragarze byli mocno przestraszeni, ale na własne szczęście nie popadali w panikę. W końcu nawet najprostsi chłopi w państwie słyszeli to i owo o magii i magicznych istotach, dzięki czemu nie chwytali za widły i pochodnie. Wiedzieli, że nic by nimi nie zdziałali.
W środku było jeszcze gorzej. Trzeba było wszystkie znaleziska skatalogować, zabezpieczyć, a te najbardziej obiecujące - zidentyfikować na miejscu. I patrzeć przy tym Rere na ręce, bo Lei wciąż nie ufała do końca roztrzepanej czarodziejce. Handlowe doświadczenie kazało jej dbać o interesy własne oraz Akademii.
A zabezpieczanie resztek ksiąg i zwojów to już była czysta mordęga. Awanturnicze opowieści Umbero i Aldena jakoś nigdy nie wspominały o żmudnym rozklejaniu kartek. W efekcie, po dwóch pełnych dniach harówki, Lei była wdzięczna, że karawana wyruszyła w powrotną drogę. Wszystko to było bardzo ciekawym doświadczeniem, ale zwyczajnie rwały ją już plecy od ciągłego schylania się i targania eksponatów.

Ekspedycja okazała się bardzo intratna. Wiele ze zidentyfikowanych przedmiotów okazało się niezwykle cennych. Na czoło wysunęły się magiczne lustra i kryształowa kula. Te pierwsze były ze sobą sprzężone i niezależnie od tego, jak bardzo były od siebie oddalone, osoba stojąca przy jednym z luster, mogła swobodnie rozmawiać i widzieć osobę przy drugim. Kryształowa kula okazała się być bez mała artefaktem dawnej magii. Nie tylko pozwalała oglądać i podsłuchiwać niemal każde miejsce w Krainach - dzięki niej można też było nawiązać telepatyczny kontakt z obserwowaną osobą! Lady Aurora (za gorącymi namowami mistrzyni Carmi) wytargowała kulę jako zapłatę za pomoc Akademii. Fourtail nie była zbyt zadowolona, ale bardzo przytomnie (przynajmniej jak na siebie) nie przeciągała struny. Leilenie w nagrodzie przypadła magiczna torba, której wnętrze okazało się przestronne jak szafa, choć wcale nie nabierała wagi po wypełnieniu, oraz bicz, w którym okazało się, że zaklęto moc dominacji. Zdawało się, że na tym wszystkim najgorzej wyszli Umbero i Alden, bo otrzymali w zapłacie tylko trochę złota, ale za to zyskali nową przyjaciółkę - Iziss. Naga faktycznie wróciła z karawaną do Halagardu, wzbudzając przy tym niemałe zainteresowanie. Wieści o niej szybko dotarły do Rady Starszych, której członkowie chętnie porozmawialiby sobie z istotą pamiętającą czasy sprzed magicznego kataklizmu... A to był wystarczający pretekst dla rektorki, by odebrać im tę szansę oferując Iziss gościnę w Akademii. Kto jak kto, ale tantryści byli towarzyską grupą i zaakceptowali wężową kobietę bardzo szybko. Blessed, będąc badaczem magicznych istot, niemal się w niej zakochał.
Leilena nie mogła też tak od razu wypocząć po powrocie do dormitorium. Jak zwykle ciekawska Lily od razu zaczęła ją wypytywać o wyprawę. Na obiedzie, w przerwie między lekcjami, wszystko musiała opowiedzieć raz jeszcze, bo Connor i Siri też byli ciekawi co też się działo w dawnym miejscu spotkań tantrystów. A jakby ciekawości kolegów i koleżanek było mało, po zajęciach została po cichu zaproszona przez Selunarrę do jej gabinetu, na kolejne, osobiste przesłuchanie.

Iluzjonistkę dziewczyna zastała wygodnie ułożoną w swoim fotelu. Długie, zgrabne nogi kobiety wystawały z wysokich wycięć jej czarnej sukni, bez wątpienia mając działać na wybujałą wyobraźnię nastolatki.
- Przyszedł do ciebie list od mamusi - oznajmiła, wachlując się przy tym kopertą. - Ciekawe rzeczy się dzieją u niej w domu - zaczęła rozmowę.
Leilena wróciła z tego wszystkiego zmęczona i wyposzczona. Tego typu wyprawy nie zaspokajały w pełni jej apetytu, nic więc dziwnego, że od razu złapała się na ten widok, przesuwając po nogach spojrzeniem zanim spuściła wzrok w dół.
- Czy… czy mogę przeczytać? - zapytała cicho, nawet nie próbując dyskutować z tym, czy jej pani ma prawo czytać prywatną korespondencję. Oczywiście, że miała, rudowłosa była przecież jej własnością. Jak wszystkie rzeczy do niej należące - o których nauczyciele wiedzieli ma się rozumieć. Prawdziwa pani w końcu mogła być tylko jedna.
- Oczywiście, że możesz Leileno - za słowami nie szły jednak żadne gesty. Nauczycielka dalej wachlowała się papierem. - Jest tam sporo pikantnych kawałków o tęsknocie za twoją słodką cipką. To chyba nieodpowiednie słowa przy waszym pokrewieństwie, ale kim jestem by was krytykować - uśmiechnęła się nieszczerze. - Co możesz mi powiedzieć o nadze, z którą wróciliście? - zmieniła jakby nigdy nic temat.
- Twierdzi, że była strażniczką tamtego miejsca, że odczuwała ogromną samotność. Rozmawia sama ze sobą, a jej wspomnienia nie należały do miłych. Próbowała się zabić jak z nich zrozumiałam - dziewczyna opowiadała wszystko co wiedziała. - Mam wrażenie, że tkwi w niej jakaś tajemnica, ale nie jestem w stanie zgadnąć jaka. Ona sama też prawdopodobnie nie wie.
- Biedaczka. Na pewno potrzebuje pomocy, by sobie wszystko poukładać w głowie po takim czasie - Selunarra udała przejęcie. - A w czasie wyprawy? Spotkało was coś nietypowego?
- Oprócz kilku stworów, które widziałam po raz pierwszy i pułapki przy wejściu do tego miejsca chyba nic więcej - rudowłosa odparła po krótkim zastanowieniu. - Zostałam zgwałcona przez potwora - powiedziała niemal z dumą.
- I przyjmujesz to z taką lekkością? - iluzjonistka uniosła w zdziwieniu brew.
- Jako jedyny podczas tej wyprawy przyniósł mi porządny, wielokrotny orgazm… - wyszeptała, mocno się czerwieniąc.
- Biedaczka - Orbrynsar zmarszczyła brwi. - Twoja matka pisze w podobnym tonie. Coś o tym, że nie może patrzeć na konie, bo wywołują u niej nieprzyzwoite myśli - zdradzała fragmenty listu. - A ten potwór? Co to było?
- Jakiś zszywaniec, twór dawnych twórców tamtego miejsca. Przyszyli mu końskie przyrodzenie, między innymi… - Lei głośno przełknęła ślinę.
- Niedaleko pada jabłko od jabłoni - nauczycielka postukała palcem o oparcie. Przełożyła rozmyślnie i powoli nogę na nogę, odsłaniając na chwilę nagie łono. - Ten zszywaniec… jego szczątki zostały w tych ruinach?
Panna Mongle nie mogła nie spojrzeć. Przeszedł ją dreszcz podniecenia.
- Chyba tak, nikt go ze sobą nie zabierał.
- Dobrze wiedzieć - spojrzała na trzymaną kopertę i w końcu wyciągnęła ją w stronę uczennicy. - To twoje, miłej lektury.
Lei wyciągnęła rękę, przejmując list.
- Dziękuję, pani. Mogę przeczytać teraz?
- Proszę bardzo, jeśli chcesz.
Rudowłosa nie należała do wyjątkowo cierpliwych. Wyciągnęła zawartość koperty i zaczęła czytać. Początek wyglądał jeszcze normalnie. Jina informowała, że w domu wszyscy są zdrowi i dobrze się im układa. Interesy szły zgodnie z planem. Inis spędzała dużo czasu ze swoją przyjaciółką, za to w domu przebywała krótko. Potem jednak zaczynało się robić coraz mniej przyzwoicie. Matka chwaliła się z wykonania polecenie Leileny. Puściła się z synem sąsiadów. Lei go pamiętała, lekko otyły, nieśmiały chłopak. Jeśli wierzyć w słowa Jiny, a nie było podstaw by uważać że kłamie, zapewniła mu najlepszy dzień jego życia. Na tym jednak sprośności się nie kończyły. Regularnie sypiała też z Marcusem, próbując zaspokoić swoją żądzę. Było jej z tym jednak coraz trudniej. Faktycznie wspominała o tym, że od patrzenia na konie przypomina jej się noc z centaurami i chciałaby ponownie poczuć w sobie wielkie, końskie przyrodzenie. Najbardziej jednak brakowało jej bliskości córki. Tego, jak jest przez nią traktowana, jak może jej służyć i pieścić. Słowem, bardzo tęskniła, ale na pewno nie tak, jak matka powinna tęsknić za córką. W zakończeniu Jina wyrażała nadzieję, że uda im się jak najszybciej spotkać i jest gotowa wykonać każde polecenie Leileny. Słowo każde podkreśliła dwa razy.

