Twoją odpowiedź o bóstwach można podsumować jednym zdaniem: masz problem z graczem. :P Tego się nie pozbędziesz, choćbyś zmieniał setting ile chcesz - receptą jest dialog ;)

W pełni zgadzam się z Sayane i Velg, doskonale przedstawili co miałem na myśli w moim pierwszym poście.

Skoro masz zamiar wybebeszyć Zapomniane Krainy z wszystkiego co je charakteryzuje, to proponowałbym jednak poprowadzić w świecie autorskim. FR jest high fantasy i high magic, więc jesli ci to nie w smak to lepiej będzie jak poprowadzisz na swoim.

Skoro mam czas się odnieść...

„Statystyczne osady” - one są w Podręczniku Mistrza Gry, nieprawdaż? To czysta abstrakcja, nawet nie związana z żadnym settingiem... a tym bardziej z konkretną sytuacją. „Statystyczne miasteczko” to tak trochę jak z tym żartem o tym, że statystyczny Polak ma gdzieś 1,996 oka ;) To normalne, że w Amn – w którym magia jest prawie zakazana, więc adepci sztuk tajemnych emigrują – będzie tego mniej, a w Halrui sporo więcej. Ty po prostu możesz prowadzić w ww. Amn – lub na innym zadupiu.

Z kolei ciasteczka jako wyznacznik magiczności... Przyznam się, że nie rozumiem. To nie wina rozpowszechnionej magii - raczej efekt tego, że niskopoziomowa magia dużych możliwości nie daje, a jakoś wyżyć trzeba – więc kilka magicznych ciasteczek dla ludu upiec można ;) Zresztą, to pewnie w większości fałszerstwa – bo ciemny lud i tak je kupi, a pieniążki będą. I nie mówię w kategoriach zjawiska powszechnego - ale przeciętny adept nauk magicznych coś musi robić, aby jeść chleb. Chyba, że widzisz ich tylko na dworach książęcych ;)

A propos wskrzeszeń – akurat do ograniczenia wskrzeszeń nawet nie potrzeba ograniczać ich materialnej dostępności. Ów czar ma mały kruczek – dusza musi chcieć wrócić. Jest to zresztą jeden z powodów, dla których nie wskrzesza się bohaterów legend itp. - bez poważnego powodu (np. te mity o królu Arturze, który zbawi Anglię w potrzebie!) praktycznie nikt nie jest skłonny porzucać wspaniałości zaświatów dla niewygód dalszych podróży.

Jako MG masz już nad tym kontrolę – martwa postać nie jest przecież już prowadzona przez gracza – i dlatego masz ostateczne słowo dot. tego, czy wskrzeszenie się powiodło.