Spis Stron RPG Regulamin Wieści POMOC Kalendarz
Wróć   lastinn > RPG - ogólnie > WIEŚCI
Zarejestruj się Użytkownicy

WIEŚCI Nowinki w dziedzinach fantastyki, science-fiction i wielu innych. Również Ty możesz dodać tutaj jakąś ciekawą informację.


komentarz
 
Narzędzia artykułu Wygląd
<!-- google_ad_section_start -->Zapowiedzi Agencji Wydawniczej RUNA<!-- google_ad_section_end -->
Zapowiedzi Agencji Wydawniczej RUNA
Autor artykułu: Milly
16-04-2009
Zapowiedzi Agencji Wydawniczej RUNA

Na najbliższe miesiące Agencja Wydawnicza Runa zaplanowała dla swoich czytelników wydanie wielu nowości polskich autorów fantasy.
  • Mariusz KaszyńskiMARTWE ŚWIATŁO


Cytat:
Piotr Gradowski budzi się przywiązany pasami do szpitalnego łóżka. Twarze patrzących na niego pielęgniarek i lekarzy zdradzają strach i obrzydzenie. Ze strzępów rozmów, prowadzonych na sali i w korytarzu, mężczyzna wnioskuje, że jego dzieci zostały bestialsko zamordowane, a o zbrodnię wszyscy obwiniają jego.

Desperackie próby przypomnienia sobie, co się mogło stać, spełzają na niczym. W umyśle Piotra wydarzenia minionych trzech miesięcy skrywa nieprzenikniona zasłona. Jego ostatnie wspomnienia dotyczą śmierci żony, która zginęła w wypadku samochodowym. Później wszystko znika aż do momentu przebudzenia w szpitalu.

Powoli jednak wracają pojedyncze obrazy. Czy złożenie w całość tej układanki pozwoli mężczyźnie zrozumieć, kto lub co stoi za śmiercią jego dzieci? Co kryje się za urywanymi migawkami: nieprzyjemnych snów, wyprawionego nad Wisłą symbolicznego pogrzebu żony, narastającej niechęci dzieci...? Jak wygląda prawda i czy wreszcie pomimo nieuleczalnego bólu po stracie najbliższych Piotrowi uda się oczyścić z zarzutów chociaż przed samym sobą?

Bo z dnia na dzień wspomnienia powracają z coraz większą siłą...
  • Magdalena Salik — GILDIA HORDÓW (cykl Doliny mroku, tom 1)
Cytat:
Tego roku noc nastała w Dolinach Gruaron wcześniej niż zwykle — a wraz z nią pojawiły się grychty. Na wieść o ich nadejściu mieszkańcy prowincji chronią się w zimowych kryjówkach lub rzucają do panicznej ucieczki, chcąc zejść z drogi krwiożerczym stworzeniom, które będą polować na nich aż do wiosny. Wioski wyludniają się, szlaki pustoszeją. W Dolinach nastaje czas grozy, czas krwi i szaleństwa.

Newia Tremor nie zdaje sobie sprawy z niebezpieczeństwa. Znużona podróżą nie wie również, że została zwabiona do przeklętej prowincji podstępem. Nie ma wreszcie pojęcia, że ledwo w Dolinach pojawiły się bestie, jej dawny kochanek, Gret Orin, wyruszył jej na spotkanie.

Grychty są jednak szybsze. Bez ostrzeżenia spadają na samotny dyliżans i mordują towarzyszy Newii. I wtedy los stawia na drodze dziewczyny Horda — członka potężnego bractwa wojowników, którzy jako jedyni ośmielają się walczyć z potworami. Ich usługi mają jednak wysoką cenę. Także Newii przyjdzie wkrótce ją zapłacić, zwłaszcza że podczas wędrówki przez zimowy, pełen potworów las niechcący poznaje mroczne sekrety Gildii Hordów.
  • Jakub Ćwiek — OFENSYWA SZULERÓW
Cytat:
Wojna to nie tylko krew, pot i łzy. To także, a może przede wszystkim, kłamstwa, oszustwa i manipulacje...

