Sztuka tworzenia profesji - Strona 4

Macharius · 23-05-2007, 22:02

Cytat:

Łowcy Duchów raczej czarami.

- czarami robią to Magistrowie Kolegium Śmierci, przypominam że nikt poza Imperialnymi Kolegiami Magii nie ma prawa czarować.

Cytat:

Niestety świat potrzebuje kowali robotników, karczmarzy, kupców, chłopów, kurtyzan .I po to się tworzy procesje. Bo podręcznik tego nie przewiduje, ale za przewiduje zabójców, arcmagów i rzeźników

A profesje rzemieślnika, mistrza gildii, sługi, karczmarza, chłopa, mieszczanina itp. które są w podręczniku do WFRP to niby co?

hanzo · 23-05-2007, 22:09

Wiem, że granie gościom przyśrubowanym do miecza i do ruszciki jest fajne a ja grałam kupcem i było fajnie wiem, że to profesje są nie grywane są klimatyce. Kiedy moje postać zginie ma zamiar zagrać żebrakiem.

Malkav3 · 23-05-2007, 23:20

Czemu są nie grywalne?
Ja swego czasu grałem "karczmarzem"(kucharzem) niziołkiem, oskarzonym niesłusznie o otrucie kogoś wysoko postawionego. Biedak miał kiedyś świetnie prosperującą karczmę, w której sam gotował. Pewnego dnia przyszła ta osoba, a komuś się nie spodobałą wiec ją otruł. Za co postać została osądzona i uciakła z prowincji. Włuczył się biedak po świecie aż trafił na ekipę innych graczy. Nożem potrafił nieźle operować więc jakoś przeżył, garczek to niezły hełm jak coś pod niego założyć. W dodatku jak się kumplą z ekipy dobrze ugotuje to będą cię osłaniać jak nikogo innego. Do tego prezencja, rozrywkowość i humor, daje znakomite efekty. Zapomniał bym o pomysłowości. Która nieraz była głupotą - celowo. Wszystko da się pogodzić.
Miałem swego czasu serie niziołkowych postaci.

Yaneks · 24-05-2007, 09:26

Ja teraz gram sierżantem, ale niestety tylko profesją, fabularnie dopiero się na niego szkolę

Dlatego nie mam żadnej władzy ani posłuchu wśród żołnierzy. Jednak staram się nie rzucać na wszystko z mieczem. Mój kolega (Leśny duch) ma 78 US, i zanim nasz MG cokolwiek powie, on mówi: atakuję. Dla mnie to nudne, ponieważ on zabiera dla siebie wszystkie łupy, i przez niego cała gra jest nudna. W związku z tym zdażyło mi się (

) "przypadkowo" przeciąć mu cięciwę w dwóch miejscach. I co? Dostałem łupy

Każda profesja dostosowana jest do innej gry. Karmacz musi gotować, a kupiec negocjować, to jest prawo SŚ. Co kto lubi, jeżeli nie jest się za specjalnie tytanem intelektu, to się gra Berserkerem z Norski, a jeżeli się jest, to się gra Uczonym. A Jeżeli się jest przeciętniakiem, to czymkolwiek można. Ja raczej nie wyróżniam się specjalną pomysłowością w rozmowie, dlatego kiedy przychodzi nam walczyć np. w rezydencji i dwadzieścia goblinów zamyka się w pokoju z łukami, to po prostu biorę drzwi na plecy i wbijam do środka. I dlatego jestem dość przydatny

Mamy jeszcze drugiego wojownika w drużynie, który ma topór i kuszę, oraz tego kumpla co ma 78 US. Stają za mną i walą strzałami, a nasz Sigmaryta młotkiem i błogosławieństwem taranuje goby z boku. One są zajęte miotaniem w moje drzwi strzał

Myślenie pozostawiam reszcie.
Btw. jak moja postać kiedykolwiek zginie, to zostaję śmieciarzem, ponieważ wtedy mogę zacząć od początku i nauczyć się grać od tej drugiej strony.

23-05-2007, 22:09	#32
hanzo Reputacja: 1	Wiem, że granie gościom przyśrubowanym do miecza i do ruszciki jest fajne a ja grałam kupcem i było fajnie wiem, że to profesje są nie grywane są klimatyce. Kiedy moje postać zginie ma zamiar zagrać żebrakiem. __________________ "Jestem tu, jestem tam, jestem wszędzie. Cień nie nigdy nie umiera, ale odchodzi w zapomnienie. Hattori Hanzo"

23-05-2007, 23:20	#33
Malkav3 Reputacja: 1	Czemu są nie grywalne? Ja swego czasu grałem "karczmarzem"(kucharzem) niziołkiem, oskarzonym niesłusznie o otrucie kogoś wysoko postawionego. Biedak miał kiedyś świetnie prosperującą karczmę, w której sam gotował. Pewnego dnia przyszła ta osoba, a komuś się nie spodobałą wiec ją otruł. Za co postać została osądzona i uciakła z prowincji. Włuczył się biedak po świecie aż trafił na ekipę innych graczy. Nożem potrafił nieźle operować więc jakoś przeżył, garczek to niezły hełm jak coś pod niego założyć. W dodatku jak się kumplą z ekipy dobrze ugotuje to będą cię osłaniać jak nikogo innego. Do tego prezencja, rozrywkowość i humor, daje znakomite efekty. Zapomniał bym o pomysłowości. Która nieraz była głupotą - celowo. Wszystko da się pogodzić. Miałem swego czasu serie niziołkowych postaci. __________________ "Życie zaczyna się po śmierci" "Vivant omnes virgines Faciles, formosae"

24-05-2007, 09:26	#34
Yaneks Reputacja: 1	Ja teraz gram sierżantem, ale niestety tylko profesją, fabularnie dopiero się na niego szkolę Dlatego nie mam żadnej władzy ani posłuchu wśród żołnierzy. Jednak staram się nie rzucać na wszystko z mieczem. Mój kolega (Leśny duch) ma 78 US, i zanim nasz MG cokolwiek powie, on mówi: atakuję. Dla mnie to nudne, ponieważ on zabiera dla siebie wszystkie łupy, i przez niego cała gra jest nudna. W związku z tym zdażyło mi się () "przypadkowo" przeciąć mu cięciwę w dwóch miejscach. I co? Dostałem łupy Każda profesja dostosowana jest do innej gry. Karmacz musi gotować, a kupiec negocjować, to jest prawo SŚ. Co kto lubi, jeżeli nie jest się za specjalnie tytanem intelektu, to się gra Berserkerem z Norski, a jeżeli się jest, to się gra Uczonym. A Jeżeli się jest przeciętniakiem, to czymkolwiek można. Ja raczej nie wyróżniam się specjalną pomysłowością w rozmowie, dlatego kiedy przychodzi nam walczyć np. w rezydencji i dwadzieścia goblinów zamyka się w pokoju z łukami, to po prostu biorę drzwi na plecy i wbijam do środka. I dlatego jestem dość przydatny Mamy jeszcze drugiego wojownika w drużynie, który ma topór i kuszę, oraz tego kumpla co ma 78 US. Stają za mną i walą strzałami, a nasz Sigmaryta młotkiem i błogosławieństwem taranuje goby z boku. One są zajęte miotaniem w moje drzwi strzał Myślenie pozostawiam reszcie. Btw. jak moja postać kiedykolwiek zginie, to zostaję śmieciarzem, ponieważ wtedy mogę zacząć od początku i nauczyć się grać od tej drugiej strony.