[WFRP 2ed.] - Starość nie radość, młodość nie wieczność - Strona 18

Obca · 13-07-2019, 20:42

Morwena poczuła się zakłopotana propozycją wartownika nim jednak mogła wymyślić co odpowiedzieć na pomoc przyszedł Oswald. Czarodziejka pomyślała że powinna mu później podziękować. I może spytać co w zrobił nie tak że wywołała takie zainteresowanie.

Nie wchodzili jeszcze do karczmy, obowiązki trzeba było załatwić najpierw.
- Będziemy spać w karczmie? - Upewniła się pytając resztę kiedy wychodzili z stajni, dało się słyszeć drobną ekscytacje w jej głosie. Pewnie nie często zdarzało jej się spać w takich przybytkach. Musiała być to dla niej nie lada atrakcja.

Kiedy wydało się co się stało z wiadomością spojrzała zdziwiona na Oswalda a kiedy Frost sięgną po wiadomość wyszeptała cicho. - Czy to możliwe że kazano nam przywieźć pustą wiadomość?

Cattus · 14-07-2019, 07:44

- W karczmie właśnie. No tak. Pewnie jeszcze nie bywałaś w takich miejscach? Niedługo zobaczysz. - Oswald odpowiedział Morwenie zerkając w stronę Pieczonej Kaczki. - Ale najpierw robota. Piwo, wino, balia ciepłej... to wieczorem.

***

Gdy spotkali się już z miejscowym dowódcą straży, sprawy przybrały nieoczekiwany obrót. Bosch zmarszczył brwi przyglądając się pustej wiadomości.

- Ki cholera... - Powiedział cicho i zwrócił sie do Otokara. - Przedziwna sprawa. Grundil raczej nie wyglądał na typ żartownisia. Szczególnie w sytuacji w jakiej znalazło się Burg. Miasteczko niemal całkowicie się wyludniło spustoszone przez jakieś upiory. Ostatnia garstka obrońców schroniła się w jedynym bezpiecznym miejscu. Cała reszta obróciła się w zawilgoconą, martwą ruinę. Dlatego nikt ostatnimi czasy nie podróżował szlakiem z tamtego kierunku. Na szczęście upiory grasują tylko nocą. Przynajmniej jeszcze... - Wyjaśnił zwięźle i sapnął, zastanawiając się jak kontynuować.

- List pusty czy nie, wiadomość przekazaliśmy. Ludzie trzymają się tam ostatkiem sił. Możesz nasze słowa zignorować i wykopać nas za drzwi, albo i nie. Więcej nie możemy zrobić i twego czasu nie chcemy bez potrzeby trawić. Wszak roboty w takiej mieścinie pewnie nie mniej co w Altdorfie albo innym Nuln. - Zakończył może nieco zbyt ostro, ale ostatecznie nie przejął się tym zbytnio, tylko spokojnie wpatrywał w rozmówce.

Inferian · 18-07-2019, 20:20

- Jak widzisz tutaj nic nie ma. - odparł Otokar na słowa Ranudlfa

Randulf chciał sprawdzić list, co prawda Otokar był mocno wnerwiony, jednak dał bohaterowi przyjrzeć się odpieczętowanemu listu. Bohater udając, jak gdyby dokładnie oglądając z każdej strony list, użył swojej mocy, nad którą to zaczynał coraz lepiej ostatnimi czasy panować.

Bohater z początku poczuł dziwne ukłucie w obojczyku, jedna po chwili stał w zaciemnionym pomieszczeniu, gdzie przed nim był sam Grundil, który to pieczętował pergamin. Tuż koło niego stał inny człowiek, który nie mówił nic, a jedynie patrzył.
- Pozbędziemy się tych przybłęd, Otokar pewnie znajdzie dla nich zajęcie. - powiedział, jak gdyby do siebie Grundil

Randulf pośpiesznie otworzył oczy, wyczuwając lekki zanik równowagi w ciele. To jednak mogło ujść nieuwadze, bo w tym momencie sytuację zaczął tłumaczyć Oswald.

