“Stella” wylądowała w doku, jej potężne silniki jeszcze długo zmniejszały swą moc pulsując tubalnie. Kelsan sprawdził wszystkie systemy, wyłączył odpowiednie przełączniki. Nowa, mocno modyfikowana koreliańska fregata YT-1760 sprawdzała się świetnie. Była niesamowicie szybka, z dobrym przyspieszeniem. Posiadała dobudowane dwa ciężkie lasery, i dwa mniejsze ale o większej szybkostrzelności. Ponadto na każdą burtę zamontowano po 12 wyrzutni namierzanych pocisków wstrząsowym, tarcze energetyczne również podano lekkiej modyfikacji.

Znajdowali się na Nipponii, planecie w 95% pokrytej wodą, z trzema księżycami, które robiły prawdziwe zamieszanie w odmętach i prądach wodnych świata. Ponad 90% procent populacji stanowili Twi’Lekowie. Nipponia była w zasadzie rządzona przez trzy potężne rodziny Yagguz.

Była Roj’Cajo która układała się z Imperium dając mały kontyngent białych pancerzy i trzymając neutralne stosunki z pozostałą dwójką Yagguz.

Dalej było Ivocmocro i syndykat Mandofe. Obie organizacje zażarcie z sobą walczyły na największej wyspie i mieście Ledtuh. I tu SID znalazł idealny, prosty, rozgrzewający kontakt. Chodziło o zlikwidowanie watażki, który zebrał lojalnych sobie cynglów i zaczął sprzedawać skradzioną broń do kupców Mandofe, co Tel Amid, Głowa Ivocmocro postanowił załatwić szybko i przy pomocy renomowanych najemników.

A SID odkąd znów zawitał w zalodzę tym razem “Stelli” kryjąc swoje cyber-neurony w nowym załatwionym przez Kelsana Module CPU/SI. SID pogrzebał trochę w obszernych woluminach Tkacza Sieci. Cała sytuacja na Nar Shaddaa razem z zniszczeniem Templara, śmiercią Inkwizytora i trupami w postaci Ansy i Badlacka okazała się jeszcze bardziej interesująca po czasie. Inkwizytor DeSade okazał się walczyć na własną rękę, Wielcy Moffowie nie wspierali jego ambicji i po śmierci Sitha, Nar Shaddaa i pozostałe planety Hutańskich Kartelu dalej pozostały silne i niezależne.

Na panelu ładowania znajdował się w pół śnie nowy, ale jakby stary członek załogi. Tym razem SID postanowił przenieść część swojego konstruktu świadomości o nadanej osobowości do zaawansowanego droida zabójcy. W sam raz na krwawe wojaże, gdzie blaster przepala tkankę organiczną niczym słoneczny promień przez dużą soczewkę.

Kelsan pozbył się już bólów głowy. Po śmierci DeSade’a i zakażeniu się podszeptami Ciemnej Strony Mocy, nie uświadczył żadnych niedogodności, ale próba zabójstwa Ansy maczetą wisiała jak burzowa chmura między nim a Draugiem Tempestem. Nie rozmawiali jednak więcej na ten temat.

Tel Amid nie był byle jakim zbirem i po krótkiej wymianie zdań przez pocztę, entuzjastycznie zgodził się na zaoferowanie pracy. Mieli skontaktować się z niejaką Vesper Skye. Osobą o reputacji niebezpiecznej freelancerki.

Vesper Skye stało w dzielnicy portowej. Statki wodne, mieszały się tu z portem kosmicznym. Spędziła na Letuh jakieś siedemmiesięcy a już miała dość pory monsunowej. Wiatr smagał jej głowę, darując setki małych kropel deszczu a ciemne włosy poruszały się przy mocnym wietrze. Pomniejsze firmy, głównie transferowe oświetlały drogę nikłymi hologramami i neonami. Kobieta wolała poczekać na najemników na zewnątrz przed jej nikłą, ale sprawdzoną kryjówką. Po niebie przeleciał dronid należący do rodziny Mandofe, przyjrzał się jej badawczo szumiąc silnikami a potem odleciał. Nagle na jej naręczny persocom doszła wiadomość od kumpla z portu, że wskazana fregata YT-1760 pasująca sygnaturą (często o dziwo zmienianą) wylądowała w jednym z doków. Sprawdziła swój DC-15s. Była to skrócona do pistoletu wersja naprawdę dobrego blastera. Oprócz błękitnych wiązek, które zabrały już dużo żyć, broń pozwalała po krótkim ładowaniu wyrzucić strzał wstrząsowy przydatny na grupy przeciwników.

