Swordich popatrzył na bełkoczącego ochroniarza z nieopisaną dezaprobatą. Domyślał się co mówił, ale wolał i tak nie wiedzieć co miał na myśli. Sprzeczka lub napięcie jakie by sie wytworzyło mogło tylko narobić problemów.

Michael spokojnie czekał na potwierdzenie swoich słów. W końcu puszczono go i ruszył.
- Spokojnej służby.- Powiedział na odchodne i ruszył wolnym krokiem lekko się krzywiąc. Kamyczki które były rozsypane wbijały się w podeszfę. Niestety Michael był zrośnięty z nimi i odczuwał to jakby na bosaka po nich szedł.
~Przeklęte kamienie.~ Warknął pod nosem i odetchnął gdy stanoł na chodniku przed budynkiem.

Nie raz i nie dwa bywał w sali konferencyjnej i spokojnym krokiem szedł. Sprzątanie u wilkołaków nie było piorytetem a poprzedni, którzy wchodzili mogli nanieść owych kamieni więc młody mag wolał nie wdepnąć boleśnie w żaden.
W końcu podszedł do drzwi konferencyjnej i kiwnął głową do stojących, uzbrojonych ochroniarzy. Ciekawiło go czy ci także się przyczepią do broni. W sumie zastanawiał się też po co go tu ściągnęli skoro nie na wiele się może przydać.

Swordich wszedł do pokoju gdzie było zebranie. Siedziało, bądź stało większość wpływowych nieludzi w mieście.
- Bill, Michael szykujcie się - powiedział Adrian - jedziecie. Do pomocy weźmiecie Godzille, już się szykuje w zbrojowni. Jako wsparcie Terry i Ajit. Reszta Alfy w pogotowiu, jeśli to pułapka to chcę by odbiła się im czkawką. Ruszajcie.- Tymi słowy został przywitany młody mag.
- Gdzie mam jechać? W takim stanie to dupy se nawet nie podetrę.- Rzachnął się Swordich.
- Najlepiej odrazu każcie wypierdalać z miasta lub odstrzelcie.- Dodał i olewając zaczepki ruszył do zbiorowni.

- Siema Jayson. Na wojne znowu nas wypierdalają.- Przywitał się z Gidzillą i usiadł na ławeczce. Popatrzył na gnata przyklejonego do dłoni i przeklnął.
- Pojebało ich. Chuj im w żyć.- Dodał ostatnie i ruszył ku furgonetce. Tam spotkał dwójkę Alfa.
- Na co się gapicie?- Rzucił do patrzących ze zdziwieniem weteranów.
- Jak chcesz wiedzieć to paradoź mi odwalił. Nie potrzebne mi nic bo i tak nie urzyję.- Pokazał magowi zrośnięty pistolet.
Wszedł nie mówiąc nic więcej do furgonetki i zasiadł czekając na resztę.

Zatrzymała się furgonetka i Alfa z Bilem i Godzillą wyskoczyli. Michael wyszedł na końcu i usiadł na progu wozu patrząc beznamiętnie na zebranych.
Przyglądał się tylko sprawdzając sytuację życiową i materialną otoczenia i popisów elfiaków.

- Skończone? Możemy spierdalać?- Spytał Terrego upewniając się, że nie przesłyszał się. Trochę poprawiło mu to chumor.
- Podwieziecie mnie?- Spytał bardziej doświadczonego maga.
- Nie chcę znów ryzykować policji czy ludzi widząc to.- Pokazał Terremu swoje przedłużenie dłoni.

Czarna furgonetka stanęła pod warsztatem Swordicha. Młody mag wyszedł z wozu rzucając przez ramię:
- Dzięki i na razie.- Stanął na chodniku i odprowadził wzrokiem odjeżdżającego GMC.



Kiedy już zniknęła ruszył do warsztatu i przywitał się ze stojącym ze szlugiem Rafaelem.
- Wreszcie szef zajdzie zobaczyć co w firmie?- Zapytał i spostrzegłszy obandażowaną rękę.
- Już wiem kto prowadził.- Dodał i Michael wiedział, że chodzi o wóz z urwanym lusterkiem.
- Dziś nie zajdę, ale jutro z samego rana mam zamiar zobaczyć co i jak.- Oznajmił Swordich i machnął lewą ręką na pożegnanie.

Wreszcie był w domu. Niby nic specjalnego bo każdego dnia tu trochę przebywał, ale wreszcie mógł liczyć na odpoczynek. Przynajmniej tak Terry wspomniał. Ciekawe przez jak długi okres nie będzie ściągany jako Rozjemca. Michael miał swoją robotę z której mógł się utrzymać na przyzwoitym poziomie.
Swordich wszedł i usiadł w fotelu przed telewizorem. Włączył i zaczął przeglądać kanały informacyjne. Oczywiście było sporo wiadomości o akcjach na mieście z jego udziałem. Na szczęście nikt nie mówił o nim oficjalnie przynajmniej.

Dzień minął dość szybko mimo, że młody mag nie wychodził z domu. Nie chciał mieć problemów z przyklejonym pistoletem, który mógł zainteresować rozdrażnioną ostatnimi wydarzeniami policję.
Po solidnym posiłku w skandynawskim stylu i relaksującej kąpieli legł w łóżku i dość szybko oddał się w ręce Morfeusza.

Michael otworzył oczy gdy słońce wdzierające się przez niezasłonięte okno świeciło wprost na jego twarz. Podniósł się z łóżka i podrapał po głowie. Jakie było jego zaskoczenie gdy zauważył, że już nie ma pistoletu przyklejonego. Zaczął zdejmować ubranie ale poza butami nic nie chciało się jeszcze odkleić.
- Przynajmniej mogę popracować w warsztacie i nie zaboli gdy stanę na kamieniu.- Jęknął pod nosem i po sycącym śniadaniu ruszył na zakupy do pobliskiego centrum handlowego.

Po uzupełnieniu lodówki udał się do warsztatu i ruszył do biura. Ustalił z pracownikami kto ma czym się zając a sam ruszył by zając się pilnym klientem, który dziś miał odebrać auto. Roboty było sporo.
Wjechał na podnośnik i po chwili patrzył na podwozie.



Praca dobiegła do końca i Swordich wrócił do biura. Ledwo się przemył a w kieszeni zaczął boleśnie wibrować telefon.
- Kurwa! Zajebie!- Krzyknął i opadł na fotel. Komórka szybko przestała dzwonić i telefon na biurku zastąpił go w robieniu hałasu.
- Warsztat. Swordich przy aparacie.- Powiedział do słuchawki gotowy wybuchnąć no dzwoniącego, który jak podejrzewał wiedział o jego problemie z paradoxem a jednak dzwonił na komórkę.