Ziruthiel

Witam. Jestem początkującym ST, który dopiero co zakupił podręczniki do ZC. Mam za sobą udaną 1 przygodę, ale czuję, że mitologia Lowecrafta nie jest dla mnie. Chciałem następną sesję poprowadzić w realiach gry "Silent Hill". Mam pomysł na scenariusz, lecz chcę się dobrze przygotować by oddać jak najwięcej z klimatu gry. Chciałbym się dowiedzieć czy ktoś zrobił już sesję tego typu? Jakie rady macie dla mnie, co do opisów? Na czym mam się najbardziej skupić przy opisywaniu "piekielnego" Silent Hill? Jakie rekwizyty byłyby najlepsze? Oraz czy znacie jakieś dobre miejsce na zdobycie materiałów na taką sesję?

 

Yarot

Chodzi ci o sesję na forum tego typu czy prawdziwą sesję w realu. Jeśli o forum, to do ZC nie ma takiej sesji, choć w każdej jest coś, co z powodzeniem możesz wykorzystać. Jeśli chcesz wpuścić graczy do miasteczka podobnego do Silent Hill to opisy będą istotne. Szczególnie te, które podkreślają jego normalność oraz te, które tą normalność wypaczają a co gracze mogą skojarzyć bez wyszukanych poszukiwań. Chodzi mi o bujające się huśtawki, gdy wokół nie ma żywej duszy, skrzypiące drzwi ze śladami krwi i tym "podobne smaczki". Polecam przy takich opisach Kinga - poczytaj "Regulatorów" albo "To". Znajdziesz tam sporo opisów do wykorzystania.
Co do rekwizytów to nie wiem, co mógłbyś użyć poza standardowymi do każdej sesji ZC - stare zapiski, książki, jakieś ryciny lub bazgroły na popalonej kartce. Takie coś najlepiej jest samemu przygotować, bo i realne będzie i pasujące do przygody, bo zrobisz to pod przygodę.
I tak wszystko zależy od scenariusza, który akurat jeśli chodzi o Silent Hill z powodzeniem może pasować do klimatu ZC. Właśnie tutaj mity Cthulhu pasują jak ulał do Silenta. To wszystko inne będzie sztuczne, bo mamy kultystów, stwory nie z tej ziemi oraz przepowiednie i tajemnicze zdarzenia. Wplecenie w to kult Nyarlathotepa, który poprzez nieudolną próbę jego przywołania zniszczył miasteczko. Na domiar złego przywołanie przywołało coś innego, coś czego nawet kultyści się boją. Zaczyna się walka o miasto, przerażające stwory wychodzą na żer by ostatecznie przechylić szalę zwycięstwa na swoją stronę. Kultyści czują, że nie mają szans, dlatego ponawiają rytuał. A w zasadzie chcą to uczynić, ale nie mają składnika czy czegoś innego. Nadarza się okazja w postaci nowych w mieście. I tak dalej, i tak dalej.
ZC można wcisnąć w każde ramki - wystarczy pokombinować. Napisz coś więcej o tej przygodzie.

 

__________________
...and the Dead shall walk the Earth once more
_. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._

