Cattus

Ja bym to widział tak, że jak ktoś już wykupuje sobie Tradycję (jakąkolwiek) to dostaje dostęp do wszystkich jej czarów. Jeśli by się płaciło za każdy czar z osobna to ta zdolność w sumie kosztowała by 1000 expa. Trochę drogo. Tradycje rozpatruję jako właśnie takie pakiety, bo jak przechodzisz "przeszkolenie" w zakresie jednej tradycji to uczysz się wszystkiego co ta ma do zaoferowania.

Za czary z magii powszechnej płacisz po 100 pd bo są dość ogólne i różnorodne, jakby wykraczające poza specjalizacje konkretnych kolegiów. Dlatego też nie możesz kupić ich w pakiecie, a wybrać najbardziej interesujące Cię kąski.


A jak widzą to inni?

 

__________________
Our sugar is Yours, friend.

Cedryk

Tu nie m co widzieć zasady są proste kupujesz cały pakiet 10 czarów danej tradycji.
W dodatku o magii, nie jestem w domu nie podam teraz tytułu tradycje te podzielono jeszcze na ścieżki po trzy w każdej. Każda taka ścieżka dawała dostęp do 10 czarów z bodajże 15 dla wszystkich ścieżek z danej tradycji, wybierało się jedną ścieżkę. Czary z danej tradycji lecz z innej ścieżki można było kupić o ile dobrze pamiętam za 100PD.

 

__________________
Choć kroczę doliną Śmierci, Zła się nie ulęknę.
Ktokolwiek walczy z potworami, powinien uważać, by sam nie stał się potworem.
gg 643974
Cedryk vel Dumaeg czasami z dopiskiem 1975

Ardel

Dziękuję Wam. Przyjrzę się zatem dodatkowi o magii. Przerzucam się z 1 ed. na drugą, stąd staram się sprostować niejasności.

 

Huang

Ostatnio zagłębiałem się akurat w temat magii w Warhammerze i pragnę zwrócić uwagę na pewien ciekawy fakt. Używanie magii nie ogranicza się bowiem do rozpisanych przez system czarów. System magii Warhammera oferuje też bardzo ciekawe, klimatyczne wykorzystanie magicznych zmysłów czarodzieja.

Umiejętność splatania magii w podstawowym podręczniku jest przedstawiona tak, jakby używało się jej tylko i wyłącznie w przypadku rzucania czarów i podtrzymywania rytuałów. Nie jest to jednak prawda.
Splatanie magii to dużo bardziej plastyczna umiejętność jeśli wczytać się w "Królestwo Magii", dodatek o którym wspominano w tym wątku wcześniej.
Splatanie magii jest umiejętnością pozwalającą na chwytanie magicznych wiatrów i kształtowanie ich tak jak garncarz kształtuje glinę. Czary opanowywane w tradycjach magii, to ułożone i pewne formuły splatania magii tak by uzyskać odpowiedni efekt. Samo splatanie pozwala jednak dosłownie uchwycić energię magiczną. Oznacza to, że jeśli np. jakiś przedmiot jest bardzo mocno nasycony magią, można ją przy pomocy splatania magii z tego przedmiotu wydobyć, rozproszyć, przelać. Jest to jednak dość niebezpieczne. Nigdy nie wiadomo co czai się w wiatrach magii. Większe porażki przy testach powinny wiązać się z odpowiednimi do sytuacji złymi efektami.

Umiejętność Wykrywania Magii natomiast jest jeszcze ciekawsza ze względu na rozszerzoną percepcję czarodzieja. Wykrywanie magii to ni mniej ni więcej umiejętność Widzenia i Odczuwania magicznych wiatrów. Wbrew nazwie umiejętność ta pozwala nie tylko na stwierdzenie czy magiczna energia w ogóle gdzieś jest, ale również przyglądanie się określonym magicznym wiatrom. Znowu, nigdy nie wiadomo co czai się w wiatrach magii... a i te zachowują się dość specyficznie.
Jest to przede wszystkim narzędzie na MG pozwalające przemycić pewne wskazówki graczom poprzez czarodzieja. Jeśli gracz prowadzący czarodzieja zadeklaruje wykrywanie magii, może wykonać je z modyfikatorem [-10] aby dostać jakieś wskazówki. Wówczas MG wedle własnego uznania może powiedzieć graczowi iż jego bohater "Ujrzał w magicznych wiatrach twarz mordercy, którego drużyna poszukuje", lub "Magiczne wiatry przyniosły mu zapach perfum... perfum kobiety, którą widział wczoraj na dworze księcia. Ma ona coś wspólnego z tym miejscem". Podręcznik proponuje aby dwa lub więcej poziomy porażki oznaczały, ze czarodziej zobaczył coś czego nie powinien, co kończy się przyznaniem mu 1 punktu obłędu.
Ciekawie ma się sprawa wykorzystywania tej umiejętności gdy postać wkroczy na profesję Wędrownego Czarodzieja, który już specjalizuje się w używaniu któregoś z wiatrów magii. Wykrywanie magii pozwala na przyglądanie się wiatrom, które zachowują się w swoisty dla siebie sposób. Wiatr magii ognia na przykład kumuluje się przy źródłach ognia bądź innego wysokiego ciepła. Ponadto kumuluje się przy ludziach odczuwających wściekłość. Może się więc przydawać do wykrycia emocji określonych osób. Za kolejny przykład podam wiatr Ulgu (Magii Cienia), który kumuluje się w obrębie oparów, mgieł i dymu świata materialnego. Może też spowijać ludzi odczuwających silne zakłopotanie oraz kumulować się w miejscach gdzie ktoś chciał coś ukryć. Przydawać się więc może do odnajdywania tajnych skrytek lub osób które np. chcą ukryć się w tłumie.

