[Warhammer] Wewnętrzny Wróg - Strona 189

kymil · 22-09-2020, 17:45

Zingger odwzajemnił spojrzenie Lothara.

- Możemy się zgodzić - odparł kompanowi. - Rozumiem, że jakaś zaliczka zostanie przez zleceniodawcę wydatkowana? - zwrócił się Bluchera. - Musimy zaopatrzyć się na długą podróż. Prowiant, sprzęt biwakowy... - dodał gwoli usprawiedliwienia.

Hakon · 23-09-2020, 20:14

Techler kiwnął głową na pytanie Lothara. Sam się zgadzał na tą robotę gdyż będąc w Altdorfie powinien w kolegium uiścić opłatę. Niby nie pracował do tej pory by za swoje usługi jakoś zarobić ale z gołymi rękoma przybywać do Kolegium głupio.
Jednak zdziwiony był na tak szybką decyzję szlachcica. Bez jakiś większych negocjacji. W sumie on sam się nie znał na tych ustaleniach, ale skoro Lothar na nie przystał musiały być ok.
- Zgadzam się jak najbardziej. Jedynie na jeden dzień muszę do Altdorfu się udać.- dodał patrząc na kupca i licząc że może się zgodzi na taką drogę obraną przez nich.

xeper · 25-09-2020, 20:15

- Sto jako zaliczka – zaraz po tym jak aneks do umowy został podpisany przez obie strony w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, na stole pojawiła się sakiewka z inicjałami MB i marką domu kupieckiego Blucherów. – To jaką drogę obierzecie jest mi najzwyczajniej obojętne. Liczy się to, żeby towar trafił tam gdzie trzeba. Ale Altdorf jest chyba najlepszą opcją. A najszybciej można dotrzeć tam… Reikiem – mówiąc to ze smutkiem spojrzał na swoich kontrahentów. – Ale w tej sytuacji w jakiej się znaleźliście nie pozostaje Wam nic innego jak wynająć miejsce na którymś ze statków płynących w dół rzeki.

Jakiś czas potem…

Dwa konie, wóz okryty plandeką i trzy worki siana. A na wozie drewniana skrzynia zabita gwoździami. Nie była duża. Miała może półtora metra na metr i niecały metr wysokości. Wieko dodatkowo zalakowano i opieczętowano marką Blucherów. Spoczywała sobie wygodnie na pace wozu, przymocowana do niej linami.

- To cenne rzeczy – objaśnił Max, z którym spotkali się w magazynie, żeby odebrać towar. – Są odpowiednio zabezpieczone, ale ja bym uważał na wybojach. Przesyłka ma dotrzeć do Miasta Białego Wilka w stanie nienaruszonym. Jeśli coś z nią będzie nie tak, to Wy ponosicie koszty. Tak stoi w umowie. Tylko wyjaśniam – dodał szybko, widząc spojrzenia awanturników. – Panie Essing, podpiszcie tutaj… i tutaj. Dziękuję. Oficjalnie paczka została nadana. Szerokiej drogi, którędykolwiek pojedziecie.

kymil · 27-09-2020, 17:36

Dobili targu, zawarli umowę, a teraz mieli przed sobą drewnianą skrzynię, której nie mogli otworzyć bez uszkodzenia pieczęci.

- Na kilometr mi to śmierdzi - skwitował Berni. - W wolnej chwili podczas postoju przyjrzę się tej skrzyni nieco bliżej.

- Jeśli zrobimy sprawunki, to z samego ranka możemy ruszać. Kto z Was potrafi powozić?

**Kerm** · 27-09-2020, 19:35

Axel z mieszanymi uczuciami przyglądał się skrzyni. Rozumiał ideę opieczętowania ładunku, ale z drugiej strony...

- Czy my czasem nie powinniśmy najpierw obejrzeć ładunku? - spytał. - A nuż coś się uszkodziło podczas załadunku, a potem my będziemy za to odpowiadać.

