Chaos
 

W tym temacie prowadzone będą wszelkie rozmowy na temat plemion Chaosu, demonów, zwierzoludzi, mutacji itp., itd.

Od razu pierwsze pytanie:
Niedługo wyjść ma dodatek do WFRP "Tome of Corruption". Ma zawierać wiele informacji o Chaosie: wierzenia i społeczeństwo Norski i plemion Chaosu, wielką listę mutacji, czary i przedmioty Chaosu... Niestety, z tego co zrozumiałem, nadal nie będzie zasad dot. grania Chaosem - ras i profesji... Ale może wyszedł już jakiś nieoficjalny dodatek, który by na to pozwalał? Albo może ktoś by był chętny stworzyć w parę osób takie zasady? Gra Chaosem byłaby bardzo fajnym urozmaiceniem. :twisted:

"Tome of Corruption" ma opierać się na dawnych podręcznikach dotyczących Chaosu czyli "Slave to Darkness" oraz "The Lost and the Damned". To są przednie pozycje i jeśli chodzi o Chaos to kompletne w każdym szczególe. Jako uzupełnienie polecam wydaną obecnie "Liber Chaoticę" - ponad 400 stronicowy opis potęg chaosu, ale opisany słowami ze starych ksiąg, zapisków magów oraz podróżników. To skarbnica wiedzy o Chaosie bez której byłoby ciężko. Każda z potęg jest opisana, obrysowana oraz nadal tajemnicza, gdyż nie wszystkie ich sekrety są ujawniane. W "Liber..." można też znaleźć opisy samych ludzi dotkniętych piętnem, ich cierpienie oraz późniejsze życie. To może stanowić niezły materiał dla chcących zagrać Chaosem.
A teraz do grania Chaosem. Hmmm...pytanie jest bardzo mocno nieprecyzyjne - czy chodzi o granie ludźmi dotkniętymi skazą Chaosu (czyli chociażby mutantem), czy członkiem klanu służącego Chaosowi bez skazy mutacji (jak niektóre szczepy ludzkie z Norski) czy wreszcie demonami, plugawymi krasnoludami by zatrzymać się ostatecznie na kultystach knujących potajemnie przeciwko Imperium? Pytań wiele i różne odmiany Chaosu czekają na wyzwanie.
Ze swojego doświadczenia mogę powiedzieć, że jedyna grywalna postać chaosu to kultysta żyjący pośród ludzi ewentualnie mutant (broniący się przed swoim losem). Każda inna opcja to krótka piłka, gdzie nie ma czasu na myślenie, bo inaczej spadnie głowa i tyle. Jak na jeden raz może i fajnie, ale czy warto?

Dzięki za info. Jak będę miał czas, zajrzę do tych książek.

Krótka piłka? Niekoniecznie. Gracze mogliby być np. grupą zwierzoludzi... choć to by raczej nie wypaliło, bo zwierzołaki mają dość bardzo niski poziom inteligencji... Ale mogliby być ludźmi, którzy dobrowolnie wybrali ścieżkę Chaosu. Na początku potajemnie działają na rzecz Chaosu w np. tajnej sekcie. Mogliby się przecież stać czempionami, dowodzącym grupką zwierzoludzi.
Być demonem... to raczej zbyt... potężna postać. Ale mogłaby istnieć zasada, pozwalająca na przemianę w demona. Jest to przecież największa nagroda, jaką bóg Chaosu może dać swojemu wyznawcy.

Poczytałem jeszcze trochę i w dodatku Tome of Corruption ma być również rozwinięcie zasad dotyczących grania człowiekiem z Norski - prawdopodobnie wyznawcą Chaosu.

Swego czasu miałem znajomego chaośnika, który zrobił jedną pożyteczną rzecz: odstawił swego chaośnika do lamusa bo przeszedł 5 profesji:D

Ja i kilku moich znajomych jako MG nie uznajemy zakładania postaci złych jeśli osoba nie umie odgrywać takiego charakteru...

Podobnie było przedwczoraj na sesji D&D, znajomy przy tworzeniu postaci mówi, że chce grać chaotycznym złym, nikt jednak sie nie zgodził a kilka minut później w trakcie sesji mówi do mnie: Przepraszam ( tylko dlatego że nadepnął mi na skraj szaty...)

Pozdrawiam Numeron

Myślę, że granie chaotycznymi postaciami nie należy do najfajniejszych. Ogólnie rzecz biorąc Warhammer opiera się na intrygach i zagadkach. Co do rozwiązywania ma czarnoksiężnik? Wykonywanie poleceń demona? Odszukanie tajemnego zwoju do przyzwania czegoś? To nie są intrygi. To są bezpośrednie polecenia. Kiedy dobrzy walczą z Chaosem, to nie knują jakichś intryg, tylko działają bezpośrednio. Zadaniem chaosu jest utrudnianie nam życia, a w mojej opinii podręczniki mogą służyć najwyżej lepszemu poznaniu świata Warhammera, a mniej graniu.

Moja opinia nie znaczy, że nie można grać chaosem. Ja tylko uważam, że rola Chaosu w Warhammerze jest zbyt mała. Tak naprawdę same skaveny zrobiły Imperium więcej zła od hord nieumarłych, czy zwierzoludzi. Szczuroludzie działają bezpośrednio, ale z ukrycia. Natomiast demony i wysłannicy bogów Chaosu zbierają armie, i działają jawnie. Dobrym tego przykładem jest Burza Chaosu w wykonaniu Archaona.

Mimo tego, bardzo chętnie zagrałbym postacią chaosu. Aby fajnie się grało złymi postaciami, musi być bardzo dobry MG, który potrafi uknuć intrygę w wykonaniu ludzi Imperium przepełnionych wiarą i przekonaniami o świętości Sigmara.

Zdarzyło mi się kiedyś grać w sesję, w której mieliśmy tylko zadania do wykonania. I co? Nie było ciekawie, bo tylko rzucaliśmy kostkami, a nie myśleliśmy co teraz zrobić. Poziom zabawy w trakcie gry zależy od samego MG, i jak on prowadzi sesję.

Granie mutantem z 2k10 macek i rogami ,albo wojownikiem chaosu ,może być tyko rąbanką więc mi by sie nie chciało czegoś takiego dłużej grać (chociaż gdyby stworzyć strukture np bandy zwierzoludzi ,można już bawić sie w walke o władze w grupie i wtedy można sobie spiskować (kto powiedział że mutant to idiota ? ) )
Natomiast jeśli gracze grają kultystami ,którzy mają jakiś tam cel , (obalić Imperatora :] ) to mogą sobie bardzo sympatycznie knuć spiski i prowadzić różne potajemne działania ,których wykrycie nie oznacza niczego dobrego .

Jeszcze ciekawszą opcją jest kiedy w drużynie jest paru różnych kultystów, różnych bogów Chaosu nie wiedzących o sobie na wzajem i nie znających swoich celów :]

Typowa drużyna paranoików :) Dobry klimat, jeśli nikt nikomu nie ufa, a każdy coś kombinuje na boku.
Co do Chaosu... Mam (chyba) ciekawy tekst do zaprezentowania: Metafizyka warha.
Naświetla on moją wizję Chaosu.

Co do grania mutantem - jest do zrobienia jak najbardziej, pod warunkiem, że mutacje będą możliwe do ukrycia.