Trup wyglądał jak trup - zakrwawiony, nieruchomy i z pewnością martwy. Dobrze że był świeży, inaczej doszedłby paskudny odór rozkładu. Iwanow nie lubił śmierdzących trupów, źle mu się kojarzyły, ale bądźmy szczerzy - jedynie najwięksi zwyrole przechodzili przy takich obojętnie. Albo ci pozbawieni węchu. Nieboszczyk w skórze też nie wzbudził jego sympatii.
Piaszczyste pobocze drogi z pewnością odbiegało standardem od niedawno opuszczonego lokalu.

- “White Power”? - przeczytał na głos napis na kurtce i splunął w piach zaraz potem - Nie znam takiego gangu i nie sir, nie widziałem ich wcześniej… ale zobaczymy, może coś nam powie o sobie. Pilnujcie drogi - Przyklęknął przy zwłokach, sięgając im do kieszeni. Po kolei trzepał skrytki w kurtce, spodniach, nogawkach, znalezione rzeczy odkładając w karnym rządku obok siebie.

- Może to jacyś nowi z Lafy. Sporo tam tego. - szeryf sam chyba się zastanawiał co i jak z tymi gangerami. Ale nie ingerował w czynności jakie wykonywał świadek zdarzenia. Stał ze strzelbą w dłoniach i kapeluszu na głowie zerkając to na niego to na okolicę drogi. - Skąd jesteście? Jak się nazywasz? - zapytał czekając aż Rosjanin skończy swoje przeszukiwania trupa.

Wynik przeszukiwania był taki sobie. Facet musiał mieć pewnie rewolwer na .38 Special bo miał zapasowy pełny bębenek i jeden pusty w kieszeni. Ale samego rewolweru nie było. Miał też w bocznej kieszeni bojówek zaczętą paczkę tej amunicji a to czego brakowało w tej paczce pewnie poszło w broń i zapasowe bębenki. Do tego nóż w pochwie i drugi sprężynowiec w kieszeni. Dwa kastety pochowane po kieszeniach. Paczka zaczętych i pomiętych skrętów z tytoniem i druga nieco mniej pomiętych, jeszcze nie zaczynana. Wewnątrz kieszeni kurtki na piersi miał butelkę z jakimś mocnym alkoholem, płaską piersiówkę. Ale albo pociski albo upadek sprawiły, że się rozbiła i alkohol wylał się na swojego właściciela a po butelce zostały mniejsze i większe kawałki szkła butelki. No i talony na paliwo jakich używano w okolicy. Całkiem spory pliczek.

- Porucznik Anton Pietrowicz Iwanow - mężczyzna przedstawił się, rozdzielając talony na dwie połowy. Jedną z nich wyciągnął do szeryfa - Emeryt. Bierzcie, jemu i tak się już nie przyda, a wam się zwróci za wachę. Powiedzcie co to ta Lafa? Szemrana dziura w okolicy? My ruszyliśmy z Nice City… dziwne że taki łapserdak ma przy sobie podobną kasę - popatrzył na papiery w dłoniach. Pestki się przydadzą, bronie do walki w zwarciu też. Nie było co zostawiać niczego, nawet fajek, bo i tak padlinożercy obrobią truchło do wieczora tak, że nie zostaną nawet buty - Macie tu cmentarz? Skurwysyn do nas strzelał, ale… nie wypada go tak zostawiać. To też człowiek jakby nie było. Za dużo trupów już leży na Pustkowiach, niech chujkowi ziemia lekką będzie.

- No, no, nie rozpędzaj się tak. Nas jest trzech. - szeryf szybko upomniał się o swoje wskazując kciukiem na radiowóz ze swoim zastępcą za plecami. Widać podział na dwie części nie przypadł mu do gustu.

- Tak, mamy cmentarz. Bierz go za górę. - Latynos z odznaką zarzucił strzelbę na ramię i schylił się aby złapać za nogi denata. - Marti! Podjedź tutaj! I otwórz bagażnik! - krzyknął w stronę radiowozu aby za daleko nie targać trupa własnoręcznie. Marti cofnął ostrożnie pojazd i otworzył bagażnik więc nie było tak daleko dźwigania tego sztywniaka. Jeszcze trochę aby upchnąć go w bagażniku i można było zamknąć bagażnik.

Potem przyszła kolej na fanty które pozostawił po sobie denat. Szeryf rozłożył je na masce wozu i miał nie tak rzadką metodę podziału fantów. Najpierw wybierał on, potem jego zastępca a na końcu Anton. Aż fanty się skończyły. Na początek szeryf wziął dla siebie zaczętą paczkę pestek. Marti zaś całą paczkę fajek. Przyszła kolej na Antona.

- Lafa to dziura. A raczej kłębowisko żmij. I to całkiem niedaleko. Co chwila się wykluwają jakieś bandy więc jak coś na drogach czy napady w okolicy to zwykle ich sprawka. - szeryf mając chwilę spokoju wrócił do tego o co zapytał Anton.

- Myśli pan szeryfie, że ci tutaj też są z Lafy? Mają sporo talonów z Nice City. - Marti zwrócił na to uwagę szeryfowi pokazując na pliki papierów na paliwo.

- Kto ich tam wie. Może tak a może nie. My też używamy tych talonów Marti a tam dopiero co skończył się festyn. A mnóstwo tałatajstwa się tam na niego zjechało to teraz stopniowo będzie się rozjeżdżać. Trudno więc powiedzieć. Ten z bagażnika raczej nam tego nie powie. - szeryf mówił powoli, znów otarł spocone czoło od tego gorąca gdy sam chyba zastanawiał się jak to mogło być z tymi bandytami. - Ilu ich było w ogóle? - zapytał zerkając na Antona.

- Albo ktoś ich wynajął żeby nam weszli w drogę - Iwanow powiedział, chowając trzecią część talonów i noże nieboszczyka - Ves wspominała coś o Vegas, to ta młoda brunetka która opatrywała moją córkę. Nie wiem za wiele, dołączyliśmy dziś rano. Co działo się wcześniej też nie wiem - wzruszył ramionami - Jechało za nami z pół tuzina motorów. Niektóre miały dodatkowych pasażerów inne nie. Wybaczcie szeryfie, mieliśmy co innego na głowie niż przyglądanie im się. Daleko ta Lafa?

- No właśnie w tym problem, że nie. Dobrym samochodem może godzina drogi. Ale raczej pół. Na zachód stąd. Więc mogą się pojawić i wrócić do tej swojej nory zanim ktoś zdąży zareagować. - szeryf westchnął i widząc, że Anton zgarnął dwa fanty sam też wziął pełny i pusty bębenek.

- A z Vegas to tutaj nie mamy wiele wspólnego. Znaczy niektórzy mówią na Nice City, że to takie małe Vegas bo kluby, kasyna, burdele i inne takie. No ale z tym prawdziwym Vegas to raczej ich tutaj nie bywa zbyt często. - Marti zabrał zaczętą paczkę fajek i jeden kastet. Dla Antona na końcu został więc drugi kastet i było już po podziale fantów nieboszczyka.

- Ktoś ich mówisz mógł wynająć? Ktoś z Vegas? Podpadliście komuś ostatnio? - szeryf otarł rękawem pot z czoła i spojrzał w górę na postawnego Nowojorczyka.

- Ves coś wspomniała - Iwanow skrzywił się, opierając plecy o burtę radiowozu - Gdy zaczęli strzelać, potem nie było czasu na wspominki i wyjaśnienia. Trzeba z nimi pogadać, pracują dla szefowej dłużej niż ja, jeszcze nie doszliśmy do etapu kto komu co zrobił po drodze - splunął w piach - Rzucę jeszcze okiem na maszynę i spadamy… właśnie. Macie tu w mieście rusznikarza, albo sklep z bronią?

- Nie. Takie rzeczy to do Nice City. Chyba, że indywidualnie się z kimś dogadasz. Do nas za to ludzie przyjeżdżają na złomowisko. Po części do samochodów. Ves mówisz? A która to? Bo dwie były. No i ten twój dzieciak chyba. - szeryf pokręcił głową na znak, że Crow do wielkich ośrodków miejskich nie należy więc ma tylko podstawowe dobra i usługi na wymianę. Wyglądało na to, że właśnie Nice City pełni w okolicy rolę metropolii. No ale z krótkiej wizyty w jednym i drugim ośrodku cywilizacji no rzeczywiście wszelkie rachunki wychodziły na korzyść tego większego miasta.

- No to rzuć ale szybko. Lepiej nie zostawać tutaj zbyt długo w tak małej grupie. - Marti odezwał się a sam ruszył aby zająć miejsce za kierownicą. Szeryf też ruszył do przeciwnej strony ale jeszcze nie wsiadał i czekał na Antona.

- Brunetka, ta ładna i wygadana - Rusek uśmiechnął się oszczędnie - Z torbą medyka. Buja się z tym w skórzanej kurtce. Jak zobaczysz jakąś co się do niego przykleja to ona. - kucnął przy wraku, przeszperał go i schował do kieszeni zaczętą paczkę fajek i 4 naboje do strzelby. Wrócił do auta.
- Jesteście stąd, macie do odsprzedania pompkę i naboje? - spytał.

- Ah ta… kojarzę. - szeryf zmrużył oczy i wsiadł do auta. Kierowca uruchomił silnik. Chyba przy czwartej próbie. Więc rzęch chyba ledwo się toczył. - Jakaś pompka mówisz? No tak, pojedziemy do nas to poszukamy. Może coś się znajdzie. - Latynos zdjął kapelusz i położył sobie go na desce rozdzielczej gdy radiowóz w końcu ruszył z powrotem w stronę skąd nadjechał. - Na długo przyjechaliście? - zapytał pasażera na tylnej kanapie.

- Dziś mamy wyjechać. Podobno - Iwanow tym razem uśmiechnął się szerzej. Mieli pompkę, pytanie za ile by ją opylili. Do tego amunicja… dobrze że miał zaliczkę od Amari. Swoją i Morgan, w końcu jako ojciec powinien kontrolować wydatki… tak sobie tłumaczył.
- Świetnie, będę wdzięczny jeśli zechcecie ją pokazać, dogadamy cenę - oparł wygodnie plecy o kanapę - Bez obaw, wyjedziemy szybko, więc jak ktoś ma coś do nas, ruszy dalej. Nie oberwie się wam… o ile to nie przypadek, że się natknęliśmy na tych gangerów. Działa wam kogut? - zapytał nagle - Nigdy nie wieźli mnie na sygnale.

- No czasem działa. Dlatego go rzadko używamy. Właściwie wcale. - Marti przyznał z kwaśną miną zanim szef zdążył się odezwać. Po spojrzeniu szefa na niego Anton zorientował się, że szeryf Sanchez niekoniecznie pochwala takie zwierzenia przed obcymi.