Nagle do Skye podszedł wychudzony, ubrany w łachmany zielono skóry Twi’Lek.

-Masz papierosa ślicznotko?- zapytał ochrypłym głosem, a jego podkrążone oczy nie zdradzały nic poza głęboką wypaloną pustką.

Wydarzenia na Nar Shaddzie były już ledwie mglistym wspomnieniem, bolesnym lecz mglistym. Na szczęście przeżyli, a przynajmniej podstawowa załoga Templara. To było ważne choć żal było trochę statku, który wiernie im służył przez długi czas.
Nie ma jednak tego złego co by na dobre nie wyszło. Ich nowa mocno zmodyfikowana koreliańska fregata typu YT-1760 była całkiem niczego sobie. Była szybsza i zwrotniejsza, a arsenałem zamontowanej broni i tarczami przewyższała stary statek. Tylko ta nazwa... "Stella". Nie podobała się Draugowi. Nawet nie pamiętał skąd się wzięła, jednak wybitnie mu nie leżała. Jakaś tako mało męska była może, a już na pewno nie mogła budzić szacunku.



W poszukiwaniu nowego zlecenia dotarli do planety Nipponni. Wiele światów już łowca widział jednak piękno wszechświata nie przestawało go zadziwiać.
Wylądowali w doku. Draug ufał, że zanim spotkają się z umówionym kontaktem będzie chwila na rozprostowanie gnatów. Fotele na statku były wygodne, ale nie na dłuższą metę. Wychodząc z kabiny niemalże zderzył się z SIDem. Nie mógł jeszcze przywyknąć do tej jego nowej powłoki choć nie mógł zaprzeczyć jej niewątpliwym zaletom.

Mieli się tu spotkać z kimś o imieniu Vesper Skye. Chwilowo jednak Draug nie widział potrzeby pośpiechu.
- Kelsan masz ochotę na małego drinka czy dwa w pobliskim barze? Przypuszczam, że obu nam to dobrze zrobi. Robota nie zając - nie ucieknie. - Rzucił przez ramię do swojego przyjaciela.

Nowy statek, nowe życie. Fregata typu YT-1760 była znacznie większa, niż Templar. Tylko nazwa mu nie leżała, jakoś tak dennie brzmiąca. Stella? Błagam. To nawet postrach nie budzi w rasach całej galaktyki. To brzmi jakby konik na biegunach atakował szturmowca za pomocą noża. No, ale będzie się musiał przyzwyczaić. Rudy mężczyzna już nie odczuwał żadnych bólów głowy i słów Sitha. Co go opętało by zabijać Ansę i dołączyć jako jego prawa ręka? Tego nie wiedział. Na szczęście ucichło i mógł wrócić do domu z uśmiechem na twarzy. Fotele były bardzo wygodne, ale pozycja względem środka 'Stelli' jakoś trochę dziwnie się czuł, bo podczas lądowań, będzie musiał brać korektę na układ statku, by nie zahaczyć o obiekty na danej planecie. Śmierć Ansy trochę wstrząsnęła Kelsanem, lubił tą dziewczynę mimo pierwszego dnia jak się pojawiła. Najbardziej brakuje mu chodzącego futra, czyli Katykama. Badlacka nawet nie żałuje. Słabo się znali, a już po pierwszym spotkaniu się nie polubili. Nipponia, mało wiedział o tej planecie. Jedynie pogłoski, że mieszkają tu Twi'lekanie. Jednak, gdy sam ujrzał planetę to, po Nar Shaddaa, znów zabrakło mu dech w piersi. Klimat był dużo chłodniejszy niż na Shaddzie. Mieli się spotkać z jakąś dziewczyną imieniem Vesper Ski czy Skye? Wtem odezwał się do niego kapitan.