Rudowłosa miała tego dnia na sobie białą, ultra krótką sukienkę. Dzięki temu było dokładnie widać, jak wraz z każdym czytanym słowem, po udzie szybciej płynie strumyczek. Wreszcie skończyła, chowając list do koperty. Rumiana na policzkach nie uniosła spojrzenia.
- Muszę napisać mamie o tym potworze…
- Możesz odejść, nie będę cię powstrzymywać. Rodzina jest najważniejsza, prawda? - z jawną kpiną zapytała iluzjonistka.
- Zostanę przy tobie pani, tak długo jak będziesz mnie chciała - powiedziała szczerze. - Nie mogłabym mieć lepszej pani…
No cóż, tu trochę kłamała, ale przecież taka była jej natura, przejmowana od demonicy powoli lecz nieustannie.
- Jesteś urocza - zaśmiała się Orbrynsar. - Ale na razie mam od ciebie wszystko, czego chciałam. Idź już - odesłała ją ruchem dłoni.
- Tak, pani. Dziękuję - powiedziała nastolatka, starając się ukryć żal i czym prędzej opuściła pomieszczenie. W pierwszej kolejności rzeczywiście zamierzała odpisać mamie.

 

Zapatashura

 

Lady

- Ciekawe czy to wtedy zaczęła o tobie myśleć - zachichotała Leilena. Już była przy trzecim guziku, tuż pod pięknym biustem Lily. Jego też rozpięła powoli, celowo przedłużając ten proces. Przyjaciółka ani trochę się przed tym nie wzbraniała. Lubiła się obnażać, być oglądana. To chyba była dla niej jeszcze lepsza zabawa niż dla Lei.
- A wiesz, że chyba właśnie tak było. Byłem pewny, że czeka mnie wielka awantura. Ojciec mnie zleje na kwaśne jabłko, matka nakrzyczy i się rozpłacze, ale wiecie co? Nic takiego się nie stało. Sąsiadka nic im nie powiedziała. Oczywiście dalej się strasznie wstydziłem i jej unikałem, ale w końcu fantazja znowu zaczęła mnie ponosić. Znowu na nią zerkałem, odwiedzałem Minę w domu i nie dostałem żadnej reprymendy. Żadnej kary - chłopak skończył wstępny szkic i znowu zaczął baczniej przyglądać się nastolatkom. Fakt, że jedna z nich robiła się coraz bardziej naga dzięki poczynaniom rudowłosej nie mógł mu umknąć, a jego penis widocznie to zdradzał. - Jak pewnie się domyślacie, w końcu przyszedł wieczór, kiedy zdrowy rozsądek się u mnie ulotnił i znowu poszedłem ją podglądać w kąpieli. Tym razem obiecałem sobie, że będę ostrożniejszy. Zęby zaciśnięte, kolana razem. I znowu zobaczyłem moją erotyczną boginię, jak oblewała się wodą z wiadra. Strumyczki ściekały jej po nogach i pośladkach, a kiedy się wycierała, pochylała się w przód tak, że prawie mogłem zobaczyć jej cipę… - urwał. - Eee, mogę tak mówić?
- Oczywiście - od razu powiedziała Leilena. - Pełne szczegóły, pamiętaj. Dobrze ci idzie, czuję jak wilgoć spływa we mnie… - posłała mu całusa i palce odpięły kolejny guzik, ten dokładnie pomiędzy sutkami Lily. Trzymały jeszcze dwa bliżej szyi i dzięki temu materiał odsłonił tylko połowicznie obie półkule.
- Było chyba wtedy za ciemno i wcale nie jestem pewny jak dużo zobaczyłem, ale jedno jest pewne. Ona zobaczyła mnie. Nie byłem wcale tak cicho jak mi się zdawało. Ale tym razem nie była zszokowana, ani zdziwiona. Daję słowo, że się uśmiechnęła i dalej się wycierała, jakby nigdy nic. Przełożyła ręcznik między swoimi nogami i zaczęła powoli wycierać swoje łono, kręcąc przy tym biodrami. Myślałem, że rozerwie mi spodnie, taki byłem twardy - opowiadając sam był już w pełni wyprostowany, przez co musiał się trochę lepiej usadzić na łóżku. Szkicowanie dalej szło mu jednak nad wyraz sprawnie… no, chyba bo przecież modelki nie widziały rezultatów. - Na koniec po prostu odłożyła ręcznik i wyszła z łaźni, zostawiając mnie samego pod oknem. Tamtej nocy pierwszy raz się masturbowałem - przyznał.
- Miły sposób na inicjację - przyznała Leilena, zamyślając się. - Ja swoją miałam chyba oglądając rodziców. Ale u mnie w domu tyle się działo, że ciężko spamiętać… - zachichotała, nie przestając prowokować. I rozbierać przyjaciółki, której przedostatni guzik właśnie się poddał. Ten ostatni przy szyi zupełnie nie radził sobie z zasłanianiem tych młodych, jędrnych cycuszków. Czarno-biała dodatkowo wyprężyła się jak kotka, sprawiając że rozpięty materiał dodatkowo się zsunął, kusząc artystę pięknym widokiem.
- Rodziców? - nawet wśród tantrystów takie wyznania wzbudzały zainteresowanie, ale to jak daleko w tym temacie posunęła się Lei pozostawało pomiędzy nią a Siri. Pokręcił jednak głową i wrócił do swojej opowieści. - Po tamtym razie zakradałem się częściej. Potem dowiedziałem się, że podniecało ją to, że taki młody chłopak jak ja ją podgląda, że wzbudza moje zainteresowanie. Mąż coraz rzadziej się z nią kochał, kretyn. Ja nie wypuszczałbym jej z łóżka - zagalopował się w zwierzeniach. - Kąpała się specjalnie dla mnie. Nawilżała swoje cycki, a miała takie duże, że potrafiła ssać własne sutki. I czasami to dla mnie robiła. Strasznie mi się to podobało. Przestałem się wstydzić i trzepałem sobie na miejscu patrząc na jej wspaniałe ciało. Za drugim razem, gdy to robiłem nie wytrzymałem i wytrysnąłem na ścianę. Po ciemku nie mogłem wszystkiego zetrzeć, więc postanowiłem wrócić rano i posprzątać, ale niczego nie znalazłem. To ona zmyła moje nasienie po tym, jak już wróciłem do domu. Potem powiedziała mi, że to był dla niej komplement - zaśmiał się.
- Na pewno był. To się nazywa sąsiadka, przywracająca wiarę w Halruę - Lei błysnęła ząbkami. Już dla formalności rozpięła ostatni guzik, a potem jej dwa paluszki zaczęły krążyć wokół jednego z sutków gnomki. Uda rudowłosej też jakby samoistnie się nieco rozsunęły. Głowa Lily leżała już tylko na jednym. - Kiedy zaczęliście rozmawiać?
Gnomka odwróciła twarz ku przyjaciółce i głośno wciągnęła powietrze. Szepnęła potem teatralnie.
- Czuję, że ci się podoba ta opowieść.
Tegym odchrząknął zanim zaczął kontynuować.
- To ona zaczęła. Chalana, tak ma na imię. Niedługo po tamtym wytrysku, przy okazji jak pomagałem jej sprzątać po obiedzie, który zrobiła dla mnie i Miny. Wcześniej dzień i noc to były dwa światy. Gdy słońce było na niebie, Chalana była tylko mamą mojej przyjaciółki. Po zmroku była obiektem mojej żądzy. Ale wtedy, w kuchni zaczęło się to zlewać. Powiedziała mi, że dotyka się myśląc o mnie. Wyobrażacie sobie? Kobieta moich marzeń, mężatka, robiła sobie dobrze fantazjując o mnie. To wyznanie mnie, mnie… uskrzydliło - uderzył w poetyckie tony.
- Nie dziwię się, ani jej ani tobie - przyznała zwariowana Leilena. Złapała w paluszki sutek Lily i uniosła go nieco do góry, puszczając chwilę później. Musiał mieć dobry widok na to jak drga pierś gnomki. - Domyślam się, że potem popłynęliście…
- Można tak powiedzieć - polizał jeden z palców i zaczął coś rozmazywać na papierze. - Zaprosiła mnie nad rzekę. Czasem robiła tam pranie, kiedy chciała odpocząć trochę od domu. Ubrała się w cieńkie, letnie materiały. Och, jak kusząco w nich wyglądała. Nie mogłem oderwać wzroku. Na miejscu zawiesiła swą ślubną szarfę na gałęzi i rozpuściła warkocz. Tamtego dnia była wolna i była moja. Choć to raczej ja byłem jej - uśmiechnął się. - Kompletnie nic nie wiedziałem o miłości, ale ona była gotowa mnie wszystkiego nauczyć. Kazała mi ściągnąć spodnie. Byłem wtedy tak sztywny jak - zastanowił się chwilę - chyba jak teraz - stwierdził. - Uklękła przy mnie i zaczęła pieścić językiem. A kiedy wzięła mnie do swoich cudownych ust, to nie wytrzymałem. No i wtedy zamanifestowała się moja magia - opowiadanie zgrało mu się ze szkicowaniem. Uśmiechnął się do swoich modelek. - Skończyłem.
Lily za to jęknęła niezadowolona.
- Ale ja nawet nie zaczęłam.
- Już na etapie wsunięcia do ust! - westchnęła równie rozczarowana Leilena. - Pierwszy prawdziwy raz miałeś dopiero tu, w Akademii?
- Ej, nie śmiej się - obruszył się Tegym. - To był mój pierwszy raz i to z kobietą moich sennych marzeń - bronił się. - I skąd pomysł, że nie zrobiliśmy z Chalaną nic więcej?
- Bo ciągle zapominam, że nie wszyscy na etapie wchodzenia w cipkę razili błyskawicami - zachichotała rudowłosa. - Jak się ujawniła twoja magia?
- Raziłaś kogoś błyskawicą? - ton chłopaka był równie zdziwiony co współczujący. - Co mu się stało?