Na sytuację zareagował Oswald, który to opisał dokładnie sytuację z miasteczka, a raczej pozostałości po nim.

- Jeśli to miało tam być w tym liście, to, to do cholery zapiszę w raporcie. - Mężczyzna siadł przy stole i zaczął zapisywać zwięźle słowa Oswalda. Czasem dopytując się o szczegóły.

Gdy tylko skończył swoje zapiski wstał i dodał:
- Wiadomość przekazana, list czy też słownie. Zajmiemy się tym.

Gdy pisał swój raport dało się zauważyć, że na ręce ma tatuaż - taki sam trójkąt jaki miał Grundil.

- Późno się robi, znajdźcie sobie miejsce do spania, jeśli zostajecie w mieście.

Bohaterowie zostali w ten sposób wyproszeni z budynku, a i sam Otokar wyszedł udając się w przeciwnym kierunku.

Morwena wychodząc z siedziby straży i przyglądając się wszystkiemu co ich otacza zauważyła, że stojący przy drzwiach strażnik również ma taką dziarę jak Otokar, tyle że na szyi. Pogrążone w mroku ulice były już opustoszałe.

Obca · 19-07-2019, 19:05

- Hej…- Morwena zwróciła się do towarzyszy konspiracyjnym szeptem. Chociaż nie do końca umiała mówić konspiracyjnie dlatego wyszedł jej bardziej przejęty szept. - Widzieliście ich znamiona? Znaczy tatuaże… takie jak ten Otokar, trójkąt...Czy tak się oznacza strażników w tych stronach?- Zapytała cicho była trochę przytłoczona niewiedzą i nie chciała wyjść na głupią a i puste ulice wydawały jej się mało przyjazne. Mimowolnie przyspieszyła kroku w stronę karczmy.

**Kerm** · 19-07-2019, 20:29

- Chodźmy do gospody - powiedział Randulf. - Zjedzmy coś, a potem musimy pomyśleć, jak wydostać się z kabały, w jaką się wpakowaliśmy.

- Grundil chciał się nas pozbyć - mówił dalej, gdy upewnił się, że nikt ich nie słyszy - i dlatego nas tu przysłał. Może wy się domyślicie, w czym mu przeszkadzaliśmy.

- A z tymi tatuażami to masz rację - dodał.

Cattus · 21-07-2019, 09:00

- No właśnie dziwne te tatuaże. Żeby strażnicy się tak znaczyli? I to jeszcze tak samo w różnych miasteczkach? W wojsku może, ale na jakiejś prowincji? Mam co do tego złe przeczucia. Ale nic z tym teraz nie zrobimy. Przecież nie będę śledził Otokara. - Oswald odruchowo rozejrzał się po pustawym miasteczku.

- Ale jutro rozejrzymy się za jakimś przyzwoitym siodłem dla ciebie. - Zwrócił się do Morweny. - Bo wóz zbytnio by nas spowalniał.

W karczmie zamierzał, poza pokojami, zapłacić za balię wody i dzban wina. Przyda im się odrobina luksusu po nocy spędzonej w wypełnionej zjawami ruinie.

Inferian · 22-07-2019, 12:50

Bohaterowie wymienili kilka spostrzeżeń po drodze do karczmy, która przebiegła im w miarę sprawnie. Randulf miał dziwne - złe przeczucia co do tego miejsca. Jednak mogły to być po prostu te opuszczone ulice, no i zapadający zmrok. Ostatnie wydarzenia po zmroku nie były tymi najprzyjemniejszymi, dlatego też może należało do tego przyzwyczajać.

Po wejściu do karczmy grupka zobaczyła skrzętnie urządzoną gospodę, której gospodarzem był łysiejący z długą brodą mężczyzna. Z aparycji wyglądał dosyć przyjaźnie, jednak i tutaj bohaterowie natknęli się na symbol (patrz obrazek). W karczmie było tylko troje innych ludzi, mężczyzn, panowała cisza i pustka.