-Możesz na mnie liczyć Draug. Tylko odkleję się od fotela - powiedział mężczyzna i obrócił fotel o sto osiemdziesiąt stopni. Wstając obił się o 'nowego' SIDA.
-Jeszcze nie przywykłem do twojej nowej powłoki - rzekł do robota klepiąc go w ramię.

Żałuję, że to zrobiłem - pomyślał i ręka zaczęła mu pulsować z bólu. Ten SID był bardziej 'ostry' niż tamten. Jednak szybko rozmasował lewą dłoń. Wszyscy szykowali się do opuszczenia Stelli i postawienia kroku na Nipponii.

Cała załoga Stelli wyszła przez trap, który z zręcznym szumem wdzięcznie się zamknął. SID aktywował wszystkie protokoły bezpieczeństwa, więc nikt niepożądany z tym rządzonym przez Yagguzy mieście nie miał szans przejąć statku żywym. Nazwa YT-1760 nie przypadła drużynie do gusty, była zbyt miękka i sztampowa jednak naczelna SI uznała, iż zachowają tą nazwę własną. Chodziło o zwykłe praktyczne sprawy. W wielu portach i orbitalach Stella, pojawiała się pod tą nazwą i inne nazewnictwo jednostki mogło wzbudzić podejrzenia, może małe, ale algorytmy SID’a jakoś to wyperswadowały to Draugowi.

Załoga przeszła przez lichą kontrolę celną (zwykły terminal aktywowany na chip) kierując się na ulice. W Ledtuh była pora monsunowa. Dzikie porywy natury rządzonej przez trzy księżyce biły w twarz niczym skierowany na niewolnika bicz. Było również dość chłodno, koło siedmiu stopni. Po wyjściu z portu zobaczyli nikogo innego jak samych Twi’Leków. Załoga Stelli nie zostawiała złudzeń- byli niebezpiecznymi najemnikami. Draug ubrany w najwyższej klasy mandaloriański pancerz, Kelsan z ciężkim pistoletem DL-44, w skórzanej kurtce i CZR9 idący swoimi szybkimi, silnymi mechanicznymi odnóżami jak rasowy zabójca, którym zresztą był.

Dzielnica portowa, nie posiadała wysokich budynków. Te majaczyły się daleko na panoramie. Wielkie, chude wieżowce kradnące Bogom ich priorytet do wysokości. Również mnóstwo śmigaczy, małe czarne punkciki latały w wyznaczonych trasach.

Rozpoczęło się szukanie baru, najprawdopodobniej taniego, dokerskiego. Kelsan szybko taki wychaczył. Hologram drinka, różowy i migający przy silnej pogodzie zapraszał do siebie. “Przyjaciel Dokera”. Brzmiało tanio i raczej nie mogli liczyć na wysokiej jakości alkohol.

Draug, CZR9 i Kelsan przekroczyli rozsuwane automatycznie drzwi. W środku nie było praktycznie nikogo. Oczywiście wszyscy należeli do głowogoniastej rasy. Jakaś parka z rozmawiała z sobą przy piwie. Mężczyzna trzymał młodą dziewczynę za rękę jakimś sposobem zapewniając ją o swojej wierności tylko po to by zabrać ją z sobą znów do łóżka.

Barman o różowej skórze i czarnych tęczówkach wyraźnie zwrócił uwagę na załogę Stelli, jednak zachował zimną krew pomimo tak jawnych zabijaków. Bycie głową “Przyjaciela Dokera” zapewniło mu widzienie wiele twardzieli, również tych od dawna wrzuconych do odmętów morza.

-Witam najemników. Co podać?- odparł szorstko łamanym basiciem. Potem co zauważył Draug wklepał coś na terminalu co wydawało się podejrzane ponad jego zwyczajne obowiązki nalewacza.

