[WFRP 2ed.] Cz.7 - Grafitowi - Źle się dzieje w Nuln - Strona 13

AJT · 16-05-2018, 15:16

Herr von Wuppertal nas trudni - głos mężczyzny stał się nieco spokojniejszy. Miotły jednak wciąż nie puścił. - Ten dworek nieco odosobniony od innych, ale są kolejne, zamieszkałe. A u nas wyście pierwszymi - zawahał się - goścmi. Tak ino my, pan von Wuppertal i pan von Vogt.

Komtur · 17-05-2018, 19:32

- Tedy pocekamy na pana Wuppertala i poprosimy o wyjasnienia - powiedział krasnolud starając się nie seplenić zbyt mocno. Kuszę lekko opuścił żeby nie straszyć służby, choć czujność ciągle zachowywał, wszak mogli być w legowisku bestii.

Noraku · 24-05-2018, 00:49

Kolejna strzała oparła się o cięciwę. Łuk naprężony do połowy możliwości godził grotem prosto w kałdun zakapturzonego mężczyzny. Ellidar krzyknął po elficku w jego stronę.
- Stój, człowiecze - dodał następnie już we wspólnym. Liczył że towarzysze usłyszą hałas i przybędą z pomocą. - Ktoś Ty i co Cię sprowadza w to miejsce? Gadaj prędko albo naszpikujemy cię strzałami.
Elfi wojownik liczył, że mężczyzna na ziemi uwierzy w tę bzdurę. Wolał nie próbować swoich sił z nim i jego poplecznikami. Był uzdolniony, ale raczej nie aż tyle.

AJT · 24-05-2018, 12:33

*** na zewnątrz ***

Mężczyzna przez chwilę nie odpowiadał chowając swą głowę pod kapturem. Uniosłwszy ją, spojrzał w stronę elfa i po chwili rzekł pewnym głosem.
- Jesteście w mojej posiadłości. Moi przyjaciele zaraz tu będą. Jeśli nie chcecie rozlewu krwi, odejdźcie i zapomnimy o sprawie. Majątku tu nie mamy.
Głosy, które słyszał Ellidar narosły, co mogło świadczyć tylko o tym, że wspomniane towarzystwo zakapturzonego mężczyzny niebawem rzeczywiście nadejdzie.

*** w domu ***

- Zapewne wyboru nie mamy... - usłyszał kranolud w odpowiedzi. - Zasiądźcie zatem gdzie miejsca znajdziecie.
Do domu nie dochodziły słowa Ellidara, nie mieli pojęcia o sytuacji na zewnątrz.

**Kerm** · 30-05-2018, 20:39

Odpowiedzi, udzielone przez służącego, nie zachwyciły Detlefa. W końcu nic nie wnosiły do sprawy...
Nie skorzystał z zaproszenia i nie usiadł. Zamiast tego oparł się o ścianę.

- Pan von Wuppertal i pan von Vogt... - powtórzył. - Kim są, czym się zajmują? - spytał. - I kiedy się ich spodziewacie?

Noraku · 31-05-2018, 03:19

Posiadłości, dobre sobie. Ta rudera wyglądała raczej jakby miała się prędzej rozsypać niż być czyimkolwiek domem.
- Nie chcemy rozlewu krwi, to prawda. Ani twojego majątku. Moi towarzysze z pewnością mają jednak kilka pytań, które chcieli by Ci zadać, człowieku.
Co się działo z resztą? Czemu jeszcze nie wychodzili? Nie była to cicha rozmowa. Przynajmniej nie z jego strony. Gwizdnął przeciągle licząc, że czuły słuch Raen'drela wychwyci ten dźwięk.
- Czemu to kryjecie głowę pod płaszczem, skoroście jak mówicie, u siebie?

Ręka na łuku zaczynała delikatnie drżeć. Zwolnił więc cięciwę. Wystarczyła sama groźba ostrzału. Nie musiał celować w mężczyznę grotem.

