Pogaństwo i mity, a systemy WoD'u
 

Czy wykorzystujemy w swoich sesjach motywy wzięte z ludowych opowiadań?

Mogę powiedzieć, że w pewien sposób wykorzystuję. Trochę poznawałem z szamanizmu i mitologii, więc czerpię z nich, jako dobrego materiału źródłowego do stworzenia postaci czy jej "okultystycznego" zaplecza.

Także książki, np. paleoastronautyczne są bardzo dydaktyczne. ;-) W pewień sposób otwierają na oświecenie, zrozumienie; dla wprawnych naukowców są one niczym pseudo-nauka, dla czytelników ciekawa lektura, dla poszukiwaczy prawda. A dla graczy? Bardzo cenna pomoc w tworzeniu tła i wyjaśnienia przeszłych, starożytnych zdarzeń i korzenii oraz funkcjonowania kosmosu.

Mag - tak, najlepsze jest postudiowanie różnych rzeczy nt. magii. Każdego jednak zniechęcam do czytania tekstów po necie - magia to nie jest coś, co należy praktykować, ani także coś, o czym dobrze jest czytać. A przeżywać? To zmienia dużo w psychice, więc też odradzam.

Zatem, jedynie literatura ezoteryczna, albo z pogranicza - oraz mitologie, znajomość kultury - doskonale pomagają w stworzeniu postaci do sagi Świata Mroku.

Jakie Wy macie zdanie na ten temat? Czy również używacie typowo ludowych źródeł, by wykreować sagę Świata Mroku?

Aż się zdziwiłam, że ten temat nieodkryty, niewykorzystany... Żadnej odpowiedzi? Zdumiewające.

Warto zacząć od tego, że czytając podręcznik bez problemu znajdujemy powiązania z ludowymi wierzeniami - choćby Gangrele jako ludowe diabły z lasu, z kopytkami zamiast nóg, tańczące w wiosenne noce przy ogniskach :)

Nie wyobrażam sobie tworzenia postaci do WoDa bez znajomości swoistej kultury i tradycji wpływającej na rozwój naszej postaci. Wyrazistym przykładem będą tutaj chyba Setyci z Wampira - kto normalny, z chęcią rzetelnego odgrywania postaci, porwałby się na postać Setyty znając pobieżnie trzech głównych bogów egipskich?

Aby stworzyć stereotypowego Wyznawcę Seta trzeba się zagłębić w mitologię, hierarchię społeczną, znaleźć związki przyczynowo skutkowe... To mnóstwo roboty, która niektórych zniechęca. Mi jednak właśnie to podoba mi się w Świecie Mroku, że już w momencie czytania podręczników dostajemy trochę wiedzy ogólnej :)

jasne ... a zeby zagrac netrunera w CP trzba zagłebic sie w informatyke i haking . A by dobrze grac wojownikiem trzeba nauczyc sie machac mieczem ...

Ten cynizm jest chyba nie na miejscu, denis.
Według mnie napisanie historii postaci dla Setyty jest niemożliwe bez znajomości egipskich realiów. Mówię oczywiście o DA, gdzie ważna jest rola wierzeń ludowych i kultury, bo chrześcijaństwo zaczęło wypierać pogaństwo zaledwie kilka wieków wcześniej. Co innego w Maskaradzie, w której gra się młodszymi wampirami w zupełnie innych realiach.

Tak więc jeśli już decydujesz się na cynizm to może poprzesz go kontrargumentem?

Podczas prowadzenia Wampira:Requiem korzystałem ze słowiańskiej mitologii na potrzeby stowarzyszenia Circle of the crone. Uważam że uczynienie z nich rodzimowierców lepiej pasowało do kampanii dziejącej sie w polsce niz gdyby stowarzysznie bylo nadal grupa pogan ktora moze czcic to co jej najbardziej aktualnie stroi. Oczywiscie trzeba bylo w mitologii slowianskiej uczynic znaczne zmiany zeby nadawala sie do stowarzyszenia wampirow aczkolwiek gracze byli zadowoleni z takiego obrotu spraw.

Chciałbym poruszyć kwestię nordycką związaną z DAV: WotS

Przedstawienie tam wampirów w realiach kultury nordyckiej wydaje się dosć spójne, ale ma troche dziur.

1. Teatr 1(?) aktora.

All-High, matuzalem Gangreli, robi sobie w konia całą skandynawię. O ile w kwestii ludzi to nie ma problemu (wampir 4 generacji faktycznie moze robic za boga), to fakt iż wąpierze-nordyki biorą go za boga jaki ich przebudził jako Einherjar... to juz jego kombinacje :P
Ale mialo by to sens, gdyby szło tylko o Gangrele. Wąpierze z innych klanów maja swoich stworzycieli. Gdzies tam na którymś pokoleniu niteczki musi być jakiś skandynawski Brujah, Ventrue czy Malkav co wie, że Odyn-bóg i panteon, wgl cała mitologia to tylko ściema.
I teraz co z takimi?
All-High ich wyciął by nic nie wyciekło, a ich potomkowie tworzący linie klanów niegangrelowych w nieświadomości?
Większy spisek, gdzie siedzą sobie na dworze All-Higha w więcej osób i się chichrają: Brujah-Tyr, Toreadorka-Freya, Ventr-Hejmdal, and so on?

I jak jest z klanami? Aftergangerzy to kminią? Wszak wszyscy są przekonani, ze pochodzą od magii krwi Odyna... A jeżeli kminią i uważają, ze Pierwsza generacja Einherjar rózni się miedzy sobą... to nie-gangrele mają pojęcie o swoim prawdziwym przodku jakiego uznają (błędnie) za stworzonego przez All-High?