Vesper stało przed swoją kryjówką w dzielnicy portowej (zarówno morskiej jak i kosmicznej) moknąć na tnącym deszczu. Na szczęście po siedmiu miesiącach przywykła do pogody. Zasadniczo na początku jej pobytu na Nipponii trafiła jej się ciepła pogoda, nawet zbyt gorąca. Jej czarno-biały carbonetowy kostium dopasowywał się jednak inteligentnie do temperatury. Najmodniejszy krój importowany prosto z Coruscant. Wiadomość o dotarciu Stelli do kosmoportu nieco rozbudziło Skye. Spodziewała się najemników nie mogąc pomimo dużej wyobraźni jakoś ich sobie zwizualizować. Skoro Tel Amid ich wynalazł pewnie nie byli byle jakimi frajerami, jednak…

“Ves jacyś poważni najemnicy są w moim barze. Zainteresowana?”


To nazywało się KONTAKTAMI lub POWIĄZANIAMI. Vesper z lekką radością przyjrzała się naramiennemu hologramowi i postanowiła udać się “Przyjaciela Dokera”.

Rudowłosy mężczyzna z kilkudniowym zarostem zszedł z pokładu 'Stelli'. Pogoda była nad wyraz odmienna względem Nar Shaddy. Było chłodno, dobrze iż Kelsan wziął kurtkę. Widok był dosyć dziwny widząc tylko i wyłącznie jedną rasę. Żadnych krzątających się droidów, nie licząc wielkiego CZR9, małych i średnich istot pozaziemskich, tylko jak okiem sięgnąć Twi'lekanie. Niektóre Twi'lekanki były bardzo urodziwe, przez co Kelsan nie stronił od uśmiechu. Jednak nie po to tu przylecieli. Musieli znaleźć jakąś kobietę. Może przeżyje trochę dłużej niż Ansa. Szedł w ślad za kapitanem do środka. Od razu zrobiło się cieplej. W tym przybytku roiło się od istot z lekku na głowach. Tylu Twi'lekan na oczy jeszcze nie widział, a już się na oglądał na dziwne rasy. Różowy typ za barem zapytał się czy coś chcą to tym razem rudzielec podjął jako pierwszy decyzję, wtrącając się niejako przed kapitanem.

-Whiskey - rzekł krótko i na temat. Po czym rozejrzał się opierając łokcie na blacie, jakby tu był w 'gości'. Wyglądało na to, że poczekają trochę na nieznajomą dziewczynę. Poprawił DeeLa przy swojej kieszeni i potarł dłonie o siebie by je rozgrzać.

- Martwię się o Ciebie, Kelsan brachu - rzekł CZR9 gdy rozsiedli się przy jednym ze stolików, a pilot uśmiechnął się właśnie do jakieś Twi'lekanki. Droid zamówił sobie browarek ze słodu algowego, ale tylko patrzył na szklanicę nie próbując z niej pić - Jesteś w dobrej kondycji, choć tu i ówdzie mógłbyś w masę zainwestować... wiesz... jakąś starą dobrą siłkę. Ale coś jakiś taki rozkojarzony ostatnio bywałeś. Zupełnie jakby coś Cię gryzło.

Droid obrócił w swoim chwytniku szklanicę oglądając spływającą po niej skroploną parę.
- Co by to nie było, pamiętaj, że nam możesz zaufać i powiedzieć. Sprzątniemy kogo chcesz. Co by nie było teraz jesteśmy Stellarsi. Kurde... w dechę ta nazwa! Trzeba będzie zastrzec.
Co rzekłszy odłożył szklanicę i klasnął metalowymi kończynami.
- Dooobra... Nie ma co smęcić. Ej! Barman! Weź no jakiegoś tutejszego bita zapuść! Ale takiego z mocą, żeby na tych trzech waszych księżycach było słychać! A wy gołąbki, co jest? - droid zabójca wstając rozsunął kilka stolików by zrobić nieco miejsca i zwrócił się do migdalącej się parki. Oczywiście tak samo jak i barman mogli mu odmówić. Tylko czy aby napewno tylko wookie wyrywają z torsu ramiona gdy coś im nie pasuje? - Taka fajna dziewczyna i nikt z nią nie chce zatańczyć? Trzeba rozgrzać ten zimny dzień!
Co rzekłszy wyciągnął wystraszoną Twi'lekankę z bezpiecznego zacisza ramion kochanka i okręcił nią w rytm muzyki, że aż jej wypustki głowowe zafurkotały w powietrzu.
- I o tym mówię!