Anonim

Z jednej strony nie mam czasu na forumowe rpg, a z drugiej strony fajnie byłoby jeszcze raz pograć. Pozornie nie da się tego połączyć, ale nagle naszły mnie pomysły, w których mogę zorganizować grę o bardzo rzadkich odpisach, ale które nadal tworzyłyby grę fabularną. Inną, ale jednak grę. To chyba nazywa się indie rpg.

Obie gry wymagają jednego odpisu gracza co 14 dni, ale pozostawiają również możliwość graczom na częstsze odpisywanie w dyskusjach w oczekiwaniu na odpis mg.

1. Ława Przysięgłych - niewiele osób pamięta, ale kiedyś w Polsce występowały ławy przysięgłych. To były czasy, w których śledztwa nie trwały kilku lat, a sądy nie odraczały spraw na kilka miesięcy do przodu. W tej grze zasymulujemy świat, w którym aktualnie w Polsce są ławy przysięgłych. Przyjmiemy, że w każdej sprawie to wy występujecie w roli przysięgłych i jest ona ograniczona liczbowo do ilości graczy biorący udział w tej grze. Możecie grać sobą albo wymyśloną przez siebie postacią. Kaliber spraw różny (dawniej w prostych nie było ławników, w grze będzie inaczej), a wy decydujecie i o tym, czy winny, czy nie i o karze.

Jedna sprawa - jeden odpis. Ewentualnie dwa odpisy, nad szczegółami popracuję jak ktoś będzie chciał w to pograć.

2. Oddział Zamknięty - z jakiegoś powodu znajdujecie się w szpitalu psychiatrycznym. Może kogoś pobiliście, może zniszczyliście mienie, może powiedzieliście kilka brzydkich słów jakiemuś VIP, a może kogoś zabiliście. Kto wie? Być może wy. A może uważacie się za niewinnych? Tak czy inaczej wylądowaliście na oddziale zamkniętym, lekarzem prowadzącym każdego z was jest jeden lekarz i dziwnym trafem każdego z was reprezentuje przed sądem jeden adwokat. Ten adwokat to nie ta sama osoba co psychiatra. Prawdopodobnie. Ogólnie na oddziale jest dziwnie. Czasem nic nie dzieje się przez całe tygodnie. Czasem czas jakby przyspiesza. Aby znów zwolnić.

W tej grze gracze wcieliliby się w ofiary pacjentów oddziału zamkniętego szpitala psychiatrycznego. O rygorze zdecydujemy po przedstawieniu przez graczy kart postaci. W grze gracze będą próbowali zrealizować cel podstawowy (wydostać się) i ukryty cel osobisty. Moje odpisy będą pytaniami zadawanymi przez lekarza prowadzącego waszym postaciom - na początku ogólne i zadawane do was wszystkich takie same, a potem z biegiem czasu coraz bardziej dopasowane do waszych postaci. Będą losowe zdarzenia i kontakt z innymi ludźmi. Wasze postacie dowolnie mogą ze sobą rozmawiać i możecie kreować wydarzenia w szpitalu - choć wydarzenia mogą potem okazać się waszymi jednostkowymi lub zbiorowymi halucynacjami.

Pewnym novum będzie połączenie czasu w grze i czasu rzeczywistego. Jak nie będę odpisywał przez kilka tygodni to znaczy, że lekarz prowadzący olewa wasze postacie przez kilka tygodni - jak to zniosą wasze postacie? A może wszystko im jedno?

Dodatkowa opcja w sondzie: Zapytam Stachu Jonesa co mam robić to dla tych, którzy są ciekawscy i chcą widzieć wyniki sondy, ale nie interesują ich powyższe gry.

Zapraszam również do komentowania pomysłów.

 

Avitto

Chyba bardzo się nie nudzisz ostatnio? Ale mam propozycję alternatywną - podsunąłeś mi pomysł, więc leci PW.