Ponadto dzięki wiedzy o zachowaniu się wiatrów magii mag może wspomóc swoje możliwości splatania magii i rzucania czarów. Mag ognia stojący w pobliżu wielkiego ogniska będzie mieć wokół siebie mnóstwo wiatru magii w którym się specjalizuje. Powinno więc zapewniać mu to jakiś bonus do splatania magii. Podobnie mag Cienia w ciemnej, zamglonej uliczce.
Istnieją też miejsca mocno naładowane magiczną mocą zapewniające bonusy do mocy zaklęć. Na przykład w starym magicznym kręgu, który kumuluje moc magiczną, MG może pozwolić graczowi dorzucić dodatkową kostkę do poziomu mocy. Inne miejsca o magii przytłumionej i wyciszonej, mogą mieć do tego kary np. od wyniku wyrzuconego na każdej kostce poziomu mocy należy odjąć 2 punkty.
Btw. daje to możliwość ciekawej sytuacji. Dajmy na to guślarza, który chce rzucić czar w takim miejscu. Guślarz musi rzucać dwiema kostkami na poziom mocy ale tylko jedna z nich wlicza się do poziomu mocy. Obie liczą się natomiast do określania manifestacji chaosu.
Tak więc wyobraźmy sobie, że na jednej kostce wypada 6 a na drugiej (tej której poziom mocy liczymy) wypada 8. Musimy więc ująć -2 na wyniku, ale tylko na tej jednej kostce. Wypadł więc dublet oznaczający pomniejszą manifestację chaosu.

Podręczniki wspominają też, że wiatry magii otaczające pewnych ludzi mogą wpływać na ich samopoczucie i emocje. Tak więc zgodnie z logiką Mag ognia splatając magię może uchwycić wiatr ognia i owionąć nim rozmówcę. Ten powinien być wtedy bardziej skory do agresji. Podobnie mag cienia chwytający wiatr Ulgu może wpłynąć na samopoczucie jakiejś osoby czyniąc ją bardziej podatną na wprowadzenie w zakłopotanie lub podejrzliwość.

 

__________________
"...i to również przeminie..."

Cattus

Trochę mi brakuje (zresztą w ogromnej większości systemów) samodzielnego tworzenia zaklęć. Jasne, mamy te formuły będące przepisem na jakiś konkretny czar, ale nigdzie nie jest wspomniane o próbie tworzenia własnych. To jak bycie kucharzem zmuszonym do gotowania jedynie tego co ma zapisane w książce. Niby mam umiejętność naginania tych wiatrów według własnej woli, ale tylko w sposób jak mi każą. Jak to z tym jest?

Za mało grałem w młotka magiem, a jak już grałem to sesja zdychała jak na zawołanie, więc nie wiem czy aż tak mi jest to niezbędne do życia ale byłoby to coś miłego. Przykładowo jeśli mój mag ognia byłby zmuszony przepalić linę czy morze skupić czerwony wiatr magii w jednym miejscu aby tego dokonać, albo rozgrzać łańcuch żeby go rozhartować? Czy taki mag życia mógłby skierować tak zielony wiatr, aby uratować jakiś sad czy cokolwiek innego przed np. zarazą i uschnięciem? Na zdrowy rozum wydaje się że nie było by to problemem, ale chciałbym usłyszeć opinię bardziej doświadczonego MGa. Może przykłady nie najlepsze, ale mam na myśli bardziej kreatywne wyjście poza schematy podanych zaklęć.

 

__________________
Our sugar is Yours, friend.

Gveir

Wszystko to zależy od MG. Serio. To, że są pewne zasady podręcznikowe, nie neguje możliwości ich kreatywnego zmieniania lub "naginania" na potrzebę kampanii. Przypomina mi się moment, w którym mój kapłan Ulryka posiadając lodowe czary od Lodowej Księżniczki Kislevu, zamroził.. świeżą murawę.
Stwierdziłem, że skoro czar zamrożenie działa dotykowo, ja dotykam zaprawy i wymrażam ją. Cegły wychodziły bardzo sprawnie.