- Nic poważnego, nie jestem zbyt potężna w tym zakresie, a wtedy to już w ogóle. Tylko nastroju już nie było - dłoń Lei przesuwała się właśnie po brzuszku Lily, palce powoli zagłębiały się między ciało a spódniczkę. Krótkość ciała gnomki ułatwiała ten manewr. - Ale nie opowiedziałeś na moje pytanie!
- Potrafię kontrolować wodę - odpowiedział, a Lily od razu rozłożyła szerzej nóżki. - No nie, to zabrzmiało lepiej niż jest w rzeczywistości - poprawił swoją tłumiącą magię obrożę. - To prosta sztuczka. Potrafię ją zamrozić, albo zmusić ją by przyjęła jakiś prosty kształt. Wtedy tylko pokryłem wartewką lodu trochę wody na brzegu. Jasne, to było dziwne i niesamowite, ale miałbym przez to zostawić moją wymarzoną kochankę? Nic z tego - uderzył się dumnie w nagi tors. - Poprosiłem, by się dla mnie rozebrała. Zgodziła się szybko, przecież już tyle razy ją podziwiałem, ale dla mnie i tak było to niesamowite. Te cycki na wyciągnięcie ręki - przymknął oczy oddając się wspomnieniom. - No i oczywiście je dotknąłem. Och, jak ja ich dotykałem. Takie miękkie, ciężkie i cudowne. A potem poprosiła bym je possał. Krew od razu zaczęła mi wracać do fiuta.
- Takie są wspaniałe, prawda? - westchnęła rozmarzona Lei. Jej dłoń zniknęła pod materiałem krótkiej spódniczki i dotknęła gnomiej łechtaczki, pocierając ją powoli. Zrobiła to w ten sposób, aby chłopak nie widział dokładnie co tam się działo. - Jest tu kilka takich, no i magia transmutacji też potrafi przyjść z pomocą. Jakbym była chłopcem to przy moim pierwszym razie z taką pewnie trysnęłabym bez dotykania pałki - przyznała z chichotem.
- Haha, sama widzisz - zakrzyknął tryumfalnie, jakby miał powód. - I to może prawda, że za pierwszym razem nie wytrzymałem długo. Ale za drugim, kiedy położyła się na ziemi i rozłożyła dla mnie swoje cudowne nogi. Och, wszedłem w nią i kochaliśmy się pół godziny - oznajmił buńczucznie, ale szybko spuścił z tonu. - No, czułem się jakby to było pół godziny. Była tak cudownie mokra i miękka. Jęczała, kiedy ją brałem. Pewnie trwało to z dwie minuty - przyznał. - Nie zdążyłem wyciągnąć i zalałem jej wnętrze, ale ona się tylko roześmiała. Mówiła, że to bezpieczne dni.
Lily zaczęła cicho pojękiwać. W połowie było to pewnie wywołane przyjemnością i faktem, że ktoś na nią patrzy, ale w dużej mierze na pewno chodziło jej też o to, by podniecić artystę. Lei te dźwięki uznała za zachętę, palec przesunął się niżej i wsunął w cipkę gnomki. Powoli wciskała go ile tylko mogła w tej pozycji.
- Sąsiadka idealna. Jaka szkoda, że została tam. Czy może już tu w Akademii co innego wpadło ci w oko? - kokieteryjnie spytała rudowłosa.
- Tutaj jest tyle pięknych kobiet, że prawie odpada mi głowa od wiecznego rozglądania się - przyznał. - Jakie są nauczycielki? Widuję je tylko w sali jadalnej.
Lily podobała się pieszczota, ale potrzebowała czegoś więcej. Podwinęła swoją spódniczkę tak, że Halruańczyk mógł dostrzec co robiły palce Lei. Spodobało mu się, bo jego penis aż zadrżał.
- Są… różne - przyznała rudowłosa szczerze. - Ale nie licz na to, że zaciągniesz je do łóżka, rektorka surowo tego zabrania. Większość jest jednak przyjazna i lubi jak się na nie patrzy. Ze starszych kobiet zawsze dostępna jest tylko Oloma - uśmiechnęła się, zaczynając ruszać palcem w przód i w tył, palcując szparkę. Wizualnie przy tych proporcjach jej palec wyglądał jak członek. Panna Mongle oczywiście wiedziała znacznie więcej o nauczycielkach, ale umiała dotrzymywać tajemnic.
- To prawda, jest bardzo… dostępna - skinął głową. - Ale wy też jesteście piękne. Dlatego chciałem was namalować. Na razie to tylko szkic, muszę poprawić go farbami, a potem spróbować to całe zaklęcie - nie wstając ze swojego miejsca pokazał swym muzom wstępny rezultat prac. Jednak zamiast dwóch pilnie uczących się dziewczyn, przedstawiał Lei pieszczącą piersi Lily.
- Jak niegrzecznie - zachichotała gnomka. Nie będąc jeszcze w pełni zadowolona z tego, jak dobrze było ją widać uniosła się lekko i przekręciła ku Tegymowi.
- Czy ja wiem, nie namalował jak cię palcuję. Albo liżę - zastanawiała się na głos Leilena, nie przerywając ruchów palca. Wolną dłonią sięgnęła do swojej szyi i rozwiązała wiązanie sukienki, pozwalając materiałowi opaść i zsunąć się ze sterczących, jakby większych niż kiedyś piersi. - Czego już zdążyłeś spróbować w naszej Akademii?
Lily nie miała zamiaru przegapić nadarzającej się okazji. Od razu sięgnęła dłonią i złapała jeden z cycuszków, ciesząc się ich kształtem.
- Spróbować? No, lekcji u mistrza Blesseda i Meleghosta - choć nie brakowało mu entuzjazmu, to niewinności miał w sobie za dużo.
- Mhm - głos Lei był zwodniczo słodki i zachęcający. - O jakiż to jeszcze nudnych rzeczach będziesz próbował mówić dwóm niemalże nagim dziewczynom? Do eksperymentów magicznych się jeszcze nie nadajesz z tą obrożą. Ja pytam o eksperymenty związane z naszą naturą. Jakiego seksu już próbowałeś? Z kim? - normalnie nie zadawałaby tak pomocnych pytań, ale była już zbyt mokra i niecierpliwa. No i była przecież strasznie ciekawska.
- Ach, no tak - zaśmiał się nerwowo. - Z Olomą. Tabitha jest nieprzystępna - wyjaśnił. Kapłanka Bast lubowała się w zaspokajaniu nowo-przybyłych. Nawet mimo bardzo sugestywnego zachowania Leileny, kleryczka wciąż była pierwszym przystankiem dla niezaspokojonych. - Bardzo podoba mi się jej religia. Pozwala się brać od tyłu na ołtarzu swojej bogini. I nauczyła mnie jak zaspokajać kobiety ustami. To całkiem fajne.
- Sprawdzimy ile się nauczył, prawda Lily? - zamruczała rudowłosa, której sutki bardzo mocno już stwardniały. Małe rączki miały na nie wyjątkowo silny wpływ. - Biedaku, ja bym takiemu przystojnemu chłopcu dała nawet na korytarzu pomiędzy zajęciami. Nie jestem bardzo religijna, ale równie albo i bardziej przyjazna od Olomy - mrugnęła do niego, uśmiechając się słodko. W końcu chciała mieć u każdego odpowiednią reputację.
- Powinien posmakować młodego ciała, bo nie wie co go omija - podjęła gnomka. - Z drugiej strony, jeśli do nas przyjdzie to nie będzie nas malować.
- Jeden szkic już mam - wtrącił się pierwszoroczniak. - A nie wiem czy chcecie, żebym prezentował wasz akt na zaliczenie.
- Mi to nie przeszkadza, a tobie? - Leilena zapytała gnomki z uśmiechem. - Chyba nawet bym chciała.
- Wszyscy mogliby mnie oglądać kiedy się z tobą kocham? Marzenia się spełniają - zarumieniła się podniecona przyjaciółka. - Co im zaprezentujemy? To jak całujesz moją szparkę? Czy jak ja wpycham ci moje paluszki?
- To artysta powinien zdecydować jak wulgarne powinnyśmy być do jego obrazu. Gdy będzie czuł inspirację to i pierwsze zaklęcie stanie się od razu łatwiejsze - zadeklarowała rudowłosa, której paluszek nie opuszczał wąskiej dziurki przyjaciółki.
- A czy nasz artysta widział kiedyś dwie kochające się dziewczyny? - rozochocona Lily zaczęła poruszać biodrami w rytm ruchów rudowłosej.
- Niestety nie - przyznał.
- No to jak ma nam podpowiadać Leileno? - rezolutnie zapytała czarno-biała.
- Używając wyobraźni. Jestem ciekawa jak bardzo ma wybujałą. Wiesz, że lubię wyciągać ze wszystkich ich najskrytsze perwersje… - palcami drugiej dłoni pociągnęła się mocno za sutek, aż syknęła. Patrzyła przy tym łakomie na Tegyma. Ten przełknął ślinę pod tak badawczym spojrzeniem.
- Chciałbym zobaczyć - zwrócił się do Lei - jak liżesz swoją przyjaciółkę - poprosił.
- Gdzie liżę? - droczyła się rudowłosa. - Gdzie mam wylizać malutką Lily…?
- Zastanów się dobrze - dodała przyjaciółka. - Jest tyle możliwości, a Lei nie ma zahamowań - kusiła.
- Jej...ekhm… - odkaszlnął, napięcie utrudniało mu koncentrację. - Chcę zobaczyć jak wylizujesz jej cipkę.
- Och - westchnęła dziewczyna. - Tyle możliwości, a wybrał najoczywistszą. Ma szczęście, że bardzo to lubię - z chichotem uniosła się z uda przyjaciółki i przesunęła się na skraj łóżka, bezwstydnie rozkładając nogi i prezentując swą dwukolorową, intymną fryzurkę.
