Było już za późno na wizytę w banku. Trupa po udanym przedstawieniu jak zwykle kierowała się na wspólne wyjście do baru, ale Alice wymigał się. Z pieniędzy miał tylko jakieś drobne znalezione przy ciele nasłanego nań zabójcy, a i nastrój nie współgrał z wieczornym wyjściem w miasto. Szkot od razu skierował się do domu, a jego myśli krążyły pomiędzy wydarzeniami w podmiejskim magazynie, McDonnelem i wizjami błękitnych ludzi.

W domu usiadł do laptopa i przez jakiś czas buszował po sieci w poszukiwaniu jakichś informacji dotyczących imion jakie mu się śniły, albo i samych relacji ludzi o tego typu snach. W Internecie było wszystko, a wiele osób chętnie dzieliło się swymi przeżyciami lub snami z innymi, w pewnym stylu mentalnego ekshibicjonizmu.
O wiele mądrzejszy jednak od tego się nie zrobił. Nie znalazł nic sensownego.

Cytat:

Niebieski jest kolorem wody na ziemi, a także nieba, które widzimy w pogodny dzień. We śnie przypomina, by patrzeć ku niebu. Niektórzy ludzie wierzą, że niebieski jest też kolorem najbardziej podstawowej energii, która istnieje na naszej planecie. Inni uważają, że musi być skojarzony z duchowością i zapewniać połączenie ze stwórcą. Wskazuje zatem na duchowość, połączenie z niebem, ale i wodą. Oznacza też rzeczywisty cel i głębokie uczucie. Może oznaczać, że jesteś przygnębiony i znudzony. W wymiarze duchowym jest to zaś symbol najgłębszej części Twojej duchowości oraz zrozumienia tego, co jest dla Ciebie najświętsze. Niebieski kolor oznacza też szerokość, odległość i nieskończoność. Jeśli chodzi o kolor wody, niebieski jest symbolem podświadomości albo kobiecej strony natury. Jest to kolor prawdy, psychicznego relaksu i duchowej wyższości. Sny o niebieskim powinny być postrzegane jako pozytywne. Kolor ten symbolizuje też wrażliwość i ciszę. Bardzo ciemny niebieski jest znakiem odpoczynku, głębokości nocy i może również w pewnych przypadkach kojarzyć się ze śmiercią. Symbol ten najlepiej można zrozumieć w połączeniach z innymi symbolami, jakie pojawiają się we śnie.

Wpisy na Yahoo answerrs i Alien Hub też wiele mu nie dały, szczególnie, że ostatnią z wizji miał na jawie. Sprawdził i takie przypadki, ale poddał się szybko. Przypadków róznorakich wizji na forach i stronach paranormalnych było multum, a do każdej przypisywano po kilka wytłumaczeń i interpretacji. To była droga donikąd.

Z westchnieniem sięgnął po komórkę by zadzwonić do Yamasaki, ale włączona poczta sugerowała, że pewnie była w pracy. Mógłby pojechać do niej, ale przychodząc dzień w dzień by "pogadać" z tancerką, oboje naraziłby na śmieszność. Zresztą nie miał pieniędzy na taki wyskok. Zamiast tego wysłał sms do Asuki.

Cytat:

Hej Asu. Pamiętam o naszym objedzie ale okradziono mnie z rana i nie miałem nawet telefonu. Odezwę się jutro

Chciał nawet zaproponować konkretną godzinę, ale miał nadzieję na spotkanie z "Sailorką". Znając życie, to gdyby zgodziła się na to, ustaliła by godzinę na która zasugerował wyjście z wnuczką babci Natsuko. Przekładając któreś ze spotkań wyszedłby na niegrzecznego względem jednej lub drugiej. Samej Yamasako o tej porze niepokoić nie chciał, wolał aby sms od niego dostała po przebudzeniu i spokojnym wyspaniu się, niż po pracy w nightclub po godzinach pozostawania nagą pod lubieżnym wzrokiem mężczyzn. Uruchomił apkę SMSScheduler i wpisał tekst ustawiając opóźnienie względem wysyłki. Na 8:00.

Cytat:

Witaj Yamasaki, dziękuję za odpisanie. Dziś też pojawiły się te 'uszka' i tak, śnię o niebieskich odkąd się mi to pojawiło na ręce. Może to nic, ale... Mógłbym Cię poprosić o krótkie spotkanie? Gdziekolwiek na mieście. Nie zabiorę dużo czasu, a dostosuję się do pory jaka Ci pasuje. Pozdrawiam.

Gdy przyszedł dźwięk sms Alice leżał na łóżku naćpany po sufit i nie obchodziło go zbytnio czy to odpisała Asuka, czy wygrał gwarantowany pierdyliard milionów jenów jak tylko odpisze płatny sms. Jego skatowany solidną dawką narkotyków mózg krązył między wizjami i snami o błękitnych ludkach.

Orochi

I stało się, para nastolatków ruszyła taksówką prowadzoną przez nadwyraz rozmownego kierowcę pod same drzwi wiadomej proweniencji hotelu

[MEDIA]http://3.bp.blogspot.com/-RZ2rjfPtfic/WXXLnfWCJAI/AAAAAAAAiMI/IUPd2hM6QN8Gaqldp2sNkGme4ISUE-4KQCLcBGAs/s1600/hotel.jpg[/MEDIA]

W sumie to dobrze, że przynajmniej taksówkarz coś mówił, inaczej wnętrze jego auta byłoby ciche jak karawan…

Orochi nigdy jeszcze nie był w hotelu, toteż spodziewał się wnikliwego sprawdzania dokumentów przez hotelową recepcjonistkę. Coś na kształt odprawy celnej w tych niebezpiecznych krajach trzeciego świata, gdzieś na północy koło bieguna jak w filmie “hostel” na przykład.

Cóż.. może tak było w innych hotelach. Jednak w “Love Tokyo 24/7” nic takiego nie miało miejsca. W zasadzie nie było tu nawet żadnej recepcjonistki, a jedyne dane o jakie pytał automat to numery karty płatniczej.

Nastolatek miał nogi jak z waty, trzęsły mu się ręce a po bladym czole spływał zimny pot. Kiedy winda którą para wzięła zadzwoniła, a drzwi otworzyły się na piętro numer 6, ich pokój 69 był już niemal na wyciągnięcie ręki. Orochi myślał że zwymiotuje z nerwów, kiedy niczym skazaniec pokonywał te ostatnie metry. Chłopak dygoczącą ręką otworzył kartą zamek dopiero za czwartym razem.
Ostatecznie, znaleźli się w środku.

[MEDIA]http://2.bp.blogspot.com/-nPyMvQluJxI/WXXLnfLrlgI/AAAAAAAAiME/EKQxP_8GXU0eKAvzatijYh6-4TVHNm1QACLcBGAs/s1600/hotel2.jpg[/MEDIA]

Arashi weszła do środka i rozejrzała się. Kiedy Orochi zamknął za nimi drzwi... po prostu stała tak i patrzyła na niego jak ciele, czekając najwyraźniej na jakąś komendę.
Chłopak sam stał jak ciele przez dłuższą chwilę po czym w końcu wydukał.
- No to teraz będziemy robić seks, chcesz seksu co nie?
Pokiwała głową na znak zgody. I dalej stała w miejscu.
Chłopak odetchnął, nie miał pojęcia co by musiał robić z tą całą grą wstępną, na internecie tego nie uczyli… przynajmniej nie na stronach na jakie wchodził.
- Ja też, bo jesteś bardzo ładna. - błysnął komplementem chłopak odrobinę się rozluźniając. - no to musimy się rozebrać, co nie?
Arashi na te słowa uśmiechnęła się delikatnie, po czym jej twarz wróciła do dawnego wyrazu “zawieszenia”. Coś jednak zatrybiło w jej główce, bo po raz pierwszy chyba sama wykazała się zainteresowaniem tematem (pomijając temat kotków Hello Kitty).
- Chcesz... mnie rozebrać? Czy mam sama? - zapytała.
Chłopak aż otworzył szerzej skośne oczy. Nie dlatego bynajmniej, że zauważył jakiś znaczący shift w zachowaniu swojej “dziewczyny” lecz po prostu dlatego, że sam nie był pewien co odpowiedzieć.
- No… a jak byś chciała? - uznał, że to dobry moment by być gentlemanem.
- Żebyś to ty... chyba. - odparła z taką samą pewnością, czy raczej totalnym jej brakiem.
Chłopak kiwnął, czy może raczej klasycznie “hajnął” głową. Gdzieś tam na krawędzi podświadomości cała ta sytuacja powoli, powoli zaczynała go nawet interesować.