Gdy podeszli bliżej lady, od razu zagaił ich karczmarz

- No, no nowe twarze, witam, witam, ino was jeszcze tutaj nie widziałem, zwą mnie Eldor, jeśli jeszcze nie znaleźliście, gdzie przenocować to mam kilka wolnych pokoi. Chcecie może co zjeść, napić się? Mamy wszystko czego dusza zapragnie.

- Balię wody, tak, zaraz zawołam pomagiera co by to przygotował. Mamy taką dużą na górze, wodę trza tylko podgrzać Jednak dla was troje? - spojrzał na towarzystwo

- Wino zaraz przyniosę, możecie siąść przy którym to ze stołów, ale zanieść do pokoju też mogę. Ile trza pokoi?

**Kerm** · 22-07-2019, 13:46

Cała ta sytuacja nie podobała się Randulfowi za grosz, a wrażenie, że Otokar i Grundil to jedna i ta sama banda, knująca coś złego, jakoś nie potrafiło ustąpić. Warto było mieć oczy ze wszystkich stron głowy... tudzież dłoń blisko rękojeści miecza.

Karczma wyglądała całkiem przyjemnie, ale w obecnym stanie ducha Randulf w nic nie wierzył i nawet gdyby za ladą stała sama Pani z Jeziora to i tak miałby pewne wątpliwości co do dobrych jej intencji.

- My też witamy - powiedział. - Bardzo przyjemne miejsce - dodał. - Weźmiemy dwa pokoje - mówił dalej.
Co nie znaczy, że z obu skorzystamy, pomyślał.

- No i z kąpieli wszyscy skorzystamy - powiedział na koniec. - Morweno, co powiesz na wspólną kąpiel? - dodał żartobliwym tonem.

Cattus · 22-07-2019, 18:21

- Rand, miej litość. Nie zawstydzaj Morweny dla zabawy. - Wtrącił się niezbyt rozbawiony Oswald. - Niech idzie pierwsza, a my zaniesiemy nasze toboły do pokoi. - Zaproponował, albo raczej zarządził sadząc po nieco twardszym niż zwykle tonie, który szybko złagodniał gdy zwrócił się do towarzyszki. - Zanieść ci coś do pokoju? -

Odchodząc już od lady, rzucił jeszcze do karczmarza. - Więc które te pokoje? A! I dzbankiem grzanego wina bym nie pogardził. Ale podaj też normalne, jakby nie wszystkim pasowało.

Obca · 22-07-2019, 18:34

Morwena najpierw nie zrozumiała, znaczy zrozumiała tylko nie tak jak powinnam. - Już chciała pytać czy her Frost został poprzedniej nocy ranny. I dopiero teraz postanowił się przyznać i poprosić o pomoc w jej opatrzeniu. Kiedy Oswald się wtrącił zrozumiała że propozycja była bardziej intymnej natury a jej twarz stała się czerwona jakby sama wysmarowała się wiezionymi przez nich burakami.
- J..a..hke..znaczy nie...wszystko mam na sobie… - Odpowiedziała zakłopotana Morwena. Po czym ściszyła głos i dodała. - Myślisz, że mogę też zrobić pranie? Bo jak tak może będę ostatnia co byście nie czekali…- Widać było że dziewczyna nie ma pojęcia co można a co nie w karczmie i nie chciała zrobić wojownikom wstydu nie poprawnym zachowaniem.

- Lubię grzane wino z matką robiłyśmy takie w najchłodniejsze zimowe wieczory. - Wspomniałą swoje małe doświadczenie z rodzinnych stron. Chociaż wiedziała że wino w tawernie może być inne niż te słodzone miodem dzikich leśnych pszczół i z dodatkiem ziół.