- No dobrze, jak wyjeżdżacie to dobrze. Tylko szczerze mówiąc nie wiem czy zdołacie. Ten wasz wóz wyglądał, że mocno oberwał. Ale jak dacie radę ruszyć to ruszajcie a jak nie to zostańcie. Akurat w dobrym miejscu zaparkowaliście. Tuż przed lokalem. Byliście u nas wcześniej? - szeryf zapytał znowu dość neutralnym tonem. Wracali dużo raźniejszym tempem niż wcześniej no ale teraz wracali w rodzinne pielesze i już tak bardzo widmo zasadzki bandytów nie stało im nad głowami.

- Oni tak, ja nie - nie ukrywał niczego, nie widział potrzeby - Gdzieś tu da się dostać części zapasowe do fury?

- Na złomowisku. Przy południowym wyjeździe z miasta. - Marti odpowiedział bez wahania a już widać było budynki Crew. Chwilę później minęli pierwsze zabudowania, przejechali obok lokalu z wypaloną, granatową furgonetką i zajechali kawałek dalej gdzie zatrzymali się przed budynkiem z wielkim szyldem z napisem “SHERIFF”. Tam Marti zgasił silnik i obaj stróże prawa wysiedli samochodu.

- Marti, weźcie tego sztywniaka na zaplecze. A ja rozejrzę się za tą pompką. - szeryf polecił podwładnemu i wszedł do swojego biura. Kierowca skinął głową i otworzył bagażnik. Podszedł do niego aby chwycić za trupa z jednej strony.

Iwanow w pierwszej chwili zatrzymał się, patrząc na szeryfa z nagłą rezerwą. Zmrużył oczy, zmarszczył czoło… a potem zobaczył jak drugi policjant podchodzi do bagażnika.
- Sztywniak… przez chwilę myślałem że to o mnie. Ostatnio często to słyszę. - parsknął i pokręcił głową - Daj mi go, poradzę sobie. Pokaż gdzie go przenieść.

- Chcesz go nieść sam? - Marti z kolei przez chwilę chyba nie wiedział czy słowa Antona potraktować jak żart, aluzję, na poważnie czy jeszcze jakoś inaczej. Ale skoro sam chciał dźwigać denata to nie miał nic przeciwko. Pomógł tylko wyjąć ciało z bagażnika i podać go Rosjaninowi. Potem zamknął bagażnik i wyprzedził go aby otworzyć mu drzwi do biura.

- Tędy, chodź za mną. - odezwał się i tak razem przeszli przez dość małe biuro, jakiś korytarz, jakieś drzwi i metą okazał się jakiś magazynek. Też niewielki tak samo jak całe biuro i osada. Ale było dość chłodno. W taki gorąc na zewnątrz to na pewno był atut, nie tylko dla denatów. - Połóż go na podłodze. - zastępca szeryfa przytrzymał drzwi i wskazał na wolne miejsce pod ścianą. Gdy Anton tam zostawił ciało obaj wrócili tą samą drogą do tej części oficjalnej. I zaraz potem pokazał się grubiutki Sanchez. Wrócił z podobną strzelbą jaką sam miał na wyjeździe ale była trochę inna. Albo nieśmiertelny Remington 870 albo jakiś jego klon. Latynos podał broń Antonowi aby mógł ją sobie obejrzeć.

Iwanow oglądał pompkę dokładnie, patrząc w jakim jest stanie. Czy nie rdzewieje, ani czy nie walnie na pół przy próbie przełądowania. Nie wyglądało na to, patrzył na solidną broń.
- Ile ? - zadał najważniejsze pytanie. - Za nią i zapas loftek.

- Za nią 60 papierów. Za paczkę 20-sty loftek kolejne 40. Chyba, że nie chcesz całej. - szeryf podał cenę za całkiem przyzwoitą pompkę. Broń Anton dostał oczywiście rozładowaną bo mało kto trzymał na zapleczu załadowaną broń. Ale Remington chociaż trochę podrapany i poobijany co w dzisiejszych czasach było normą skoro najmłodsze egzemplarze miały po trzy czy więcej dekad na karku to shotgun wyglądał całkiem obiecująco. Cena za broń też mieściła się w granicach przyzwoitości. Za ammo zależy czy była mowa o zwykłym śrucie czy grubym. Jak za gruby to gdzieś za tyle chodził jak za cienki to jednak trochę drogo. Z drugiej strony nie znał tej mieściny a tutaj miał szansę dostać cały zestaw od ręki.

- Biorę paczkę i Remingtona - przybił układ. Nie zdarł z niego szeryf za bardzo, a i jeździć nie trzeba było. Jako zapłatę wyciągnął złotą obrączkę od Federatki, pokazując Latynosowi na otwartej dłoni - Pasuje?

Szeryf sięgnął po obrączkę i obejrzał ją w swoich paluchach. Potem wziął i spojrzał pod światło.
- Złoto? - Marti wydawał się zaciekawiony tą błyskotką. Niby złoto nie miało takiej wartości jak w dawnym świecie a jednak nadal potrafiło cieszyć oko, przykuwać uwagę no i być całkiem cenne. Jeśli tylko ktoś nie miał priorytetów co włożyć do garnka i mógł sobie pozwolić na jakiś zbytek. W końcu Latynos spróbował krążek zębami i uśmiechnął się wreszcie.

- Złoto. Pasuje. - Sanchez wyciągnął dłoń aby przybić układ z którego najwidoczniej był zadowolony.

- Haraszo - Iwanow uścisnął jego rękę, potrząsając nią i też się uśmiechnął - Spasiba drug, to był dobry układ. Jedziecie pod bar może? Zabrałbym się z wami.

- Obawiam się, że mamy teraz sporo pracy z tym na zapleczu. Sam będziesz musiał tam pójść. Ale to nie tak daleko. U nas wszędzie jest dość niedaleko. - szeryf uśmiechnął się pozwalając sobie na mały żarcik z wielkości miasteczka w jakim urzędował. Ale chyba faktycznie od jego biura do baru z wypaloną furgonetką na parkingu nie było tak daleko.

- Chyba trafię - zarzucił nową broń na ramie, paczkę amunicji schował do kieszeni - Dzięki szeryfie i do zobaczenia. Na razie Marti.

Każdy lokal powinien mieć księgę skarg i zażaleń, coś takiego bardzo ułatwiłoby życie zarówno klientom jak i właścicielowi. Panna Holden, gdyby mogła i podoba książka istniała, z miejsca napisałaby pochwałę za obsługę kąpieli i skargę na wielkość balii. Kto to widział, żeby do wanny wchodziły tylko 3 osoby… powinni je robić większe, o tak. Dziwne że Alex się nie awanturował i pozwolił dziewczynom na babski wieczór w ciepłej wodzie, z butelką wina do kompletu. Znajome wnętrze łaźni przywoływało miłe wspomnienia, pomoc Lilly jak zawsze była nieoceniona.

- Jak myślicie, skoro jedna tura tutaj mieści trzy osoby, to następnym zestawem powinien być… Alex, Buźka i ten Indianin? - Shultzówna zachichotała, wystawiając nogę z kąpieli i pokazując stopę rudzielcowi - Zachowalibyśmy równowagę. Najpierw damska ablucja, później męska.

Na uwagę Vesny dziewczyny wybuchły perlistym śmiechem. Widać uwaga rozbawiła je na całego. - Kloc i dwóch gachów? Cholera, chciałabym to zobaczyć! Tyle męskich mięśni w piance! - Aria rechotała na całego uderzając w bok balii.

- No, musiałoby być bardzo zabawnie. - Lilly uśmiechnęła się oszczędniej ale też pomysł jej się spodobał.

- Myślicie że myliby sobie plecy? Gąbką? - Ves parsknęła, rozkładając się wygodnie z ramionami rozłożonymi na krawędzi bali. - Szorowali stópki, mydlili klaty… cholera. Też chciałabym to zobaczyć… a ten sztywniak, tatusiek? - zerknęła na Arię, potem na Nutellkę - Nadaje się żeby go wziąć do kąpieli i wyszorować plecy?

- Jaki sztywniak? - Lilly zmrużyła oczy nie do końca wiedząc o kogo chodzi.

- No ten od tej rudej co została z Klocem. Swoją drogą dziwię się, że tak został sam, bez żadnego zgrzytu. Myślałam, że będzie się stawiał. - Aria wyjaśniła łaziebnej i przy okazji pozwoliła sobie na luźną uwagę na temat Alexa.

- Aha, ten duży. No tak, to nie wiem. Ale wiecie, już trochę pracuję tutaj w tej łaźni i tak mieszane pary albo damskie to tak ale faceci to rzadko tak sami ze sobą. - Lilly pokiwała głową na znak, że rozumie ale jednak musiała się podzielić doświadczeniem jakie miała w tej materii.

- Szkoda. Myślę, że to byłby widok warty zobaczenia. - Aria nadal była pogodna i rozparła się wygodnie o skraj balii odchylając lekko głowę do tyłu. Obie z Vesną siedziały obok siebie a Lilly po stronie Vesny ale tak trochę z boku i w poprzek balii.

- To właśnie ich problem, facetów - panna Holden wzięła myjkę, zmoczyła ją w wodzie i jak gdyby nigdy nic zaczęła myć ramię Arii od nadgarstka do barku - Za mało jarają, a nawet jak jarają to biorą się za poważnie. Weź im powiedz żeby klepnęli kumpla w tyłek - prychnęła, kręcąc głową - Od razu się larum zrobi, że pedalstwo, gejostwo i inne takie. Ale jak laska klepnie kumpelę po tyłku to ok i chętnie popatrzą co dalej. Żaden nie pomyśli, że fajnie byłoby zobaczyć odwrotną sytuację, no ale nie… bo by ich męskość ucierpiała na takich homozabawach… - wyprostowała nogi, podając Nutelce stopy do mycia - Alex się nie przyzna, że lubi dzieci. Nie wszystkie… tą małą lubi. Ciekawe kiedy skombinuje jej skórę i zacznie namawiać żeby nauczyła się jeździć - zachichotała.

- Oj, nie gadaj, Alex jest całkiem sympatyczny. - Nutellka wzięła w swoje troskliwe dłonie stopę Vesny i też zaczęła ją szorować. Aria zaś z widoczną przyjemnością poddała się zabiegom dziewczyny z Detroit.

- Chyba cię nigdy nie przygniatał do piachu areny. To byś zobaczyła jaki wtedy jest sympatyczny. Kawał kloca. - Aria mruknęła z ironicznym uśmieszkiem ale nie otworzyła oczu. Ta uwaga zaś rozbawiła łaziebną.

- To prawda. Właściwie jak tu Ves i Alex byli ostatnio to właściwie ja byłam na nim. - zachichotała wesoło zerkając równie wesoło na Vesnę.

- Naprawdę? I jak było? - gladiatorka podniosła głowę i popatrzyła z zaciekawieniem na obie towarzyszki kąpieli.

