[Autorski] Odskrzydlenie
 

Być może wśród pospólstwa nadal daje się je odczuć - nawet tam jednak dotarły ponure pogłoski o zawierusze na królewskim dworze.
Z księżniczką Ciattyne dzieje się coś złego... do zamku ściągają mędrcy i wróżbici, medycy i szarlatani. Po co? O tym każdy ma inne zdanie. Podobno przekleństwo ciążące na księżniczce zabija każdego mężczyznę który spojrzy na nią po zachodzie słońca... niektórzy mówili też o zamianie w posąg, a tych w pałacu miało stać już tysiące. Inni wspominali raczej o przemianie w sowę... albo jastrzębia... mysz?

Źle się działo na królewskim dworze, ale na horyzoncie pojawiła się już nadzieja.
A nawet dwie.

Opis sesji: Słowem kluczowym dla tej sesji jest baśń - na ratunek zaklętej księżniczce wyruszyło już dwóch śmiałków, na ich drodze kapryśny los i źli ludzie piętrzą przeszkody... znajdują jednak także sprzymierzeńców.
W sesji pojawiają się oprócz księżniczki: stara wiedźma, smok, zaklęty w pierścieniu gnommin i urokliwa syrena. Mimo przeciwności losu śmiałkowie dążą naprzód - być może uda się im nawet zdjąć z księżniczki zły urok.

Mistrz gry: Tahu-tahu

Gracze:

Tammo
Cep - zrezygnował, postać przejęta przez MG

Data rozpoczęcia sesji: 25.03.2007

Link: http://lastinn.info/sesje-rpg-autors...rzydlenie.html

Ogłoszenie: jeśli znajdzie się ktoś chętny (i zdolny) do przejęcia postaci Bayarda Świniopasa - proszę o PW.

Zagłosowałem na plus, z paru powodów.

Po pierwsze, Tahu-tahu pisze naprawdę dobrze. Pomijam tu ortografię czy stylistykę, u niej takie sprawy nie są żadną kwestią. Ale ta kobieta ma pomysł i to nie byle jaki.

Faktem jest bowiem to, co napisała powyżej. Odskrzydlenie jest baśnią. A ja jeszcze nigdy nie widziałem MG, który potrafiłby poprowadzić baśń tak, abym poczuł się jak dziecko, mimo wszystkich lat na karku. Z jednym wyjątkiem.

Jest humor, jest archaizacja, nawet odejście gracza nie spowolniło tempa sesji.

Odskrzydlenie to sesja, do której potrafię wrócić. Mogę wyjechać na tydzień, powrócić, przeczytać ostatniego posta i poczuć te same ciarki na grzbiecie, które czułem czytając go po raz pierwszy. Ba! Ku memu autentycznemu zdumieniu, większość postów mej przemiłej MG posiada tę cechę, którą posiadało naprawdę niewiele bajek. Czytając je teraz, wciąż czuję się kilkulatkiem. I to właśnie jest powodem, dla którego Odskrzydlenie, oraz Tahu-tahu są niesamowici.

Stara Wiedźma, gnommin Papasmerph, Laar, Królowa Przestworzy i Królowa Matka, Laar i dzielny Rycerz Dębowa Głowa...

Aby odskrzydlić piękną księżniczkę,
Minstrel i Świniopas się wybrali.

Nie wiedząc nawet przeciw komu,
kroki swe skierowali.

Morze, jezioro oraz skała,
triumf mają im zapewnić.

Piękno, złość ludzka, własna słabość,
Sprowadzić mogą ich ze ścieżki.

Jest Hadrian. Minstrel oraz grajek,
co własną dzierży tajemnicę.

Jest też i Bayard - Niby-rycerz,
Co własną chwałę wciąż powiększa.

Chociażby plotąc dyrdymały,
Z zacięciem jakowegoś wieszcza.

;-)

Jeśli lubiliście baśnie, to ta sesja jest dla Was. Jeśli nie, to poczytajcie, bo ta opowieść może Was do baśni przekonać!

Cieszę się, że Tammo nadal sie podoba - gdyby i jemu się znudziło byłby z 'Odskrzydleniem' koniec.

Ale... jeszcze bardziej cieszę się, że na moją krwawicę (żart...) zagłosowało aż siedem osób (tym bardziej, że wystawiając sesję na publiczny osąd miałam pewne obawy).
Fajnie, że wśród tylu ambitnych sesji jest jeszcze miejsce na baśniowe opowieści.

Jeśli pęknę z dumy to będzie na was. Dzięki.

Powiem tak. Nie znałem Odskrzydlenia, bo nie miałem w zwyczaju czytać czyichś sesji poza nielicznymi wyjatkami. Niestety czas mi na to nie pozwalał. Po Odskrzydlenie nie sięgnąłem przypadkiem,zauważyłem, bowiem, iż autorka dobrze ocenia moje wypociny. Dlatego, będąc ciekaw kto zacz :), rzuciłem okiem na tę przepiękną baśń. Ktoś mógłby rzec, że odwdzięczam się, lecz nie mam tego w zwyczaju, ufając, że nawet ostra krytyka lepsza jest fałszu.

Tahu x 2 bardzo dobrze prowadzi narrację, a jej gracze (w tej chwili jeden) fajnie wpasowali się w klimat, nie grając potężnymi bohaterami, lecz zwykłymi ludźmi. Autorka "Odskrzydlenia" przedstawia się w blogu jako osoba o technicznym wykształceniu, ale w takim razie posiada także uzdolnienia humanistyczne.


Baśń można opowiedzieć po staremu, jako mało realistyczną gawędę. Można też na wzór Terry'ego Gilliama zrobić z baśni groteskowy horror. Tahu-Tahu chyba znalazła złoty środek. Z jednej strony to dalej pełna ciepła opowieść, z innej jej bohaterowie są z krwi i kości (co jest również zasługą graczy).

To dla mnie kolejna sesja do subskrypcji.

Pozdr

Chcąc dołączyć musiałem przeczytać całość jednym haustem.
WARTO!
Normalnie nie przepadam za sesjami pełnymi magii. Ale ta opowieść naprawdę mnie urzekła. Jestem dumny, że mogłem dołączyć.