13-07-2019, 20:42	#171
Obca Reputacja: 1	Morwena poczuła się zakłopotana propozycją wartownika nim jednak mogła wymyślić co odpowiedzieć na pomoc przyszedł Oswald. Czarodziejka pomyślała że powinna mu później podziękować. I może spytać co w zrobił nie tak że wywołała takie zainteresowanie. Nie wchodzili jeszcze do karczmy, obowiązki trzeba było załatwić najpierw. - Będziemy spać w karczmie? - Upewniła się pytając resztę kiedy wychodzili z stajni, dało się słyszeć drobną ekscytacje w jej głosie. Pewnie nie często zdarzało jej się spać w takich przybytkach. Musiała być to dla niej nie lada atrakcja. Kiedy wydało się co się stało z wiadomością spojrzała zdziwiona na Oswalda a kiedy Frost sięgną po wiadomość wyszeptała cicho. - Czy to możliwe że kazano nam przywieźć pustą wiadomość?

14-07-2019, 07:44	#172
Cattus Reputacja: 1	- W karczmie właśnie. No tak. Pewnie jeszcze nie bywałaś w takich miejscach? Niedługo zobaczysz. - Oswald odpowiedział Morwenie zerkając w stronę Pieczonej Kaczki. - Ale najpierw robota. Piwo, wino, balia ciepłej... to wieczorem. ******* Gdy spotkali się już z miejscowym dowódcą straży, sprawy przybrały nieoczekiwany obrót. Bosch zmarszczył brwi przyglądając się pustej wiadomości. - Ki cholera... - Powiedział cicho i zwrócił sie do Otokara. - Przedziwna sprawa. Grundil raczej nie wyglądał na typ żartownisia. Szczególnie w sytuacji w jakiej znalazło się Burg. Miasteczko niemal całkowicie się wyludniło spustoszone przez jakieś upiory. Ostatnia garstka obrońców schroniła się w jedynym bezpiecznym miejscu. Cała reszta obróciła się w zawilgoconą, martwą ruinę. Dlatego nikt ostatnimi czasy nie podróżował szlakiem z tamtego kierunku. Na szczęście upiory grasują tylko nocą. Przynajmniej jeszcze... - Wyjaśnił zwięźle i sapnął, zastanawiając się jak kontynuować. - List pusty czy nie, wiadomość przekazaliśmy. Ludzie trzymają się tam ostatkiem sił. Możesz nasze słowa zignorować i wykopać nas za drzwi, albo i nie. Więcej nie możemy zrobić i twego czasu nie chcemy bez potrzeby trawić. Wszak roboty w takiej mieścinie pewnie nie mniej co w Altdorfie albo innym Nuln. - Zakończył może nieco zbyt ostro, ale ostatecznie nie przejął się tym zbytnio, tylko spokojnie wpatrywał w rozmówce. __________________ Our sugar is Yours, friend.

18-07-2019, 20:20	#173
Inferian Reputacja: 1	- Jak widzisz tutaj nic nie ma. - odparł Otokar na słowa Ranudlfa Randulf chciał sprawdzić list, co prawda Otokar był mocno wnerwiony, jednak dał bohaterowi przyjrzeć się odpieczętowanemu listu. Bohater udając, jak gdyby dokładnie oglądając z każdej strony list, użył swojej mocy, nad którą to zaczynał coraz lepiej ostatnimi czasy panować. Bohater z początku poczuł dziwne ukłucie w obojczyku, jedna po chwili stał w zaciemnionym pomieszczeniu, gdzie przed nim był sam Grundil, który to pieczętował pergamin. Tuż koło niego stał inny człowiek, który nie mówił nic, a jedynie patrzył. - Pozbędziemy się tych przybłęd, Otokar pewnie znajdzie dla nich zajęcie. - powiedział, jak gdyby do siebie Grundil Randulf pośpiesznie otworzył oczy, wyczuwając lekki zanik równowagi w ciele. To jednak mogło ujść nieuwadze, bo w tym momencie sytuację zaczął tłumaczyć Oswald. Na sytuację zareagował Oswald, który to opisał dokładnie sytuację z miasteczka, a raczej pozostałości po nim. - Jeśli to miało tam być w tym liście, to, to do cholery zapiszę w raporcie. - Mężczyzna siadł przy stole i zaczął zapisywać zwięźle słowa Oswalda. Czasem dopytując się o szczegóły. Gdy tylko skończył swoje zapiski wstał i dodał: - Wiadomość przekazana, list czy też słownie. Zajmiemy się tym. Gdy pisał swój raport dało się zauważyć, że na ręce ma tatuaż - taki sam trójkąt jaki miał Grundil. - Późno się robi, znajdźcie sobie miejsce do spania, jeśli zostajecie w mieście. Bohaterowie zostali w ten sposób wyproszeni z budynku, a i sam Otokar wyszedł udając się w przeciwnym kierunku. Morwena wychodząc z siedziby straży i przyglądając się wszystkiemu co ich otacza zauważyła, że stojący przy drzwiach strażnik również ma taką dziarę jak Otokar, tyle że na szyi. Pogrążone w mroku ulice były już opustoszałe.