- No Alex to nie wiem ale mnie się podobało. To było przyjemne zaskoczenie. Bo najpierw jak zobaczyłam, że kumpela Kristi Black do nas przyjechała to mnie tak poniosło. No a potem co mnie bardzo przyjemnie zaskoczyło i Ves i Alex okazali się bardzo mili i fajni. A to nieczęste. Znaczy tutaj. Od białych. - dziewczyna chyba pod wpływem impulsu zwierzyła się ze swoich emocji jakie miała na temat pierwszego spotkania z parą z Detroit.

- Ja pierdolę, Lilly… nie mów że są tu jakieś rasistowskie śmiecie - Vesna wyprostowała się, poważniejąc w jednej chwili. Zabrała stopę i zmieniła pozycję, obejmując Murzynkę bardzo mocno. Nienawidziła rasizmu, ludzi oceniałą po tym jacy byli, nie po kolorze skóry. Chyba że mutantów, ich nie lubiła z założenia jak chyba każdy kto miał za młodu Gas Drinkersów za płotem.

- Taka śliczna, miła i kochana dziewczyna chyba nie ma często kłopotów, co? Ktoś ci się szczególnie naprzykrza? - popatrzyła jej w twarz i pocałowała krótko w pełne usta - Mów śmiało który frajer sprawił ci przykrość. Pogadamy z nim, no nie Ari? - spojrzała na gladiatorkę - Alex też dołoży swoje dwa gamble.

- No tu tak jest. - Aria westchnęła i sama też przesunęła się w wodzie z drugiej strony czarnoskórej dziewczyny. A dziewczynie się chyba z tej czułości chyba przez chwilę miękko zrobiło bo coś w oczach jej się zaszkliło i broda zaczęła jej latać. Gladiatorka patrzyła chwilę na nią i na Ves po jej drugiej stronie i chyba za bardzo nie wiedziała co powiedzieć ani zrobić.

- Oj, nie, dziewczyny, nic mi nie jest. Po prostu no… No jak mówi Aria, tutaj tak jest. Wiecie, zaraz obok mamy Teksas no i Południe… Ale nie, nikt mi nic nie zrobił. Nie martwcie się o mnie, wszystko jest w porządku. Szef jest dla mnie bardzo miły i zawsze mnie broni jak ktoś coś zaczyna. Dlatego tak się zdziwiłam i ucieszyłam jak Alex i Ves okazali się dla mnie tacy mili. No i Kristi dlatego tak lubię. Ona zawsze śpiewa i gra dla wszystkich i zawsze mówi, że kocha nas wszystkich no i w ogóle jest super. A przecież to biała i blondynka i w ogóle dziewczyna stąd. - w miarę jak mówiła głos wracał Murzynce do normy i pod koniec nawet się uśmiechnęła gdy wspomniała o parce z Det no i swojej estradowej idolce.

- Ves, mam pomysł. To może dzisiaj my wykąpiemy Lilly? To co bierzesz? Górę czy dół? Lewą czy prawą stronę? - rudowłosa która teraz gdy miała mokre te włosy to wydawały się dużo ciemniejsze popatrzyła wesoło na obie swoje towarzyszki proponując nową zabawę.

- Nie, no dziewczyny, nie trzeba. - Lilly zaśmiała się cicho machając na to ręką ale pomysł ją chyba rozbawił.

- Zajmę się górą, ty bierz dół - panna Holden w mig podłapała zabawę, przekręcając Nutellkę aby znalazła się przed nią i oparła o nią jak o krzesło. Namydliła dłonie, zaczynając mycie ramion, szyi i zeszła tam gdzie obojczyki.

- Co nie trzeba? - fuknęła udanie parodiując złość - Ciągle tylko ty kogoś, albo ty komuś. No to dziś masz własną kąpiel z dwoma łaziebnymi. Na koniec możesz nam dać po razie mokrym ręcznikiem na goły tyłek.

- Oj no ale… - Lilly chyba próbowała coś jeszcze protestować albo tłumaczyć ale poddała się gdy została zaatakowana z dwóch stron. Gdy biała brunetka nakierowała ją na siebie i zaczęła tak przyjemnie namydlać jej górę a rudowłosa i też biała dziewczyna bez wahania sięgnęła po jej stopę i też zaczęła ją wesoło namydlać.

- Cholera chyba bym mogła wziąć tą robotę. Przynajmniej jakbym miała takie sympatyczne laski do mycia. - zaśmiała się wesoło gladiatorka gdy namydliła i umyła pierwszą stopę i kostkę łaziebnej i sięgnęła po drugą.

- Ojej, jesteście dla mnie takie dobre i miłe. No chyba się zaraz popłaczę. - Lilly znów się wzruszyła widząc i czując jak dwie kumpele o nią dbają i się troszczą bez żadnego wstrętu ani oporu.

- Oj, nie, nie to nie tak. Z płaczem to widzisz musimy pogadać z Ves. Ona zna jakieś specjalne metody płaczu. No miała mi właśnie pokazać jak to się robi tak swoją drogą. - Aria zareagowała szybko wesoło namydlając drugą stopę, piętę i kostkę kelnerki wskazując myjką na siedzącą za plecami Lilly dziewczynę. Ta rzeczywiście się opanowała i zerknęła ciekawie w górę na twarz Vesny też czekając na te specjalne techniki płaczu.

- Chodzi o podkład - Shultzówna zrobiła tajemniczą minę. Podniosła się na kolana przez co głowa Lilly oparła się o jej piersi, do kórych dziewczyna chętnie ją przygarnęła, głaszcząc myjką po ramionach, piersi i bokach, ale skupiała się na tych drugich, drażniąc sutki aż zaczęły sterczeć - Płakanie na sucho jest kiepskie, lepiej już wypłakać się na czyjejś piersi.

- No tak, to dużo przyjemniejsze. - Lilly zgodziła się i nawet roześmiała poddając się z ulgą zabiegom obydwu dziewczyn.

- To spróbuj. A potem ja chcę spróbować. - Aria zachęciła Nutellkę do zabawy i ta chwilę patrzyła na nią, potem w górę na pochylającą się nad nią Ves i w końcu przekręciła się w balii i znalazła się na czworakach przed Vesną. Ale za to mogła teraz przytulić swoją twarz do piersi kumpeli.

- No faktycznie dużo bardziej przyjemniejsze. - zaśmiała się łaziebna wodząc palcami po jednej piersi Ves i przytulając się twarzą do drugiej.

- Tyłek to jeszcze dół? A dobra… - Aria zapytała nieco drwiąco bo w zmienionej pozycji właśnie tą, wspomnianą część anatomii Lilly miała przed sobą. Ale machnęła ręką i zaczęła go namydlać robiąc przy tym masę bardzo fajnej piany która robiła jeszcze fajniejszy kontrast swoją bielą na hebanowej skórze kelnerki.

- Mówiłam? - technik też wyglądała na zadowoloną, biorąc się za tak ładnie wyeksponowane plecy. Mydliła je aż całe stały się białe od lekkiej, przyjemnie pachnącej piany - Pogadam z Alexem, bo też chce się wykąpać. Oprócz bycia klocem ma masę innych zalet. Jak nikt potrafi pierdolnąć masaż barków, dobrze się na nim siedzi… ale to już wiesz.

- A ty masz fajny tyłek. - Aria klepnęła wypięte do siebie pośladki łaziebnej a jej dłoń momentami spotykała się z dłonią Vesny na hebanowych plecach. - I mówisz, że na Klocu fajnie się siedzi? - gladiatorka popatrzyła ponad plecami i głową Murzynki na drugą myjącą ją koleżankę.

- Mnie się siedziało na nim bardzo wygodnie. - roześmiała się Lilly i w końcu czując, że już cały tył ma umyty uklękła i wyprostowała się. Aż woda i piana zaczęły ściekać z niej całej.

- No proszę, proszę, to rzeczywiście ma jakieś zalety. Wygodny do siedzenia. No kto by się spodziewał po takim Klocu? - Aria zaśmiała się również i też się wyprostowała i przysunęła się do samych pleców Murzynki. Teraz więc Ves widziała głównie jej twarz wystającą sponad barku Lilly.

- No ma. I jest bardzo zabawny. I miły. - Lilly też się uśmiechając raz patrząc w bok i prawie zezując aby popatrzeć na stojącą za nią gladiatorkę a raz na technik jaka znajdowała się przed nim.

- No to zostało jeszcze to do umycia. Jak się dzielimy? - Aria poklepała gdzieś na dotąd zanurzone w wodzie podbrzusze Lilly i popatrzyła ciekawie na nie obie.

- No jak to jak? Lecisz tył, ja lecę przód - technik popatrzyła wymownie na wypięty kuperek, a sama wróciła rękami do klatki piersiowej Lilly, ze szczególnym uwzględnieniem piersi oczywiście.

- Nie tylko tyłek masz fajny. - mrugnęła do niej wesoło - Dobrze, że nie brałaś udziału w konkursie mokrego podkoszulka, bo nie wiem czy bym wygrała… i oj daj spokój - zwróciła się do Arii z udawaną pretensją - Alex nie jest aż tak tragiczny jak ci się tam wydaje. Naprawdę ma mnóstwo zalet, większości nie pokazuje na co dzień. Umie na przykład grać na harmonijce, świetny w tym jest… i tak mnie właśnie wyrwał - parsknęła, uśmiechając się ciepło do wspomnień - Przylazł pod mój balkon i rzępolił. Bałam się, że ludzie papy go zauważą, więc rzuciłam w niego kapciem żeby przestał… nie dlatego że mu szło kiepsko, odwrotnie właśnie. Inaczej zrzuciłabym granat hukowy. Chciałam go posłuchać, ale z wybitymi zębami i połamanymi łapami raczej by nie pograł. Albo z dziurą w głowie - parsknęła - Papa był… tradycjonalistą, nie przepadał za Runnerami… ani kimkolwiek spoza Downtown, kogo nie było stać na merola, dobry garnitur i śniadanie w Ambasadorze. Alex prędzej zje felgi od bryki, niż upodobni się do pingwina… ale nie o tym - machnęła ręką, trąc czarną skórę kolistymi ruchami i nigdzie się nie spiesząc - Jest kochany, gdy akurat nie pajacuje. Dobrze jeździ, w mordę potrafi dać. Strzela celnie, je szpinak… same plusy, naprawdę. A jak grzeje w nocy! Zimą nie trzeba termofora.

- Oo... naprawdę? I taki kloc potrafi grać na harmonijce? - Aria była widocznie dość mocno zaskoczona tymi rewelacjami o Runnerze który został w sali głównej. A podział ról w hebanowych sektorach do mycia przyjęła bez oporu. Zaczęła pracowicie mydlić tylne rejony Nutellki a jej dłoń tam na jej samym dole coraz częściej spotykała się z dłonią Vesny pełniącą podobne funkcje.