- Jeszcze się nauczy… - zamruczała panna Mongle i wstała. Wsunęła palce pod wciąż zasłaniającą biodra sukienkę i zatrzymała się. - Mam zsunąć czy jeszcze mieć na sobie troszkę materiału? Jak się wypnę to i tak zobaczysz moją szparkę… - nie odpuszczała chłopakowi. Musiało już mu się robić strasznie niewygodnie, tak długo utrzymywać erekcję bez żadnej ulgi.
- Ty zostań w tym co nosisz. Ale Lily chcę zobaczyć nago.
Ta zareagowała chętnie i od razu zsunęła z ramion i tak już rozpiętą koszulę. Uniosła biodra i raz dwa zrzuciła też z siebie spódniczkę.
- Proszę bardzo. Jedna naga, drobna i chętna gnomka!
- Jak długo wytrzymujesz z Olomą? - zapytała ciekawsko Lei, która już opadła na kolana i kiedy Lily była gotowa, zbliżyła się do niej na czworakach. Nachyliła powoli, prezentując Tegymowi wypięte biodra, nad które w tej pozycji sukienka z łatwością się podwijała, odkrywając mokrą cipkę. Z pomrukiem zadowolenia przesunęła po łonie gnomki swoim językiem., smakując wilgoci która zdążyła już niej wypłynąć. Lily jęknęła przeciągle, śmiało okazując odczuwaną przyjemność.
- Coraz dłużej - odpowiedział malarz. - Kilkanaście minut nawet.
- Jestem pod wrażeniem. Masz wspaniały potencjał - Lei mówiła nie odrywając się prawie od smakowitej szparki. Język niespiesznie drażnił wszystkie wypukłości i nierówności łona gnomki. Delikatnie położyła paluszki po obu stronach cipci i rozwarła ją, aby dziurka stała się w pełni widoczna. Najprzyjemniejsza zabawa na świecie! Panna Mongle ruszała biodrami, delektując się smakiem.
- Lei też uczyła się od Olomy. Oddała jej dziewictwo na moich oczach - mruczała Lily. - A czy ty nas przypadkiem nie powinieneś szkicować? Czy wolałbyś raczej złapać za swój pędzel? - dziewczyna bawiłą się znakomicie.
- Oczywiście, już się biorę za pracę - rudowłosa usłyszała za sobą pośpieszne zapewnienia.
- Jhag szie szprawisz, to my sziem za czebie werzmiemy! - Leilena powiedziała to przyciśnięta do gnomki i słysząc sama siebie, zachichotała. Język przez dłuższą chwilę pocierał łechtaczkę, po czym zsunął się odrobinę niżej i naparł na ciągle rozwieraną perwersyjnie cipcię. Lily była tak cudownie ciasna dzięki swoim rozmiarom, a jednocześnie bardzo elastyczna dzięki czemu rudowłosej udało się wepchnąć całkiem daleko. Kochanka szybko zaczęła sapać z przyjemności, nie mając najmniejszego zamiaru się powstrzymywać. Złapała Lei za włosy i przycisnęła mocniej do swojego łona.
- Koniecznie oddaj wiernie… jak szczytuję - nakazała Tegymowi. - Wtedy… jestem najpiękniejsza.
Na szczęście Lily nie miała za dużo siły, rudowłosa cofnęła głowę.
- W takim razie niech to będzie odpowiednio silne, a skoro mam używać tylko języka… - Leilena na momencik popsuła klimat, bo skupiła się na coraz lepiej znanym zaklęciu. W jego przypadku obchodziła się wręcz bez komponentów. Dotknęła swojego języka, który wydłużył się i rozwidlił. Z diablim uśmiechem zaatakowała nim ponownie wejście koleżanki. Tej szybko przeszła ochota na gadanie. Oddychała już tylko głęboko, co chwila wydając z siebie rozkoszne jęki. Ciasne wnętrze produkowało coraz więcej wilgoci,a drżące nogi Lily wskazywały, że jej ciało było już gotowe do osiągnięcia szczytu przyjemności.
- Twoja twarz faktycznie wygląda teraz pięknie. Wytrzymaj jeszcze trochę, chcę to dobrze oddać - poprosił, ale gnomka chyba już go nawet nie słyszała.
Lei też nie zamierzała ułatwiać artyście. Gruby, wijący się język naprężał i wił się w cipce, rozciągając ścianki malutkiego wnętrza. Rozwidlona końcówka lizała sam kraniec szparki, gdy rudowłosa wciskała go do końca, aby po chwili zabrać i otrzeć się przy okazji o całą długość wrażliwego środeczka. Kołysała przy tym swoją pupą, jeszcze bardziej starając się zaburzyć skupienie chłopaka. Na pewno udało jej się zaspokoić przyjaciółkę, bo z krzykiem doszła na jej twarzy boleśnie przy tym ciągnąc ją włosy. Owinęła jednak swoje nóżki wokół głowy Lei, nie chcąc by ta przestawała. Skoro nie dała rady powstrzymać orgazmu, to zdecydowała od razu przeżyć drugi i niech w taki sposób Tegym podziwia swoją rozpustną muzę. Rudowłosa nie chciała wcale przerywać. Zmieniła strategię, po orgazmie od środka, zaczęła pracować nad tym od zewnątrz. Wyciągnęła jęzor i położyła go na cipci gnomki, pocierając ją całą, ale rozwidlonym końcem skupiając się na twardym guziczku.
- Wyglądacie niesamowicie - szepnął z tyłu chłopak. - Już kończę.
Choć brzmiało to dwuznacznie, Lei i tak nie miała się jak odwrócić uwięziona w miłosnym uścisku drobnej koleżanki. Czarno-biała złapała swoje okrągłe piersi, pieszcząc mocno sutki. Cała ta stymulacja wystarczyła, by ponownie przekroczyła granicę, tym razem szczytując długo i wyczerpująco, aż opadła oklapnięta na łóżko, wcześniej obficie mocząc twarz rudowłosej, która zwróciła ją do artysty i zaczęła się powoli oblizywać, zbierając sok Lily swoim gadzim, długim językiem. Patrzyła przy tym bardzo łakomie na sterczącego kutasa, który ociekał już od śluzu. Jakimś cudem jednak panował nad sobą na tyle, by swym węgielkiem dopracowywać ostatnie szczegóły swego drugiego portretu.
- Jesteście równie podniecające co Chalana - skomplementował. - Często się tak bawicie? Czy to tak specjalnie dla mnie?
Rudowłosa nie mogła odpowiedzieć podczas trwania zaklęcia, a nie chciała jeszcze się go pozbywać. Uśmiechnęła się tylko szerzej i na czworakach podeszła do chłopaka, bez ostrzeżenia zbierając śluz z jego żołędzia, delikatnie się wokół niego owijając językiem.
- No wiesz… ja miałem was tylko rysować - protestował słowami, ale ciało wiedziało czego chce.
Dziewczyna owijała się wokół niego coraz bardziej, aż mogła zacząć poruszać się w górę i w dół po sztywnym członku, powoli, zostawiając na nim mokre ślady śliny.
- Hej, to niesprawiedliwe - usłyszała za sobą głos gnomki, a potem odgłos jej zeskakiwania z łóżka. - Od razu bierzesz sobie jego kutasa dla siebie. A może to ja chcę poczuć jak mi tryska w gardle?
Jeśli Lily chciała wyegzekwować swoją żądania, to musiała się spieszyć. Leilena czuła bowiem jak penis chłopaka pęcznieje. Parsknęła w myślach, nie dość, że była lizana, to jeszcze chciała zabrać jej soczek! Anulowała zaklęcie i powoli przyjęła fiuta w usta, nasuwając się na niego i patrząc przy tym w oczy artysty. Wyczytała w nich czyste pożądanie. Jakiekolwiek artystyczne myśli wywietrzały mu już z głowy.
- Zaraz wystrzelę - zdołał jedynie ostrzec.
- Podzielisz się chociaż? - spytała gnomka stając tuż obok przyjaciółki i wpatrując się z głodem w znikający w jej ustach penis.
Lei tylko zamruczała w odpowiedzi. Cofnęła głowę tak, aby tylko główka kutasa znajdowała się w jej ustach i pieściła go językiem powoli, celowo jeszcze wydłużając jego agonię. Pokazała gnomce resztę jego długości, jąderka i dupkę, sugerując przyjaciółce dokończenie artysty w taki sposób na jaki ma ochotę. Uśmiechnięta Lily od razu złapała swoją drobną dłonią jego trzon i zaczęła go szybko pocierać. Nie zajęło to nawet kilku sekund, a Tegym wytrysnął obficie w usta Leileny, z zadowoleniem przy tym sapiąc. Przestała się poruszać, cierpliwie czekając aż skończy, po czym cofnęła głowę, pokazując mu co ma w ustach i dopiero jak się przyjrzał, pocałowała Lily, przelewając do ust gnomki spermę. Ta oddała namiętnie pocałunek, przywierając mocno do ciała rudowłosej, a nasienie przelewało się z ust do ust.
- Łał - pierwszoroczniak był pod wielkim wrażeniem. - Jeszcze dużo muszę się nauczyć.
Lei bawiła się tak jeszcze chwilę, wreszcie z trudem odrywając się od przyjaciółki i przełykając resztę nasienia. Uśmiechnęła się do artysty.
- Możesz wpadać kiedy zechcesz, lubimy uczyć. I siebie i kogoś.
- Zdecydowanie - potwierdziła Lily, oblizując się sugestywnie.
- Wiecie co? Chętnie skorzystam z waszych korepetycji - zapewnił Tegym, co wcale nie było zaskakujące. - Ale teraz chyba muszę postudiować moje zaklęcie, skoro już mam to co potrzebne - starannie i równo ułożył wykonane szkice, po czym schował je do torby.
- Koniecznie zaprezentuj klasie nasz akt - nakazała gnomka.
Chłopak ubrał się i wkrótce opuścił pokój Leileny i Lily. Gnomka jednak z ubieraniem za bardzo się nie spieszyła. Wszak jej przyjaciółka tyle się napatrzyła, a nikt jej nie zaspokoił...

