- Jeśli to nie podpucha lub pułapka to zjem własny kapelusz - mruknął szlachcic. Kątem oka spojrzał na maga, ale jeśli ten nie miał zamiaru rzucić czaru to miał zamiar stanąć dwa kroki z tyłu i demonstracyjnie obrócić się tyłem. Dla szczurów miało to wyglądać na obrażenie się, a Lothar obserwował czy gdzieś się oczka i klingi nie błyskają.

Nie oczekiwał błyskotliwej taktyki od tych tak zwanych skavenów, ale szczury z pewnością znały się na tunelach i wcale by się nie zdziwił, gdyby jakieś wyszły im zza pleców. Boczne korytarze były niższe i ludzie mieliby problem z przejściem nimi. Ale szczury na gigantów nie wyglądały.

Wolfgang zatrzymał się w odpowiedniej odległości by każdy z czarów mógł dosięgnąć szczuroludzi. Nie wtrącał się w rozmowę, ale zaświtało mu w głowie. Szczury chciały spaczeń. Oni chcieli Etelkę.
~ Może na Etelkę napuścić te istoty? Jedno i drugie chaosowi służy i bez strat sił dobra by się nawzajem wytępiły.~ Zastanawiał się patrząc przymrużonymi oczyma na karykatury szczurów i ludzi.
- Może napuśćmy je na tą wiedźmę?- Zaproponował szeptem swój pomysł i czekał nadal w gotowości na ewentualną konfrontację.

Wolfgang stał i obserwował. Widział, że rozmowa ze skavenem idzie w pożądanym kierunku. Chociaż niemiłosiernie coś ściskało wewnątrz maga z obrzydzenia do pomiotu chaosu to jednak nie chciał pierwszy zareagować.

Cały czas był gotowy na walkę. Istoty chaosu są nikczemne i wszystkiego można było się po nich spodziewać.

Lothar nadal czekał. I nadal obserwował. Patrzył w mrok korytarzy, tam gdzie wcześniej spoglądał skaven.