- Oj no nie wiem, ty też masz bardzo ładne… - Lilly wyraźnie było bardzo przyjemnie od tej dwustronnej troski. I oddychała coraz szybciej a oczy miała coraz mocniej roziskrzone. Wzięła w swoje dłonie piersi Vesny jakie zdobyły pierwsze miejsce na ostatnim festiwalu i zaczęła się nimi bawić. - A Alex jest bardzo zabawny i taki jakiś po prostu sympatyczny. - dorzuciła od siebie swoją opinię o nieobecnym gangerze.

- I ciężki. - roześmiała się gladiatorka która widocznie poznała Alexa właśnie z tej cięższej i mnie rozrywkowej strony. - A wiecie, że jeszcze nigdy nie całowałam się z dziewczyną? - wyznała niespodziewania mokra gladiatorka gdy twarzą zrównała się mniej więcej z twarzą kelnerki przyciskając się mocno do jej pleców. Wzrok też miała roziskrzony gdy zerkała to na jedną, to na drugą towarzyszkę. - Ale słyszałam, że to fajne ale jakoś nigdy nie miałam okazji spróbować. - dodała wesoło patrząc gdzieś chyba w okolicę ust jednej i drugiej.

- Nigdy nie całowałaś dziewczyny? - brwi pannie Holden podskoczyły do góry na te rewelacje. Biedna, tyle dobrego straciła. Już miała dorzucić ubolewanie na tym faktem, werbalne, jednak postawiła na czyn. Po co miały strzępić ozory po próżnicy, lepiej naprawić błąd Matrixa. Wychyliła się, bez zbędnych ceregieli wpijając się w usta gladiatorki, najpierw delikatnie skoro to był jej pierwszy raz.

Sądząc z ostrożnej reakcji rudej chyba nie ściemniała, że ten pierwszy raz. Ale też w miastę gdy usta i język Vesny poczynały sobie coraz śmielej to widocznie przypadło jej to doświadczenie do gustu. Całowała się coraz śmielej i intensywniej próbując dołączyć do tego dłonie no ale rozdzielało ich mokre i opiankowane hebanowe ciało. - Mówiłam ci, że z dziury pochodzę. - roześmiała się gdy w końcu skończyły ten dziewczyński eksperyment. - To teraz ty Lilly. Będziesz moją pierwszą, czarną dziewczyną z jaką się będę całować. No i której umyłam stopy i tyłek. - roześmiała się wesoło gladiatorka którą to wszystko bardzo bawiło i nakręcało na dalszą zabawy.

- No pewnie! - Lilly ucieszyła się i trochę obróciła się aby móc się pocałować z klęczącą za nią kobietą i dzięki temu Ves miała pierwszorzędne, mokre ale gorące widowisko z dużą ilością wilgoci i ściekającej po mokrych ciałach piany. I to na wyciągnięcie mokrej ręki! Skorzystała chętnie, zarówno z tych białych jak i hebanowych kształtów, a gdy wreszcie upuściły we trzy łaźnie mogły z ręką na sercu stwierdzić, że wymyły się dokładnie i na wszystkie strony.

Nie trzeba było oka eksperta żeby dojrzeć, że stojąca przed barem bryka stanowi obraz nędzy i rozpaczy. Przestrzeliny, wybite szyby, ślady spalenizny…
- A dopiero ją kupiliśmy - panna Holden też jęknęła, zaglądając pod maskę ze wstrzymanym oddechem. Mieli szczęście, bez dwóch zdań. Odwróciła się do Foxa i pocałowała go na uspokojenie w czubek nosa.
- Duchy nam sprzyjają - dodała łagodnie, wracając do przeglądania mechanicznych bebechów - Z wierzchu wygląda gorzej niż w środku. Silnik nie oberwał, chłodnicę musimy wymienić, ale na upartego daj mi godzinę, a pojedziemy na tej… nie ma jednak gwarancji czy nie rozkraczy się po drodze. Potrzebujemy wachy, paru części. Co jak co, ale nie uśmiecha mi się jazda po Pustkowiu w na wpół sprawnej furze, do tego mokrej - zerknęła w niebo - Szyba… przede wszystkim szyba. Inaczej wszystko co wieziemy zawilgotnieje, łącznie z nami.

Widząc postawnego Ruska pomachała do niego wesoło usmarowaną smarem łapą. Wyglądał jakby to on brał kąpiel, a nie ona.
- Daj już spokój z tym sztywniakiem, ona ma na imię Anton - ofukała cicho Alexa, zanim żołnierz do nich podszedł. Wtedy też zwróciła się pogodnie do niego.
- I jak zwiad, gdzie zgubiłeś psy? W razie czego najlepiej podpalić radiowóz żeby usunąć ślady, ale mam nadzieję, że obyło się bez przykrych niespodzianek. Morgan ma się trochę lepiej. Zjadła i odpoczęła, jest w środku. Wasz pies też, więc nie martw się. Fajna pompka.

- Podpalić… - ledwo się pojawił, Iwanow już popadł w konsternację słuchając wesoło nadającej brunetki. Skrzywił się, po czym przetarł czoło rękawem i pokręcił głową.
- Nie zgubiłem ich, ani nie zabiłem. Zostali na komisariacie. - powiedział tonem zawodowego sztywniaka, ale nagle westchnął zmęczony, kucając przy kole, byle chociaż trochę schronić się w cieniu - Dzięki za Mori, doceniam. Macie coś do picia? - spytał i aż sapnął gdy w jego rękach wylądowała manierka. Odkręcił ją i pił łapczywie, nie zwracając uwagi na krople toczące się po brodzie na spłowiałą bluzę munduru.

- Jasna cholera… tego mi było trzeba - zakręcił naczynie i oddał właścicielom. Wydawał się w lepszej formie, niż gdy doczłapał się do nich. Zaśmiał się nawet całkiem niesztywno. - Ten Remington też mi się podobał, dlatego wrócił ze mną. Spaślak i patyczak w zamian za porządną strzelbę i paczkę loftek? Chyba nie taka najgorsza wymiana. A wy co, Żigolo znowu pierdoli swoje smuty że uszy puchną to uciekliście tutaj?

- Deal jak z Det, jeszcze będą z ciebie ludzie - Vesna odwzajemniła uśmiech Nowojorczyka, trącając dyskretnie gangera w żebra. Za to temu kucającemu podała czystą szmatę o niebo lepszą do ocierania czoła niż rękaw.
- Nie wiem czy coś gadał, myłam się z Arią i Lilly. Alex pilnował Morgan, teraz wyszliśmy zobaczyć co z furą - zmarkotniała wracając do obserwacji bryki - Jeśli ktoś by mnie pytał, wolę zostać tu na noc i naprawić furę na tip top, poszukać części i wachy, a już ciemno się robi, więc robota utrudniona… co to byli za frajerzy na motorach? - na koniec spojrzała znów na Iwanowa.

- Dzięki dziecinko - Rusek przyjął materiał i zaraz zrobił z niego użytek, pozbywając się grubych kropli potu z całej twarzy. Słuchał dziewczyny i kiwał głową, a gdy skończyła podniósł się, w ostatniej chwili powstrzymując się od pozy na “spocznij”. Zamiast tego oparł się bokiem o auto.
- Chcecie części to przy południowym wjeździe do miasta jest złomowisko. Wybór mają podobno całkiem spory, bo przyjeżdża do nich cała okolica...a tamci na motorach, nie wiadomo. Jacyś nowi… z Lafy. Dziura z pół godziny drogi stąd. Mieli na kurtkach “White Power”, ale nie znam takiego gangu. Do tego sporo talonów… żadnych znaków charakterystycznych prócz tej kurtki. Motor też tandeta i raczej nie do użytku… i słuchaj - stanął przed gangerem i zmierzył go wzrokiem żeby na koniec wyjąć paczkę fajek i mu ją położyć obok na masce bryki.
- Słuchaj… Alex - zaczął powoli, robiąc przerwę żeby odsapnąć i zebrać myśli, aż je zebrał - Sorry za tamto z karabinem, wkurwiłem się bo mi strzelali do dzieciaka, wyszedłem na fiuta. Dziękuję że mimo tego miałeś na nią oko. Chodź, postawię ci browara - wyciągnął w jego stronę prawą rękę.

- Spoko, nie ma sprawy. Też mnie poniosło bo zobacz co mi leszcze z furą zrobili. A za tym karabinem serio latałem wczoraj cały wieczór. - Alex na chwilę podniósł brwi gdy Anton zwrócił się do niego bezpośrednio i szybko spojrzał na Ves jakby sprawdzał czy słyszą to samo. No ale po tej chwili zaskoczenia wyciągnął łapę do Nowojorczyka i uścisnął ją.
- A ta fura… - wrócił tematem do ekspertyzy jakiej udzieliła Ves na temat stanu wozu. - Dobra, na noc trochę ryzyk jechać. Jakby było dobrze pewnie ze dwie godziny by zeszło. - powiedział szacując trasę jaka była jeszcze przed nimi i popatrzył w górę na wieczorne niebo na jakie coraz bardziej widoczne były nieprzyjemnie wyglądające chmury.
- A jeszcze z godzina dnia a potem byśmy musieli jechać o zmierzchu. Na miejscu byśmy byli już po ciemku. - mówił jakby sam w głowie kalkulował co i jak by się opłacało. W końcu opuścił głowę i popatrzył z powrotem na dwójkę przed nim.

- No to zostajemy na noc. Rano pojedziemy na te złomowisko, może coś się znajdzie. Tylko trzeba wynieść co ruchome z wozu bo z tą szybą to do rana wszystko nam wyniosą co nie jest przymocowane na stałe. No chyba, że Nutellka zna jakieś miejsce gdzie by można ją zamknąć do rana. - ganger w samych spodniach i masie tatuaży popatrzył na zaparkowaną furę jaka w tej chwili wyglądała gorzej niż w rzeczywistości w jej trzewiach. W końcu główne mechanizmy i podzespoły wozu nie ucierpiały za bardzo podczas drogowego starcia. Ale chyba mieli plan na nadchodzącą noc i jutrzejszy poranek.

- Chcesz to skoczymy na złomowisko z latarkami - Iwanow popatrzył na brykę i założył ręce na piersi - Tylko musimy wiedzieć czego szukać… do rana byłoby gotowe, a mechanik może spać po drodze.

- Nie wiem jak ty, ale mechanik woli spać w łóżku - panna Holden zatrzepotała rzęsami, wycierając ręce i zamykając maskę - Potrzebujemy chłodnicy i przedniej szyby. Dodatkowych blach żeby zatkać dziury i wzmocnić karoserię. Na razie… tak, spytam się Nutellki co z tym garażem, może się da ogarnąć. - dodała wesoło patrząc z wyraźną radością na dwóch facetów obok. - Odłóżmy to do rana, dobrze? Zamówię nam kolację, wyśpimy się jak ludzie. Przed nami dżungla… i uwierz Anton, syf, kiła i mogiła… chyba że - skrzywiła się, patrząc gdzieś na horyzont - Ktoś powinien jechać do monsieur van Urka i powiedzieć co i jak. Jest cross na chodzie. To… byłoby w pełni profesjonalne.