Można było przypuszczać, że japończyk będzie wiedział jak oswobodzić japonkę z kimona.
Nie Orochi.
W trakcie całego procesu, chłopakowi zdarzyło się szarpnąć całą dziewczyną kilka razy, nim wreszcie stanęła przed nim, jak ją ojciec matce zrobił.
Co zdziwiło Okiego, to fakt, że piersi dziewczyny były... naprawdę duże! Wiele rówieśniczek Arashi poszło pod nóż by mieć takie, a ona miała naturalne.
Czując na sobie wzrok chłopaka, Arashi zawstydziła się i złączyła ręce, co... tylko podniosło i podkreśliło jej walory kobiece.
- W zakładzie sanitariusze nazywali mnie krową. - powiedziała nagle - Jak byli niezadowoleni ze mnie, grozili, że mnie wydoją.
Po chwili milczenia dodała też cicho:
- Ciebie też... brzydzą?
Chłopak pokręcił głową na “nie” tak energicznie, że nagle jego “ni to emo” fryzura zmieniła się w artystyczny nieład. Orochi miał siedemnaście lat, a to gwarantowało mu nieograniczone wspomaganie układu nerwowego w zarządzaniu pewną dolną częścią ciała. Jego solidne japońskie siedem cali już mięło garniturkowe spodnie.
Arashi coś tam jeszcze mówiła, ale jej “chłopak” miał uwagę skupioną już gdzie indziej… co nie oznaczało jednak, że nie na Arashi. Oroczi niczym wygłodniały cukierków sześciolatek rzucił się na dziewczynę, obejmując jej pornbiust w dłoniach, wnet jego twarz znalazła się między walorami “narzeczonej” Nastolatek mlaskał głośno jak cielę łaknące mleka.
Dziewczyna jęknęła, zaskoczona jego zapałem, lecz nie broniła się. Stała sztywno, pozwalając Okiemu spełniać swoje fantazje. Po chwili nawet delikatnie pogłaskała go po głowie.
Chłopak naparł głową mocniej sprawiając iż co prawda w pewnym nieładzie, ale para znalazła się na materacu, to jest Arashi na plecach a Orochi na niej. Chłopak jak w ukropie opuszczał spodnie.
- Och Arashi, och Arashi… - mówił podnieconym głosem.
Ona wiedziona odwiecznym instynktem prokreacji rozłożyła przed nim nogi, ułatwiając mu penetrację. Nie płakała jednak jak te dziewczęta z filmików “mój pierwszy raz”, nie piszczała, nie jęczała, nawet nie powiedziała “bądź dla mnie delikatny”. Arashi po prostu była dla niego - to on lepił jej postać wedle swych oczekiwań.
I dobrze bo Orochi nie opanował jeszcze technik miłosnych na tyle, by móc rozróżniać delikatnie od brutalnie, szybko od wolno. Wszystko było metodą “na królika”.
Gdzieś tam po trzech minutach młócki, chłopak uświadomił sobie, że jeśli skończy kiedy mu się chce, to jest teraz, narazi się na śmieszność , tak pisało w internecie.
- Możesz mnie nazywać imieniem innej dziewczyny - szepnęła Arashi - Nie obrażę się. Byleby tobie się podobało.
“fuck” - pomyślał chłopak, gdyż komentarz dziewczyny niemal przyprawił go o eksplozję, dlatego wiedziony wiedzą zdobytą na filmach wyswobodził siedem cali z narzeczonej i przygryzając nerwowo wargę powiedział:
- Ale mi się podoba Arashi, bardzo. mogłabyś… mogłabyś trochę potrzymać mi w buzi? bo się boję, że… - panika - że cię zapłodnię…
Dziewczyna podniosła na niego spojrzenie. Dopiero teraz zauważył ślady łez na jej policzkach. No tak, czuł opór, gdy wszedł w nią pierwszy raz, ale potem mocniej nacisnął i... jakoś poszło.
- Nie zapłodnisz. Mama dała mi tabletki. - powiedziała po prostu - Możesz mi go włożyć do buzi. Mam ssać jak... jak na tych reklamach w internecie, czy tylko trzymać?
Internet! czyżby jednak mieli wspólne tematy? - pomyślał Orochi.
- Może lepiej tylko potrzymaj - zdecydował niepewnie - na jednym filmie to się pewna pani zakrztusiła spermą i umarła, widziałaś to? - zagadał - a my mamy być małżeństwem to nie chcę żeby coś ci się stało - wyjaśnił.
- Nie widziałam. Chętnie zobaczę. - odpowiedziała. A potem... potem stało się coś niesamowitego. Oki nigdy by nie przypuszczał, że wnętrze jamy ustnej może być tak... przyjemne! No i ten widok pochylonej przed nim “krówki” ze zwisającymi, ogromnymi wymionami i krągłym, wypiętym apetycznie tyłeczkiem…
I jak można się było spodziewać, to było już stanowczo za dużo dla siedemnastoletniego chłopca…
Orochi “odwadniał” się falami do ust Arashi. Chłopak pochylił się i bardzo wiedząc co zrobić z rękami, delikatnie oparł dłonie o ramiona dziewczyny.
I mimo iż stracił chyba ze szklankę białka, słodki widok jego dziewczyny sprawił iż siedemnastolatek byl gotowy i co najważniejsze rozochocony na więcej niemal po chwili!
Orochi zaszedł teraz swoją słodką “krówkę” od tyłu i wsunął głowę między jej pełne pośladki, napawał się nimi, ale tylko przez moment - zew kutasa był zbyt silny.
- Och Arashi… - wzdychał dziewczynie do ucha przylegając do jej pleców i obejmując ją za pokaźne piersi. Chłopak znów wrzucił “królik mode” jęcząc ze szczęścia chyba nawet głośniej niż Arashi, która wciąż wypluwała na prześcieradło jego białko.

I po szalonych 6 minutach, chłopak znów był skończony

Orochi poleżał na Arashi jeszcze chwilę, nic nie mówiąc a jedynie łapiąc oddech po czym zsunął się z jej pleców i usiadł na łóżku.
- To już - oznajmił - chyba musimy wracać do domu - zauważył.

Kiedy już się ubrali i chłopak sprawdził swój telefon, zauważył smsa od mamy który przypominał o zamówieniu dla siebie i Arashi taksówki.
“A no tak!” - pomyślał Orochi - “przecież Arashi też potrzebuje taksówki a ja mam się nią opiekować”

Zanim dziewczyna weszła do auta, Orochi postanowił ją pocałować tak jak to się chyba robiło, planował w usta, ale, że nie bardzo umiał się całować a i wargi Arashi ciągle pachniały jego własnym penisem, zdecydował się ostatecznie na policzek.
- To cześć - powiedział jeszcze.

Po powrocie do domu i wstydliwym wyminięciu rodziców, Orochi zaszył się w swoim pokoju. Wziął prysznic (pod którym znów przypomniala mu się jego nowa dziewczyna i mimo strumienia spadającego mu na głowę znów trochę się “odwodnił” ) i ruszył do łóżka.

To jednak była fajna sobota! - pomyślał, gdy nagle spojrzał na swoją dłoń gdzie dzisiejszego wieczoru pojawiły się znienacka królicze uszka…
Chłopak chwycił za iphona i wertował internet w poszukiwaniu odpowiedzi na swoją nową przypadłość. Czy to dojrzewanie? czy to wróci?
Aż usnął.

Powiedzieć, że chłopak niewiele robił sobie z obecności “facetów w czerni” byłoby niedomówieniem - on nic sobie z tego nie robił. Bo czemu miałby? W Orochim nie było zupełnie nic nadzwyczajnego (pomijając może królicze uszka, ale one też już przecież znikły)
Chłopak zaczął więc dzień od od wizyty w pokoju siostry, odnalezienia jakiejś jej bielizny i uporaniu się z problemem porannego drąga. Następnie, wciąż nagi i można by rzec, niemal z kapiącym pędzlem, ruszył spełniony ku kuchni, gdzie mama zostawiła jedzenie. Rodzicielka oczywiście jak zawsze zostawiła kartkę z dokładną instrukcją jak całą tą strawę odgrzać. Na nic to się jednak Orochiemu zdało: jedzenie było gotowe - wystarczyło je wsadzić do buzi!

Gdy nastolatek zaspokoił pierwszy głód, zabrał dwa talerze z “wałówą” na górę, do swojej “jamy”.

Dopiero po trzech filmikach i wyjrzeniu za okno (“faceci w czerni” wciąż na kogoś czekali a kot z sąsiedztwa zagryzł jakiegoś gołębia), chłopak przypomniał sobie o istnieniu swojej “dziewczyny”. Orochi długo zastanawiał się co napisać (jakieś czterdzieści minut), kiedy wreszcie się zdecydował wystukał na telefonie:

Cytat:

Cześć

Kiedy “narzeczeński” obowiązek został spełniony, chłopak oddał się internetowej lekturze ostatnich słów skazańców.
Goodbye, Warden | The Last Words of Death Row Inmates
Pomyśleć, że rodzice nieustannie pomawiali chłopaka o nieczytanie… W międzyczasie natomiast odpisała Arashi.

Cytat:

Hej

Widać, że pasowali do siebie.
“łał, ale fajnie napisała” pomyślał Orochi i podniósł z dywanu garść ryżu, którą upuścił, gdy telefon gwałtownie zawibrował na blacie.
Teraz powstał jednak problem: co odpisać? - To zajęło chłopakowi dziesięć minut.

Cytat:

fajnie było

Wysłał tekst i momentalnie tego pożałował - nie napisał przecież, co było fajne. A co jak Arashi pomyśli, że fajny był dla niego teatr? Z drugiej strony, jeśli napisze, że teatr mu się nie podobał, może dziewczyna też się obrazi? Przecież to dziewczyna, a dziewczyny są dziwne.
Chłopak nie miał pojęcia co zrobić więc zdecydował się zrobić najbardziej logiczną rzecz: nie robić nic.
Po kwadransie nadeszła odpowiedź:

Cytat:

Tak

Orochi zdążył obgryźć paznokcie do paliczków palców, jednak Arashi wybrnęła! wybrnęła za nich oboje! Brawo Arashi. Chłopak zaczął też zauważać jak dużo czasu zajmuje mu posiadanie dziewczyny: pisali już ile? Z godzinę? W tym czasie mógłby zrobić tyle ważnych rzeczy… jednak wciąż wpatrywał się w wyświetlacz telefonu.