Pewnego dnia w jednym z kairskich hoteli spotyka się trójka ludzi — dwóch mężczyzn i kobieta. Dzieli ich w zasadzie wszystko: profesja, pochodzenie, stan portfela i stosunek do zakończonej właśnie wojny. Łączą zaproszenia wysłane każdemu z nich z propozycją dobrze płatnej pracy.

Jaka to praca? Kim jest ukrywający swą tożsamość pracodawca i dlaczego na miejsce spotkania wybrał właśnie Egipt? Szukając odpowiedzi, bohaterowie snują niezwykłe opowieści, w których to, co prawdziwe, miesza się z niewyobrażalnym.

Po co tak naprawę byli aliantom iluzjonista Jasper Maskalyne i jego Magic Gang? Kto przybył z odsieczą Luftwaffe podczas Bitwy o Anglię i gdzie Niemcy szukali prawdziwych Aryjczyków do największego dzieła propagandowego w dziejach — filmu „Tryumf woli”?

Jedna noc, trzy opowieści. O wojnie, o magii, o poświęceniu. Przede wszystkim jednak o kłamcach i oszustach... których czas dopiero się zaczyna.
  • Michał Krzywicki — PSALMODIA
Cytat:
Podziemny Szeol poruszył się przez ciebie,
Na zapowiedź twojego przybycia;
Dla ciebie obudził cienie zmarłych
Księga Izajasza 14,9

Za późno na pokutę. Nadchodzi czas bluźnierstwa, dzień sądu jest blisko.
Nad sklepieniem ołtarza w cysterskiej Oliwie pojawia się rysa, ta sama, która wiele lat temu oszpeciła niebo nad Pomezanią. Przez rysę sączy się pieśń, pomorskie gościńce spływają krwią biczowników, szerzy się ludożerstwo, lament i strach. Krzyżowcy, by przebłagać Boga, wspierają chrześcijańskie misje za Wisłą. Poganie popełniają zbiorowe samobójstwa.

Biskup pruski Chrystian po klęsce Braci Chrystusowych pod Brodnicą wzywa rycerzy z odległego Calatrava, aby wstępowali do jego zakonu. Do Tymawy, zza odległych Pirenejów, udaje się dotrzeć tylko jednemu: przeklętemu przez diabła mistrzowi Florencjuszowi. Wspiera on braci w ich rywalizacji z zakonnikami od Najświętszej Marii Panny o pruskie ziemie, szerzy postrach wśród pogan, potajemnie szuka Jeziora Łez, w którym ponoć zaklęto spojrzenie Boga. Tam chronią się neofici z osad spalonych przez krzyżowców. Szeol to czy raj?

Młody Prus, który pewnego zimowego poranka traci rodzinę i wiarę w nową religię, pragnie odzyskać święte drzewo. Nie dało ono wybawienia jego najbliższym, lecz stało się dla nich trumną. Nieświadom jest jednak, że to właśnie ten kawałek drewna chrześcijanie obniosą jako relikwię.
Poznaj bluźnierczą historię krzyżowców, którzy osiedlili się na Pomorzu i na Kujawach, i dowiedz się, czego szukali w Prusach w XIII wieku.

Przekonaj się, ilu jest bogów. Bo Szatan jest tylko jeden. To rycerz z Calatrava.
  • Aleksandra Janusz — MANDALA (cyklMiasto magów, cz. 2)
Cytat:
Tej zimy w Farewell zapanowały tak siarczyste mrozy, że samochodów nie dawało się uruchomić całymi tygodniami, a miejskie ptaki i bezpańskie psy zamarzały na śmierć we śnie. Nocni drapieżcy, bardziej wygłodniali niż kiedykolwiek, zaczęli opuszczać schronienia w poszukiwaniu nowych kryjówek i terytoriów. Magowie wciąż leczyli rany po wydarzeniach, jakie miały miejsce w początkach grudnia i pewien wampir postanowił, że nadszedł dobry moment, aby postarać się o drugi brylantowy kolczyk z duszą w środku.