 

Zapatashura

 

Lady

Aromat miasta był… mało przyjemny, niestety. Może i czuć było jakąś bryzę, ale w Halagardzie powietrze było czyste dzięki magii. Wrota Zachodu okazały się tu bardziej naturalne i trąciły trochę rybą. Co tam jednak zapachy, gdy przechodnie od razu zaczęli się odwracać za Leilenę, niektórzy nawet gubili krok! Rumieniła się i spuszczała wzrok, próbując jakoś zapanować nad podnieceniem. To było jej życie, półnaga dziwka prowadzona publicznie na smyczy. No dobrze, pół życia, drugie pół wypełniała magia i rodzina. Szła za swoją panią, a soki lały się po udach, ukrywane przez ciemny strój. Pełne piersi kołysały się hipnotyzująco, ostatecznie zapomniała spytać panią o zmniejszenie ich. Spojrzenie, choć wydawało się śledzić własne stopy, zwykle nie odrywało się od pośladków Selunarry. Słyszała gwizdy mijanych mężczyzn, ale taki spacer w milczeniu mimo wszystko znudził Orbrynsar.
- Co odpisałaś matce? - zapytała nieoczekiwanie, w halruaańskiej mowie, która pewnie była zupełnie nieznana w tym daleki mieście.
- Że cieszę się, że uwiodła tego chłopca i poprosiłam ją, aby mi to dokładnie opisała. Że brakuje mi mojej uległej mamusi i jej szerokiej cipy. I opisałam jej przygodę, zwłaszcza tę część z potworem - odpowiedziała posłusznie dziewczyna.
- Żadnych nowych poleceń? Zrezygnowałaś z trenowania jej? - iluzjonistkę chyba bawiła znajomość tak intymnego sekretu uczennicy.
- Kazałam jej poszerzać swoją reputację, tym razem z jakąś kobietą - przyznała dziewczyna. - Ale listownie nie jest to tak wygodne. Muszę popracować nad stałą i szybką komunikacją z nią.
- To cały problem? Porozmawiaj z Carmi, przecież to dzięki tobie Akademia uzyskała tę nową, kryształową kulę - zasugerowała, odganiając jakiegoś przechodnia, który poczuł się zbyt odważnie.
- Ale przecież nie będę mogła jej używać zbyt często. Pewnie w końcu poproszę - przyznała dziewczyna, kulę uzyskano przecież nie tak dawno temu.
- Za często? - zaśmiała się kobieta. - Jak często chciałabyś rozmawiać z matką?
- Jak najczęściej, zwłaszcza kiedy będę mogła ją widzieć - odpowiedziała cicho nastolatka. - Bardzo mnie podnieca, zwłaszcza jak tak łatwo ulega moim słowom…
- Może kiedyś zabierzesz ją na taki spacer, jak ten? - przeszły już spory kawałek, a uliczki wydawały się coraz tłoczniejsze. Jakby wieść o dwóch półnagich kobietach rozchodziła się po mieście. - Zrobisz z niej swoją własną, posłuszną dziwkę? Chciałabyś?
- Tak… - przyznała. - Ona i Aithe mnie tak podniecają w tej roli. Albo to pani poprowadzi nas obie…
- Kto wie, kto wie. Ale szczerze mówiąc, bardziej mnie bawi wizja, w której owijasz ją sobie wokół paluszka.
Perwersyjna rozmowa musiała jednak dobiec końca. Tak lubieżne zachowanie musiało w końcu zwrócić uwagę władz. Przechodząc przez zadaszoną wiatę zostały zatrzymane przez dwójkę strażników. Jeden starszy, postawny i wąsaty, drugi gołowąs, pewnie dopiero przyuczający się do służby.
- Stać - rozkazał głośno wąsacz. - W imię prawa. Dziwkom nie wolno kupczyć poza portem.
- Ależ panie władzo, my właśnie zmierzamy do portu.
- W takim stroju? To dezorganizuje ruch - stwierdził surowo i dla podkreślenia autorytetu położył dłoń na drewnianej pałce przypięte do pasa. Lei pamiętała jednak słowa swej pani o korupcji panującej w mieście. Nie trzeba było długich namów, by sierżant (bo taka przysługiwała mu ranga) przyjął trochę złota. Ale ku zadowoleniu nastolatki, na tym się łapówka nie kończyła.
- Taki odważny mąż stanu zasługuje na nagrodę za swoją służbę - zachęcała, ciągnąć za smycz Lei. - Może chciałby pan skorzystać z ust mojej dziwki? No, zaprezentuj się - uderzyła mocno w pośladek uczennicy.
Ta wyszła przed swoją panią. Na pewno rzadko w takich okolicach, na ulicy, pojawiała się dziwka tak chętna jak rudowłosa dziewczyna. Oblizała się lubieżnie, chwytając piersi i mocno je ściskając.
- Czy mogę obciągnąć pana pysznego kutasa w ramach podziękowania? - zapytała słodkim głosem.
- Ale tak… na ulicy? - nie, żeby mężczyzna nie był chętny. Chyba nawet nie chodziło o obecność podwładnego, ale trzeba było myśleć o autorytecie.
- Może pan wskazać jakąś alejkę - zaproponowała Orbrynsar. - I postawić młodego na straży - dodała. Szeregowy strażnik od razu zrobił się cały czerwony.
- No, nie wiem - sierżant wciąż się wahał.
- Wszystko połknę - obiecała Lei. - Chce pan pomacać moje cycuszki najpierw? Pani wybrała mnie bo mi tak szybko urosły.
- A do diabła, raz się żyje - opory zostały przełamane. Zaletą pracy w straży była dobra znajomość miasta i wkrótce Leilena ze swoją panią, oraz wąsatym strażnikiem stali w pogrążonej w półmroku bocznej alejce. Zgodnie z wcześniejszą sugestią Selunarry, młodszy strażnik został pozostawiony na czatach. Co pewnie nie było mądrym posunięciem ze strony dowódcy, ale krew zdążyła mu już odpłynąć z mózgu.
- No to bierz się do roboty, mała - nawykły do rozkazów mężczyzna, wskazał palcem na pannę Mongle. - Rozepnij mi spodnie.
- Już, panie władzo - zamruczała nastolatka, klękając. Cały brud na szczęście dało się wyczyścić prostymi sztuczkami. - Mam taką mokrą cipkę na myśl, że mogę zaspokoić władzę…
Już mówiąc to rozpinała mu spodnie, wyjmując członka na zewnątrz i bez wahania przyjmując go w ciepłe usta.
- Bardzo dobra, obywatelska postawa - pochwalił. Nie był jeszcze sztywny, ale w mokrych ustach szybko pęczniał. - Ale złamałaś przepisy i to ma być kara - dodał.
Cofnęła głowę, aby móc mówić.
- Niech więc mnie pan ukarze. Za moje włosy dobrze się łapie - od razu wróciła do drąga, nasuwając się na niego i dłonią pomagając ustom ściągnąć do końca napletek, dzięki czemu język mógł swobodnie bawić się żołędziem, trącając te najwrażliwsze rejony.
- Jest doskonale wyszkolona - zawtórowała jej pani. - Nie musi się pan ograniczać. Niech pan ją bierze jak chce.
- O, w takim wypadku - mężczyzna próbował brzmieć władczo, ale już bardzo słabo mu to wychodziło. - Poczujesz buławę sprawiedliwości - oznajmił, faktycznie łapiąc w dłonie rude włosy i zaczynając się wpychać głębiej, sięgając gardła.
Otworzyła się na niego. Dała mu tego co chciał. Ciągły trening sprawiał, że zwyczajne penisy potrafiła już połykać bez używania magii. Musiał poczuć, gdy zmieścił się nastolatce do gardła, odcinając jej dopływ powietrza. Nie protestowała, pozwalała się używać, śliniąc mocno.
- Myślisz sobie, że możesz tak bezkarnie łazić? - nakręcał się strażnik. - Świecić tą swoją mokrą cipą i nie spotka cię za to kara?
Jego biodra zaczęły się miarowo ruszać, wysuwał się dość by dziewczyna mogła złapać urywany oddech, a potem wsuwał się ponownie. Niestety nie mogła mu odpowiedzieć, za to starała się za każdym razem przyjąć go całego, dotknąć ustami jego krocza. Wątpiła, aby kiedykolwiek przeżywał coś takiego. Dłonią trzymała jego jajka, a kiedy pchał to wydawała z siebie stłumione stęknięcia. Od braku powietrza trochę kręciło się dziewczynie w głowie, ale to tylko mocniej ją nakręcało. Być może Selunarra widziała jak z cipki nastolatki kapie. Sierżant nie okazał się jednak długodystansowcem. A może to doznania, których dostarczała Lei były zbyt silne? Tak czy owak, poczuła słony wytrysk mężczyzny, a przez szum w uszach doszły ją jakieś słowa Orbrynsar. Kiedy panna Mongle wypuściła z ust wiotczejącego penisa, sierżant stał tępo jak słup soli.
- Myślę, że ta usługa była więcej warta niż to, czego spodziewałeś się po łapówce - nauczycielka uczyła nie tylko iluzji, ale też uroków. I najwyraźniej skorzystała z tego, że strażnik był przed chwilą zupełnie rozproszony. - Oddaj ją grzecznie.
- Oczywiście - głuchym tonem zgodził się mundurowy, odpinając swoją sakiewkę i zaczynając mechanicznie liczyć monety.