Cytat:

co robisz?

Znów nastała pełna napięcia cisza, po czym przyszła odpowiedź. Tym razem było to pełne zdanie!
“Odpisuję, a potem czekam aż napiszesz”
Chłopak odczesał “emo” na miejsce za uchem. Arashi była chyba nietypową dziewczyną: wszystko wskazywało na to, że naprawdę interesowało ją co on ma do napisania! w końcu ktoś rozumiał jak bardzo poważne są jego zajęcia!

Cytat:

To fajnie mam fajną stronę i czytam tam ciekawe rzeczy

pochwalił się.
Znów kilka minut przerwy, po czym przyszła odpowiedź. Arashi wyraźnie się rozkręcała. Tym razem wszak było to pytanie:

Cytat:

Będziemy to robić?

Chłopaka zapowietrzyło. No jasne! Tylko… tylko czy jej na pewno chodziło o seks?
10 minut kminienia nie pozostawiło Orochiemu wątpliwości - przecież w kreskówkach dziewczyny zawsze wymagają seksu, są od niego uzależnione nawet.

Cytat:

Jasne, przecież jesteśmy normalni

Odpisał, po czym szybko dopisał bo zaczynało mu się robić bardzo, ale to bardzo gorąco.

Cytat:

A ty masz super piersi

Ostatnie słowo napisał czując jak palą go policzki i coś jeszcze.
Tym razem przerwa była znacznie dłuższa. W końcu Arshi musiała przetworzyć dwie wiadomości. Po kolejnym kwadransie nadeszła jednak odpowiedź od niej:

Cytat:

Dziękuję

Chłopaka połechtało nie tylko, że komplement mu wyszedł, ale, że costał przez jego dziewczynę doceniony.

Cytat:

Moemy to ropić w przyzły łikend :XD no chba że asz czas wczśniej

napisał pośpiesznie gubiąc litery w podnieceniu i jeszcze potem dopisał:

Cytat:

ja mam

Tym razem odpowiedź nadeszła dość szybko.

Cytat:

Dziś?

Chłopak aż gwizdnął.

Cytat:

OK :XD

I szybko dopisał:

Cytat:

U mne traz nkogo n ma, jak by co to możesz przyjechać czy wlisz u cebie???

Na to odpowiedź przyszła niemal od razu:

Cytat:

Spytam mamy

Zaś po kolejnych kilku minutach pojawiła się kolejna:

Cytat:

Będę za godzinę. Coś zabrać?

Orochi już chciał napisać “wszystko mi jedno” bo faktycznie w tym momencie myślał już tylko penisem, ale właśnie jemu, z całego świata trafił się teraz przebłysk geniuszu:

Cytat:

weź co chcesz

Odpowiedź dziewczyny raczej nie była zaskakująca.

Cytat:

OK

Cytat:

No to czekam

wystukał pośpiesznie Orochi i poderwał się gwałtownie z krzesła przed komputerem. Trzeba było pokój trochę posprzątać tylko… gdzie zacząć?
Po trzech minutach, nastolatek stwierdził, że zacznie od tego co mogłoby najbardziej nadwyrężyć jego reputację w oczach dziewczyny czyli postanowił wyczyścić… historię wyszukiwań przeglądarki internetowej.
Kolejnymi rzeczami były mniej lub bardziej mokre papierzaki w okolicach łóżka no i same łóżko. Skarpetki, spodnie czy podkoszulki których mama zapomniała pozbierać, mogły sobie leżeć gdzie znajdowały się do tej pory. Gdzieś po kwadransie, Orochi uświadomił sobie, że wciąż jest goły! na prysznic nie było już czasu, trzeba było to zrekompensować zdwojoną dawką dezodorantu i może żelu? - nie… dawka potrójna będzie tu bardziej na miejscu.

- Bludy heel - zaklął z rozpaczą. To musiała być Asuka, a on był nie dość że był “przedwczorajszy”, to jeszcze nie do końca zszedł z niego haj w jaki się wprawił wieczorem.

Alice Lindsay zdrowo i klasycznie spanikował.

Przez chwilę miotał się jak jamnik w rzeźni, chowając leżące na wierzchu specyfiki, będące biletem na odbyty nocą trip. Domofonu nie odbierał na razie, za to rozebrał się w biegu i puścił wodę spod prysznica. Wszedł pod strumień jedynie na ulotny moment i prawie zabijając się pobiegł do wciąż brzęczącego domofonu, aby zostawić mokre ślady na posadzce korytarza.
- Słucham - powiedział pośpiesznie do słuchawki tłumiąc zdyszanie.
- Ohayoooou Alice-san! Tu profesjonalna dostawa jedzenia “Do buzi”! - usłyszał wesoły głos Asuki, który wwiercił mu się długimi wiertłami w miękką tkankę mózgu. - Obudziłam?
- Uwielbiam takie dostawy. - Starał się stłumić ból wywoływany przez dźwięki. - Nie, właśnie brałem prysznic. Wejdź, drzwi otwarte. Tylko uważaj, podłoga mokra. – Wpuścił ją brzęczykiem i otworzył zamek w drzwiach.
- Okaaay! Usługa mycia pleców jest jednak dodatkowo płatna - usłyszał jeszcze śmiech Japonki, gdy wchodziła do klatki.

Chyba tylko wspomnienie tego snu nie pozwoliło głębiej rozwinąć się w mózgu motywowi: “Do Buzi” i żartowi dotyczącemu mycia pleców w dwóch zdaniach wypowiedzianych przez dziewczynę. Wszystko zaczynało się zazębiać, te cholerne wizje nabierały jakiegoś sensu ciągłości i… “Pięć dusz już jest na ziemi” . Yakalafi. Transfer.
To wszystko było jakieś popieprzone. Kosmici? Alice nie mógł się skupić wciąż będąc na końcówce haju i myjąc się pospiesznie wobec czekającej zapewne w salonie Asuki.
Myjąc zęby patrzył na swoje odbicie w lustrze i starał się to wszystko jakoś poukładać.

W końcu założył t-shirt wiszący na suszarce, a z braku spodni owinął się ręcznikiem. Wyszedł po jakimś czasie z łazienki czochrając mokre włosy.
- Przepraszam Asu, zaspałem… - powiedział zastając ją w kuchni, jak nalewała czarnej jak noc kawy do kubków. Ubrana była w letnią, kwiecistą sukienkę. Nie miała też makijażu, a włosy spięła w ekstrawagancki, lekko rozczochrany koczek. Wyglądała na góra 20 lat - świeża i promienna - zupełne przeciwieństwo tego, jak teraz czuł się Szkot.
- Nie ma sprawy, pewnie swoje przeżyłeś - odpowiedziała, po czym dodała: - pozwoliłam się sobie trochę porządzić. Śniadanie czeka na stole. Powiedz mi tylko... jaką kawę pijesz? Bo pijesz, prawda?
- Piję. – Podrapał drapiąc się po głowie i starając się ukryć wrażenie jakie zrobiła na nim tą naturalnością, świeżością, niewinnością... - Najczęściej “po irlandzku”. - Nie dopowiedział przy tym, że bez bitej śmietany i w proporcjach 50/50 kawy i whisky. - Pomóc ci? Ehm, cieszę się że wpadłaś.
- O, to ty zrób taką po irlandzku. Dla mnie też. - Nie wiedziała chyba o czym on mówi. - Ja pokroję bułkę. Tego jednego babcia nie zrobiła, ale i tak jest dobra. Z mojej ulubionej piekarni... - paplała, pochylając się nad szufladą ze sztućcami i szukając odpowiedniego noża.
Zawahał się z początku, ale…
Kiwnął jedynie głową, po czym wyjął z kredensu butelkę whisky i bitą śmietanę. Dolał do przygotowanych przez Asu kubków Jacka Danielsa, dosypał cukru i po wstrząśnięciu pojemnikiem pokrył czarny parujący trunek warstwą bitej śmietany.

[MEDIA] http://cdn3.craftsy.com/blog/wp-cont...ffeepost-6.jpg[/MEDIA]

- Voila! - powiedział czyniąc zapraszający gest. - Itadakimasu! - dodał mrugając i chwytając jeden z kubków. - Miałaś podobno ciężki tydzień na lotnisku, że też chciało ci się w niedzielę tak rano wstawać. - Pokręcił głową z radosnym uśmiechem.
- Spałam u babci. Miałyśmy wczoraj babski wieczór z filmami - odpowiedziała zanosząc kubki na stół. - Teraz wracam do siebie i postanowiłam zajrzeć. Chcesz wpierw zjeść czy opowiesz co się stało? Martwiłam się.
- A tam, aż głupio gadać. - Poszedł za nią i usiadł na kanapie. Wziął niewielki łyk gorącej kawy z whisky. - Po prostu jestem durniem. - Udał zawstydzenie. - Gdy cię odprowadziłem uznałem, że genialnym pomysłem będzie spacer nocny do domu. Ścięło mnie w trakcie, bo trochę popiliśmy przecież. Dopadli mnie prawie pod samym domem, jakieś chyba zwykłe łebki węszące okazję. Nawet nie zabrali się od razu do bicia, grzecznie poprosili o telefon i kasę, a gotówki nie miałem to wzięli karty. - Westchnął upijając kolejny łyk aromatycznej cieczy. - Zupełni amatorzy. Zablokowałem konto z pięć minut później, toteż nie zdążyli nic wyciągnąć. Rano nacelowałem telefon przez aplikację - opowiadał splatając kłamstwa z prawdą. Przez chwilę przebiegło mu przez myśl jaką by miała minę gdyby opowiedział wszystko tak jak się wydarzyło. Prochy, tania dziwka na noc, odgryzanie człowiekowi policzka, wbijanie młotka w oczodół. To było… interesujące. - Zastanawiałem się czy nie iść z tym na policję. Ale tak sobie pomyślałem, że jak te łebki miałyby kontakty w półświatku, to by się potem mogli mścić. Poszedłem tam gdzie wskazywała aplikacja. Typ grał sobie ze znajomymi w kosza… Prawie się zlał gdy do niego podszedłem prosząc o telefon. Idiota zapomniał wyłączyć skradzionego iPhona, w ogóle… kumasz? Ukraść iPhona, przecież to idiotyzm. - W oczach Alice’a zabłysła udawana wesołość. - Zaoferowałem 10 000 jenów wykupnego i zgodził się. Nawet z ulgą. Był bardzo przejęty że zrobiłem to tak, a nie przez policję. Gdyby nie absurd sytuacji to chyba by nawet dziękował. No ale dzień bez telefonu i muszę jutro do banku iść odblokować konto - zakończył.