Nastoletnia Eunice Wight próbuje pogodzić ze sobą życie w dwóch światach, zwykłym i nadnaturalnym. W obliczu szkolnych problemów i wzmożonej kontroli matki trudno zająć się zagadkami Smoka z Ogrodu Hesperyd, nie wspominając nawet o wirtualnej rzeczywistości Ponadsieci. Tym razem bohaterowie będą musieli rozszyfrować znacznie bardziej zawiłą układankę, niż łamigłówki Timmy'ego. Pod warunkiem, oczywiście, że przeżyją zemstę latynoskiego szefa mafii — bezwzględnego wampira Juliusa.

Czy wszyscy magowie wyjdą z opresji obronną ręką? Jakie tajemnice skrywa piwnica willi Mandala? Co się stało z Krzysztofem Podróżnikiem, do jakich obcych wymiarów poprowadzą go nieznane ścieżki?

I jaką rolę odegra w tym wszystkim Wierzba oraz pewien bury kot?
  • Ewa Białołęcka — CZAS ZŁYCH BAŚNI (cykl Kroniki Drugiego Kręgu. Księga IV)


Cytat:
Wojna, toczona przez Northland z najeźdźcami z północy, przybiera coraz groźniejszą postać. Czy Lengorchia oficjalnie wesprze Northland, czy też obierze drogę biernej obserwacji? Politycy mówią, czas płynie i zdaje się, że tylko mała grupka lekceważonych „młodych” zdaje sobie sprawę, iż wrogowie nie zadowolą się jedynie Northlandem i zechcą sięgnąć po ich ojczyznę. Przyjaciele Kamyka muszą zdecydować, czy będą używać swoich magicznych talentów do ratowania życia czy do jego odbierania.

Na scenę wracają lengorchiańskie smoki. Czyż jest coś groźniejszego od tej żywej, latającej machiny do zabijania? Chyba tylko bardzo rozgniewany Władca Ognia.
  • Wawrzyniec Podrzucki — MOSTY WSZECHZIELENI (cykl Yggdrasill, t. 3)


Cytat:
Czy ludzkość przetrwa w obliczu nieuchronnej katastrofy?
Jaka przyszłość ją czeka w kosmicznym gąszczu Drzew?

Tysiące zarodków spadło na Ziemię. Wkrótce wyrośnie z nich las olbrzymich Drzew, które swymi korzeniami rozsadzą planetę niczym łupinę orzecha, i po stuleciach dopełni się ludobójcze dzieło szaleńców z „Free Universe”. Ludzie zamarli w oczekiwaniu zagłady. Tylko nieliczni wątpią w apokaliptyczny scenariusz, jednak mało kto chce ich słuchać. Noel Kreuff coraz bardziej pogrąża się w obsesyjnej nienawiści do Helen, która niegdyś doprowadziła do stworzenia pierwszego z Drzew. Gerhard von Klosky toczy polityczne batalie, w odrodzonym Ruchu na Rzecz Odnowy widząc jedyną szansę na ocalenie ludzkości. Tymczasem Thomas, dręczony koszmarnymi wizjami z archiwum, musi dokonać trudnego wyboru pomiędzy zwykłym, ludzkim pragnieniem ucieczki w bezpieczne miejsce, a sumieniem i dojmującym poczuciem winy. Zrezygnowany wraz z Beą rusza do Apeksu, najbardziej zaawansowanej spośród wszystkich społeczności Drzewa. Jedynie tam mogą jeszcze liczyć na pomoc i zarazem szukać odpowiedzi na najważniejsze pytania.
Fragment rozdziału 2 Mostów Wszechzieleni
  • Maciej Guzek — CZYSTE DOBRO
Cytat:
Zbudzony tej wieści echem,
śpiesz — dalekie rzucaj Rzymy,
śpiesz — bo jeśli zwyciężymy,
wstyd będzie bez zasługi polskim tchnąć oddechem.