Gob1in · 04-06-2018, 20:46

Raen'drel nie dostrzegał w mieszkancach domu zagrożenia. Wyglądało na to, że po prostu mieszkają tutaj a to, czy byli właścicielami posiadłości, czy tylko jej obecnymi lokatorami nie miało tak naprawdę znaczenia.

- Szukamy pewnych ludzi. Może o nich słyszeliście. - Powiedział, nie ruszając się ze schodów. - Niezbyt zależy im na rozgłosie, ale wiemy, że mogli się gdzieś tutaj ukryć. - Zaryzykował zdradzenie nieco celu ich wyprawy tutaj. - Widzieliście w okolicy jakiś tajemniczych ludzi? Kogoś, kto pojawił się niedawno? - Zapytał służących.

AJT · 06-06-2018, 14:04

*** W domu ***

Męzczyzna chwilę pomyślał po pytaniu Detlefa.
– Nie, hm, nie wiem – zdołał wydukać w odpowiedzi. - Tak jak i nie oznajmili kiedy będą. Pana Wuppertala rzadziej widujemy. Vogta częściej. Ale zwykli z nami nie przebywać - odpowiedział.

- Nie, tu tylko my i oni. Herr Vogt i Herr Wuppertal. Żadnych tajemniczych w okolicy osób nie zaznaliśmy. – usłyszał za to w odpowiedzi elf.

*** Na zewnątrz ***

Mężczyzna rozejrzał się. Nie zdążył jednak nic odpowiedzieć, nim elf wystrzelił strzałę. Gdy wbiła się ona w ziemię, zakapturzony wypowiedział kilka niezrozumiałych dla Ellidara słów. Sięgający po kolejną strzałę elf nagle stracił równowagę i niemal upuścił swój łuk. Uratował jednak przed upadkiem z drzewa i broń i siebie.

Odsiecz z domu nie nadchodziła… Bądź sygnały Ellidara nie dochodziły uszu, bądź kompani byli zajęci. Tego nie wiedział.

Głosy zza ogrodzenia jednak też w momencie ucichły.

‘

Noraku · 09-06-2018, 11:43

"Pieprzony magik" - warknął w myślach elf. - Czarnoksięskie bydło. Nie wiem czemu mistrzowie zdecydowali się przekazać tajniki magii tym słabym istotom!"
Zeskoczył zgrabnie na ziemię. Nie było sensu dalej się ukrywać. Ciągle jednak był w nielichym zagrożeniu. Kto wie ilu popleczników przyprowadził ze sobą gość. Nie wiedział co dzieje się z resztą. Musiał decydować sam. Ponownie wycelował strzałę w mężczyznę. Czuł już, że decyzja o zostaniu na zewnątrz samemu nie była najpomyślniejsza.
- Wyczerpujesz moją cierpliwość człowieku! Ściągaj kaptur! A jeżeli usłyszę choćby szept wydobywający się z twoich ust to poczujesz co to znaczy mieć strzałę wbitą między oczy!

**Kerm** · 13-06-2018, 22:14

Detlef był, delikatnie mówiąc, rozczarowany otrzymanymi odpowiedziami.
"A powiadają, że służący wszystko widzą i wszystko wiedzą", pomyślał. "A ci tutaj to jacyś dziwni przedstawiciele swego gatunku, tacy w stylu nic nie widziałem, nic nie słyszałem".

- Nic nie wiecie, ciekawe. - Pokręcił głową z niesmakiem. - To może chociaż wiecie, jak wyglądają panowie Vogt i Wuppertal? - powiedział z cieniem ironii w głosie. - I może wrócimy do pytania, na które na razie nie odpowiedzieliście. Ile domów znajduje się w okolicy i kto w nich mieszka?

