|
A co tam pochwalę się. Dostałem na gwiazdkę od Milly :* arcysarmacką książkę: Niezbędnik Sarmaty poprzedzony Obroną i Uświetnieniem Sarmacji Obojej przez Jacka Kowalskiego  Jestem w trakcie lektury. Do ksiązki dołączona jest płyta z muzyką z epoki :-) Jacek Kowalski - Duma ukrainna Wrzuta.pl - Jacek Kowalski - Duma ukrainna |
|
http://lastinn.info/wiesci/8667-sarm...o-potedze.html Czym był sarmatyzm? Skąd się wziął? Jak wpłynął na sztukę i kulturę Rzeczypospolitej? I co z niego pozostało? To tylko niektóre z pytań, stawianych przez wystawę zorganizowaną przez Muzeum Narodowe w Krakowie w Kamienicy Szołayskich. Na wystawie można zobaczyć 170 dzieł sztuki pochodzących z kolekcji naszego Muzeum, a także z Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Kielcach, Muzeum Okręgowego w Tarnowie, Biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie, Fundacji Książąt Czartoryskich oraz z rezydencji arcybiskupa poznańskiego. Z pewnością największą ciekawość wzbudzą portrety sarmackie tworzone przez Polaków od XVI do XIX wieku, przedstawiające członków znanych polskich rodów: Sapiehów, Rzewuskich, Tarnowskich, Czarnieckich, Sanguszków. Do najpiękniejszych należy portret Lwa Sapiehy autorstwa Henryka Rodakowskiego, jednego z najważniejszych polskich malarzy. Chętnie powitałbym relacje Panów Braci, którzy odwiedzili wystawę o sarmatyzmie? Ktoś był lub wybiera sie na tą wystawę??? |
Zapowiedź [Dzikie Pola] Kniaziowa córa Naszła mnie znów ochota na Dzikie Pola. Mam pomysł na niewielką sesję. Pomysł już jest rozpisywany - na razie obrasta w szczegóły. Na pewno pojawią się elementy takie jak magia staropolska, postacie tajemnicze, wydarzenia niebywałe. Wiedźmy, stare babki, wiedzące, znachorki, guślarze i insze tego typu postacie się pojawią. Będzie mroczno, aż gęsto i bardziej psychodelicznie. Odsyłam do ksiąg IX i X z podręcznika do pierwszej ED. Dzikich Pól. Pobłądzimy nieco w matecznikach zła. Coś w klimatach tego posta z Animy http://lastinn.info/169745-post10.html Nie wykluczam pojawienia się znanego z poprzedniej sesji szlachcica Widuchowskiego. Pobłądzimy nieco w matecznikach zła. A klasyk literatury na zaczepienie w klimat. Ucieczka On wojuje - rok upłynął, On nie wraca - może zginął. Panno, szkoda młodych lat, Od Książęcia jedzie swat. Książę ucztując we dworze, A Panna płacze w komorze. Jej źrenice, błyskawice, Dziś jak dwie mętne krynice; Jej lica, pełnia księżyca, Dziś nikną, jak księżyc w nowiu; Biada wdziękom, biada zdrowiu! Matka troszczy się i biedzi, Książę dał na zapowiedzi. Swadźba jedzie szumnie, tłumnie. Nie powiozą do ołtarza, Powiozą mię do smętarza, A pościelą chyba w trumnie. Ja umrę, gdy on nie żyje, Ciebie, matko, żal zabije. Ksiądz w konfesjonale siedzi, Czas, o córko, do spowiedzi. Przyszła kuma, widma stara: Wypędź księdza, wypędź klechę, Bóg i wiara, sen i mara, Kuma w biedzie ma pociechę, Kuma stara umie wiele, Ma kwiat paproć i car ziele, A ty masz kochanka dary: Przyszłam zrobić możne czary. Włosy jego w węża splącz, Dwie obrączki razem złącz, Z lewej ręki krwi usącz; A na węża będziem kląć, W dwie obrączki będziem dąć; Musi przyjść i ciebie wziąć. Panna grzeszy - jeździec śpieszy, Klęto ducha - klątwy słucha; Już odemknął zimny gmach: Panno, Panno, czy nie strach? Ucichł, usnął dwór zamkowy. Panna czuwa. - Na zegarze Bije północ, - milczą straże, Panna słyszy - dźwięk podkowy, Brytan, jakby głosu nie miał, Zawył z cicha i oniemiał. Skrzypnęły dolne podwoje, Stąpa ktoś w przysionkach długich, I otwiera się drzwi troje, Troje drzwi jedne