 

Huang

Jeśli chodzi o Tworzenie własnych zaklęć, zgodnie z Lore świata jest to ograniczone ze względu na to, że korzystanie z Magii jest niesamowicie niebezpieczne. Korzystanie ze sprawdzonych formuł po prostu obniża to niebezpieczeństwo do możliwego minimum. Gdyby jakiś mój gracz grając magiem w Warhammera zadeklarował, że chce eksperymentować z magią by stworzyć na własną rękę nowy czar, najpewniej bym go ostrzegł o niebezpieczeństwie... i pozwolił. Z tym, że prawdopodobnie za takie nieautoryzowane kombinacje przed uzyskaniem pozycji Mistrza Magii najpewniej miałby problemy prawne jeśli ktoś z kolegiów by się o tym dowiedział. Oczywiście jeśli przeżyłby te eksperymenty.

EDIT: Ewentualnie po chwili przemyśleń, możnaby to potraktować jako coś bliźniaczego do Guślarstwa. Guślarze właśnie dlatego muszą dorzucać dodatkową kostkę na manifestacje chaosu, bo splatają czary "na czuja", kierując się intuicją. Wydaje mi się logicznym pozwolić graczowi na eksperymentowanie z magią na podobnej zasadzie

Manipulacja wiatrem ognia by rozgrzać łańcuch... moim zdaniem lekka przesada. Nieokiełznany w związany czar wiatr magii nie ma na moje oko aż takiego impaktu na świat materialny. Ale to moja wersja. Może inni GMowie mają inne zdanie.

Niemniej, nawet podręcznik zaleca aby zasady dotyczące magii czasami naginać do potrzeb. Magia w Warhammerze to tak na prawdę energia chaosu, zaledwie troszeczkę uformowana i obdarzona szczątkowymi prawami.

 

__________________
"...i to również przeminie..."

Cattus

Ależ doskonale zdaje sobie sprawę czym w WH grozi "zabawa" z magią. I ze strony prawnej i czystego BHP.

A z tym przykładem rozgrzania/przepalenia to miałem na myśli zamianę tej energii w jakiś materialny czar, coś jak przy podpaleniu ale niebędący w "zestawie" czarów adepta. Ten bajer z dodatkową kostką na przekleństwo bardzo fajny. Może i szkolony, ale i tak splatałby na czuja. Jeśli mag nie naruszał by jakoś strasznie prawa, czarował w zagrożeniu życia i nie miał w okolicy jakiegoś nadpobudliwego łowcy czarownic to mogłoby okazać się bardzo przydatne. Takie kolegium przymknęło by oko o ile w ogóle by się dowiedziało oczywiście.

 

__________________
Our sugar is Yours, friend.

Huang

Zależy które kolegium :P

Generalnie jak już było mówione w wątku, dodatkowe czary z Królestwa magii można dokupić oddzielnie po 100 PD. Tak sobie myślę, że żeby czar był gotowy do użycia trzeba go jednak ukończyć. Czary są bardzo skomplikowanymi konstruktami umysłowymi. Takie zupełnie spontaniczne wymyślanie czarów jest chyba przesadą z tego powodu. Splatanie wiatrów magii o którym mówiłem jest raczej operowaniem bardzo surową materią magii.
Porównywanie rzucania czaru do takiego manipulowania surową magią jest raczej jak porównywanie rzeźbienia w kamieniu, do rzucania kamieniem.

Tak żeby była jasność. Proste użycie splatania magii to moim zdaniem coś co może zapewnić jakiś pomniejszy efekt dający bonus do innej czynności.
Stworzenie nowego czaru to kompletnie wyższa szkoła jazdy... i myślę że wymaga odpowiednio długich przygotować, pracy umysłowej, rozpisywania schematów, testowania teorii itp. Czary guślarskie też są bardzo dobrze opatentowane i używane przez guslarzy a jednak "nieobrobione".

Myślę że w mechanice można porównać takie hand-made czary do hand-made przedmiotów. Zawsze będą "eksperymentalne" lub nawet "Improwizowane" przez co mniej skuteczne. Aby oszlifować je i uczynić możliwymi do powszechnego użycia, należałoby na prawdę długo nad tym pracować. Taki jeden zwykły czar jest faktycznie owocem życiowej pracy czarodzieja i jego życiowym osiągnięciem. Aby tego nie dewaluować, ograniczałbym nieco graczom możliwości co do wymyślania własnych zaklęć.

 

__________________
"...i to również przeminie..."

Cattus

Wymyślać można, ale później trzeba przetrwać całą kampanię, albo dwie żeby dopracować i doszlifować swoje dzieło. Jak się nie uda to pewnie zginiemy, ale jak się nam powiedzie to może zapamiętają nasze imię do końca dni. Przynajmniej jakieś kolegium.

 

__________________
Our sugar is Yours, friend.