24-05-2018, 00:49	#123
Noraku Reputacja: 1	Kolejna strzała oparła się o cięciwę. Łuk naprężony do połowy możliwości godził grotem prosto w kałdun zakapturzonego mężczyzny. Ellidar krzyknął po elficku w jego stronę. - Stój, człowiecze - dodał następnie już we wspólnym. Liczył że towarzysze usłyszą hałas i przybędą z pomocą. - Ktoś Ty i co Cię sprowadza w to miejsce? Gadaj prędko albo naszpikujemy cię strzałami. Elfi wojownik liczył, że mężczyzna na ziemi uwierzy w tę bzdurę. Wolał nie próbować swoich sił z nim i jego poplecznikami. Był uzdolniony, ale raczej nie aż tyle. __________________ you will never walk alone

24-05-2018, 12:33	#124
AJT Reputacja: 1	* na zewnątrz * Mężczyzna przez chwilę nie odpowiadał chowając swą głowę pod kapturem. Uniosłwszy ją, spojrzał w stronę elfa i po chwili rzekł pewnym głosem. - Jesteście w mojej posiadłości. Moi przyjaciele zaraz tu będą. Jeśli nie chcecie rozlewu krwi, odejdźcie i zapomnimy o sprawie. Majątku tu nie mamy. Głosy, które słyszał Ellidar narosły, co mogło świadczyć tylko o tym, że wspomniane towarzystwo zakapturzonego mężczyzny niebawem rzeczywiście nadejdzie. * w domu * - Zapewne wyboru nie mamy... - usłyszał kranolud w odpowiedzi. - Zasiądźcie zatem gdzie miejsca znajdziecie. Do domu nie dochodziły słowa Ellidara, nie mieli pojęcia o sytuacji na zewnątrz.

30-05-2018, 20:39	#125
Kerm Administrator Reputacja: 1	Odpowiedzi, udzielone przez służącego, nie zachwyciły Detlefa. W końcu nic nie wnosiły do sprawy... Nie skorzystał z zaproszenia i nie usiadł. Zamiast tego oparł się o ścianę. - Pan von Wuppertal i pan von Vogt... - powtórzył. - Kim są, czym się zajmują? - spytał. - I kiedy się ich spodziewacie?

31-05-2018, 03:19	#126
Noraku Reputacja: 1	Posiadłości, dobre sobie. Ta rudera wyglądała raczej jakby miała się prędzej rozsypać niż być czyimkolwiek domem. - Nie chcemy rozlewu krwi, to prawda. Ani twojego majątku. Moi towarzysze z pewnością mają jednak kilka pytań, które chcieli by Ci zadać, człowieku. Co się działo z resztą? Czemu jeszcze nie wychodzili? Nie była to cicha rozmowa. Przynajmniej nie z jego strony. Gwizdnął przeciągle licząc, że czuły słuch Raen'drela wychwyci ten dźwięk. - Czemu to kryjecie głowę pod płaszczem, skoroście jak mówicie, u siebie? Ręka na łuku zaczynała delikatnie drżeć. Zwolnił więc cięciwę. Wystarczyła sama groźba ostrzału. Nie musiał celować w mężczyznę grotem. __________________ you will never walk alone

04-06-2018, 20:46	#127
Gob1in Reputacja: 1	Raen'drel nie dostrzegał w mieszkancach domu zagrożenia. Wyglądało na to, że po prostu mieszkają tutaj a to, czy byli właścicielami posiadłości, czy tylko jej obecnymi lokatorami nie miało tak naprawdę znaczenia. - Szukamy pewnych ludzi. Może o nich słyszeliście. - Powiedział, nie ruszając się ze schodów. - Niezbyt zależy im na rozgłosie, ale wiemy, że mogli się gdzieś tutaj ukryć. - Zaryzykował zdradzenie nieco celu ich wyprawy tutaj. - Widzieliście w okolicy jakiś tajemniczych ludzi? Kogoś, kto pojawił się niedawno? - Zapytał służących. __________________ I used to be an adventurer like you, but then I took an arrow to the knee...