po drugich. Wchodzi jeździec cały w bieli I usiada na pościeli. Słodko, prędko czas ucieka. Wtem koń zarżał, jękła sowa, Zegar wybił. - "Bywaj zdrowa! Koń mój zarżał. koń mój czeka; Albo wstawaj, na koń siądź I na wieki moją bądź. Miesiąc świeci - jeździec leci Po zaroślach i po krzach: Panno, Panno, czy nie strach? Rumak polem jak wiatr niesie, Niesie lasem, - głucho w lesie; Tu i owdzie wystraszona W suchej jodle kracze wrona. Po łozach wilcze źrenice Migają się jako świéce. W cwał, mój koniu, koniu, w cwał! Miesiąc na dół schodzi z chmur, A nim zejdzie miesiąc z chmur, Mamy sadzić dziesięć skał, Dziesięć rzek i dziewięć gór; Za godzinę pieje kur. - Gdzie mnie wieziesz? - Gdzie? do domu. Dom mój na górze Mendoga, W dzień otwarta wszystkim droga, W nocy jeździm po kryjomu. - Czy masz zamek? - Tak jest, zamek, I zamczysty, choć bez klamek. - Mój kochanku, konia wstrzymaj, Ledwie dosiedzę na łęku. - - Moja luba, siodła imaj Prawą ręką - co masz w ręku? Czy to worek do roboty? - Nie, to jest Ołtarzyk Złoty. - Nie czas wstrzymać, pogoń bieży, Słyszysz pogoń, tętnią błonia; Już przed koniem przepaść leży, Rzucaj książkę, puszczam konia. Koń, jak gdyby zbył ciężaru, Przemknął dziesięć sążni jaru. Lecą bagnem przez manowiec, Pusto wkoło. Błędny ognik Tuż przed nimi, jak przewodnik, Od grobowca na grobowiec Przelatuje; gdzie przeleci, Ślad błękitny za nim świeci, A tym śladem jeździec leci. - Mój kochanku, co za droga? Tu nie znać śladu człowieka. - - Dobra droga, kiedy trwoga; Krzywo jedzie, kto ucieka. Śladów nie masz do mych włości, Bo nie wpuszczam pieszych gości: Bogatego wiozą cugi, Ubogiego niosą sługi. W cwał, mój koniu, koniu, w cwał! Błyska zorza z wschodnich stron, Za godzinę bije dzwon. Nim uderzy ranny dzwon, Mamy sadzić parę skał, Parę rzek i parę gór: Za godzinę drugi kur. - Mój kochanku, wstrzymaj wodze! Koń się lęka, bokiem sadzi, Pełno skał i drzew na drodze, Koń o drzewo mię zawadzi. - - Moja luba, jakie sznurki, Jakie wiszą tam kieszonki? - - Mój kochanku, to paciórki, To szkaplerze i koronki. - - Sznur przeklęty! sznur znienacka Rumakowi miga w oczy, Patrz, jak zadrżał, bokiem skoczy. Moja luba, rzuć te cacka! Koń, jak gdyby pozbył trwogi, Ubiegł prosto pięć mil drogi. - Co to za smętarz? mój miły? - - To mur, co mych zamków strzeże. - - A te krzyże, te mogiły? - - To nie krzyże, to są wieże. Mur przeskoczym, przejdziem progi, Tu na wieki koniec drogi. Stój, mój koniu, koniu, stój! Przebyłeś, nim zapiał kur, Tyle rzek, i skał, i gór, A tuś zadrżał, koniu mój? Wiem ja, koniu, czego drżysz: Mnie i tobie boli krzyż. - Czegoś stanął, mój kochanku? Zimna rosa mię spłukała, Zimno wieje wiatr poranku, Okryj płaszczem, bo drżę cała. - - Moja luba, przytul skronie! Na twych piersiach głowę złożę. Głowa moja ogniem płonie I kamienie ogrzać może. Jaki masz tam ćwiek ze stali? - - To krzyżyk, co matka dała. - Ten krzyżyk ostry, jak strzała, Twarz mi rani, skronie pali. Precz mi z tym ćwiekiem ze stali! Krzyż na ziemię padł i zniknął, Jeździec Pannę wpoły ścisnął, Z oczu i z ust ogniem błysnął, Rumak ludzkim śmiechem ryknął. Przeskoczyli cwałem mury, Biją dzwony, pieją kury. Nim ksiądz przyszedł na mszę ranną, Zniknął koń z jeźdzcem i Panną. Na smentarzu cisza była, Stoją krzyże, głazy leżą: Jedna bez krzyża mogiła I ziemia ruszona świeżo. Ksiądz nad grobem długo stał I mszę za dwie dusze miał. |