Asuka słuchała w skupieniu, a przy ostatnich zdaniach jej usta otworzyły się w zdumieniu i przejęciu. Doprawdy ciekawa musiałaby być jej reakcja, gdyby powiedział jej prawdę. Może w trakcie wybiegłaby z piskiem? Na przykład przy tym, co robił z prostytutką.
Teraz też nieśmiało złapała Alice’a za dłoń, a gdy ich palce splotły się, na policzkach Japonki wypełzły delikatne rumieńce. Była osobą z zupełnie innego świata. Może to dlatego, że miała taką babcię? W końcu Lindsay nie miał nikogo po śmierci rodziców... za to wielu takich, którzy chcieli go wykorzystać.
W przenośni i dosłownie.
- To że tam poszedłeś... to była najgłupsza i najodważniejsza rzecz, jaką można było zrobić. Wiesz o tym? - ścisnęła lekko jego dłoń.
Wspomniał magazyn i młodego killera w kapeluszu.
- Wiem. - Nie puścił jej dłoni, też uścisnął lekko. - Tak sobie pomyślałem po prostu… Choć byłem pijany to pamiętam, że nie wyglądali na bandziorów. Młode chłopaki liczące na okazję obrobienia pijanego gaijina. Też lekko podchmieleni, przez co zapewne w ogóle ten pomysł wpadł im do głowy. Wmieszałbym w to policję, to pewnie ten chłopak poszedłby siedzieć. A tak…? Ma nauczkę. Sporą. Wątpię by kiedykolwiek znów coś takiego zrobił, a każdy zasługuje na szansę, nie? Asu? Te dziesięć tysięcy to tylko pieniądze, obita ewentualnie twarz by się zagoiła, jego życie zdawało się cenniejsze. - Zrobił lekko nieśmiałą minę bezlitośnie i z premedytacją rozgrywając dobrą dziewczynę. Wyglądał jakby się wstydził swojej głupoty i szukał nieśmiało akceptacji swojego posunięcia.
Które przecież zmyślił.
Ona zaś patrzyła na niego otwartymi, szczerymi oczami tak jak kiedyś patrzyła na niego Isa.
- Alice-chan, naprawdę niewielu ludzi by tak postąpiło. Jesteś niezwykłym człowiekiem i... cieszę się, że cię poznałam.
- Oj przestań… Poza tym wychodzi na to, że jestem jego dłużnikiem! - powiedział zmieniając lekko temat. - Gdyby to nie zaszło, nie byłoby Cię tu dziś pewnie. - Wyszczerzył się w uśmiechu.
Asuka uśmiechnęła się skrępowana na ten komplement.
- Wy gaijini jak czasem coś powiecie... to nie wiadomo gdzie się schować. - Roześmiała się, najpewniej by ukryć swoje zawstydzenie. Delikatnie też cofnęła dłoń. - No to może... jedzmy?
- Jedzmy. Hm… - Stropił się sięgając po kawałek ciepłego chleba. - Na razie jestem bez grosza, póki nie zajrzę do banku, więc ten obiecany obiad… Ale wieczorem mam występ. Może chcesz iść do teatru obejrzeć nasze przedstawienie, ja po sztuce pożyczę od znajomego coś na kolację zamiast obiadu?
- Dziś wieczorem pracuję - powiedziała ze smutną miną, po czym dodała. - Ale może jutro? Rano będę pewnie odsypiać nocną zmianę, ale taki obiad... to będzie dla mnie idealne śniadanie. - powiedziała, pijąc dziarsko łyk kawy... po czym zakrztusiła się.
- Nie smakuje? Prawda, nie utrzymałbym się z robienia kawy, ale jest aż tak źle?

Asuka wyprostowała się i gwałtownie wzięła w płuca haust powietrza.
- Do...dobre! Po prostu nie spodziewałam się, że taka... mocna. - Znów odetchnęła pełną piersią.
- Kawa po irlandzku zawsze z whisky. - Uśmiechnął się starając zatuszować jęk w duszy. Odruchowo zrobił mieszankę jak pod siebie. Asu nie unikała jakoś fanatycznie alkoholu, ale zwykle poprzestawała na leniwym sączeniu piwa, lub lekkich drinków. - To co? skoro nie mogę nigdzie Cię zabrać, to może leniwe niedzielne przedpołudnie przy?
- Brzmi nieźle. Choć za dwie-trzy godziny będę musiała cię porzucić. - Zrobiła smutną minkę, po czym znów wróciła do swojego pozytywnego jestestwa. - Ale do tego czasu jestem cała twoja!
- Cała? - zainteresował się żywo.
- A co, którąś połowę bardziej wolisz? - Zachichotała, pociągając kolejnego łyka, tym razem ostrożniej.
Odruchowo pomyślał o tych połowach w ujęciu najbardziej interesujących aspektów. Nigdy nie widział jej nago, ale parę razy na pływalni już owszem i opinię sobie wyrobił. Miała nie za duże, ale pięknie zarysowane piersi, a jeżeli chodzi o nogi…
Poprawił się odruchowo orientując się, że oprócz t-shirta jest tylko w zdradliwym ręczniku.
- E… nie Asu, nie połowy. - Tym razem nie grał, naprawdę się gubił.
Ona zaś, jak przystało na kobietę, od razu wyczuła jego skrępowanie i przystapiła do ataku, dodatkowo wzmocniona irlandzką kawą. Spojrzała Alice’owi głeboko w oczy, odtrącając z czoła nieposłuszny kosmyk włosów.
- No powiedz... co cię bardziej kręci? Góra czy... dół? - powiedziała, szczerząc śliczne, równiutkie ząbki.
- Ehm… - Tym razem już grał speszonego, aby wywołać jej większą pewność siebie względem niby spłoszonego lekko Szkota. Asu poza momentami gdy była w dobrze znanym sobie towarzystwie przyjaciół charakteryzowała się sporą nieśmiałością. - To znaczy, nie wiem… - Jego spojrzenie odruchowo przemknęło po biuście, brzuchu, biodrach i nogach dziewczyny. Po tym bardzo szybkim omieceniu jej sylwetki spojrzał jej w oczy. Wyglądał na lekko skołowanego, ale paradoksalnie wzroku nie spuszczał. - Jeżeli wydaje ci się, że podglądałem Cię pod prysznicem u soby bym mógł mieć pewną opinię na ten temat, to słowo honoru, że tak nie było. - Uśmiechnął się, raz jeszcze ulotnie spuszczając wzrok niżej niż jej twarz.
Zachichotała, łapiąc się na haczyk i podsuwając bliżej. Położyła Alice’owi głowę na ramieniu i spojrzała na niego zawadiacko, tuląc się przy tym lekko do jego ramienia.
- Nawet mi to przez myśl nie przeszło, ale... ciekawe, że ty o tym pomyślałeś. Korciło cię? - zapytała tonem dziennikarki na tropie jakiejś sensacji.
Objął ją lekko, ale maskując to miną jakby miał w zanadrzu jakąś opowieść.
- Daawno, daawno temu, czyli w kwietniu - zaczął żartobliwym tonem. - Przyszedłem do Natsuko akurat jak brałaś prysznic, po powrocie z pracy. Ja w sumie rozumiem, że to przyzwyczajenie, że nie zamykacie drzwi na skobelek czując się tam ze sobą naturalnie. Ale soba pranie robiła i w trakcie chyba wparowała Ci do środka po brudne rzeczy… I zostawiła drzwi do połowy otwarte. Musiała o tym zapomnieć, bo jak przyszedłem spotkałem ją w drzwiach, jak po wstawieniu prania szła do ogródka podlewać kwiaty. - Lindsay uśmiechnął się. Natsuko była strasznie stara, ale dziarska jak diabli. W tym wieku jednak pewne rzeczy wylatywały jej z głowy nagminnie. - Powiedziała, żebym, jak jestem, zrobił herbatę i poczekał, a za 10 minut będzie. No to wszedłem… i połowę z tych dziesięciu minut stałem przy półotwartych drzwiach wsłuchany w szum wody, walcząc ze sobą: “zajrzeć czy nie”. Strasznie korciło - pokręcił głową - ale byłaś chyba wtedy po dwóch zmianach. Przez szum wody słyszałem jak dziwnie stękałaś. Chyba z bólu, kilkanaście godzin na nogach w informacji lotniskowej… Nogi pewnie koszmarnie cię bolały. - Toćnął ją lekko w udo i pogłaskał współczująco po ramieniu obejmującą ją ręką. - Jakoś tak… wydało mi się to bardzo niewłaściwe. Ale w sumie gdzieś tam w środku do tej pory żałuję, że nie zajrzałem. - Mrugnął do niej wyglądając na lekko zawstydzonego, ale i z jakąś delikatną nuta rozmarzenia przebijającą z wyrazu twarzy.
Asuka słuchała go, przytulona do jego ramienia. Wydawała się taka odprężona... Gdy Alice skończył mówić, pogłaskała go opuszkami palców po okrytym jedynie ręcznikiem udzie.
- Jeśli tak było... i nie zajrzałeś... jesteś moim bohaterem dziś już drugi raz, Alice-chan. Normalnie zaraz zawrócisz mi w głowie. - Zachichotała, po czym dodała: - To prawda, czasem strasznie bolą mnie nogi po pracy. Na dodatek każą nam chodzić w służbowych szpilkach - sztywnych i niewygodnych. Teraz wreszcie udało mi się do nich dobrać wkładki, ale po 12 godzinach pracy... - westchnęła ciężko, odruchowo machając zgrabnymi, bosymi stópkami.
- Przerąbane - zgodził się. - 12 godzin w szpilkach, musi być strasznie mordercze. - Pogładził lekko ją po udzie tuż pod linią kwiecistej sukienki. - Każda chwila relaksu dla nóg musi być błogosławieństwem.
- Żebyś wiedział! - odparła z uśmiechem, po czym dodała: - To co, może coś pooglądamy zanim wykorzystam cię podstępnie jako podnóżek z funkcją masażu?
- Masaż? Czemu nie. Można to w sumie połączyć z filmem. A co dostanę za taki masaż. - Zrobił minę chochlika przesuwając dłonią po kolanie na łydkę dziewczyny i z powrotem. - Wszak Ty nawet mycia pleców nie chciałaś zrobić za darmo…
- No wiesz, co? Ja ci tu śniadanie przywożę, troskę wykazuję, a tobie mało? - Zrobiła dramatyczny wydech, jakby sama była aktorką teatralną, po czym z cwanym wyrazem zaproponowała. - Ja ci dam wybrać co oglądamy... i będziemy kwita. Pod warunkiem, że się przyłożysz do tego masażu.
- No to trzeba będzie się przyłożyć…