16-05-2018, 15:16	#121
AJT Reputacja: 1	Herr von Wuppertal nas trudni - głos mężczyzny stał się nieco spokojniejszy. Miotły jednak wciąż nie puścił. - Ten dworek nieco odosobniony od innych, ale są kolejne, zamieszkałe. A u nas wyście pierwszymi - zawahał się - goścmi. Tak ino my, pan von Wuppertal i pan von Vogt.

17-05-2018, 19:32	#122
Komtur Reputacja: 1	- Tedy pocekamy na pana Wuppertala i poprosimy o wyjasnienia - powiedział krasnolud starając się nie seplenić zbyt mocno. Kuszę lekko opuścił żeby nie straszyć służby, choć czujność ciągle zachowywał, wszak mogli być w legowisku bestii.

06-06-2018, 14:04	#128
AJT Reputacja: 1	* W domu * Męzczyzna chwilę pomyślał po pytaniu Detlefa. – Nie, hm, nie wiem – zdołał wydukać w odpowiedzi. - Tak jak i nie oznajmili kiedy będą. Pana Wuppertala rzadziej widujemy. Vogta częściej. Ale zwykli z nami nie przebywać - odpowiedział. - Nie, tu tylko my i oni. Herr Vogt i Herr Wuppertal. Żadnych tajemniczych w okolicy osób nie zaznaliśmy. – usłyszał za to w odpowiedzi elf. * Na zewnątrz * Mężczyzna rozejrzał się. Nie zdążył jednak nic odpowiedzieć, nim elf wystrzelił strzałę. Gdy wbiła się ona w ziemię, zakapturzony wypowiedział kilka niezrozumiałych dla Ellidara słów. Sięgający po kolejną strzałę elf nagle stracił równowagę i niemal upuścił swój łuk. Uratował jednak przed upadkiem z drzewa i broń i siebie. Odsiecz z domu nie nadchodziła… Bądź sygnały Ellidara nie dochodziły uszu, bądź kompani byli zajęci. Tego nie wiedział. Głosy zza ogrodzenia jednak też w momencie ucichły. ‘

09-06-2018, 11:43	#129
Noraku Reputacja: 1	"Pieprzony magik" - warknął w myślach elf. - Czarnoksięskie bydło. Nie wiem czemu mistrzowie zdecydowali się przekazać tajniki magii tym słabym istotom!" Zeskoczył zgrabnie na ziemię. Nie było sensu dalej się ukrywać. Ciągle jednak był w nielichym zagrożeniu. Kto wie ilu popleczników przyprowadził ze sobą gość. Nie wiedział co dzieje się z resztą. Musiał decydować sam. Ponownie wycelował strzałę w mężczyznę. Czuł już, że decyzja o zostaniu na zewnątrz samemu nie była najpomyślniejsza. - Wyczerpujesz moją cierpliwość człowieku! Ściągaj kaptur! A jeżeli usłyszę choćby szept wydobywający się z twoich ust to poczujesz co to znaczy mieć strzałę wbitą między oczy! __________________ you will never walk alone

13-06-2018, 22:14	#130
Kerm Administrator Reputacja: 1	Detlef był, delikatnie mówiąc, rozczarowany otrzymanymi odpowiedziami. "A powiadają, że służący wszystko widzą i wszystko wiedzą", pomyślał. "A ci tutaj to jacyś dziwni przedstawiciele swego gatunku, tacy w stylu nic nie widziałem, nic nie słyszałem". - Nic nie wiecie, ciekawe. - Pokręcił głową z niesmakiem. - To może chociaż wiecie, jak wyglądają panowie Vogt i Wuppertal? - powiedział z cieniem ironii w głosie. - I może wrócimy do pytania, na które na razie nie odpowiedzieliście. Ile domów znajduje się w okolicy i kto w nich mieszka?