Kolejna dobra wiadomość dla fanów Dzikich Pól i Sarmacji. Od 16 marca zaczął działalność informacyjny Portal Sarmacki - wieści ze świata kultury sarmackiej założony przez Michała Mochockiego. A tak określa profil portalu twórca. Witajcie, Mości Państwo! Przed wami Portal Sarmacki, który publikuje informacje o wszelkiej aktywności na polu kultury sarmackiej, od gier i rekonstrukcji historycznych przez muzykę, film, telewizję, literaturę i blogi po wykłady, konferencje, wystawy i publikacje naukowe. Będzie tu wszystko, co ciekawić może miłośników Rzeczypospolitej szlacheckiej. A wiedzcie, że rok 2009 przyniósł sarmacki przełom w kulturze popularnej: krok milowy “szabli i kontusza” od niszowości ku masowości. Za Jackiem Komudą drogą powieści sarmackich poszli Piekara i Foryś. Z hukiem i świstem ruszyła 2 edycja Szlacheckiej Gry Karcianej Veto!. Na stołach figurowych bitew święcą triumfy XVII-wieczne armie Wargamera. Dzikie Pola błyskawicznie znikają ze sklepów. I rzecz główna: dzięki Mount & Blade: Ogniem i Mieczem tematyka sarmacka dotarła do prawdziwie masowego młodego odbiorcy. Jednocześnie przybywa zdeklarowanych Sarmatów w blogosferze artystycznej i społeczno-politycznej. Nieoceniony Jacek Kowalski koncertuje w całej Polsce. Kwitnie żywe odtwórstwo historyczne, gdzie Sarmacja ma poczesne miejsce. Historycy, muzealnicy, socjologowie i kulturoznawcy coraz częściej sięgają po Sarmację - tę dawniejszą i tę odtwarzaną/przeżywaną dzisiaj. Dlatego powstaje Portal Sarmacki: nie społecznościowy, lecz informacyjny. Sarmacja wraca do życia na wielu polach, lecz słabuje między nimi właśnie przepływ informacji. Niechaj ta strona dla Sarmatów będzie tym, czym archeowiesci.wordpress.com jest dla archeologów. Źródło: Portal Sarmacki |
Wielki Konkurs Dzikopolowy - Valkiria Network Wielki Konkurs Dzikopolowy Serwis Valkiria Network oraz wydawnictwo MAX PRO serdecznie zapraszają do Wielkiego Konkursu Dzikopolowego! Tym razem nagrodami jest niezbędnik każdego Sarmaty czyli: Dzikie Pola 2ed - wydanie poprawione, Dzikie Pola: Pan Brat oraz Zestaw koszulek dzikopolowych...   Aby wziąć udział w konkursie należy być zarejestrowanym, użytkownikiem serwisu Valkiria i podać prawidłowe odpowiedzi na pięć, prostych pytań: 1. Jaki tytuł pierwotnie miała nosić pierwsza edycja gry fabularnej Dzikie Pola autorstwa Jacka Komudy, Marcina Baryłki i Macieja Jurewicza? 2. Jaki tytuł miała nosić gra fabularna osadzona w sarmackich klimatach, ogłaszana m.in. w magazynie Złoty Smok a będąca "konkurencją" dla Dzikich Pól? 3. Jaki przedmiot jest umieszczony w logotypie Swawolnej Kompaniji, czyli oficjalnej stronie Dzikich Pól? 4. Jaki tytuł nosił cykl artykułów poświęconych Dzikim Polom autorstwa Michała Mochockiego, publikowanych w magazynie Portal? 5. Jak nazywał się znany zagraniczny autor gier fabularnych, abstynent i wegetarianin, który został zaproszony na sarmacką biesiadę - LARPa na jednym ze śląskich konwentów, na którym nie dość, że morowo popił, pojadł mięsiwa, tańczył poloneza, to jeszcze ochotnie wznosił toasty za Naród Sarmacki? Prawidłowe odpowiedzi prosimy nadsyłać na adres konkursy@valkiria.net do środy 19.05.2010, do godziny 12:00. W tytule maila prosimy podać hasło "DZIKIE POLA", a w treści prawidłowe odpowiedzi oraz swoje dane adresowe i nick, pod jakim występujecie na Valkirii. Każdy z uczestników może nadesłać tylko jedno zgłoszenie. Konkurs zostanie rozwiązany w środę 19.05.2010. |