- Nie bądź taki drobiazgowy, dawaj wszystko - pogoniła go kobieta, a kiedy dostała czego chciała, wyjęła garść monet i schowała do własnej torby. Sakiewkę oddała, w końcu czar w końcu musiał minąć, a jawna kradzież pewnie skończyłaby się poszukiwaniami. Niewątpliwie krótkimi, bo przecież taka dwójka kobiet zwracała masę uwagi.
- Miłego dnia, panie władzo - mistrzyni pomogła Lei się podnieść i wyprowadziła ją na ulicę, uśmiechając się jeszcze na pożegnanie do wciąż stojącego u wylotu alejki gołowąsa.
- Całkiem przydatna z ciebie służąca. Chyba wypłacę ci premię z otrzymanej reszty - zaproponowała.
- Służba tobie to czysta rozkosz, pani. I mogę się wielu rzeczy nauczyć - przyznała, od jakiegoś czasu traktując Selunarrę nie tylko jako nauczycielkę magii. Leilena nie miała zbyt wielu wyrzutów sumienia. Może to wpływ Nessaliny, ale aniołek był z niej żaden.
W końcu kobiety dotarły do portu, który był jednocześnie sercem miasta. O ile jednak centra innych miast, które widziała Lei, były najbogatszymi sąsiedztwami, regularnie patrolowanymi przez straż i po których spacerowała arystokracja wraz ze swoją świtą, centrum Wrót Zachodu wyglądało jak okolica, do której nie chce się trafić po zmroku. Straż zniknęła, za to było widać sporo uzbrojonych zabijaków, wielu z nich zresztą wykrzykiwało wślad za mijającymi ich pięknościami wulgarne zaczepki. Po Selunarze spływało to jak po kaczce, zdawała się ich nawet nie słyszeć. Pannie Mongle też nie przeszkadzały, raczej była zainteresowana tym jaką wzbudza sensację. Gdy kroczyły wzdłuż jednego z doków, drogę zastąpiło im dwóch wyrostków, niewiele starszych od Leileny, ale wyraźnie gorzej potraktowanych przez życie - w połatanych ubraniach i z brakami w uzębieniu.
- Gdzie się tak spieszycie kurewki - zagadnął jeden z nich. - Ile chcecie za wasze dupy?
Iluzjonistka przewróciła oczami. Nie potrzebne jej były problemy z miejską strażą, więc wolała uciec się do przekupstwa i kupczenia uczennicą, ale dwóch wyrostków mogło szybko wyczerpać jej cierpliwość.
- Więcej, niż zarobicie przez resztę życia - odpowiedziała stanowczo, ale na zbirach nie wywarło to żadnego wrażenia.
- Chodzicie po naszym doku. Myślę, że wasze dupy weźmiemy sobie jako myto - zarechotał drugi, a żeby dodać swym słowom wyraźne znamiona groźby poklepał gruby tasak zatknięty za pasem.
- Co byś z nimi zrobiła Leileno? - nauczycielka była znudzona zamiast przestraszona.
- Jest taka rzecz, której się nauczyłam na podobne sytuacje - przyznała cicho dziewczyna, myśląc o jednym z zaklęć Nessaliny. - Któryś z was chciałby przeżyć niezapomniany orgazm?
- No, młoda dobrze gada - zarechotał zbir, łapiąc się obscenicznie za krocze. - No to chodź na skrzynie, wyrucham cię za wszystkie czasy - machnął głową gdzieś w kierunku magazynu.
Zbliżyła się do niego powoli, z delikatnym, kuszącym uśmiechem na twarzy. Nigdy jeszcze nie miała okazji w pełni przetestować tego zaklęcia, które tak głęboko siedziało w jej umyśle. Wypowiedziała je cicho, podobnie jak inne moce od demonicznej pani nie potrzebowało komponentów. Kiedy już była tuż przy chłopaku, położyła dłoń na jego kroczu.
- Miłej zabawy - oczy błysnęły jej złowieszczo, gdy szybko się cofnęła.
- Pewnie, że się zaba… - dalsze słowa zagłuszył krzyk bólu. Wyrostek złapał się obiema dłońmi za przyrodzenie. Nogi nagle się pod nim zarwały i padł jak długi na drewniane deski.
Jeżeli Orbrynsar była zdziwiona mocą swej podopiecznej, to nie dała tego po sobie poznać.
- Ty też chcesz, żeby zgnił ci fiut, czy wolisz spierdalać? - zapytała równie wulgarnie co ostro. Zbir widząc i słysząc cierpienia kompana od razu stracił całą odwagę. Odwrócił się i pobiegł w przeciwnym kierunku, a iluzjonistka po prostu pociągnęła Lei za sobą, kontynuując spacer.
- Zaraz dotrzemy na miejsce - poinformowała, choć Leilena dalej nie wiedziała co to miało być za miejsce. - Jak się podobało podniecanie całych dzielnic?
- Mam nadzieję, że podniecałam - przyznała zarumieniona ciągle dziewczyna. - I ktoś będzie o nas myślał robiąc niegrzeczne rzeczy.
- Jestem o tym przekonana. Szczególnie ci wszyscy chłopcy, tak nerwowo odciągani przez ich matki.
- Szkoda, że nie mogli się chociaż dokładnie przyjrzeć - zachichotała Lei.
- Może jeszcze będą mieli kiedyś okazję. No wiesz, nie wszystkie matki są takie jak twoja. Niektórzy muszą się wyrwać z ich ramion - może to widok wijącego się przed chwilą pod jej nogami rzezimieszka, albo relaksujący wpływ spaceru nad szumiącą wodą, ale mistrzyni była w nastroju na swobodną rozmowę, choć pikantną rozmowę.
- Gdybym jakiegoś znała, chętnie bym mu pomogła się otworzyć na nowe doznania - przyznała bez oporów rudowłosa. - Podnieca mnie sprowadzanie na złą drogę i bawi, kiedy mój kochanek nie może wytrzymać i błyskawicznie tryska…
- Sprowadzanie na złą drogę? - kobieta aż odwróciła się do panny Mongle. - Proszę, proszę, czego ja się o tobie dowiaduję - uśmiechnęła się. - Jakie to zło ci chodzi po głowie?
- Nic takiego szczególnego, już mi się raz na mieście udało zrobić to z prawiczkiem. Był uroczy - przygryzła wargę.
- Kto wie, może kiedyś puszczę cię samopas po jakimś mieście i mogłabyś pozbawiać cnoty kogo tylko byś chciała, nie obawiając się o reprymendy od rektorki - kusiła Selunarra.
- Obawiam się, że mogę też skończyć jako ciało do rżnięcia przez kogo popadnie - przyznała Lei. - Zależnie od stopnia pobudzenia i potrzeb…
- W takim wypadku znajdę ci inne miasto. Tutaj mogliby cię zarżnąć naprawdę - zakończyła na makabrycznej nucie, zatrzymując się przed jakąś tawerną. Nazywała się Wypięta Syrena, a jakby ktoś akurat nie umiał czytać, na szyldzie miała sugestywny malunek. Przed wejściem stało jednak dwóch rosłych zabijaków, wyglądających zdecydowanie groźniej niż ci, których przeraziła Lei. Okazało się jednak, że nie był to dla Orbrynsar żaden problem. Po prostu z nimi chwilę porozmawiała. Panna Mongle nie rozumiała słów, ale ich rytm brzmiał jak wtedy w wielkiej sali z centaurami. Zbrojni rozstąpili się, jeden z nich nawet otworzył przed kobietami drzwi.
- Za mną, moja słodka dziwko - nauczycielka ponownie przywołała swój chłodny, dominujący sposób mówienia.
Wnętrze ani trochę nie przypominało arystokratycznej architektury z pamiętnej orgii. Drewniane ławy i krzesła, prosta lada za którą uwijało się dwóch karczmarzy, oraz spora grupka żeglarzy, z których część obłapiała już kobiety, których ubiór pozostawiał mało wątpliwości co do ich profesji.
- Będziesz tutaj dostępna dla każdego, kto nabierze ochoty. Na pewno ci się to spodoba - rzuciła do nastolaki.
- Tak, pani. W końcu jestem dziwką - przyznała Leilena, posłusznie podążając za swoją panią. Starała się nie rozglądać zbyt ciekawie, choć wnętrza takich miejsc zawsze ją ciekawiły. Jednak to, że dziewczyna starała się nie gapić naokoło, nijak nie powstrzymało okolicy przed gapieniem się na nią. I wcale nie kończyło się tylko na patrzeniu. Gdy Orbrynsar prowadziły ją ku schodom na antresolę nad szynkiem, jeden z marynarzy złapał ją za tyłek.
Przez moment zastanawiała się jaką pozę przyjąć, ale uznała, że bycie sobą jest zawsze najlepsze. Gdy tylko poczuła dłoń na pupie, uśmiechnęła się słabo i pokręciła biodrami, posłusznie ciągle podążając za swoją panią.
Na górze, przy stoliku pod ścianą, siedziało dwóch mężczyzn. Czerwone szaty i ogolona głowa jednego z nich od razu przypomniały Lei ostatnią wycieczkę z nauczycielką. Naprzeciwko nich siedziała kobieta. Jej szata była również czerwona, przy czym daleko jej było do obszernego kroju jej kompanów. Czubek jej głowy pokrywał wyłącznie skomplikowany tatuaż. Selunarra przysiadła się swobodnie, pociągnięciem smyczy zmuszając pannę Mongle do uklęknięcia. Cała czwórka rozpoczęła rozmowę w tym ich obcym języku, ale coś się w niej wyraźnie nie kleiło. Męskie spojrzenia uciekały bowiem ku klęczącej nastolatce. Po paru minutach Orbrynsar roześmiała się perliście i przeszła na język handlowy.