- W pojedynkę na motorze? Po nocy? Nie brzmi mi jak dobry pomysł. To już lepiej byłoby się zawinąć całą furą. - Runner pokręcił głową na znak, że pomysł z motocyklowym kurierem nie przypadł mu do gustu. - Dajmy sobie dzisiaj luz. Jutro się tym zajmiemy. - machnął ręką zbywając temat. - Jutro w dzień pojedziemy na to złomowisko i zobaczymy co tam mają. Dobra, nie ma co tu stać bo nas komary zeżrą. Chodźcie do środka. - syknął gdy ubił plaskaczem jakiegoś małego krwiopijcę jaki usiadł mu właśnie na ramieniu. Skrzywił się i sam ruszył do środka lokalu.

Jak na umówiony sygnał technik wdzięcznie zakotwiczyła pod ramieniem Runnera, jak na wdzięczną foczkę przystało. Minę miała trochę ponurą z początku, ale szybko jej przeszło, gdy pociągnęła Rosjanina za rękę, więc szli w trójkę.
- Kochanie, a może coś zagrasz? - poprosiła patrząc do góry na “swojego” Kloca - Ja pogadam z Lilly, zamówię nam kolację i pokoje. Bierzemy dwójkę, nie? Ty i Morgan też pewnie dwójka. Marcus i Pazur trzecia dwójka… chyba jestem głodna - dodała odkrywczo, jakby było to coś nowego.

- Tak, dwójka… wolę nie ganiać za Burgera po nocy. - Iwanow parsknął, spoglądając z sympatią na dół, gdzie mała brunetka trzymająca go za rękę. Trochę starsza niż Mori, też dzieciak. Pokręcił głową.
- Poza tym nie chcecie być z nim w jednym pokoju skoro macie się wyspać. - nagle zarechotał - Potrafi pół nocy glamać i lizać się po jajach. Do tego chrapie, pierdzi i Mori nauczyła go spać z łbem na poduszce… dlatego tak. Śpimy sami, przyzwyczailiśmy się. To co, po piwku? - spojrzał na detroiczyków.

- No. - “Kloc” jak go nazywała Aria, zastanowił się gdy Ves zapytała go o to czy im zagra.
- A dobra. Czemu nie. - zgodził się wspaniałomyślnie gdy wchodzili z powrotem do sali głównej lokalu.

Z wejścia było widać stolik jaki zajmowali przy jednej ze ścian. Z brzegu widać było bok gladiatorki wystający ponad oparcie ławy i jej głowę. No i rudowłosą głowę Morgan. Ta siedziała oparta o ścianę dlatego zajmowała większość tej ławy. Z drugiej strony siedzieli Marcus i Pazur. Widząc ich dziewczynka i kobieta uśmiechnęły się. Do tego nastolatka pomachała im rączką na przywitanie a gladiatorka wstała aby zwolnić miejsce przy niej.

- I co tak wracacie we trójkę jakbyście mieli jakieś zdrożne i zbereźne plany? - Aria zapytała z wesołym uśmieszkiem nadchodzącą trójkę. Gdy Anton był już blisko stołu słyszał charakterystyczne dyszenie i stukanie ogona Burgera spod stołu gdy cieszył się na swój, psi sposób z jego powrotu.

Sam Nowojorczyk też wydawał się szczęśliwy z zastanego widoku. Od razu podleciał do ławy, kiwając Arii po drodze głową za zwolnienie miejsca.
- Cześć kochanie - przytulił dziewczynkę delikatnie i pocałował ją w czubek rudej głowy. Podrapał też psa za wielkim uchem, klepiąc potem po łbie - Jak ci minęło popołudnie? Jesteś głodna? Dziś zostajemy tutaj, odpoczniesz w prawdziwym łóżku. Ominęło mnie coś ciekawego? - spytał i niby poważnym ojcowskim tonem dorzucił - Oby żadna dziara…

Panna Holden i pan Holden też podeszli do ich stolika, chociaż nie tak pospiesznie jak były żołdak. Zatrzymali się przy rudej, którą brunetka objęła w pasie, szczerząc się jakby była wcieleniem samej niewinności.
- Oj Aria… jakie zdrożne myśli? Że niby my? - pokazała brodą na siebie i Foxa - Jak możesz nas o takie bezeceństwa podejrzewać, czuję się urażona. Tak mocno że będę płakać w nocy, więc potrzebuję mieć w kogo. Te damsko-damskie metody spod prysznica. Z tego też powodu proponuję materac o którym gadałyśmy w wannie - wyszczerzyła się jeszcze szerzej, opuszczając ramiona i wycofując się. Na odchodne klepnęła Foxa w tyłek - Idę do Lilly, spytam o ten garaż.

Aria uniosła brwi z zaciekawienia i obrzuciła tak Vesnę jak i Alexa zaciekawionym spojrzeniem. I pomysł chyba jej przypadł do gustu sądząc po zaciekawionym spojrzeniu. Alex odwzajemnił się czekoladowłosej uniesieniem brwi za ten klepnięcie w tyłek ale chyba wspaniałomyślnie postanowił przejść nad tym do porządku dziennego.

- Oj tato, ale dziary są fajne. Zobacz ile Alex ma. - dziewczynka przywitała się radośnie z ojcem trochę pochylając się w jego stronę na ile pozwalała jej taka półleżąca pozycja aby mógł i ona mogła go objąć na przywitanie. A zaraz potem gdy sam zaczął temat tatuaży mruknęła z nieśmiałym protestem pokazując brodą na stojącego przy stole gangera który rzeczywiście mógłby robić za żywą reklamę jakiegoś salonu tatuażu. Cały tors i ramiona miał pokryte jakimiś wizerunkami.

- No ale coś bym zjadła. - przyznała Morga na to pytanie bo w końcu zbliżał się wieczór czyli standardowa pora kolacji.

Vesna za to znalazła Nutellkę i od razu przeszła do ataku, zalewając ją potokiem wesołego gdakania.
- Zrobisz nam kolację? Coś dobrego i wiesz co lubię… i ile - zaśmiała się radośnie na myśl o smakołykach które niedługo wylądują na stole - Do tego coś słodkiego dla Morgan, ciasto lub ciastka… będziemy też potrzebować pokoi ze trzech. A przede wszystkim jest szansa żeby naszą brykę schować gdzieś do zamykanej szopy czy coś? Żeby nie trzeba było nosić gambli do środka, bo jak je tak zostawimy bez szyby to do rana wszystko nam powynoszą…

- Ah, tak… - Lilly uśmiechnęła się a potem popatrzyła na stół przy jakim zapanowało małe przetasowanie i w końcu pokiwała głową. - No garażu nie mamy. Ale jak się szef zgodzi to może będziecie mogli zaparkować u nas na podwórku. Na zapleczu. - wskazała kciukiem za siebie chociaż dokładnie za nią to była ściana z regałami i butelkami.
- A dla tej małej… biedactwo… - westchnęła cicho gdy znów jej uciekł do stołu zajmowanego przez obsadę furgonetki. - No ciasta żadnego nie mamy, może później coś bym mogła upiec… Tak na szybko to mogę zrobić coś z jabłkami. Placki albo naleśniki. Może być? - wróciła spojrzeniem do kumpeli czekając na to co powie.

- Byłoby świetnie - technik pokiwała głową - I to ciasto na rano też. Dopisz do mojego rachunku. Pogadać z szefem? O zapleczu i furze?

Od stołu nadszedł Rusek, stanął obok nich patrząc to na jedną, to na drugą.
- Ves - zaczął ostrożnie - Mam prośbę. Pomogłabyś Mori z kąpielą? Radzi sobie sama, ale te rany - skrzywił się, kręcąc głową - Jest już duża, za duża abym ją mył bez… no wiecie. Żeby nie było niezręcznie - dodał zakłopotany, rozkładając trochę ręce - Pomyślałem, że skoro jesteś lekarzem i dziewczyną… lepiej ci pójdzie i dodatkowo zobaczysz czy nie trzeba jej poprawić opatrunków czy coś… - dokończył, patrząc gdzieś w sufit.

Brwi panny Holden podjechały do góry, zamrugała kilka razy gapiąc się na faceta jakby sprawdzała czy nie żartuje. W końcu pokiwała głową, uśmiechając się łagodnie.
- Jasne, nie ma sprawy. Zajmę się tym, wy ogarniecie brykę. - poklepała go po ramieniu - Nie martw się, nic jej nie będzie. Poradzimy sobie.

- Dzięki… - Iwanow odetchnął z ulgą, też się uśmiechając i spojrzał na kelnerkę - Poprosimy kolację dla dwóch i coś dla psa. Do tego pokój, kąpiel… i trzy butelki wódki. - chwilę coś liczył w głowie - I siedem piw.

- Dobrze a dla córki mogę zrobić coś z jabłkami. Co woli naleśniki czy placki? - kelnerka przyjęła zamówienie sięgając po mały notes i zapisując je na kartce. - Na kąpiel trzeba trochę poczekać, muszę przygotować wodę. - Lilly i dopytała się o te zamówienie i poinformowała klienta jak to jest z tym zamawianie kąpieli.

- Naleśniki - Anton zastanowił się i odpowiedział pewnie. Tak, lubiła naleśniki… chyba bardziej od placków. Sapnął cicho - Oczywiście, poczekamy ile będzie trzeba. A teraz panie wybaczą - stuknął obcasami i odwrócił się, wracając do stołu.

Vesna patrzyła jak odchodzi, zastanawiając się nad czymś. Nagle machnęła ręką i z figlarnym uśmiechem pochyliła się nad Nutellką, szepcząc jej coś do ucha. Chichrała się przy tym jak dzieciak, aż wreszcie odsunęła się, przyglądając się kelnerce z uwagą.
- Co ty na to? - spytała ciekawie.

- Oczywiście. - Lilly pokiwała twierdząco głową gdy Anton doprecyzował zamówienie. Coś zapisała w tym swoim kajeciku i popatrzyła na Ves. Widząc, że coś knuje nachyliła się z zaciekawieniem i wysłuchała co ma do powiedzenia. Potem zaśmiała się wesoło.
- Myślę, że nie powinno być z tym kłopotu. - odparła wesoło. - Ale to jak tak to i kuchnia i łaźnia to ja muszę zabierać się do pracy. Poczekaj jeszcze chwilę zapytam szefa o te podwórko. - kelnerka schowała notes z zamówieniem do kieszeni i wyszła na zaplecze. Nie było jej chwilę zanim uchyliła kotarę - To niech Alex podjedzie od tyłu. Ja idę otworzyć bramę. - rzuciła do Vesny i znów zniknęła za kotarą.
Technik posłała jej całusa w powietrzu i szybko wróciła do stolika.

- Słuchajcie, zostajemy tu na noc. Nie ma sensu telepać się po nocy. I co się da trzeba wynieść z wozu do swoich pokoi bo z tak rozwaloną szybą to każdy kto będzie chciał to wejdzie do środka i wyniesie co się da. - Runner zwrócił się do siedzących przy stole którzy jeszcze nie słyszeli tej części.