Ciekawa impreza dla Panów Braci - Dni Sarmacji Europejskiej - Bydgoszcz 12-14 września 2010 Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bydgoszczy (kościół na Placu Piastowskim) zaprasza na Dni Sarmacji Europejskiej. Niedziela 12 IX 14:00 – Msza św. w klasycznym rzymskim rycie (po łacinie) 15:30 – koncert zespołu Collegium Vocale 16:30 - „Gry sarmackie: nie tylko zabawa” - dr Michał Mochocki 17:00 - „Powieść sarmacka w XXI w.” - mgr Aleksandra Mochocka - Poniedziałek 13 IX 19:00 „Sroce spod ogona nie wypadliśmy, czyli rzecz o Sarmacyjej” - ks. dr Roman Kneblewski 20:00 - Kujawska Brać Szlachecka – pokazy broni białej i palnej, kostiumu i fantazji szlacheckiej - Wtorek 14 IX 16:00 – pokaz Szlacheckiej Gry Karcianej VETO! 17:00 – pokaz Szlacheckiej Gry Fabularnej Dzikie Pola 18:00 – pokaz fechtunku bronią historyczną i sportową Źródło: Portal Sarmacki |
Muzeum Pałac w Willanowie zaprasza na cykl spotkań Historia mniej znana Historia mniej znana to cykl spotkań adresowanych nie tylko do odbiorców dorosłych, ale także do całych rodzin. Jesienią, w każdą sobotę o godz. 13.00 zapraszamy na wspólne pałacowe spacery. W miłej atmosferze dowiedzą się Państwo, jak przebiegała dawniej edukacja, w jaki sposób ucztowano w baroku, czy wiktoria wiedeńska przyniosła Rzeczpospolitej wymierne korzyści oraz dlaczego staropolskie pogrzeby nie miały sobie równych w całej Europie. Do udziału w spotkaniu uprawnia zakup biletu wstępu do pałacu lub parku. Spotykamy się w szatni lub przy bramie głównej (jeśli zajęcia przewidziane są na zewnątrz). Każde spotkanie trwa ok. 40 minut. Harmonogram spotkań PAŹDZIERNIK 02.10. godz.13.00 - Z wizytą u marszałkowej Izabeli Lubomirskiej 09.10. godz.13.00 - Sztuka i polityka 16.10. godz.13.00 - Jak ucztowano w baroku? - spotkanie w pałacu Barok to epoka o niezwykle malowniczych obyczajach. Do najciekawszych zjawisk kultury staropolskiej zaliczamy zwyczaje kulinarne oraz sposób ucztowania. Co serwowano na specjalne okazje? Jakie potrawy możemy zaliczyć do tradycyjnych? Jak i po co wznoszono toasty? Gdzie w pałacu wilanowskim odbywały się uczty? Na te i wiele innych pytań związanych z dawną kulturą ucztowania otrzymacie odpowiedzi na naszym spotkaniu. 23.10. godz.13.00 - Staropolskie obrzędy pogrzebowe, spotkanie w pałacu W XVII wieku pogrzeb staropolski nie miał sobie równych w całej Europie. Towarzyszące mu zwyczaje oraz przepych, z jakim go urządzano był częstym tematem pamiętników obcokrajowców goszczących na terenach Rzeczpospolitej. Portret trumienny będący nieodłącznym elementem każdego sarmackiego pogrzebu stanowić będzie przyczynek do opowieści o dawnych zwyczajach pogrzebowych. Źródło: Muzeum Pałac w Wilanowie Odbyły się już dwa spotkania, ale dwa kolejne tematy są bardzo ciekawe. Mam zamiar coś napisać o kulinariach w epoce staropolskiej. Zachęcam wszystkich do udziału w takich wykładach. To ciekawe ze względu na porównanie jak wyglądało życie codzienne kiedyś, a jak wygląda dziś. Naprawdę warto przyjrzeć się historii i złapać trochę dystansu do naszej rzeczywistości. Zachęcam Adr |
Fragment telewizyjnego programu Portal Muzeum Historii Polski o grach RPG, głównie o Dzikich Polach. [MEDIA]http://www.youtube.com/watch?v=Y6KXl1zxraU[/MEDIA] |
Adr, czy istnieje jakiś system wyspecjalizowany w sesjach opartych o historię XVI-XVIII wiek, oczywiście poza Dzikimi Polami? Nie znam takiego, lecz wcale bym się nie zdziwił, gdyby istniał. Pytam, bowiem Pola zawierają dla mnie świetne opisy, lecz systemowo zwyczajnie się gubię. Rzecz jasna, można stosować coś ogólnego, typu Savage Worlds lub GURPS, jednak może ktoś coś wyspecjalizowanego stworzył. |
| Czasy w strefie GMT +2. Teraz jest 09:31. |
Powered by: vBulletin Version 3.6.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Optimization by vBSEO 3.1.0