- Umiem powozić - odparł na pytanie Bernhardta.

hen_cerbin · 27-09-2020, 20:16

- Chwila, chwila - Lothar zatrzymał pióro przed złożeniem podpisu - Teraz to ja mogę pokwitować tylko, że do transportu przesyłka trafiła w stanie nieznanym. I zagwarantować jedynie brak dalszych uszkodzeń. Jak ważne są zapisy wiemy wszyscy, prawda? - zapytał retorycznie.

Hakon · 28-09-2020, 12:25

Wolfgang Techler stał z boku i swoim wiedźmim wzrokiem patrzył na wóz, na skrzynie. Wolał się upewnić czy jakieś magiczne rzeczy nie są w niej przewożone.
Mag martwił się jeszcze jedną sprawą.
- A jeśli trafimy na jakiś upartych graniczniaków, którzy będą chcieli sprawdzić towar? Na granicy Middenlandu i Reiklandu nie spotka nas kontrola jakowaś?- Wolał sie upewnić na wszelki wypadek.

W wolnym czasie mag chciał nabyć kilka składników czarów. Szczególnie do najczęściej stosowanych. po wyruszeniu także zamierzał sprawdzić na spokojnie za pomocą magii czyli czaru wróżenia czy dotrą do Miasta Białego Wilka a stan przesyłki nie będzie uszkodzony.

Phil · 29-09-2020, 13:55

Odebrali tajemniczą paczkę z równie tajemniczą zawartością. Nikt nie dowiedział się, czy cenne przedmioty, o których wspomniał kupiec są legalnym towarem. Pieczęcie na skrzyni mogły stanowić jednak dobre alibi w razie kłopotów z prawem. Mogły, ale nie musiały. Ponadto, takie skarby mogły przyciągnąć amatorów cudzej własności, a ich wyjazd z Grissenwaldu z pewnością nie będzie sekretem. Geldmann postanowił chwilowo zignorować wszystkie swoje obawy. Hasło „Middenheim” sprawiało, że tracił czujność. Nie do końca jednak.

- Panie Essing – odezwał się później, gdy byli już sami. – Jeśli to delikatne przedmioty, warto chyba przemyśleć transport łodzią do Altdorfu. Reik ma mniej wybojów, niż trakt do stolicy, no i mniej na nim rozbójników.

xeper · 30-09-2020, 22:36

- Ekhem… Khe…Panie von Essing, cieszę się, że nie wszyscy kontrahenci Bluchera są tak zasadniczy jak Pan – Max nerwowo zastukał palcami o wieko skrzyni. – Ale skoro Pan sobie życzy, proszę bardzo – wyjął nóż i wolno, delikatnie porozcinał pieczęcie okalające pokrywę. Wezwał pracownika magazynu,a by ten przyniósł łom i podważył wieko. Osobiście je uniósł pokazując Lotharowi wnętrze ładunku.

Owinięte w słomę leżały tam przedmioty, o których wcześniej wspominał Maxymilian. Spośród nich, najmniej owinięte w słomę i na samym wierzchu leżały pochwa miecza o dosyć archaicznym wyglądzie i niezbyt świeżo wyglądająca pielgrzymia szata przyozdobiona emblematami z różnych miejsc kultu Sigmara rozsianych po całym Imperium. Gdzieś głębiej spoczywała chyba jakaś księga i sporych rozmiarów puchar.

- To jak, Panie Essing, możemy z powrotem pieczętować? Ekhem… Wszystko w dobrym stanie. Mam nadzieję, że w takim samym dotrze do Middenheim. I jeszcze podpis…

*

Znalezienie środka transportu do Altdorfu okazało się nad wyraz łatwe. Wystarczyło chwilę popytać w porcie. Okazało się, że rankiem następnego dnia w dół Reiku wypływa Błękitny Łosoś – spora łódź, której kapitan zgodził się za całkiem sensowną i akceptowalną opłatą zabrać kompanię, konie i wóz ze skrzynią. Wedlug tego co mówił kapitan Błękitnego Łososia, Ludwig Eissen, podróż nie powinna zająć więcej niż siedem lub osiem dni.