Wieszczu! Wtedy w dniach boleści
nie wart grobu dzielić z nami,
kto nie dzielił krwie i cześci!

— napisał do nieobecnego Mickiewicza Maurycy Gosławski, poeta, walczący w powstaniu listopadowym.

I wieszcz posłuchał. Pewnej deszczowej nocy, opuściwszy gościnne i bezpieczne dwory wielkopolskie, przekroczył Prosnę i bluźniąc Bogu, pognał w stronę Warszawy nieść pomoc powstańcom listopadowym. W jakiś czas potem w Królestwie Kongresowym nie został ni jeden Rosjanin, a inni zaborcy, zrazu chętni zagarnąć ziemie porzucone przez Moskali, po pierwszych nieudanych próbach pospiesznie cofnęli resztki wojsk. Królestwo Polskie zamieniło się w ziemię niczyją, spowitą mrokiem i mgłą, którą porósł niezwyczajny bór — od Prosny aż po Bug. A o Mickiewiczu słuch zaginął.
Co się wydarzyło?

Nikt, nawet ci, co byli wówczas w Kongresówce, nie potrafi rzec nic pewnego. Brak relacji z pierwszej ręki, a ci z Rosjan, którym udało się wrócić spod Warszawy, unikają rozmów, półgębkiem opowiadając mrożące krew w żyłach historie o rzezi moskiewskich wojsk podczas nieudanej próby szturmu na Redutę Wolską. Łączność z Królestwem ustała, nie płyną stamtąd listy, nie kursują dyliżanse, nie widać posłańców, zamarły szlaki handlowe, a to, co od czasu do czasu przekracza granice, budzi postrach i zabobonny lęk. Kto zdecyduje się przejść przez Prosnę, nie wraca. A jeśli już wraca — to odmieniony. Granica Wielkiego Księstwa Poznańskiego na lata staje się najlepiej bronionym skrawkiem terenu na świecie.

W 1848 r. do jednego z wielkopolskich dworów przyjeżdża z Paryża polski emigrant. Nękany niepokojami, przeczuwając śmierć, pragnie spojrzeć raz jeszcze na ziemie ojczyste. Uzbrojony w pisma Towiańskiego chce zrozumieć nieziemskie fenomeny — a może i przeprawić się przez rzekę, na której zatrzymały się ciemności. Bo po drugiej stronie — powiada ten i ów — odradza się potęga Rzeczpospolitej. W 1831 r. Polska rzuciła na kolana Rosję i tylko patrzeć, kiedy pogruchocze karki dwóm pozostałym zaborcom.

W Poznańskiem tymczasem wrzenie. Z jednej strony stoją „rzecznicy” — nawołują, by podnieść karki i ruszyć na zaborcę, łącząc się z tymi „zza rzeki” z drugiej stronnictwo „nieufnych” — lojalistów, przerażonych perspektywą walki zbrojnej. Pogranicze gęsto obsadzono pruskim wojskiem, bo ponoć König von Preussen po raz kolejny zamarzył o zdobyciu Warszawy. Wszystkiemu zaś przyglądają się, kryjąc twarze pod mniszymi kapturami, emisariusze Stolicy Piotrowej, podejrzliwej wobec ciemności, wezbranej na drugim brzegu Prosny. Przybysz, znalazłszy gościnę na dworze w Śmiełowie, z miejsca wikła się w polityczne gry pomiędzy stronnictwami, chcąc czynem i słowem wspomóc spodziewaną insurekcję. Wikła się też w romanse — tymczasem niektóre podstarzałe szlachcianki, prócz sekretów alkowy, przechowują fragmenty nieopublikowanego dramatu Mickiewicza.