Cóż, nieprzewidziany postój na dłużej. Ale z drugiej strony pchanie się na drogę w uszkodzonym wozie mogło im bardziej zaszkodzić.
- Może tak być, zostaniemy. W końcu płacą nam tak czy tak za robotę. - skwitował zamówiwszy już sobie przy okazji coś na ząb. Pół czasu w dotarciu na miejsce, ćwierć we właściwym zadaniu i ćwierć na leczenie ran. Liczył się zawsze efekt końcowy niż droga do niego.
- Może zatem skoro i tak siedzimy na dupie rozerwiemy się trochę? Gra w kości czy w karty. Małe zawody? Stawkę by się ustaliło w zależności od ilości chętnych. - “Buźka” uśmiechnął się lekko.

Rusek wzorem córki też popatrzył na Runnera, nim wrócił do obserwowania niewielkiego rudzielca.
- Tak, Alex ma ich sporo, to prawda - zgodził się z nią, tarmosząc psi łeb który oparł mu się o kolano - Tak samo jak to, że Alex ma trochę więcej niż dwanaście lat - dokończył, bo oczywiście nie mogło być zbyt pięknie. Wstał z ławy, całując dziewczynkę w czoło - Zaraz coś zamówię, specjalne życzenia? - na koniec odwrócił się do Buźki - Czemu nie? Napiłbym się jednak i przede wszystkim. Wódka nie pyta, wódka rozumie.

- Oj tato ale Alex pierwszą dziarę sobie zrobił jak był w moim wieku. O tą na nadgarstku. - Morgan zajęczała pod naciskiem tej władzy rodzicielskiej. Ale temat trochę zszedł na dalszy gdy pojawił się temat jedzenia. A Alex rzeczywiście miał jakąś dziarę na nadgarstku. Ale zlewała się ona z całą resztą jakie miał na sobie.
- A co mają? - dziewczynka spojrzała na ojca a potem posłała spojrzenie w ślad za Vesną jaka rozmawiała przy barze z czarnoskórą kelnerką.

- No można coś zagrać. - Alex zgodził się z Marcusem gdy pomysł widać przypadł mu do gustu. - Siadaj. Ja pewnie zaraz będę wyjeżdżał. - zwrócił się do Arii wskazując na dolne miejsca przy stole i dziewczyna spojrzała w stronę baru a potem rzeczywiście siadła a na brzegu usiadł Runner, na przeciwko Antona.

- A na co masz ochotę? - Rusek ciągle wydawał się bardziej zajęty córką niż otoczeniem. - Umówmy się tak… wybierzesz sobie co chcesz. Prócz alkoholu - zastrzegł - Pogadam o kąpieli i pokoju, poczekaj tutaj. - puścił jej oczko, kierując się pod bar.

- Skoro już mamy jednego chętnego to zapewne ktoś jeszcze też się znajdzie. We dwójkę jest nudno grać, chyba że gra się o coś ciekawego. - Marcus sięgnął do kieszeni kurtki i wyciągnął na początek parę naboi 9mm. - Trafienie do celu zatem czy karty? I o co gramy?

Morgan poczekała aż ojciec wróci na swoje miejsce i usiądzie obok niej. Alex spoglądał na Vesnę jaka wciąż rozmawiała jeszcze z Lilly przy barze ale widocznie słuchał co się dzieje przy stole.

- Trafienie do celu? A czym? - Runner odwrócił się w stronę ściany gdzie siedział Marcus.

- Jak z łuku to mogę zagrać. - uśmiechnęła się Aria na te uwagi samców przy stole.

- Bardzo śmieszne. Może się pościgamy? Jakąś furą? - Alex płynnie zrewanżował się w dyscyplinie jakiej pewnie mało kto mógłby mu dorównać. W odpowiedzi gladiatorka roześmiała się i pokazała mu środkowy palec. Na co on się z kolei roześmiał.

- Myślałem o przykładowo nożach. W łuku to nawet nie ośmielę się konkurować z Dzikim Pazurem. - tutaj spojrzał na Indianina, który najwyraźniej poczuł się połechtany komplementem. - Proponuję zatem coś, w czym żadne z nas nie ma zbyt wiele pojęcia. Przeciwieństwo naszych zdolności, zatem nie łuk ani wyścig, picie czy trafianie do celu. - “Buźka” rozparł się wygodniej przy stole i spoglądał znacząco na towarzystwo.
- Tak będzie chyba najsprawiedliwiej, nie sądzicie?

- Może zatem pogramy w inteligencję? - do stołu podeszła technik, stając obok Runnera. Patrzyła po twarzach przy stole z niezobowiązującym uśmiechem - Państwa-miasta, mah-jong, albo szachy. Każdy może pograć, nie trzeba wstawać, ale jeśli chodzi o wstawanie. - pogłaskała swojego gangera po dłoni - Lilly powiedziała żebyś przeparkował furę od tyłu, tam gdzie zaplecze. Będzie bezpieczniej. Weźmiemy też plandekę lub jakąś folię i nakryjemy całość żeby nie naleciało wody gdyby w nocy padało.

- Poker, bez zbędnego wydurniania - Iwanow też się pojawił przy stole, zajmując miejsce za plecami córki i położył jej dłonie na ramionach - Zaraz będzie kolacja, potem pójdziesz z Ves się umyć, dobrze? Sprawdzi bandaże - popatrzył na nią w dół - Możesz wypić jedno piwo. Potrzebujecie pomocy z furą? - spytał detroiczyków.

- Może być i poker zatem. Nie widzę przeciwwskazań. A te całe w intelygencje to zapewne byś wygrała skoro tak niewinnie proponujesz. - Marcus mrugnął okiem do dziewczyny. - Dawaj zatem karty i gramy.

- Nie jestem żadną Alfą i Omegą, bez przesady - prychnęła, machając zbywająco ręką - Nie uzurpuję sobie prawa do tytułu najinteligentniejszej - pogrzebała w kurtce Alexa i jak gdyby nigdy nic wyjęła z kieszeni po wewnętrznej stronie starą talię.

- Na wygranie tych konkursów na festynie ci wystarczyło. - mruknął Alex zwalniając miejsce obok Arii i samemu idąc ku drzwiom wyjściowym. Machnął ręką na propozycję Antona więc najwidoczniej nie było takiej potrzeby. Potem wyszedł na zewnątrz i po chwili słychać było silnikowy kaszel a potem miarowy odgłos który szybko przeszedł w dźwięki z detroickiej szkoły jazdy.

- Dobra, to niech będą karty. - Aria też wolała chyba prostotę jaka już została zaproponowana. Zwłaszcza, że siedząca obok niej Ves już miała talię w ręku. - To może bez udziwnień i niech każdy coś dorzuci do puli co ma na zbyciu i zagramy towarzysko. - rudowłosa gladiatorka popatrzyła po twarzach zebranych wokół stołu czekając co kto powie.

- Udziwnień? Co masz na myśli? Jakieś nietypowe zasady? Zwykle grywa się o amunicję, leki, broń, sprzęt lub kobiety. Chcesz coś do tego dorzucić? - Marcus obracał między palcami jeden nabój i przekrzywił lekko głowę spoglądając na Arię. - Ves? Jakieś zastrzeżenia też macie czy pełna dowolność?

- Co za seksizm - technik prychnęła zirytowanym prychnięciem i zaczęła przedrzeźniać zwiadowcę - “sprzęt lub kobiety”, “kobieeeety”... jasne. Już to widzę. Ja wolę grać o chłopów, więcej radości niż musieć ich słuchać po pijaku jak się odpala tryb erotomana-gawędziarza, a tak się da ich w porę zakneblować. No ale - wzruszyła ramionami - Tak oto się dzieje, jak nie wie się co zrobić z damą i zadaje zwykle z dziw… - ugryzła się w język, zerkając przelotnie na Morgan. No tak… racja - Z dziwnie rozwiązłymi i wszetecznymi babami. Dla mnie rybka, może być ammo.

- Towarzysko pasuje - Rusek pokiwał głową, zajmując miejsce obok Morgan i spytał jej - Chcesz spróbować? Dziś masz spokój, nie musisz robić zadań. Niech będzie że wolny dzień - skrzywił się, ale zdania nie zmienił.

- Jak tak ci przeszkadza to możemy ustalić stawkę i jeśli ze mną wygrasz to możesz mnie dostać na noc. Nie będziesz narzekać na ten twój seksizm. Chyba że wygra mnie Ves. - Marcus wychylił łyk zamówionego piwa. - Ja zadowolę się twoją amunicją. A jak reszta?

- Ooo… A to ciekawie z tym wygrywaniem Ves… Ciekawe co Alex powie jak wróci. - Aria się roześmiała gdy trochę nachyliła się nad stołem aby spojrzeć na “Buźkę”. - Dobra, nie ma co przedłużać. Wyskakiwać z fantów! Fanty na stół! - zawołała wesoło i sama zaczęła grzebać po kieszeniach aby uzbierać coś do owej puli.

- A ja też chcę zagrać! - zawołała pod wpływem impulsu Morgan widząc, że reszta towarzystwa zabiera się do gry na całego. W tym czasie Aria wyjęła z kieszeni i położyła paczkę ręcznie robionych skrętów wypełnioną gdzieś trochę ponad połowę.

- Nie kombinuj, wykładaj fanty - Nowojorczyk mruknął oschle do Marcusa, wyjmując z bluzy zwitek talonów. Podzielił go na pół i część dał Morgan, a część zatrzymał dla siebie. Po namyśle dodał jeszcze po pięć pestek do czterdziestki - Jak ja cię wygram to będzie lipa. Nie jarasz mnie, więc rzucaj gamble - parsknął i nachylił się nad córką, tłumacząc jej cicho zasady.

- Czyli jak cię wygram, mogę zrobić wszystko? - panna Holden oparła łokcie o blat i złożyła brodę na dłoniach, spoglądając na Buźkę z zainteresowaniem - Co tylko wpadnie mi do głowy? - dopytała dla pewności i żeby potem nie było niedopowiedzeń.

- Też bym wolał ciebie nie wygrywać. Zbyt hałaśliwy jesteś do zwiadu. - odparł “Buźka” dokładając do 10 naboi dziewiątek jeszcze pół paczki papierosów oraz zachomikowany do tej pory granat dymny. Spojrzał na Vesnę i uśmiechnął się znacząco.
- Powiedzmy że zrobisz ze mną to wszystko, co ja bym z tobą zrobił jeśli bym cię wygrał. Żadne by nie żałowało, no może poza Alexem chyba że go przy tym nie ma.

- Więc masz ochotę na lewatywę roztworem soli fizjologicznej i noc pod Alexem? - w pytaniu technik była cała beczka miodu i landrynek - Widzisz Marcus, my jesteśmy w zestawie. On i ja, ja i on. Jak protony… - uśmiechnęła się wesoło - Więc jeśli ja cię wygrywam, wygrywa cię i on - wzruszyła ramionami - A zwykle jest tak, że jeśli nie masz cycków w rozmiarze co najmniej duże “b’’, to go nie interesujesz. Poczekamy aż przyjdzie i co powie, hm? - dokończyła pogodnie.