- Do Altdorfu? – krzyknął ktoś, kiedy marynarze właśnie rzucali cumy. W stronę Łososia biegło trzech kapłanów. Wszyscy byli odziani w długie, bure habity, które podciągnęli do kolan by nie przeszkadzały w biegu. Na ramionach dyndały im podróżne sakwy. Kiedy się zbliżyli, można było dostrzec medaliony dyndające na łańcuchach. Przedstawiały dwuogoniastą kometę.
- Aj – odkrzyknął jeden z załogantów i bosakiem utrzymał statek przy nabrzeżu. Sigmaryci sapiąc i dysząc wgramolili się na pokład. Przez chwilę układali się z kapitanem, a w końcu łódź odbiła od brzegu i skierowała się ku głównemu nurtowi i w kierunku stolicy.

Hakon · 01-10-2020, 06:50

Wolfgangowi nie spodobała się zbytnio zawartość skrzyni. Przedmioty nosiły ślady przynależności do osoby związanej z kultem Sigmara. Sprawdził jeszcze raz wiatry magii swoim wiedźmim wzrokiem i kiwnął głową, że można zapieczętować.

- No to teraz sprawa się komplikuje.- Rzucił do Lothara gdy trzy postacie wyglądające na sługi Sigmara gadały z kapitanem.
- Ni słowem nie można o ładunku powiedzieć bo będzie dym, że relikwie przewozimy.- Mówił cicho by nikt z załogi nie słyszał, jedynie kompani.

23-09-2020, 20:14	#1882
Hakon Reputacja: 1	Techler kiwnął głową na pytanie Lothara. Sam się zgadzał na tą robotę gdyż będąc w Altdorfie powinien w kolegium uiścić opłatę. Niby nie pracował do tej pory by za swoje usługi jakoś zarobić ale z gołymi rękoma przybywać do Kolegium głupio. Jednak zdziwiony był na tak szybką decyzję szlachcica. Bez jakiś większych negocjacji. W sumie on sam się nie znał na tych ustaleniach, ale skoro Lothar na nie przystał musiały być ok. - Zgadzam się jak najbardziej. Jedynie na jeden dzień muszę do Altdorfu się udać.- dodał patrząc na kupca i licząc że może się zgodzi na taką drogę obraną przez nich.

27-09-2020, 19:35	#1885
Kerm Administrator Reputacja: 1	Axel z mieszanymi uczuciami przyglądał się skrzyni. Rozumiał ideę opieczętowania ładunku, ale z drugiej strony... - Czy my czasem nie powinniśmy najpierw obejrzeć ładunku? - spytał. - A nuż coś się uszkodziło podczas załadunku, a potem my będziemy za to odpowiadać. - Umiem powozić - odparł na pytanie Bernhardta. Ostatnio edytowane przez Kerm : 27-09-2020 o 19:40.

27-09-2020, 20:16	#1886
hen_cerbin Reputacja: 1	- Chwila, chwila - Lothar zatrzymał pióro przed złożeniem podpisu - Teraz to ja mogę pokwitować tylko, że do transportu przesyłka trafiła w stanie nieznanym. I zagwarantować jedynie brak dalszych uszkodzeń. Jak ważne są zapisy wiemy wszyscy, prawda? - zapytał retorycznie. __________________ Ostatni Proszę o odpis: Gob1in, Druidh, Gladin