„Dobre to były czasy”, wspominał Kajetan Koźmian, gdy „jeszcze nie wyszedł był wiersz do młodości, »Wallenrod« i tysiąc innych litewskich bredni, gdy jeszcze w kołysce spoczywał ten geniusz złego, ten — że tak powiem — szatan literatury i moralności, ten antychryst naszej oświaty, ten duch piekielny spoczywał jeszcze w kołysce, a pycha i zarozumiałość kołysała go w drobnych balladach (...)”.
  • Anna Brzezińska — LETNI DESZCZ. SZTYLET (cykl Saga o zbóju Twardokęsku, część 4)


Cytat:
To miała być po prostu grabież jego życia, która raz na zawsze zapewni Twardokęskowi dostatnią starość na południowych wyspach, z dala od intryg bogów i szlacheckiej rebelii. Niestety, zbójca zdążył zasmakować w kompanii szlacheckich panów braci i szczerze podziela ich zamiłowanie do bitki, wypitki i obłapki. Znając zajadłość i dumę swoich nowych kamratów, wie też doskonale, że zechcą pomścić zniewagę i na wieść o zrabowaniu skarbca kapłanów w ślad za złodziejem puści się kilka setek szabel. Waha się więc i kręci, aż nieoczekiwanie z pomocą przychodzi mu kniaź, który akurat postanowił zbrojnie zdusić powstanie. Kiedy szlachta szykuje się do wielkiej bitwy, zbójca cichaczem wyrusza po wytęsknione bogactwo. Nie przeczuwa jednak, że Koźlarz także odrzucił wszelkie powinności, pozwalając, aby pochłonęła go kohorta martwych władców. Teraz powraca w rodzinne strony na czele nieludzkich wojowników, którzy za nic mają zaszczyty i bogactwo, a łakną jedynie zniszczenia i mordu. Powstrzymać może go tylko Szarka, która — spętana mocą cudownej wody ze źródła żmijów — wciąż śni na dalekiej Północy, usiłując poznać przyczynę swego przybycia do Krain Wewnętrznego Morza.

Zapewne jednak nie jest nią ratowanie z opałów zbójcy Twardokęska...
  • Tomasz Pacyński — WROTA ŚWIATÓW. GARŚĆ POPIOŁU (cykl Sherwood, t. 3 cz. 2)


Cytat:
W puszczy Sherwood znów umierają ludzie. Jednak herszt banitów pragnie jedynie zemsty, a okrucieństwem przewyższa nawet Matcha, zwanego niegdyś Wieprzem z Nottingham. Piękna legenda o wolności i szczęściu po raz kolejny rozpala się i gaśnie bez śladu. Na hrabstwo pada strach. Match snuje plany pojmania druida, którego uważa za przyczynę wszystkich swoich klęsk. Pochłonięty własną zemstą, nie potrafi w porę dostrzec niebezpieczeństwa, zagrażającego jego towarzyszom. Tymczasem obcy, nieludzki świat nieodwracalnie przemienia Jasona i Basile - co gorsza, stopniowo okazuje się w pułapką, z której nie potrafią się wydostać. Jason dochodzi do wniosku, że druidzi i Match nie potrafili odgadnąć, czym są Starsze Ludy ani właściwie ocenić ich mocy. Powoli zaczyna podejrzewać, że cała krucjata Matcha jest właściwie pozbawiona sensu. Jednak jedyną szansą, aby ostrzec i powstrzymać przyjaciela, jest przejście przez wrota światów.
  #1  
Mira on 16-04-2009, 13:30
No wreszcie ostatnia część Sagi o Twardokęsku wyjdzie. Ile można było czekać... 5 lat chyba.
Odpowiedź z Cytowaniem
komentarz



Zasady Pisania Postów
You may Nie post new articles
You may Nie post comments
Nie Możesz wysyłać załączniki
Nie Możesz edytować swoje posty

vB code jest Wł.
UśmieszkiWł.
kod [IMG] jest Wł.
kod HTML jest Wył.
Trackbacks jest Wył.
PingbacksWł.
Refbacks are Wył.


Czasy w strefie GMT +2. Teraz jest 11:10.



Powered by: vBulletin Version 3.6.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Optimization by vBSEO 3.1.0
Pozycjonowanie stron | polecanki
Free online flash Mario Bros -Mario games site
artykuły rpg

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172