19-07-2019, 20:29	#175
Kerm Administrator Reputacja: 1	- Chodźmy do gospody - powiedział Randulf. - Zjedzmy coś, a potem musimy pomyśleć, jak wydostać się z kabały, w jaką się wpakowaliśmy. - Grundil chciał się nas pozbyć - mówił dalej, gdy upewnił się, że nikt ich nie słyszy - i dlatego nas tu przysłał. Może wy się domyślicie, w czym mu przeszkadzaliśmy. - A z tymi tatuażami to masz rację - dodał.

21-07-2019, 09:00	#176
Cattus Reputacja: 1	- No właśnie dziwne te tatuaże. Żeby strażnicy się tak znaczyli? I to jeszcze tak samo w różnych miasteczkach? W wojsku może, ale na jakiejś prowincji? Mam co do tego złe przeczucia. Ale nic z tym teraz nie zrobimy. Przecież nie będę śledził Otokara. - Oswald odruchowo rozejrzał się po pustawym miasteczku. - Ale jutro rozejrzymy się za jakimś przyzwoitym siodłem dla ciebie. - Zwrócił się do Morweny. - Bo wóz zbytnio by nas spowalniał. W karczmie zamierzał, poza pokojami, zapłacić za balię wody i dzban wina. Przyda im się odrobina luksusu po nocy spędzonej w wypełnionej zjawami ruinie. __________________ Our sugar is Yours, friend.

19-07-2019, 19:05	#174
Obca Reputacja: 1	- Hej…- Morwena zwróciła się do towarzyszy konspiracyjnym szeptem. Chociaż nie do końca umiała mówić konspiracyjnie dlatego wyszedł jej bardziej przejęty szept. - Widzieliście ich znamiona? Znaczy tatuaże… takie jak ten Otokar, trójkąt...Czy tak się oznacza strażników w tych stronach?- Zapytała cicho była trochę przytłoczona niewiedzą i nie chciała wyjść na głupią a i puste ulice wydawały jej się mało przyjazne. Mimowolnie przyspieszyła kroku w stronę karczmy.