28-09-2020, 12:25	#1887
Hakon Reputacja: 1	Wolfgang Techler stał z boku i swoim wiedźmim wzrokiem patrzył na wóz, na skrzynie. Wolał się upewnić czy jakieś magiczne rzeczy nie są w niej przewożone. Mag martwił się jeszcze jedną sprawą. - A jeśli trafimy na jakiś upartych graniczniaków, którzy będą chcieli sprawdzić towar? Na granicy Middenlandu i Reiklandu nie spotka nas kontrola jakowaś?- Wolał sie upewnić na wszelki wypadek. W wolnym czasie mag chciał nabyć kilka składników czarów. Szczególnie do najczęściej stosowanych. po wyruszeniu także zamierzał sprawdzić na spokojnie za pomocą magii czyli czaru wróżenia czy dotrą do Miasta Białego Wilka a stan przesyłki nie będzie uszkodzony.

29-09-2020, 13:55	#1888
Phil Reputacja: 1	Odebrali tajemniczą paczkę z równie tajemniczą zawartością. Nikt nie dowiedział się, czy cenne przedmioty, o których wspomniał kupiec są legalnym towarem. Pieczęcie na skrzyni mogły stanowić jednak dobre alibi w razie kłopotów z prawem. Mogły, ale nie musiały. Ponadto, takie skarby mogły przyciągnąć amatorów cudzej własności, a ich wyjazd z Grissenwaldu z pewnością nie będzie sekretem. Geldmann postanowił chwilowo zignorować wszystkie swoje obawy. Hasło „Middenheim” sprawiało, że tracił czujność. Nie do końca jednak. - Panie Essing – odezwał się później, gdy byli już sami. – Jeśli to delikatne przedmioty, warto chyba przemyśleć transport łodzią do Altdorfu. Reik ma mniej wybojów, niż trakt do stolicy, no i mniej na nim rozbójników. __________________ Bajarz - Warhammerophil.

22-09-2020, 17:45	#1881
kymil Reputacja: 1	Zingger odwzajemnił spojrzenie Lothara. - Możemy się zgodzić - odparł kompanowi. - Rozumiem, że jakaś zaliczka zostanie przez zleceniodawcę wydatkowana? - zwrócił się Bluchera. - Musimy zaopatrzyć się na długą podróż. Prowiant, sprzęt biwakowy... - dodał gwoli usprawiedliwienia.

25-09-2020, 20:15	#1883
xeper Reputacja: 1	- Sto jako zaliczka – zaraz po tym jak aneks do umowy został podpisany przez obie strony w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, na stole pojawiła się sakiewka z inicjałami MB i marką domu kupieckiego Blucherów. – To jaką drogę obierzecie jest mi najzwyczajniej obojętne. Liczy się to, żeby towar trafił tam gdzie trzeba. Ale Altdorf jest chyba najlepszą opcją. A najszybciej można dotrzeć tam… Reikiem – mówiąc to ze smutkiem spojrzał na swoich kontrahentów. – Ale w tej sytuacji w jakiej się znaleźliście nie pozostaje Wam nic innego jak wynająć miejsce na którymś ze statków płynących w dół rzeki. Jakiś czas potem… Dwa konie, wóz okryty plandeką i trzy worki siana. A na wozie drewniana skrzynia zabita gwoździami. Nie była duża. Miała może półtora metra na metr i niecały metr wysokości. Wieko dodatkowo zalakowano i opieczętowano marką Blucherów. Spoczywała sobie wygodnie na pace wozu, przymocowana do niej linami. - To cenne rzeczy – objaśnił Max, z którym spotkali się w magazynie, żeby odebrać towar. – Są odpowiednio zabezpieczone, ale ja bym uważał na wybojach. Przesyłka ma dotrzeć do Miasta Białego Wilka w stanie nienaruszonym. Jeśli coś z nią będzie nie tak, to Wy ponosicie koszty. Tak stoi w umowie. Tylko wyjaśniam – dodał szybko, widząc spojrzenia awanturników. – Panie Essing, podpiszcie tutaj… i tutaj. Dziękuję. Oficjalnie paczka została nadana. Szerokiej drogi, którędykolwiek pojedziecie.