Siedzący obok małego rudzielca Rusek westchnął krótko i pokręcił głową z dość kwaśną miną. O dziwo w jednej chwili parsknął i spojrzał na Arię.
- On się zawsze tak zachowuje, jakby nie miał baby od pół roku i leciał na desperata?

- Niech tak będzie, jeśli ty mnie wygrasz to mnie macie. A jak ja wygram to ja mam ciebie z bonusem. - odpowiedział równie spokojnym głosem, nawet bez wahania. Potem spojrzał na ruska - Desperat? Chyba za dużo się zasiedziałeś w swojej dziurze. Tak działa świat i wszystko jest gamblem jak to mawiał jeden ganger na południu, nim mu wyprułem flaki gdy przegrał zakład. A w tej chwili w ten sposób poznaję ekipę, z którą mi przyszło odwalać robotę dla Federatów. Gdy nie znasz tych z którymi podróżujesz i robisz fuchę, to musisz liczyć tylko na siebie. Lepiej zatem zdobyć trochę zaufania nie sądzisz? Nawet poprzez pokera i zakłady wyciągnąć wiedzę o innych.

- Urzekająca historia - Iwanow uśmiechnął się krzywo - Wzruszyłem się prawie. Prawie. Chcesz to ci w ramach pomocy międzyludzkiej zasponsoruję pannę na noc. Przynajmniej przestaniesz robić z siebie głąba który się ślini do nie swojej własności. Poza tym są inne sposoby na… “poznanie ekipy” - odwrócił się do Morgan i pogłaskał ją po głowie - Na szczęście nie płacą mi za to żeby ciebie tego uczyć. Mori, ty z nikim na noc nigdzie nie idziesz, rozumiemy się?

- Dobrze tato. - Morgan grzecznie skinęła główką tym razem nie dyskutując z ojcem o różnicy zdań. Popatrzyła w bok i większość głów też spojrzało bo do sali wrócił Runner. Tylko jakoś tak dziwnie bo wyszedł przez główne wejście a wracał jakoś od zaplecza. I to wracał z jakimś talerzem.

- No masz pierwszą partię. Resztę Nutellka dopiero smaży. - postawił na stole talerz z czterema jeszcze gorącymi naleśnikami i przesunął go w stronę dziewczynki. Naleśniki i wyglądały i pachniały apetycznie więc nastolatka uśmiechnęła się z miejsca. Sięgnęła po widelec aby wbić go w pierwszego naleśnika. Runner rozejrzał się bo w takim zestawie stolikowym nie było dla niego miejsca. Ale odwrócił się, złapał za jakąś inną ławę od stołu obok i przesunął ją na szczyt stołu. I po chwili miał już całą ławę dla siebie.

- O, karty? Fajnie. A w co gramy? - zapytał widząc już trochę fantów na środku stołu i talię w dłoniach Vesny.
- Weź mi wyjmij fajki, w kieszeni są. - zwrócił się do Vesny wskazując na swoją kurtkę którą zostawił wcześniej na jej oparciu.

Dziki Pazur nie wtrącał się do rozmowy ale tylko pokręcił głową na tą dyskusję. Dorzucił jednak do puli parę rzeczy, typowo dla siebie. Cztery skóry zwierzaków, dwie małe i dwie duże oraz czarną kulkę.
- Niech duchy zatem sprzyjają nam szczęśliwie.

Marcus tymczasem wyszczerzył złowrogo zęby w kierunku ruska, co przy jego twarzy nie było przyjemnym widokiem.
- Lepiej uważaj sobie z pogrywaniem ze mną. To nie najlepszy pomysł. - odparł ze zmrużonymi oczami, po chwili zaś twarz wróciła mu do normalności. - Skoro już wszyscy się dorzucili, to zaczynajmy.

Rusek za to patrzył na niego z góry, zachowując kamienną twarz i czekał aż skończy.
- Jeśli jeszcze raz odezwiesz się do mojej córki tak że sprawisz jej przykrość - wbił spojrzenie w jego oczy, ton zmienił na lodowaty - Wtedy cię zabiję. Tak na przyszłość. Rozumiesz?

Marcus zjeżył się w sobie, ale musiał uznać wyższość przeciwnika tym razem.
- Niech ci będzie Anton. Rozumiem. - odezwał się Buźka, który jakby się trochę skurczył w sobie. Dawno już nie musiał się wycofać pod siłą głosu innego człowieka. I to nigdy nie było nic przyjemnego. Przegrał teraz i musiał posłuchać, ale to nie znaczyło że odpuści to. Ale nie teraz, innym razem, później wyrówna rachunki.
- Zadowolony?

Kącik ust Nowojorczyka drgnął ku górze. Przeniósł wzrok na córkę, tym razem ciepły i wesoły. Pogłaskał ją po głowie, patrząc jak wcina naleśniki.
- Zadowolona kochanie? - spytał jej, poprawiając rudą grzywkę.

Technik za to w tym czasie przeniosła się na ławę Alexa, wciskając mu się pod ramię i przytulając jak na wdzięczną foczkę przystało.
- Lilly mówiła kiedy te naleśniki będą? - spytała, dokładając zwitek talonów na stół.

- No niedługo. Właśnie smaży. Jak usmaży to weźmie się za balię. - Alex przyglądał się z zaciekawieniem temu co się działo przy stole ale nie angażował się. Pozostali zresztą postąpili podobnie. Wyjął fajkę z pomiętej paczki, odpalił i położył ją obok siebie. Trochę się przesunął w stronę Antona aby zrobić więcej miejsca dla Vesny. Za to na drugiej ławie Aria przysunęła się do jej krawędzi więc jej, Pazurowi i Marcusowi zrobiło się trochę luźniej.

- Dobra to co? Gramy czy gadamy? - Aria zapytała rozglądając się po towarzystwie.

- Gramy. Rozdawaj. - Alex zaciągnął się pierwszym machem szluga, oparł się wolną ręką o nadmiar wolnej ławki i skinął na Vesnę aby zaczęła rozdawać talię.

[MEDIA]http://i.pinimg.com/564x/b2/ad/78/b2ad7830fb1391bc1544150368001120.jpg[/MEDIA]

- Zgodnie z ruchem wskazówek zegara, no nie ? - panna Holden puściła stołownikom oczko, zaczynając tasować karty i po chwili rozdawać po pięć każdemu. - Trochę nie grałam, dajcie mi fory. Ostatnio jak grałam z Alexem rozwalił mnie piętnaście razy z rzędu - parsknęła - Ale wiecie…

- Gdzie nasze piwo? - Rusek zwrócił uwagę na coś innego. Skrzywił się, rozglądając po sali - Przecież zamawiałem.

- Zatem mamy się obawiać że Alex wszystko zgarnie? Jakże miło z jego strony. - parsknął z uśmiechem Marcus. - Zobaczymy zatem.

No to karty poszły w ruch. Vesna sprawnie rozdawała każdemu jego pulę kart. Morgan była bardzo ucieszona trudno było powiedzieć czy z naleśników czy z tego, że mogła zagrać z dorosłymi.

- Ale szrot… jak ty rozdajesz te karty co? - Alex spojrzał z pretensją gdy zobaczył jakie ma karty. Sama Ves też początkową pulę miała taką sobie. Szału nie było chociaż tragedii też nie. Anton miał podobnie i dość szybko zorientował się, że Morgan również bo się go często coś pytała i nawet sama pokazywała mu swoje karty. Marcusowi chociaż jedna czy dwie karty były nie takie najgorsze no to jednak początek nie miał najlepszy z tą pulą startową. Zaś Pazur i Aria nie narzekali i całkiem raźno przystąpili do gry i karty poszły w ruch na całego. A wraz z kartami wzrosły emocje.

W międzyczasie ich stół odwiedziła Lilly przynosząc resztę gorących i pachnących naleśników. A także zamówione przez Antona butelki, szklanki i kieliszki. Zapytała czy chcą coś jeszcze bo ona idzie szykować balię to jej dłuższą chwilę nie będzie.

A gra toczyła się dalej. Pazur okazał się całkiem niezłym graczem. Ale słabo panował nad mimiką więc widać było dość łatwo kiedy karta mu idzie a kiedy nie. Właściwie to szła mu dość często. Aria, Marcus i Alex też widać było, że są zbyt prostolinijni na zbyt skomplikowane fortele. W końcu gracze zaczęli się wykruszać.

- Głupia, losowa gra… - burknęła gladiatorka rzucając swoją talię na stół i poddając grę. Mimo całkiem udanego rozdania na początku szybko udało jej się wytracić dobre karty a nie udało jej się zebrać ciekawej puli więc spasowała.

- No ja chyba też dam sobie spokój. - nastolatka westchnęła i odłożyła swoje karty niedługo później. Została przy kibicowaniu ojcu i bawiła się przy tym nieźle zajadając się przy okazji jabłkowymi naleśnikami. Nawet przesunęła talerz na środek aby inni też mogli się poczęstować.

W końcu Marcus też musiał spasować. Z takich kart już nie dał rady uszyć czegoś specjalnego. Zostało mu cieszyć się zabawą w obserwację i kibicowanie reszcie biesiadników.

- Kurwa mać, do dupy z takimi kartami… - rozebrany do pasa ganger jęknął i ze złością rzucił swoimi kartami w stół zadowalając się rozlewaniem kolejki do kieliszków.

W końcu została już tylko trójka zawodników. Pazur, Anton i Vesna. Rozegrali razem kilka tur ale wreszcie Indianin odpadł. Położył swoje karty na stole i spasował. Anton dał radę Vesnie jeszcze najwyżej ze dwa rozdania gdy ostatecznie też spasował i wreszcie przy stole z kartami została tylko zwyciężczyni.

- No! Wiedziałem! To ja ją wszystkiego nauczyłem! - Alex się rozpromienił po tym ostatnim rozdaniu i uściskał Ves jakby co najmniej sam wygrał tą grę.

- To teraz wypijmy za to! Za zwycięstwo! - zawołała nieco znudzona tym czekaniem Aria sięgając po swój kieliszek do tego toastu.

- Cóż, stało się. - westchnął wypijając kieliszek trunku. - Masz mnie na noc. Nie żebym się nie cieszył czy narzekał…

- Duchy ci nie sprzyjały. Może to przez tą gadaninę twoją. Mało kiedy tak się rozgadujesz. - rzekł Indianin spoglądając jak jego fanty z puli trafiają do Vesny.

- Co? Jakie na noc? - Alex sapnął po wypiciu kieliszka i wciąż go trzymając spojrzał pytająco na Marcusa.

- Spytaj Vesny. Ja tylko przegrałem do niej w karty nasz zakład. - wzruszył ramionami w kierunku Alexa.