- Tak, to ta sama co na przyjęciu - odpowiedziała jednemu z mężczyzn. - Możesz przedstawić się moim przyjaciołom - poleciła nastolatce.
Najwyraźniej znajomi pani również dużo podróżowali i lubili się spotykać w różnych dziwnych miejscach. Panna Mongle nawet nie była szczególnie zaskoczona, cały ten spacer i gra wstępna w niecodziennym wydaniu sprawiły, że czuła głównie podniecenie i chuć.
- Jestem dziwka Leilena - przedstawiła się posłusznie, klęcząc przy nogach Selunarry.
- To dobrze, że znasz swoje miejsce i status - pochwalił łysy mężczyzna. - Twoja pani ma wiele takich jak ty?
- Nic nie wiem o innych - zgodnie z prawdą odpowiedziała dziewczyna.
- Nie wstydzisz się chyba odpowiadać na nasze pytania, gdy twoja właścicielka jest obecna? - dopytała kobieta.
- Jestem własnością, nie mogę się wstydzić i mieć żadnych tajemnic - od razu powiedziała rudowłosa. Oczywiście, że kłamała z tym drugim, ale w końcu chodziło o zabawę. Przynajmniej dla niej, skrupuły czy inne pomniejsze problemy dla niej nie istniały.
- Na pewno? - to pytanie było już skierowane do Selunarry, która skwitowała je krótkim śmiechem i wstaniem od stołu.
- Skoro obawiacie się, że mogę wam zepsuć zabawę z moją suczką, to zostawię was na chwilę samych. Zobaczę, czy w tej tawernie można wypić coś innego niż siki.
Smycz wręczyła swej przyjaciółce, która owinęła ją sobie lekko wokół palców.
- A ta druga, starsza? - mężczyzna wrócił do zaspokajania swojej ciekawości.
- To moja mama. Poprosiłam ją, aby mi wtedy pomogła - dziewczyna nie widziała powodów do ukrywania prawdy.
- Przepraszam, powiedziałaś “mama”? - wtrącił się, milczący do tej pory, mężczyzna w kapturze. Pytanie wywołało chichot jego towarzyszki.
- Tak, no wiecie, taka prawdziwa - potwierdziła Lei, nie próbując się zastanawiać, czy to język handlowy był trudny dla nich czy może to zwykłe niedowierzanie. - Pochodzę z bardzo seksualnej rodziny.
- A niech to szlag - nieoczekiwanie zdenerwował się, ale w oczach jakby zabłysnęła mu iskra nadziei. Za to jego zaprzyjaźniony z brzytwą kompan złośliwie się uśmiechał. - To była iluzja Selunarry, tak? Nie lizałyście się naprawdę?
- Dlaczego miałybyśmy nie robić tego naprawdę? - zdziwiła się dziewczyna. - Jaka w tym przyjemność, udawać? Jestem dziwką z urodzenia i wyboru jednocześnie.
- No, to bezapelacyjnie przegrałeś zakład - ucieszył się łysy. - Możesz pokryć moją część dzisiejszej inwestycji.
Zakapturzony nic nie odpowiedział, powracając do milczenia.
- Mówisz z urodzenia - kobieta kontynuowała przepytywanie. - Twoja matka też jest dziwką?
- Obecnie tylko moją. Zachęcam ją jednak, aby zdradzała mojego tatę jak najczęściej - chętnie odpowiadała nastolatka.
- Wpływ Selunarry, zatem? Ona cię tak wytresowała? - kobieta pociągnęła za smycz, chcąc by nastolatka się do niej przysiadła. Ta chętnie się zbliżyła, ocierając o półnagie ciało.
- Jestem z natury uległa, pani. Tak jak moja mama, którą bardzo podnieca spełnianie moich poleceń. Szybko się uczę być dobrą zdzirą i dziwką.
Ogolona objęła ją ramieniem, przyciągając blisko do siebie. Złoty łańcuszek między jej piersiami zabrzęczał cicho.
- Ciekawy z ciebie narybek… Jak ci tam było na imię?
- Leilena, pani - szepnęła, przytulając się chętnie i równie chętnie przyglądając wszyskiemu, co odkrywał skąpy strój kobiety.
- Otrzymałaś smycz i od razu zabierasz się do prezentu? Egoistycznie - skrytykował zakapturzony, z wciąż pobrzmiewającą w głosie irytacją.
- Otrzymałam smycz, bo wiem jak się bawić takimi zabawkami - odcięła się bezimienna. - Mój kompan stracił przez swoją lekkomyślność dużo pieniędzy, ale uważa że to twoja wina, Leileno - ona również wodziła wzrokiem po tylko w teorii skrywanych pod materiałem kształtach rudowłosej. - Myślisz, że umiałabyś mu to wynagrodzić?
- Tylko jeśli lubi karać albo pieprzyć takie młode dziewczynki jak ja - szepnęła dość “teatralnie” rudowłosa, spuszczając pokornie wzrok. Akurat to było jej na rękę, bo mogła znowu popatrzeć sobie na pełny, delikatnie kołyszący się biust.
- Patrz sobie, nie ubędzie mi - zachęciła jej tymczasowa opiekunka. - Możesz się nawet oblizywać, ale na dotykanie potrzebujesz pozwolenia, jasne?
- Tak, pani - Lei aż westchnęła z wyraźnego podniecenia, rzeczywiście się oblizując. - Ma pani piękne ciało - odważyła się pochwalić.
- Tak jak i ty… “dziewczynko” - z dużym przekąsem powiedziała kobieta.
- To wracając do tej kary - zakapturzony próbował wtrącić się do wymiany zdań, ale towarzyszka powstrzymała go gestem dłoni.
- To ile dziewczynka ma lat? - spytała zamiast tego, wolną dłonią zaczynając wodzić delikatnie po dużych piersiach rudowłosej.
- Czternaście - Lei postanowiła kontynuować swoje kłamstwo, ciekawa czy zadziała. - Piersi poprzednio miałam prawdziwej wielkości, te są powiększone, aby pasowały do stroju - przyznała się, w końcu tu każdy z nich był zapewne magiem.
- Cycata, ciasna czternastolatka - pokiwała głową, spoglądając na kompanów. - A ile ja mam według ciebie lat? - gładka, niemal idealna cera, jędrne, sterczące piersi. Brak włosów wykluczał z góry siwiznę, ale i tak wyglądała na młodą kobietę.
- Dwadzieścia? - spróbowała nastolatka, doskonale wiedząc, że dobra czarodziejka mogła mieć i ze trzy razy tyle i z łatwością to ukryć.
- Dziękuję za komplement, ale znacznie więcej - otarła się mocniej o nastolatkę. - Skoro zatem stwierdziłyśmy, że wiek można ukryć i podać jaki się chce, dlaczego się odmładzasz?
- Moje zaklęcia nie działają długo, ale chyba nie muszę się odmładzać - zdziwiła się Leilena. - Tylko piersi są zmienione, choć muszę się przyznać, że mi rosną troszeczkę jak dorastam.
- Nie, nie - kobieta pokręciła głową, wprawiając w kołysanie swoje wielkie kolczyki. - Jak to będzie w handlowym? Dlaczego podajesz się za młodszą, niż jesteś?
Dziewczyna zamrugała. Jeśli nie przy nich trenować swój talent do bycia przekonującą, to gdzie? Im trudniejszy oponent tym lepiej.
- A ile według pani mam lat? - zapytała zdziwionym tonem.
- Wyuzdana, doświadczona kusicielka - stwierdziła w odpowiedzi. - Myślę, że dwadzieścia dwa.
Lei zachichotała i potrząsnęła głową.
- Mój pierwszy raz był niecały rok temu, to prawda - przyznała. - Ale od dziecka podglądałam rodziców, którzy robili to z każdym gościem w naszym domu. W wielu kombinacjach. Mam to we krwi, pani, a przez ostatni rok bardzo wiele się nauczyłam.
- Czyli obstajesz przy swoim? Młodziutka ladacznica?
- Dziwka pani Selunarry - sprecyzowała dziewczyna. - Nie stoję na ulicy ani nie pracuję w żadnym burdelu.
- Tylko pani Selunarry? Czy teraz, gdy trzymam twoją smycz i ja mogę zrobić z tobą co zechcę? - nachyliła się do Lei. Czuć było od niej drogie, ale subtelne perfumy.
- Pani Selunarra dała pani smycz, więc teraz jestem też pani suką - potwierdziła cicho, oddychając szybciej i głębiej.
- To świetnie. W takim razie suka powinna siedzieć pod stołem, nie przy nim - stwierdziła, wypuszczając dziewczynę ze swych objęć. - I kto wie, może dostanie tam od kogoś kość do polizania.
Nastolatka od razu zsunęła się pod stół, klękając dokładnie przed nogami kobiety i czekając na polecenia. Lub lizaka.
- Czy już skończyłaś swoje przesłuchanie? - Leilena rozpoznawała już poirytowany ton zakapturzonego.
- Tak, skończyłam. Ale jeśli nie chcesz, by ona się rozgadała, to może zapchaj jej czymś usta?