27-09-2020, 17:36	#1884
kymil Reputacja: 1	Dobili targu, zawarli umowę, a teraz mieli przed sobą drewnianą skrzynię, której nie mogli otworzyć bez uszkodzenia pieczęci. - Na kilometr mi to śmierdzi - skwitował Berni. - W wolnej chwili podczas postoju przyjrzę się tej skrzyni nieco bliżej. - Jeśli zrobimy sprawunki, to z samego ranka możemy ruszać. Kto z Was potrafi powozić?

30-09-2020, 22:36	#1889
xeper Reputacja: 1	- Ekhem… Khe…Panie von Essing, cieszę się, że nie wszyscy kontrahenci Bluchera są tak zasadniczy jak Pan – Max nerwowo zastukał palcami o wieko skrzyni. – Ale skoro Pan sobie życzy, proszę bardzo – wyjął nóż i wolno, delikatnie porozcinał pieczęcie okalające pokrywę. Wezwał pracownika magazynu,a by ten przyniósł łom i podważył wieko. Osobiście je uniósł pokazując Lotharowi wnętrze ładunku. Owinięte w słomę leżały tam przedmioty, o których wcześniej wspominał Maxymilian. Spośród nich, najmniej owinięte w słomę i na samym wierzchu leżały pochwa miecza o dosyć archaicznym wyglądzie i niezbyt świeżo wyglądająca pielgrzymia szata przyozdobiona emblematami z różnych miejsc kultu Sigmara rozsianych po całym Imperium. Gdzieś głębiej spoczywała chyba jakaś księga i sporych rozmiarów puchar. - To jak, Panie Essing, możemy z powrotem pieczętować? Ekhem… Wszystko w dobrym stanie. Mam nadzieję, że w takim samym dotrze do Middenheim. I jeszcze podpis… * Znalezienie środka transportu do Altdorfu okazało się nad wyraz łatwe. Wystarczyło chwilę popytać w porcie. Okazało się, że rankiem następnego dnia w dół Reiku wypływa Błękitny Łosoś – spora łódź, której kapitan zgodził się za całkiem sensowną i akceptowalną opłatą zabrać kompanię, konie i wóz ze skrzynią. Wedlug tego co mówił kapitan Błękitnego Łososia, Ludwig Eissen, podróż nie powinna zająć więcej niż siedem lub osiem dni. - Do Altdorfu? – krzyknął ktoś, kiedy marynarze właśnie rzucali cumy. W stronę Łososia biegło trzech kapłanów. Wszyscy byli odziani w długie, bure habity, które podciągnęli do kolan by nie przeszkadzały w biegu. Na ramionach dyndały im podróżne sakwy. Kiedy się zbliżyli, można było dostrzec medaliony dyndające na łańcuchach. Przedstawiały dwuogoniastą kometę. - Aj – odkrzyknął jeden z załogantów i bosakiem utrzymał statek przy nabrzeżu. Sigmaryci sapiąc i dysząc wgramolili się na pokład. Przez chwilę układali się z kapitanem, a w końcu łódź odbiła od brzegu i skierowała się ku głównemu nurtowi i w kierunku stolicy.

01-10-2020, 06:50	#1890
Hakon Reputacja: 1	Wolfgangowi nie spodobała się zbytnio zawartość skrzyni. Przedmioty nosiły ślady przynależności do osoby związanej z kultem Sigmara. Sprawdził jeszcze raz wiatry magii swoim wiedźmim wzrokiem i kiwnął głową, że można zapieczętować. - No to teraz sprawa się komplikuje.- Rzucił do Lothara gdy trzy postacie wyglądające na sługi Sigmara gadały z kapitanem. - Ni słowem nie można o ładunku powiedzieć bo będzie dym, że relikwie przewozimy.- Mówił cicho by nikt z załogi nie słyszał, jedynie kompani.