Mira

Budzisz się ze snu…
Otwierasz oczy i rozglądasz się wokół. Niby wszystko jest tak jak dawniej, tylko miejsce obce… lecz nie to powoduje Twoje zdziwienie. Odruchowo chcesz nabrać powietrza w płuca. Tylko po co? Nie jest Ci to już potrzebne.
Nie oddychasz.
Czy to możliwe?
W popłochu chwytasz się za pierś, szukając bicia serca. Nie umiesz wyczuć pulsu. Wciąż próbujesz na szyi, na nadgarstku… na próżno.
Umarłeś.
A jednak wciąż się poruszasz, wciąż myślisz i czujesz…
Czy to wciąż sen? Jeśli tak… to jest to najgorszy spośród koszmarów, ponieważ trwać ma wiecznie.


Wilkołakiem czy Magiem jest się od początku. Trzeba się po prostu „przebudzić”, by sięgnąć po ten rodzaj egzystencji. Niemniej nie jest on totalnym zaskoczeniem, bowiem wiąże się z odczuwaniem już wcześniej pewnych niepokoi, pojawianiem się wydarzeń trudnych do racjonalnego wyjaśnienia…

W przypadku Wampira jest inaczej. Jest się normalnym człowiekiem – nic nie jest niezwykłe czy nadprzyrodzone. Nic też nie zwiastuje zmiany tego stanu. Myślisz i czujesz jak człowiek, a tu nagle… SZOK! Dowiadujesz się, że baśniowe stwory nocy istnieją naprawdę, a Ty… należysz do ich grona.

Kim jesteś?
Żywym trupem, młodym bogiem, mścicielem, buntownikiem, ofiarą, a może wybrańcem rodem z Matrixa?

Jak Wy byście zareagowali w momencie takiej przemiany?

Jest to pytanie dość standardowe, ale przemyślana odpowiedź na nie może ułatwić odegranie narodzin młodego Wampira – znamiennego momentu każdej sesji w tym systemie.

 

__________________
Konto zawieszone.