Trochę niechętnie odlepił się od niej idąc podpiąć kable i zasunąć szczelnie żaluzje. Nie miał telewizora, bo ślepienie w ekran oglądając bzdurne programy uważał za stratę czasu. Dobre filmy i seriale i tak oglądał z poziomu sieci. Z drugiej strony niewielki monitor laptopa nie był zbyt komfortową opcją na relaks przy dobrym filmie, dlatego Szkot zainwestował w wysokiej klasy projektor i tak o wiele tańszy niż jakikolwiek spory telewizor. Salon po zasłonieciu okien pogrążył się w tak mocnym półmroku, że Alice zapalił niewielką lampkę rozjaśniającą go tyle o ile. Podpiął kable i uruchomił sprzęt, a na gołej ścianie specjalnie pozostawionej do tego celu wykwitł ogromny obraz pulpitu jego lapka. Po odpaleniu przeglądarki przeglądał filmy, jakie przynajmniej kojarzył, że mogą podpasować Asuko. W końcu włączył “Pamiętnik” sugerując się polecaniem mu tego filmu przez parę osób i wysokimi ocenami na filmowych portalach.
Z kuchni wziął solone orzeszki, oraz sashimi podane na talerzu i rozsiadł się obok Asuko kładąc przekąski obok kubków z kawą i talerza z pachnącym pieczywem, na stoliku tuż obok kanapy.
- Podnóżek melduje gotowość do wykonania zadania - odezwał się się oświetlany poblaskiem bijącym od obrazu wyświetlanego na ścianie.
- Dam ci najpierw zjeść. Puszczaj! - zachęciła go Asuka.

W trakcie oglądania nie tylko jej stopy znalazły drogę, by umieścić się na kolanach Alice’a, ale cała Japonka w sumie przylgnęła do niego tak naturalnie, jakby byli parą od dawna. Czy robiła to specjalnie? Wątpliwe, patrzą na jej przejętą filmem twarz. Pod tym kątem bardzo różniła się od oszczędnych zazwyczaj w mimice rodaków. Brak celowości w jej działaniach, lekko wytrącił Alice’a z rytmu. Po prawdzie nie był potworem, wszystko co robił po prostu jakoś tak się działo, jak dziś w tym magazynie. Nie chciał nikomu celowo robić krzywdy, a kończyło się to na przykład strzępami mózgu na podłodze. Ot karma. Pewna niewinność i ufność Asuki, oraz niesamowity szacunek względem babci Natsuko, owocował oporami przez ostatni rok aby bezobcesowo uwieść młodą Japonkę i nie przejmować się zbytnio tym co będzie później. W efekcie albo nie robił nic, albo zabierał się do ich relacji jak pies do jeża bez planu i jakiejś dokładnej celowości działań. Inna sprawa, że faktycznie sami byli chyba po raz pierwszy od pół roku, bo zwykle spotykali się albo u soby, albo na mieście, albo w gronie znajomych.

Gdy tak leżała na kanapie z głową odwróconą ku ścianie na której leciał naprawdę niezły romantyczno-obyczajowy film, musiała ugiąć nogi w kolanach aby jednocześnie przylgnąć do jego uda pośladkami i mieć stopy w zasięgu jego dłoni. Masował powoli i delikatnie podeszwy jej stóp i bardzo lekkimi, prawie przypadkowymi ruchami układał jedną stópkę w dłoni tak, aby dla zachowania komfortu musiała rozchylić nogi. Kwiecista sukienka dawała tu Szkotowi zdecydowanie większe okazje do nacieszenia wzroku względem opcji Asuki przybywającej w odwiedziny w spodniach.
Przejęta filmem kobieta nawet nie zauważyła manewrów Alice’a, całkiem pochłonięta przez fabułę i chyba nie zarejestrowała iż jej kolana zaczęło dzielić już jak nic bite 60 stopni. Widok był zaiste śliczny, a białe majteczki uroczo połyskiwały od światła jakie odbijała ściana. Alice w przeciwieństwie do Asuki w ogóle przestał skupiać się na filmie i przeniósł dotyk na jej łydkę ugniatając delikatnie mięśnie dziewczyny w tym amatorskim masażu. I gdy tak skrupulatnie realizował swój misterny plan, Asuka nagle zmieniła pozycję, by wziąć ze stołu szklankę wody. Kiedy się napiła, usiadła ze stopami podwiniętymi pod pupę, na powrót wtulając się w bok Lindsaya.
- Masakra... - mruknęła, znów chłonąc historyjkę z filmu.
Lekko niepocieszony z utraty fascynujących widoków, Szkot objął ją ramieniem i z braku obiektu ‘do masażu’ położył dłoń na jej udzie lekko gładząc ciepłą skórę, jego leniwe jednostajne ruchy nie ograniczały się do odkrytej przestrzeni wślizgując się, na razie dosyć płytko, pod sukienkę dziewczyny. Ta zaś w ogóle zdawała się tego nie zauważać... aż do sceny zbliżenia w filmie. Choć nic nie powiedziała, Alice zauważył, że zaczęła śledzić wzrokiem też ruchy jego palców.

[MEDIA] https://pbs.twimg.com/media/Cn2oYGKWAAEP66h.jpg[/MEDIA]

Ośmieliło go to, ale wciąż był ostrożny, bo nietrudno było spłoszyć taką dziewczynę jak Asuka. W pewien sposób nawet wypatrywał tego. Jej protestu.
Okazja jaka wynikła tego przedpołudnia była zaiste wyborna, ale Szkot wciąż nie był przekonany czy dobrze robi dając się ponieść pożądaniu względem młodej Japonki. Udając, że śledzi scenę w której Noah i Allie spontanicznie i z zapałem zdecydowali się pójść na całość w niesamowicie sugestywnej i emocjonalnej formie, obserwował reakcję Asu i lekko pochylił się ku niej, tak że zetknęli się skrońmi. Jego dłoń wślizgnęła się pod sukienkę już cała spoczywając na kształtnym biodrze i lekko, przelotnie muskając materiał majteczek.
Powoli przełknęła ślinę, znów patrząc na film. Jakby... desperacko się teraz w niego wpatrując i nie chcąc widzieć niczego poza nim. Wyczulony na emocje Alice czuł jednak jej strach, czuł narastającą panikę... ale też pożądanie. Widział jak Asuka rozchyla wargi, jakby chciała coś powiedzieć, lecz kończy na zmysłowym oblizywaniu ich. Podobnie jak i on, Japonka była jednym wielkim dylematem. Tyle że w jego głowie ten dylemat szybko topniał pod żarem jaki się w nim coraz bardziej rozbudzał. Jak zawsze gdy czynił coś złego zaczynał sobie to wszystko tłumaczyć, że przecież on niewinny. Tu przez głowę przeszło mu wspomnienie z nightclubu, gdy zastanawiał się czy Asu nie jest z Toshiro na relacjach seksu bez konsekwencji, mimo zerwania. Japończycy ten motyw mieli bardziej rozwinięty niż społeczeństwa z zachodu. Seks bez zobowiązań, byle z kimś nieprzypadkowym. Choćby z przyjacielem, bez podnoszenia tego tematu później.
Jak teraz? Z nim?

Umykało mu oczywiście, że Asuka może potraktować to inaczej i sprawy mogą się skomplikować. W jego przypadku motyw iż mógłby kogoś zranić umykał nader łatwo.