 

Bielon

W ławę przysięgłych bym zagrał. Drżyjcie oskarżeni

p
b
.

 

__________________
Bielon "Bielon" Bielon

Lord Melkor

Ława Przysięgłych brzmi ciekawie.

 

Anonim

Zainspirowany pomysłem Avitto byłaby jeszcze opcja na stworzenie kolejnego Żula Zaciemnienie - z innymi postaciami niż z zamkniętej trylogii jaką tutaj kiedyś prowadziłem. Rzecz byłaby skrzyżowaniem próby dostania się na ostatnie piętro wysokiego bloku mieszkalnego oraz tworzeniem postaci poprzez pływanie w jej bardziej lub mniej prawdziwych wspomnieniach.

Im wyżej tym trudniejsze pytania i trudniejsze wspomnienia, aż dotrzecie na metę na samej górze albo poddacie się i zrezygnujecie z tej sesji nie chcąc poznać ostatniego pytania i prawdy. Chyba jedyna moja sesja przewidująca rezygnację "rage quit" gracza i nie miałbym o to pretensji.

Taka trochę psychodrama w wulgarnym świecie żuli.

Nie dodaję tego do sondy, ale głosować możecie wypowiadając się w tym wątku.

 

Brilchan

Chętnie zagrałbym w kolejnego Żula nową postacią jednym z najfajniejszych aspektów tamtej sesji było zastanawianie się ile w tym delirium a ile odkrywania jakiegoś post lovercrafckiego świata za zasłoną, a ile szaleństwa.

Wybacz, że nie odpowiedziałem jeszcze na tamto PW nie miałem głowy żeby przeczytać o tym, systemie z linku pozdrawiam

 

Tildan

Przyznam, że zaciekawił mnie ten pomysł z Oddziałem Zamkniętym.
Czy odważyłabym się zagrać w coś takiego, to jednak już zupełnie inna historia.
Zupełny brak doświadczenia nie byłby tu ani dobrym punktem wyjścia, ani rekomendacją.
Ale ode mnie ogólnie plus za pomysł i powodzenia w każdej przyszłej sesji.

 

__________________
Życie to ciągłe czekanie: na dorosłość, na miłość, na autobus, na ulubiony serial, na szczęście, na wakacje, na przyjaciela... aż w końcu na śmierć.

Anonim

W porządku Brilchan. Zazwyczaj pacjenci, którzy pierwszy raz lądują w szpitalu psychiatrycznym też nie mają w tym doświadczenia. Choroby nie kontrolują o ile rzeczywiście jakąś mają (warto przeczytać krótką, ale bardzo pouczającą, lekturę "On Being Sane in Insane Places") i o ile zdają sobie sprawę z jej istnienia.

 

Someirhle

Z dwojga nieprzekonanego przechylam się ku ławie przysięgłych, ale to bardziej moja lojalność względem marki, bo jakoś nie czuję tych pomysłów (z wariantem Avitto włącznie), także odpisy co dwa tygodnie nie przekonują mnie. Także teges słabo to widzę, ale chętnie przeczytam docelową rekrutację, może wtedy mnie kupi.

 

__________________
Cogito ergo argh...!

Avitto

Pomysł, który podpowiedziałem Anonimowi to zarys fabularny, który można zrealizować na kilka sposobów. Tam, gdzie Anonim proponuje Świat Mroku ja strzelam otwarcie - zapędźmy się w nieco inną stylistykę.
Odkrywajmy bohatera poprzez metafory do światów fantastycznych, wręcz bajkowych, by gra nie była zupełnym horrorem. Zwłaszcza przy długim czasie na odpis oczekiwanie może i tak rozmyć efekt mrożący, więc może nie szukajmy go "na siłę"?

Mamy wielkie zasoby literatury mniej lub bardziej poważnej. Bez wylewających się flaków z brzuszka też można wywołać refleksję lub zasmucić bądź rozbawić Prawdą.