Nie potrzebował dalszej zachęty. Rozpiął pas i po chwili walki ze spodniami wyjął na wierzch całkiem pokaźne, pół-sztywne przyrodzenie. Panna Mongle też nie potrzebowała zachęty, jej dziwkarska natura od razu przejmowała kontrolę. Chwyciła męskość w małą dłoń i przyjęła żołądź w usta, zsuwając z niego napletek i od razu zaczynając pieścić językiem całą główkę, najbardziej skupiając się na wrażliwym wiązadełku. Sporo razu sama miała już penisa, wiedziała więc jak je najlepiej ssać. Wolała sama tak się bawić, niż być brana tak jak robił to strażnik - ale cóż, była tylko suką, każdy mógł się nią zabawiać jak lubił.
- Oho, tylko się tam nie udław - dumnie ostrzegł obsługiwany.
- Dała sobie radę z centaurami, z tobie też sobie da - kolega podciął mu skrzydła.
Dziewczyna tylko wydała z siebie pełny zadowolenia pomruk, gdy zaczęła brać go głębiej w usta. Język pracował nieprzerwanie, nawilżając i pieszcząc, a wargi sunęły w górę i w dół po przyrodzeniu. Pomagała sobie jedną dłonią owiniętą wokół trzonu, paluszkami drugiej drażniąc jąderka. Zadanie jakie dostała Lei szło sprawnie i smacznie… do czasu. Coś zaczęło ją rozpraszać. Tym czymś była stopa, która od tyłu sunęła szybko między jej nogami, zatrzymując się na kroczu i zaczynając je pocierać.
- Ja też nie słyszę, żeby się dławiła. Najwyraźniej w rok można się wiele nauczyć - to jej opiekunka dołączyła do przekłuwania ego zakapturzonego, który osiągnął już w ustach dziewczyny pełną sztywność.
Ciekawe czy nabijaliby się z niego bardziej, gdyby szybko trysnął? Zaciekawiona przyspieszyła swoje ruchy, klęcząc tak, aby stopa miała jak najwięcej miejsca między jej nogami. Szybkim ruchami głowy brała drąga aż do gardła, a kiedy się cofała - skupiała się na intensywnym pieszczeniu tych najwrażliwszych miejsc na żołędziu. Dłoń też przyspieszyła ruchy. Duży palec kobiety zaczął wpychać się między wilgotne wargi, sunąc w górę i w dół.
Kochanek się spiął. Dziewczyna czuła jak twarde zrobiły się jego uda, gdy walczył o zapanowanie nad sobą.
- Tak, jest z całą pewnością - odchrząknął - doświadczona.
Ani myślała mu odpuścić. Wolała określenie “uzdolniona”, ale nie mogła go chwilowo poprawić. Zamiast tego zaczęła go połykać w całości, dając pełny pokaz swojego zamiłowania do seksu. No i chciała go troszeczkę upokorzyć. Coraz bardziej lubiła jak kochanek nie mógł wytrzymać i tryskał bardzo szybko. W desperackiej próbie przedłużenia swojej przyjemości kochanek sięgnął dłonią do głowy Lei, ale to nie mogła uniknąć szyderstw.
- Rączki na blat, kolego. Nie pomagaj nastolatce, da sobie radę - głos kobiety ociekał złośliwością.
Nie mogąc już nijak spowolnić nadchodzącego końca, pogodził się z finałem. Rudowłosa poczuła jak jego jądra zaczynają pulsować, a zaraz potem ciepła sperma zaczęła wlewać się do jej ust. Cofnęła usta i przyjmowała ją w nie, zamiast do gardła, gdzie nie mogłaby czuć jej smaku. Czekała spokojnie aż się opróżni, delikatnie przy tym gładząc językiem żołądź. Pomimo chęci błyskawicznego spuszczenia go, chciała jednak, aby miał z tego pełną przyjemność. Może tylko niezbyt długą.
- A gdzie to zgubiliście moją sukę?
Lei poznała głos Orbrynsar od razu. Była też pewna, że widać ją pod stołem i jej pani tylko rozpoczyna kolejną formę zabawy z nią.
- Gdzieś tu była, ale jest taka malutka i ruchliwa, że trudno ją upilnować - to mężczyzna, który przynajmniej na razie trzymał wszystko w spodniach, odpowiedział iluzjonistce.
- A z tobą co? Strułeś się czymś?
Pytanie było bez wątpienia kierowane do pogrążonego w ekstazie zakapturzonego. Był w stanie tylko coś odkaszlnąć, kiedy jego penis dopiero uspokajał się pod opieką Lei. Dziewczyna wypuściła go z ust, gdy skończył się spuszczać. I głośno, żeby wszyscy słyszeli, połknęła jego spermę.
- Coś długo cię nie było - siedzący przy stole rozpoczęli swobodną rozmowę, szybko i chyba nieświadomie przechodząc na obcą mowę. I jak na złość wydawali się zapominać o klęczącej pod stolikiem dziewczynie.
Rudowłosa nauczyła się już posłuszeństwa. Skierowała wzrok w stronę nóg obu kobiet, ciesząc się tym widokiem i ciągle w klęczącej pozycji czekała aż zostanie ponownie wywołana. I obiecywała się nauczyć odpowiedniego zaklęcia na następną wyprawę w obce miejsca. Czekanie się przedłużało, aż w końcu Selunarra zrzuciła na podłogę nóż. Schyliła się po niego i nawet udała zdziwienie, widząc swoją zabawkę.
- A co ty tutaj robisz? - zapytała, pozostając w niewygodnej, zgiętej pozie, która jednak niesamowicie eksponowała jej półnagie piersi.
- Pani kazała mi tu wejść - wskazała wzrokiem na nogi drugiej z kobiet.
- I długo tu tak siedzisz? - kompletnie nie przejęła się wskazaniem winnej.
- Odkąd moja pani wróciła - odpowiedziała posłusznie, wgapiając się w jej biust.
- I nie zgłodniałaś tam? Nie jesteś spragniona? - spytała sugestywnie.
- Byłabym wniebowzięta mogąc wylizać trochę wilgoci… - przyznała cichutko Lei.
- Naprawdę? Pomyślę nad tym - zakończyła nagle i sucho mistrzyni i wyprostowała się na krześle, ciasno łącząc nogi. - Moja suczka uwielbia siedzieć na czyichś kolanach, wiesz? - odezwała się do siedzącego naprzeciw niej przyjaciela.
- Ale jest posłuszna i nie wchodzi nigdzie bez pozwolenia? - zauważył ten.
- Dokładnie.
- A jakbym ja jej na to pozwolił?
- Pewnie się zaraz przekonamy. Słyszałaś tę zgodę, moja suko?
- Tak, pani - Lei poruszyła się, częściowo wychylając i patrząc na mężczyznę. - Czy mała dziwka może usiąść na pana kolanach?
- Zapraszam - ogolony poklepał się zachęcająco po udzie.
Od razu wyszła spod stołu na czworakach i wspięła się na męskie uda, siadając potulnie bokiem do niego i słabo, nieśmiało się uśmiechając. Nie spuszczała przy tym wzroku z jego twarzy, dając mu poznać, że jej się podoba.
- Dziękuję - szepnęła cichutko.
- Taka dobrze ułożona suczka. Tylko ogonka jej brakuje, żeby mogła nim merdać - uwaga wywołała ogólną wesołość wśród reszty, nawet jeśli nie była aż tak błyskotliwa. Choć w panującej atmosferze była sugestywna.
- Mogę być kim zechcecie. I zrobić co tylko moja pani wam pozwoli zrobić… - przejechała językiem po nieco spierzchniętych wargach. - Czuję się wspaniale mogąc komuś dawać przyjemność i będąc oglądaną także. A pan jest bardzo przystojny…
- Oglądanie cię, to faktycznie prawdziwa przyjemność - bez żadnych zahamowań wsunął dłoń między jej uda i zaczął macać jej cipkę. - Więc może dasz nam przedstawienie? Próbkę swoich możliwości?
Westchnęła, gdy przejechał po lepiących się od śluzu wargach. Rozchyliła odrobinę uda, aby miał pełen dostęp.
- Co chciałby pan zobaczyć? Nie mam absolutnie żadnych zahamowań.
- Moja załoga musiała się namęczyć, by dotrzeć do tego portu - spojrzał w kierunku sali poniżej. - Przydałby im się relaks.
- Moja pani? - Lei spojrzała na Selunarrę. - Czy twoja dziwka może dać im wszystkim się zerżnąć?
- A chciałabyś? Oddać się kilkunastu rozpalonym facetom? - iluzjonistka specjalnie zadała to pytanie mruczącym, erotycznym głosem.
- Jeśli tylko moja pani chce widzieć jak moje ciało jest ruchane przez coraz to nowe kutasy - głos Lei był aż zachrypnięty z podniecenia. Od dawna chciała czegoś takiego spróbować. - Jak zużywają moje nastoletnie ciało.
- Coś zbyt chętnie się na to godzisz - cmoknęła niezadowolona mistrzyni, odchylając się na krześle. - Więc nie, nie zgadzam się. Ale - uniosła palec - dam ci wyzwanie. Chcę, żebyś wszystkich tych marynarzy zmusiła do orgazmu, pozwalając się dotykać tylko jednemu z nich. Za to możesz z nim robić co ci tylko przyjdzie do głowy - wyszczerzyła się w sadystycznym uśmiechu.
- A kto ich powstrzyma, aby się do mnie nie dobrali? - zapytała tylko Lei, nawet nie zawiedziona. Lubiła być tak traktowana przez Selunarrę.
- Wymyśl coś - odparła po prostu. - Bo jeśli cię zgwałcą, to będę niezadowolona.

 

Zapatashura