Wciąż powoli i delikatnie zaczął masować jej biodro po chwili przesuwając dłoń na jej udo. Wysoko. Palcami muskając jego wewnętrzną stronę odwrócił lekko głowę tak, że do tej pory opierając się skronią o jej skroń teraz stykał się z nią czołem zbliżył usta do jej ucha niby przypadkiem muskając nimi płatek ze srebrnym kolczykiem. Jakby coś chciał powiedzieć, ale milczał wciąż palcami bawiąc się jej delikatną skórą i wędrując powolutku wyżej i wyżej. Słyszała i czuła tylko jego oddech świadczący o sporym podnieceniu i pożądaniu.
Tego nie mogła już ignorować.
- A... Alice-chan? - szepnęła pytająco, podnosząc na niego wzrok.
- Ja… - Zaprzestał ruchów dłonią, ale jej nie cofnął. - Mam… - zbliżył do niej twarz spoglądając w oczy. - Mam przestać? - odszepnął, a w głosie słychać było jak bardzo tego nie chce.
- Wiesz, że bardzo cię lubię...
Oho, to był idealny wstęp do bolesnego “ale”.
- ...ale... nie umiałabym potem chyba spotykać się z tobą i Toshiro. To by było... dziwne. - powiedziała zmieszana, choć nie odsunęła się w sumie.
- Mhm… - Ten emocjonalny terroryzm zapalił mu w głowie jakąś lampkę, nawet gdy nie robiła tego specjalnie. Był to jakiś argument, aby zabrać rączki i już całkiem grzecznie oglądać film dalej. Inna sprawa, że mleko się już rozlało i “to” co właśnie zainicjował, było by niedopowiedziane i urwane. Ciągle między nimi.
- Ja od dawna… - musnął ustami jej policzek bardzo lekko zaciskając rękę. Jakby chciał coś powiedzieć, ale zamiast tego znów zbliżył usta tym razem do jej ust.
Spojrzała na niego z paniką w oczach.
- A...Alice-chan... to jest z... - cokolwiek chciała powiedzieć, utonęło w fali przyjemności, jaka przetoczyła się przez ich ciała, gdy usta oboje natrafiły wreszcie na siebie. Wargi Asuki były tak miękkie i delikatne, jak Lindsay sobie wyobrażał nieraz... a może nawet bardziej?
Całował ją powoli smakując to i trzymając na wodzy zachłanność, a jego ręka znów bardzo powoli zaczęła wędrować w górę przebijając się pomiędzy lekkim ściskiem nie dość ciasno jej złączonych nóg. Zabrał rękę z jej ramienia do tej pory obejmującą i wplótł we włosy, jakby z jednej strony pokazując swe uczucia i zatracanie się w niej, a z drugiej pozostawiając jej wolną drogę do chyba ostatniej możliwości ucieczki od tego co na ekranie Noah i Allie kończyli, a tu na kanapie zaczynało się w najlepsze.
Gdy przerwali pocałunek, by zaczerpnąć oddechu, Asuka otworzyła oczy i popatrzyła na mężczyznę z żalem, ale i ufnością.
- Alice-chan... - powtórzyła - co ty... czy ty... coś do mnie... - pultała się, a jej dłoń delikatnie uścisnęła jego, tę pomiędzy jej nogami. - Nie powinniśmy... - zakończyła, spuszczając wzrok.
- Przecież wiesz, że czuję… - odpowiedział miękko i zaplótł dłoń na jej palcach. - Ale… ja rozumiem… - nie odsunął się, nie zabrał dłoni, nie przestał pieścić jej włosów. - Bo jestem, obcy…? - Spuścił głowę składając pocałunek na złamaniu między jej szyją, a obojczykiem.

To było celne zagranie.

- Wiesz, że nie! - zaprzeczyła z mocą, unosząc się i opierając dłonie na jego piersi. - Chodzi mi po prostu o naszą przyjaźń. Jak to się nie uda... zaczniemy się unikać... albo będzie jak z Toshiro... niby w porządku a gdy któreś będzie w złym humorze... pełno bolesnych igiełek, wbijanych ot tak, nawet przy głupiej gadce o pogodzie. - Westchnęła. - Alice-chan... ja po prostu... ja...
Jej dłonie osunęły się niżej. Kobieta oparła się teraz na jego udach i dopiero teraz chyba dotarło do niej że pod ręcznikiem, który obecnie nieco się osunął, gaijin był zupełnie nagi.
- Och... - skomentowała to odkrycie.
I był to idealny moment na to by się z nią zgodzić. Przytulić i już nieerotycznie pocałować w policzek. Gładkimi słowy obrócić całą sytuację w próbę między dwojgiem przyjaciół na coś więcej, ale zakończoną jedynie trzeźwym wyborem czystej przyjaźni. Wyborem okupionym ofiarą i wyrzeczeniem, bo ręcznik przypominał w tym momencie rozpięty namiot, co dziewczyna zauważyła pewnie dopiero teraz skupiając się na okryciu Lindsaya. To mogłoby nawet tę przyjaźń scementować i nadać jej jeszcze inną płaszczyznę. Wiedzę, że lecą na siebie nawzajem w pewnym stopniu. To mogłoby też być powodem dla którego wcześniej czy później i tak wylądowaliby w łóżku wiedząc jak na siebie działają i wybierając jednorazowy seks bez konsekwencji. Gdyby Asu do tego dojrzała.
Tak właśnie powinno się stać, a Alice mógłby nawet powiedzieć jej, że Toshiro wciąż coś do niej czuje, by dać jej furtkę by spróbowali znowu i była szczęśliwa?
Ale problemem w tym wszystkim było to, że to był Alice. Alice już mocno rozochocony, Alice czujący ciepło jedwabistej skóry, świadom, że dziewczyna w jakiś sposób go pragnie. Alice skrzywiony. Nawet gdy zapewne wiedział, że z tego związku nic nie będzie, był już na haju podniecenia.

I miał w dupie to co będzie później.

Jedną ręką delikatnie wziął ją pod podbródek nakierowując jej wzrok z ‘namiotu’ na swoje oczy.
- A skąd wiesz, że się nie uda, Asu? - Jego mina była wcieleniem niewinności i jakiejś determinacji połączonej z nadzieją. Epatował tym wytrenowanym słodkim urokiem, a ona nie bardzo mogła wiedzieć, co się kryje pod tymi emocjami jakie mogła odczytać i zapewne robiła to błędnie. - I myślisz - spojrzał jej w oczy jakby smutniejąc lekko - że jestem człowiekiem, który mógłby tak kochanej dziewczynie wbić jakąkolwiek igiełkę i złośliwość? - Zmienił taktykę, jego ręka nie zaczęła znów krążyć po jej ciele naruszając intymność. Po prostu odwrócił to.
Sięgnął ku jej dłoni opierającej się na jego udzie i delikatnie oderwał ją od niego przenosząc na swą męskość. Jakby to on jej się poddawał, a nie odwrotnie. Drobne palce odruchowo objęły kształt, na który natrafiły, cofając się, gdy poczuły jaki jest on twardy, gorący i pulsujący zarazem. Po czym, zgodnie z przewidywaniami Szkota, wróciły na swoją pozycję, pieszcząc mężczyznę wciąż niepewnymi, ale coraz bardziej pożądliwymi ruchami.
- Alice-chan... wiesz, że babcia by się ucieszyła. No i... jesteś taki... taki... duży... - Asuka chyba sama złapała się na tym, że plecie trzy po trzy, bo umilkła i w nagłym zrywie odwagi wpiła się ustami w wargi Lindsaya. Oddał pocałunek z pasją, której już nie krył, bo nie miało to sensu. Jednocześnie nie pozwolił, aby ta chwila odwagi dziewczyny miała choćby szansę wrócić do niepewności. Jego prawa dłoń zacisnęła się na jej niewielkiej, kształtnej piersi, przez materiał sukienki i stanika, podczas gdy druga wślizgnęła się pod sukienkę chwytając mocno za krągły pośladek.

Westchnęła cicho, po czym dosłownie wskoczyła na niego, siadając okrakiem. Jej drobna rączka odnalazła na nowo jego męskość, tym razem odchylając powierzchnie ręcznika zupełnie. Usta kobiety pożądliwie spijały jego wargi, jakby w ten sposób sycąc się odwagą, a on dodawał jej tego kurażu pieszcząc jej ciało. Ręka spoczywająca na pośladku zaciskała się na nim mocno, powoli, za każdym razem sięgając głębiej pod majteckzki palcami i zaczynając lekko muskać jej kobiecość. Druga dłoń Szkota… buszowała po jej ciele zupełnie odwrotnie. Pożądliwie. Chaotycznie i pobieżnie muskając wciąż zakryte dwoma warstwami materiału piersi, szyję, brzuch, uda. Jednocześnie wciąż oddawał zachłanne pocałunki starając się robić to czule. Wyglądało to jakby się do siebie przyssali. Nieśmiała i czuła dziewczyna z dużymi pokładami, jak to czasem bywa, drzemiącej pod tym bezwstydności. Ogień i woda, pozornie dwie sprzeczne rzeczy, ale gdy udało się to połączyć… Alice dłońmi i ustami wytyczając zupełnie różne tempo i emocje, starał się nie stracić w niej teraz ani jednego ani drugiego.
- Alice-chan... - szeptała jego imię jakby to było zaklęcie, za każdym razem gdy ich wargi oderwały się od siebie.
Widząc jak pręży się pod jego dotykiem, jak rozchyla pożądliwie usta i powoli, acz bardzo zmysłowo zaczyna falować bioderkami, dociskając się do jego dłoni, widział jak budzi się jej temperament. Od kiedy poznał Asukę, wiedział, że nie jest ona typową, osaczoną konwenansami Japonką. Ta dziewczyna, choć dobra z natury, lubiła czasem zrobić coś szalonego. A teraz chciała to zrobić właśnie z nim. Języczek Japonki musnął płatek ucha mężczyzny, gdy przytuliła się do niego.
- Alice-chan... - znów wyszeptała, a potem na jego szyję spadł grad jej pocałunków.