2. Wilkołaki.

Fenrir( i jego synowie: Skol i Hati), Vali...
To potomstwo Lokiego, czy zatem wampiry widzą w Lokim ojca wilkołaków?
Miły motyw gdzie Odyn jawi się jako stworzyciel wąpierzy a Loki ojcem wilkołaków.
Valiego w wilkołaka (aby ten zabił swego brata Narniego)... przemienił Odyn, stąd można brać zrozumienie dla zaciekłosci potomstwa Lokiego względem Einherjar. Zemsta na Wampirach za to. Ot fajny smaczek.

3. bloodlines

jest pełno linii krwi dostosowanych do innych kultur. Andy ze stepów, te gangrele-lapończyki z Finlandii, cały Laibon zrobiony na Afrykę, cała menażeria linii krwi na Ashirę.
Czy zatem nie jest błędem rozpatrywanie wąpierzy skandynawskich w tym okresie jako "zwykłych" przedstawicieli klanów?
Takie Gangrele z linii All-Higha powinny być oddzielną linią krwi, zupełnie inny system kulturowy względem 'kainitów'.

Aftergangerzy nie rozrózniają nawet u siebie pokoleń, a jak tak to pierwszym jest pokolenie 5 (czyli pierwsza fala gangreli tworzonych przez All Higha - np. Ulfsdottir), lub jakiekolwiek z innych klanów jakie (w postaci pojedynczego wampira) pod okiem All-Higha zapoczątkowało nordycką gałąź np. Brujahów. To rozkminy na poziomie 4-5 pokolenia, przy albo wytłuczeniu protagonistów, albo ich wspólnej zabawie w bogów z Odynem przy nieświadomosci potomków. Brak odpowiednich linii krwi tutaj uważam, za wielbłąda.
Nie musi być nawetr zmian w dostepnych dyscyplinach. Starczy zaznaczenie, nazewnictwo.
Co ciekawe... u Wilkołaków nawt to jest. Patronaty w Pomiocie Fenrisa zwą się inaczej niż w innych plemionach. A wampiry gorsze?

4. Bestia

Przegapiłem czytając?
VtM i DAV kręci sie wokół walki z bestią. człowieczeństwo, drogi... a tu? Przebudzenie bestii jest jak szał berserkera, a tych się obawiano ale poważano. Gdzie tu motywacja walki z bestią szczególnie u wojowników (gangrele, brujah)? Po co?

Wampiry niskopokoleniowe często uchodziły wśród ludzi za bogów. Okres ten pokrywał się z czasem gdy w europie dominowały pogańskie religie. Prawie w każdym zakątku znanego wtedy świata można znaleźć odcisk wampirzych ingerencji. Przywołana przez Leona Skandynawia i 4 pokoleniowy Gangrel - Odyn Wszechojciec - to tyko jedno z ciekawych miejsc. W tym czasie Słowianie byli pod butem Tzimsice o imieniu Trygław, który słynął z posiadania trzech twarzy. W Konstantynopolu zaś przecież w czasach początku Chrześcijaństwa patriarchą był Michael, uchodzący za archanioła Toreador. Jeżeli dołożyć do tego historię cesarza Justyniana, który za namową właśnie Archanioła widywanego we śnie odbudował Hagię Sophię, to mamy świetną historię stanowiącą tło dla rozgrywki.

Jest cała masa takich historii, których fragmenty można znaleźć w różnych podręcznikach do WoD. Zwłaszcza Dark Ages. Owszem, te historie mają dziury, tak jak te przywołane powyżej przez Leona. Ale mówimy tutaj o grze wyobraźni. Wizji świata przedstawionej przez Mistrza Gry graczom. Bardzo popieram stosowanie takich zabiegów w DA, tak jak odwoływanie się do współczesnych wydarzeń w aktualnym WoDzie.

Nie wszystko kręci się wokół walki z bestią. Sam fakt występowania w statystykach samokontroli lub instynktu to już duża różnica. Z bestią walczą i walczyły wampiry dysponujące samokontrolą. Te zaś, którymi kierował instynkt od zawsze chciały bestię sobie podporządkować. Zjednoczyć się z nią, żeby ją kontrolować. Zresztą wyraźne różnice widać gdy porówna się drogi oparte na instynkcie z drogami opartymi na samokontroli. Zatem berserkerów należy w tym ujęciu postrzegać jako tych, którzy chcą przejąć władzę nad bestią i wykorzystać do uzyskania własnej chwały. Jak dla mnie to baaardzo silna motywacja, zwłaszcza dla wojowników.

Dla ludzi istnieje coś takiego jak ubytek przodków, gdyby go nie było, oznaczało by to że w powiedzmy 10 wieku, na świecie żyło jakieś tam 20 miliadrów ludzi albo i lepiej. Przecież macie dwóch rodziców, i oni dwóch itd
Współcześnie w Norwegii żyje 5 milionów ludzi. W całej Skandynawii 20, 10 w Szwecji i 10 w Finlandii

Podręcznik wampira tłumaczy, że sam urząd księcia bierze się z tego że "kiedyś" w mieście, albo i prowincji był tylko jeden wampir.

Dlaczego jakoś trudno uwierzyć że w takim zapadłym krańcu świata jak antyczna Skandynawia niezył tylko jeden wampir?

Jego ludzkich wyznawców mogła być dosłownie garstka, może kilkanaście tysięcy.
Ktoś może przypomnieć jaka była przypuszczalna liczba osób zamieszkujących ziemie polskie w 10 wieku? chyba jakieś 100 tysięcy.