22-07-2019, 12:50	#177
Inferian Reputacja: 1	Bohaterowie wymienili kilka spostrzeżeń po drodze do karczmy, która przebiegła im w miarę sprawnie. Randulf miał dziwne - złe przeczucia co do tego miejsca. Jednak mogły to być po prostu te opuszczone ulice, no i zapadający zmrok. Ostatnie wydarzenia po zmroku nie były tymi najprzyjemniejszymi, dlatego też może należało do tego przyzwyczajać. Po wejściu do karczmy grupka zobaczyła skrzętnie urządzoną gospodę, której gospodarzem był łysiejący z długą brodą mężczyzna. Z aparycji wyglądał dosyć przyjaźnie, jednak i tutaj bohaterowie natknęli się na symbol (patrz obrazek). W karczmie było tylko troje innych ludzi, mężczyzn, panowała cisza i pustka. Gdy podeszli bliżej lady, od razu zagaił ich karczmarz - No, no nowe twarze, witam, witam, ino was jeszcze tutaj nie widziałem, zwą mnie Eldor, jeśli jeszcze nie znaleźliście, gdzie przenocować to mam kilka wolnych pokoi. Chcecie może co zjeść, napić się? Mamy wszystko czego dusza zapragnie. - Balię wody, tak, zaraz zawołam pomagiera co by to przygotował. Mamy taką dużą na górze, wodę trza tylko podgrzać Jednak dla was troje? - spojrzał na towarzystwo - Wino zaraz przyniosę, możecie siąść przy którym to ze stołów, ale zanieść do pokoju też mogę. Ile trza pokoi?

22-07-2019, 13:46	#178
Kerm Administrator Reputacja: 1	Cała ta sytuacja nie podobała się Randulfowi za grosz, a wrażenie, że Otokar i Grundil to jedna i ta sama banda, knująca coś złego, jakoś nie potrafiło ustąpić. Warto było mieć oczy ze wszystkich stron głowy... tudzież dłoń blisko rękojeści miecza. Karczma wyglądała całkiem przyjemnie, ale w obecnym stanie ducha Randulf w nic nie wierzył i nawet gdyby za ladą stała sama Pani z Jeziora to i tak miałby pewne wątpliwości co do dobrych jej intencji. - My też witamy - powiedział. - Bardzo przyjemne miejsce - dodał. - Weźmiemy dwa pokoje - mówił dalej. Co nie znaczy, że z obu skorzystamy, pomyślał. - No i z kąpieli wszyscy skorzystamy - powiedział na koniec. - Morweno, co powiesz na wspólną kąpiel? - dodał żartobliwym tonem. Ostatnio edytowane przez Kerm : 22-07-2019 o 13:49.

22-07-2019, 18:21	#179
Cattus Reputacja: 1	- Rand, miej litość. Nie zawstydzaj Morweny dla zabawy. - Wtrącił się niezbyt rozbawiony Oswald. - Niech idzie pierwsza, a my zaniesiemy nasze toboły do pokoi. - Zaproponował, albo raczej zarządził sadząc po nieco twardszym niż zwykle tonie, który szybko złagodniał gdy zwrócił się do towarzyszki. - Zanieść ci coś do pokoju? - Odchodząc już od lady, rzucił jeszcze do karczmarza. - Więc które te pokoje? A! I dzbankiem grzanego wina bym nie pogardził. Ale podaj też normalne, jakby nie wszystkim pasowało. __________________ Our sugar is Yours, friend.

22-07-2019, 18:34	#180
Obca Reputacja: 1	Morwena najpierw nie zrozumiała, znaczy zrozumiała tylko nie tak jak powinnam. - Już chciała pytać czy her Frost został poprzedniej nocy ranny. I dopiero teraz postanowił się przyznać i poprosić o pomoc w jej opatrzeniu. Kiedy Oswald się wtrącił zrozumiała że propozycja była bardziej intymnej natury a jej twarz stała się czerwona jakby sama wysmarowała się wiezionymi przez nich burakami. - J..a..hke..znaczy nie...wszystko mam na sobie… - Odpowiedziała zakłopotana Morwena. Po czym ściszyła głos i dodała. - Myślisz, że mogę też zrobić pranie? Bo jak tak może będę ostatnia co byście nie czekali…- Widać było że dziewczyna nie ma pojęcia co można a co nie w karczmie i nie chciała zrobić wojownikom wstydu nie poprawnym zachowaniem. - Lubię grzane wino z matką robiłyśmy takie w najchłodniejsze zimowe wieczory. - Wspomniałą swoje małe doświadczenie z rodzinnych stron. Chociaż wiedziała że wino w tawernie może być inne niż te słodzone miodem dzikich leśnych pszczół i z dodatkiem ziół.