- Jaki zakład? - Alex coś nie bardzo wyglądał na rozbawionego. Zerknął to na Marcusa, to na Ves, to na resztę jakby podejrzewał, że ominęło go coś jak poszedł przeparkować furę. I raczej mu się to nie podobało.

- A widzisz Klocu bo jak poszedłeś na zaplecze to tutaj była taka mała dyskusja. Chodziło, że jak niby ktoś przegra no to idzie do łóżka tego wygranego. - Aria położyła uspokajająco dłoń na dłoni Alexa wyjaśniając mu pogodnym tonem.
- Ale chyba ja pierwsza odpadłam. - rozłożyła bezradnie rączki. - No to niby ja powinnam pójść do łóżka z Ves. No ale mówiła też, że jesteście układem czy coś no i chyba, że się nie zgadzasz. - gladiatorka dalej tłumaczyła łagodnie i wesoło.

- Aaa… aha… takie coś? - Alex popatrzył na siedzącą obok Vesnę. - A nie, dobra, to jak tak to może być. - znów się uśmiechnął i z tej radochy złapał za butelkę i zaczął rozlewać kolejną turę do kieliszków.

- Nazdarovya - Iwanow zaśmiał się, klepiąc córkę delikatnie po plecach i podniósł kieliszek do toastu - Muszę zapamiętać żeby nie grać z tobą w karty i nie nabierać się na tę słodką mordkę - parsknął do technik.

- Wydaje mi się, że inna była umowa w zakładzie. Ale skoro Ves nie chce egzekwować zakładu... - odłożył pusty kieliszek dnem do góry i zagryzł porcją żarcia. Po chwili dodał z uśmiechem - Następnym razem zagramy w coś innego. Muszę się odkuć ze straconych gambli.

- Przecież egzekwuję. Biorę przegraną - puściła oko Arii i jak gdyby nigdy nic ściągnęła całą pulę ze stołu, ładując do torby i plecaka. - Następnym razem zagrajmy w chińczyka, albo planszówkę… i weźcie - zaśmiała się niewinnie - To co, skoro wygrałam to stawiam następną kolejkę - popatrzyła na Alexa - Niedługo was zostawię, idziemy z Morgan do łazienki… chyba że najpierw pogramy w co innego - popatrzyła po tłumie.

- O tak, ja bym chciała zagrać w coś jeszcze! - Morgan chociaż nie wypiła ani promila to też miała rozognione od tej uciechy i emocji spojrzenie.

- No dobra. - Runner co prawda patrzył na siedzącą obok Schultzównę ale jego wypowiedź była dość enigmatyczna i uniwersalna to tego co mu powiedziała, oznajmiła czy tego co mówiła nastolatka oparta o ścianę.
- Tylko zanim się rozejdą wszyscy do swoich pokojów to robimy kurs do wozu. Nie przyjmuję potem reklamacji jak ktoś, coś zostawi i mu zginie. Widzieliście jak ta fura teraz wygląda. - Runner popatrzył na zebranych przy stole przypominając o tym póki jeszcze wszyscy kontaktowali jak należy bo i dzień jeszcze się kończył ale ciemno jeszcze nie było.

- A może pogramy w prawda czy wyzwanie? - panna Holden pstryknęła palcami, ożywiając się w jednej chwili - Kręcimy butelką i na kogo trafi ma do wyboru prawdę lub wyzwanie - wyszczerzyła się wesoło. - Co wy na to?

Postawny Rosjanin zerknął na dół, na córkę i długo się jej przyglądał.
- Bez… czegoś co nie pasuje dwunastolatce - zgodził się, ale dał własny warunek patrząc na pozostałych. - Przynajmniej dla niej.

- Tak, jasne. Jak tam sobie chcesz. - Marcus nie spojrzał nawet na Rosjanina, odwracając kieliszek po kolejną kolejkę. Spojrzał za to na Ves - Zapowiada się trochę nudna rozgrywka.

- Założymy się? - brew technik podniosła się do góry i też wystawiła kieliszek po dolewkę, skoro Alex ściskał butelkę - Kręcimy następną flaszkę, ja stawiam.

- Nie można kogoś urazić. A o co chciałabyś się zatem założyć? - Buźka przekrzywił lekko głowę z zaciekawieniem.

- O kolejną kolejkę - parsknęła - I kto powiedział, że nikogo? Chodzi tylko o Morgan, nie? - spojrzała na Antona.

Rusek się uśmiechnął, kiwając krótko głową.
- Zaczynaj zatem. Zobaczymy jak wyjdzie.

Technik sięgnęła po butelkę, zgarniając ze środka stołu kieliszki żeby zrobić miejsce.
- No to co… zgodnie z ruchem wskazówek zegara - zaśmiała się, rozkręcając butelkę.

Butelka kręciła się, kręciła, zwalniała przez chwilę wydawało się, że zatrzyma się na ścianie, potem, że na Morgan ale ostatecznie zatrzymała się wskazując na nowojorskiego Rosjanina.

- Oki i co teraz? - Aria zapytała z zaciekawieniem patrząc na butelkę, Antona i siedzącą obok niej Ves.

- Jak to co? - panna Holden pochyliła się nad stołem wymownie patrząc na żołdaka - Zostaje najważniejsza kwestia. Prawda czy wyzwanie, Anton?

Rusek podniósł kufel i upił z niego piwa, a potem poprawił wódką dla lepszego trawienia.
- Prawda… zobaczmy co wydumasz - parsknął dość pogodnie.

- Z iloma kobietami spałeś w życiu? - Ves rzuciła pierwsze pytanie, ciekawie spoglądając na reakcję Nowojorczyka.

- Hm - sapnął, marszcząc czoło. Liczył coś w głowie, przypominał sobie i popijał piwo, aż wreszcie odstawił kufel, odpowiadając krótko - Z dwoma. Za małolata z pierwszą dziewczyną i potem z moją żoną. - pochylił się i zakręcił butelką - Brzmię jak frajer, tak tak. Śmiało.

Jedni się uśmiechnęli bardziej inni mniej ale wszyscy już wydawali się być przyjemnie nabuzowani przy tej rozkręcającej się zabawie. Znów wszyscy skoncentrowali wzrok na butelce która obracała się, obracała, zwalniała i w końcu zatrzymała się. Tym razem wskazywała na siedzącego między Marcusem a Arią Indianina.

- Pytanie czy wyzwanie? - Rusek zwrócił się do Pazura i widząc że ten kiwnął głową przy pierwszym, zadał kolejne - Dlaczego odszedłeś z plemienia?

-Odszedłem? Nie, ziemie mojego plemienia są wszędzie. Po prostu wędruje częściej samotnie i poluję. No i on mi raz pomógł gdy mnie napadli na motocyklach. - tu wskazał na Marcusa, który uśmiechnął się dziwnie i wzniósł lekko kieliszek w kierunku Indianina.
Zakręcił następnie butelkę uznając swoją odpowiedź za wystarczającą, a szkło zawirowało i wskazało na Arię. Pazur spytał zatem - Prawda czy wyzwanie?

- O… - dziewczyna zdziwiła się gdy butelka wskazała na nią. - A co tam! Zobaczmy o co chodzi z tymi wyzwaniami. Dawaj wyzwanie. - roześmiała się i popatrzyła na siedzącego obok Indianina.

Indianin zasępił się nad wyzwaniem.
- Jak najdłużej utrzymaj na wyciągniętych i prostych przed sobą rękach karabin.

- Dawaj strzelbę. - Aria zwróciła się do Antona bo z całego towarzystwa tylko on miał jakąś broń długą przy sobie. Wzięła ją do ręki ale sama w drugą wzięła pustą butelkę. - Ale najpierw sobie zakręcę by nie czekać na pusto. - zaśmiała się i miotnęła butelką dookoła stołu. Tym razem szkło wskazało siedzącego przy ścianie Marcusa.
- No to co wybierasz Marcus? Prawda czy wyzwanie? - gladiatorka popatrzyła na niego stojąc i trzymając w wyciągniętych dłoniach strzelbę Antona.

- Niech będzie na początek prawda. - odparł i czekał na pytanie gladiatorki.

- Jak dorobiłeś się takiej buźki. - zapytała uśmiechnięta rudzielec nie puszczając trzymanej strzelby.

Marcus milczał przez chwilę nim odpowiedział.
- Taki się urodziłem, jak każdy w Kill One. - mówił bez uśmiechu na twarzy. Potem wziął butelkę i zakręcił nią, trafiając na Alexa. - Twój wybór.

- Wyzwanie - ganger odpowiedział z zaczepnym uśmiechem, wychylając kieliszek wódki i stuknął nim mocno o blat gdy skończył.

-Skoro chcesz to masz. Kieliszek wódki na głowie. Przejście do baru i z powrotem. Nie strać głowy. - Marcus uśmiechnął się.

Runner zakręcił butelką zanim wlał nową porcję wódki do kieliszka. Tym razem szyjka wskazała małego rudzielca.
- Dawaj mała, wybierasz teraz ty.

- To ja poproszę prawdę. - dziewczynka popatrzyła na Runnera z zaciekawieniem.

- Tak? No dobra. To o czym marzysz najbardziej? - ganger po chwili zastanowienia zadał swoje pytanie patrząc na nastolatkę po drugiej stronie stołu.

Rudzielec uśmiechnął się szeroko, zjeżdżając oczami na wytatuowaną rękę gangera i otworzyła usta żeby coś powiedzieć… ale tego nie zrobiła. Zamiast tego uśmiech zszedł jej z twarzy, opuściła głowę i bez przekonania podłubała w naleśnikach.
- Chciałabym żeby mama żyła - odpowiedziała cicho, nie odrywając spojrzenia od talerza, głowy też nie podniosła.

Siedzącego obok Iwanowa zmroziło. Zacisnął szczęki i szybko objął córkę, przytulając na tyle by to odczuła ale nie urazić świeżych ran. Pocałował ją w czubek głowy i oparł o nią policzek.
- Mama byłaby z ciebie dumna, z tego jak dzielnie się dziś zachowałaś… - odpowiedział pogodnie, mimo zaciśniętego gardła. Pocałował ją jeszcze raz i wstał.

- Nie chcę już grać - dziewczynka burknęła.

- Zobaczę co z tą kąpielą… a potem zacznę nosić szpej. Dasz kluczyki? - popatrzył na gangera - Nie chcę się włamywać, piłem. Jeszcze rozwalę zamek w bocznych drzwiach.

- Nie no, nie będę za każdym razem łaził w tę i we w tę. - Runner też wstał od stołu, odsunął nieco ławę aby można było wyjść od stołu bez zbytnich kombinacji i wyszedł na salę głową.
- Wy też śmigajcie skoro idziemy do wozu. - wskazał na trójkę siedzącą po drugiej stronie stołu. Aria więc położyła antonową strzelbę na blacie stołu i też wyszła zza stołu robiąc miejsce dla Marcusa i Indianina.