Wstał podtrzymując ją jedną ręką, ale i tak musiała opleść go nogami aby nie zsunąć się z niego. Zdziwienie na jej twarzy przemknęło dopiero gdy zrozumiała, że nie niesie jej do sypialni, a… do drzwi wejściowych. Zamknął jej usta pocałunkiem i zapalił światło włącznikiem przy drzwiach, bo półmrok panujący w pokoju uniemożliwiał mu cieszenie się pełnym widokiem. Złożył ją na puszystym dywanie równie nagle… i znów głęboko pocałował cały czas starając się utrzymywać ją pomiędzy bezwstydnym budzeniem się szalonego temperamentu, a skołowaniem jego poczynań nie pozwalającym na pełną przemianę z nieśmiałej dziewczyny. Miał lekko ułatwione zadanie pod tym względem, że czytał z ludzkich emocji jak z książki, a Asuka nawet nie próbowała ich skrywać. Obmacywał zachłanniej jej ciało i całował szyję, obojczyk… by zwolnić i klęcząc między jej nogami sięgnąć pod jej sukienkę. Odwinął ją zamaszystym gestem i zaczął powolnym ruchem ściągać jej majteczki patrząc lubieżnym wzrokiem prosto w jej oczy.
Zobaczył w nich idealną wprost mieszankę strachu i pożądania. Gdzieś tam umysł dziewczyny wciąż wysyłał sygnały obronne, lecz jej ciało śpiewało własną pieśń.
- Alice... proszę... - szepnęła, wstydliwie chwytając jego dłonie, by uniemożliwić mu pozbawienie jej białych, bardziej dziewczęcych niż kobiecych majteczek - tak idealnie podkreślających niewinność jej charakteru. Uśmiechnął się, tak bardzo ciepło, z uczuciem patrząc jej w oczy. Jedna jego dłoń oswobodziła się i delikatnie dotykała jej ciała drażniąc i wzbudzając podniecenie, podczas gdy druga po prostu kontynuowała powolne pozbawianie jej bielizny przemagając nieustępliwie odruchowy dziewczęcy protest.
- Asu… - powiedział cicho przenosząc wzrok pomiędzy jej oczyma a odsłanianą właśnie kobiecością. - Jesteś taka piękna…
- Ja... nie mogę uwierzyć, że to... że my... - przełknęła ślinę, po czym dodała cichutko: - Wejdź we mnie Alice.

Odrzucił gdzieś w bok białe majtki i zbliżył się rozchylając jej nogi, ale wchodzić w nią jeszcze nie miał zamiaru. Był cierpliwy, a Asuke naprawdę niesamowicie wręcz lubił. Gdy była taka potrzeba, to zabijał bez mrugnięcia, ale gdy była taka możliwość, to z radością sprawiał przyjemność bliskim osobom.
Chciał mieć pewność, że Asu ją tu osiągnie.
Zamiast wejść w nią zaczął po prostu całować wewnętrzną część jej uda. Powoli by jak najbardziej ją rozpalić pieścił i drażnił skórę kierując się ku miejscu w które spoglądając z takim pragnieniem, budził wypieki będące echem wstydu gdy przenosił wzrok na jej oczy. Manipulując tak dotykiem i wzrokiem sprawił, że jednocześnie zakryła ręką swą szparkę i odwróciła głowę w bok z płonącymi policzkami, a jednocześnie rozchyliła szerzej nogi i wplotła z pewną niecierpliwością drugą dłoń w jego włosy.
Gdy polizał wierzch jej zakrywającej kobiecość ręki, zadrżała lekko. Przez chwilę nic się nie działo, a jej dłoń kierująca go za włosy napotkała opór. Drżąc odwróciła głowę z powrotem na niego, chcąc zobaczyć co stoi za zwłoką i zobaczyła jak spogląda na nią z lekkim, czułym uśmiechem. Zabrał jej dłoń i patrzył w jej wilgoć przez chwilę, jakby chciał by widziała to i wywołać tym kolejną dawkę wstydu.
Po czym znienacka zanurkował ustami w jej wilgotną miękkość.
Japonka zaczęła wić się niby żmijka, pojękując przy tym słodko.
- Alice... chan... yamete... - szeptała, choć było wyraźnie widać, że wcale nie chce by przestał.
Zadziwiające jak bardzo zmieniła się. W ogóle nie przypominała teraz tej Asuki, którą była na co dzień. Kto mógłby przypuszczać, że za tymi nieco frywolnymi żartami i siostrzanym ciepłem kryje się wulkan temperamentu, który teraz domagał się ofiary, by móc wybuchnąć? Szybkimi ruchami języka obdarowywał ją tą ofiarą. Doskonale widział różnice pomiędzy cichym “yamete”, a mową jej ciała. Przynajmniej interpretował to w ten sposób. W efekcie gdyby naprawdę chciała by to przerwać być może by ją zgwałcił. To na szczęście była kwestia zupełnie nie na tu i teraz. Czuł jej żar i wilgoć, oraz jak ‘yametując’ sobie cichutko lekkimi ruchami bioder dociska się do jego ust. Wsunął dłoń pod sukienkę i pod stanik obłapiając przyjemny, ciepły kształt zwieńczony sztywnym sutkiem. Wciśnięty nosem w miękką kępkę włosów wirował językiem w jednym punkcie.
Sam się zaczynał w tym zatracać.
A ona wiła się coraz bardziej. Choć wciąż miała na sobie sukienkę, udało mu się zsunąć jej stanik, przez co widać było dokładnie prężące się pod materiałem sutki kobiety, która jęcząc z każdą chwilą głośniej, nagle zastygła, wyginając kręgosłup w łuk i odrzucając głowę do tył. Czując drżenie jej kwiatu kobiecości, Alice nie mógł mieć wątpliwości co się teraz z nią dzieje. Asuka jęknęła przeciągle, wczepiając się palcami we włosy Alice, jakby ze strachu, że mógłby ją teraz zostawić. Nie miał jednak rzecz jasna takiego zamiaru. Przez dłuższą chwilę wciąż wirował kreując jej kolejne spazmy jęków, ale nie mógł i nie chciał dłużej czekać. Zastępując usta palcami w pieszczeniu jej niewielkiego guziczka przesunął się wzdłuż jej ciała przylegając do niej w końcu i przygniatając swym ciężarem. Kiedy palce Lindsaya zagłębiły się w pulsującym wnętrzu kochanki, rozpychając je nieco, jej biodra od razu wystrzeliły w górę, domagając się więcej. Delikatne paluszki zaś przepełzłszy po boku mężczyzny, dotarły do jego męskości, jakby chcąc sprawdzić czy aby na pewno jej pożąda. Było to zresztą jak sprawdzanie czy woda jest mokra.

Nie przestając przebierania palcami pocałował ją spoglądając po tym w jej oczy.
- Alice-chan... nie patrz... - powiedziała, odwracając rozpaloną twarz. Gdzieś tam w kąciku jej oczu dojrzał nawet małą łezkę. Ciało jednak prowadziło własną konwersację z ciałem mężczyzny w języku, który powstał wiele, wiele lat temu i trwał w niezmienionej formie, by kochankowie mogli z niego korzystać.
- Kiedy ja… uwielbiam na ciebie patrzeć Asu - odrzekł całując jej szyję i ugniatając pierś. Palce ustąpiły miejsca czemuś… zdecydowanie większemu. Wślizgiwał się w nią powoli, ale cal za calem wypełniając ją, aż do końca. Choć zadbał o jej gotowość, Azjatka i tak syknęła z bólu i wczepiła się pazurkami w jego plecy, zastygając w napięciu i czekając aż jej wnętrze przyzwyczai się do mężczyzny, by wpuścić go głębiej.
- To jak... brat... z siostrą... okropne... - poskarżyła się, gdy powoli zaczął się w niej poruszać. Nie wyglądało jednak na to, by czuła jakiekolwiek obrzydzenie.
Wręcz przeciwnie.
To wyznanie, że przez jego relacje z Natsuko w tej przyjaźni traktowała go w pewien sposób niby brata, nastapiło ‘ciut’ za późno. Mimo pożądania szalejącego mu w głowie całkowicie zrozumiał te sprzeczne emocje w jakich tonęła, oraz to, że po wszystkim pewnie będzie musiała sobie z tym poradzić. Bez rąk rozpalających ją, bez sztywnej męskości penetrującej jej wilgotną ciasnotę. Alice pożałował jej gdy zaczął poruszać się, z początku powoli.
Nie chciał by była smutna i zamotana.
- Kocham Cię Asu… - skłamał szeptem do jej ucha przygryzając lekko płatek. Albo może po prostu bardzo nagiął prawdę… Tak, to określenie widział lepszym.
Jak zawsze nie bardzo liczył się z konsekwencjami nie myśląc co to dla dziewczyny może znaczyć. Był takim anty-Faustem. Zło czynił dobro zamierzając. Konsekwencje były odległe, tak jak i pewnie te, które wiązały się z wbijaniem się w nią metodycznie bez gumki. Tak spłodzony został Chris. Lisa zresztą też… To było jednak poza skalą jego postrzegania w tym momencie.
Zwiększył lekko tempo.
- Alice-chan... ja... też... - powiedziała, z trudem łapiąc powietrze. Teraz, gdy ból minął, była niczym instrument w jego ramionach, a on był jej wirtuozem. Asuka wtuliła się w szyję Lindsaya, cmokając raz po raz skórę i wodząc po niej języczkiem w rytm podobny temu, jaki narzucały lędźwia gaijina. A ten rytm ulegał coraz większej zmianie. Z początku powolny jakby jedynie przyzwyczaić chciał kochankę do wypełniającej ją męskości, potem mocniejsze posuwiste ruchy…
Teraz jednak Szkot zaczął szybko i głęboko ‘ujeżdżać’ dziewczynę pieszczotami dłoni starając się pomóc jej płynnie przejść z czułego, delikatnego aktu, w mocny, szybki i skażony nuta wyuzdania seks. Splótł palce dłoni na jej dłoniach w dwuznacznym geście. Jednocześnie dającym poczucie bliskości splecionych rąk, ale i unieruchamiając ją w pełni, zdając całkowicie na jego łaskę. Coraz szybsze i głębsze ruchy w niej z tą “łaską” nie bardzo się kojarzyły.
Postękiwania dziewczyny przeszły w jęki, a te z kolei w krzyki. Jej drobna budowa nie do końca pasowała do postawnego gaijina, jakim był Alice. A teraz, gdy brał ją coraz bardziej egoistycznie, Asuka mogła to poczuć. Wydawało się nawet przez chwilę, że chce się wyrwać, uciec, lecz albo się poddała, albo przyjemność spółkowania była zbyt wielka. Zamknęła teraz oczy i zagryzając ząbki na ramieniu Lindsaya, orała jego plecy pazurkami za każdym razem, gdy wchodził do końca. On zaś wbijał się w nią dalej, błądził dłońmi po szczupłym ciele na powrót uwalniając jej ręce i obsypywał pocałunkami twarz, szyję, piersi lekko jedynie wyłuskane ze stanika. Intensywność tego aktu była nader widoczna choćby po tym, że nie zdjął jej nawet sukienki. W pewnym momencie po jednym z głębszych posunięć uczynił gest jakby starał się obrócić ją na brzuch.

Zrozumiała.
Była w tej chwili całkiem w jego mocy, toteż obróciła się gdy zwolnił uścisk. Wyprężyła teraz przed nim nagie pośladki, przysłonięte częściowo przez wygniecioną sukienkę.
- Jak mam... - nie dokończyła, poddając się zupełnie jego woli i temu, co chciał z nią uczynić. Wsunął się w nią z głodem spowodowanym tą chwilą przerwy od obecności w jej mokrym wnętrzu. Ucapił za zmysłowo wypięte biodra i zaczął wbijać się w nią jednocześnie nabijając ją na siebie. Czuł zbliżającą się falę, ale na razie starał się jeszcze odsunąć ją od siebie. Między innymi dlatego rytm był dużo wolniejszy niż przed paroma chwilami, gdy jeszcze na niej leżał. Za to wchodził w nią głębiej, co sama komentowała głośnymi krzykami. Przez chwilę Lindsay nawet pomyślał o sąsiadach, ale... co go tam? Raz za razem napierał na jej kształtną pupcię, zaś wczepiona palcami w we włochaty dywan Asuka starała się jakoś przetrwać ten szturm. Słyszał ból w jej głosie - ból i rozkosz zarazem. Ciężko było mu się powstrzymywać. Przylgnął do jej pleców wypięty w łuk i pocałował kark, jednocześnie mocno obłapiając obie piersi.
- Asuuu… - wyszeptał do otumanionej rozkoszą dziewczyny. - Jak… chcesz Ty…? Jak lubisz? - Czyniąc w niej lekkie, krótsze ruchy podbijał jej stan. Szepcząc tak aby zdradziła mu własne skryte fantazje, czuł się jak sam szatan.
- Nie... nie pytaj mnie o to... - mówiła z trudem. Wyglądało na to, że znów była bliska orgazmu i teraz nie myślała rozsądnie. Przez to też nie potrafiła zataić pewnych rzeczy - Raz.... raz śniłam o tobie... brałeś mnie jak... teraz... od tyłu w sensie, ale... przy oknie... kazałeś mi patrzeć... i inni też na mnie patrzyli... Alice-chan... nie, to zbyt... zbyt wyuzdane... sama nie wiem skąd ten sen... to pewnie ta striptizerka... proszę, nie słuchaj mnie…
Uśmiechnął się znów całując jej szyję i mocno ściskając piersi. To była… dobra wiedza. Wyobraził ją sobie jak spełnia z nim tę fantazję lekko naćpana prochami. Znów zwiększył tempo i sam jęknął zbliżając się do szczytu. W końcu zesztywniał po chyba najgłębszym mocnym wbiciu się w nią i poczuła jak w niej tryska. Przeżywając silny orgazm dygotał ściskając ją mocno, z ustami łapczywie wczepionymi w jej szyję.
Czy to by sprawić mu przyjemność, czy pod wpływem jego rozkoszy, z gardła Asuki wyrwał się długi zwierzęcy jęk, obwieszczający całemu światu ich rozkoszne chwile. Dopiero po chwili jej ciało rozluźniło się. Kobieta dyszała i drżała pod nim jak po maratonie.

Gdy był w stanie choć trochę uspokoić oddech Alice odkleił się od Asuki i wysunął z jej wilgotnego wnętrza. Wziął ją na ręce i położył na kanapie siadając obok, na podłodze. Pocałował w policzek i zaraz pieszczotliwie pogładził go dłonią, drugą ręką starannie zakrywając jej nagość sukienką.
Czuły gest przesłaniał jego głębię.
Ułożył ją w ten sposób, aby wypływające z niej nasienie musiało ubroczyć kieckę i z przodu i z tyłu. W Alice’a planach nie było aby poszła dziś do tej pracy.
- Żałuję, że nie odważyłem się na to wcześniej Asu… - powiedział przysiadając na podłodze obok kanapy i opierając głowę na jej łonie. Szczerze i czule się uśmiechał, gdy skierował dłoń by bawić się jej palcami.
- Jesteś niemożliwy... - odpowiedziała tym samym czułym i zarazem zmęczonym uśmiechem. Palcami odgarnęła zlepione potem włosy z jego czoła.
- Ja... wciąż nie wiem, czy to było dobre... - westchnęła - ale teraz mi dobrze i nie zamierzam o tym myśleć.
- Będzie dobrze Asu - pogładził jej policzek - obiecuję.
Wstał jakby niechętnie.
- Zaraz wrócę - powiedział wymownie wskazując drzwi łazienki.

Stanął przed lustrem.
Czuł się… dobrze.
Bardzo dobrze.
Nie chodziło tylko o seks, ale i o samą Asukę. Cieszył sie jej uśmiechem i jakby coś tam w głębi niego nuciło znajomą melodyjkę, która grała w nim przy Isie. Choć Asu chyba nie miała szans zbliżyć się w tym do Szkotki. “Babcia się ucieszy…” wspomniał jej słowa. To też było miłe. Do tego ta niewinność i radość przełamywania jej, materiał na długo, na wiele dużej radości.
Zważył w rękach pastylkę o mocy większej niż zwykła viagra. Korzystał z tego w przypadku zamawiania dziewczyn, by nie tracić zbędnie czasu za który przecież płacił. Asu mówiła o trzech godzinach. Ten czas się kończył, ale.... nawet Japończyk może czasem wziąć wolne z pracy przez “nagły przypadek”. Alice już zaczynał wdrażać w życie kolejny plan. Z zaskoczeniem skonstatował, że nawet i bez seksu obecność dziewczyny, gdyby zdecydowała się zostać, wzbudza jakąś lekką radość.
Ale…
- Dzień święty święcić - powiedział łykając tabletkę i kierując się do salonu.
Ta niedziela miała wszelkie podstawy i potencjał, aby być bardzo udana.

Tymczasem jednak zastał Asuke pochyloną nad swoją przepastną torebką.
- Muszę się zbierać - powiedziała, wzdychając ze smutkiem. - Muszę się przebrać... Mogę wziąć prysznic? Ta sukienka... do niczego się nie nadaje, ale na szczęście mam ubrania, w których wczoraj przyszłam do soby. Starczy by dotrzeć do siebie na mieszkanie - powiedziała z uśmiechem wyrażającym dumę z własnego ogarnięcia.
- Może zostaniesz? - Położył jej delikatnie dłoń na ramieniu. - Może ktoś się zamieni, albo… każdy ma prawo do ‘nagłego’ dnia urlopu, nie?
- Nie w naszym kraju Alice-chan - odpowiedziała odwracając się i dając mu pstryczka w nos. - Yuno jest po 12 godzinach zmiany, nie mogłabym jej prosić. Yamada wyjechała z chłopakiem... nie, niestety, muszę iść. - Wzięła rzeczy z torby i skierowała się do łazienki.
- Zostało więc tylko jedno - rzucił za nią wzdychając. - Telefon na lotnisko z informacją o bombie. Zamkną je i nie będziesz musiała nigdzie jechać.
Zaśmiała się, biorąc to za żart.
- Nie kuś! - powiedziała i zniknęła za drzwiami.

Gdy brała prysznic, on z żalem zmuszał się do torsji nad zlewem kuchennym.
Potencjał tej niedzieli uległ radykalnej zmianie.