Ziruthiel

Wszystko zaczyna się tuż po zdarzeniach z „Silent hill 4: The Room” w Ameryce zachodniej, niedaleko miasta Seattle. Walter Sullivan zatryumfował. Bohaterami przygody są 3 postacie które przeżyły w swoim życiu makabryczne chwile.
Są to :
-Lekarz który był świadkiem tego jak w szpitalu w którym pracował krojono człowieka żywcem na kawałki podczas dziwnego rytuału. Jednak gdy wrócił do miejsca „rzezi” po kilku minutach z ochroną, nie było ani śladu po dziwnym akcie. Teraz wygrał dziwnym fartem w konkursie ( do którego się nie zgłaszał) na wycieczkę po Ameryce. Jednak ta wycieczka omija większość interesujących miejsc a odwiedza opuszczone stare miasteczka.
-Były policjant któremu cała rodzina umarła w wypadku samochodowym. Obwinia się przez całe życie za ten wypadek, jest bliski szaleństwa z tego powodu. Teraz został wynajęty do eskortowania pewnego dzieciaka. Niestety jego pomocników zabito a dziecko porwali jacyś kultyści oznaczający swoje „ofiary” dekorowanymi sztyletami w kształcie krzyża z oplatającym go uskrzydlonym wężem. Teraz musi odnaleźć to dziecko inaczej będzie miał kłopoty.
-Reporter wraz z początkującym kamerzystą. Wyruszyli zbadać pewną sprawę z „Duchami” w pewnym miasteczku ( nie tym podobnym w Silent hill jeszcze).
Sam reporter był świadkiem morderstw na pewnym okręcie. On jako pierwszy zobaczył ten piekielny świat prosto z Silent hill. Przez kilka lat próbował sobie wmówić że to tylko były złudzenia. Lecz od tamtego czasu coś go śledzi…

Nie mogę za dużo powiedzieć bo gracze mogą zobaczyć ten temat.
W skrócie mogę powiedzieć że scenariusz ma za zadanie ściągnąć ich wszystkich ostatecznie do Silent hill. Tam to co ich gnębiło przez całą drogę pokarze im ich słabości i kim naprawdę są. Każdy ich czyn, decyzja ma określić ich dalszy los oraz zakończenie przygody. Na przykład jeden z nich ma się okazać pod sam koniec „Czerwonym bogiem” z Silent hill 3, lub nawet reinkarnacją „Piramidogłowego”. Spotkają bohatera SH1 ( pomimo faktu że nie żyje) który został uwięziony w demonicznym świecie Silent Hill, postacie które zostały zabite w poprzednich częściach, oraz każdy zmierzy się z swoim katem/bogiem/demonem/Samaelem jak kto woli.


Jeszcze mam zamiar popracować na scenariuszu, ale to powinno mniej więcej tak wyglądać.

 

Geisha

Bardzo ambitne. I bardzo trudne do przeprowadzenia. I bardzo zdyscyplinowanych, pracowitych graczy będziesz potrzebował. Życzę powodzenia. Ja też kiedyś prowadziłam przygodę, której gracze mieli się znaleźć w jednym konkretnym miasteczku.

Najtrudniejsze było przyprowadzenie ich do tego miasta w taki sposób, żeby wyglądało to naturalnie i przypadkowo, a jednoczenie, żeby już w chwili przybycia to miejsce coś dla nich znaczyło.

Radziłabym nie narzucać się ze słowem "kultyści". To znacznie spłyca. W ZC, kiedy sie nie ma pomysłu, winę zrzuca się na Kultystów, sa lekiem na wszystko - kultyści porywają, kultyści torturują, kultyści przywołali... To trochę tak, jak Amerykanie usiłujący wytłumaczyć wszystko, co nienaturalne w ich filmach, mutacjami. Stało się to już przysłowiowe, śmieszne i całkowicie pozbawione grozy. Najlepiej w ogóle nie wysilać się na logiczne wyjaśnienia. ZC to tajemnica, tutaj człowiek styka się z rzeczami, których nie rozumie, nie pojmuje, i które go przerastają. Nie są logiczne, nie są przewidywalne i przeciętny człowiek nie jest w stanie objąć ich swoim małym prymitywnym umysłkiem. Może zebrać o TYM ogromną wiedzę, ale i tak ciągle musi czuć, że tak naprawdę nie wie o TYM nic. Dlatego logikę trzeba odrzucić na bok, zapomnieć o racjonalnych wyjaśnieniach. I nie zwalać wszystkiego na Kultystów. Myślę, że w realiach "Silent Hill" jest podobnie.
Najlepiej nie nazywać niczego po imieniu. Ja osobiście staram się operować jedynie opisami. To, jakie wnioski wyciągną z tego gracze, to już ich sprawa. A gdy te wnioski będą mylne- tym lepiej dla nastroju grozy. Tak samo jak unikam nazywania rzeczy po imieniu. "Widzicie Piramidogłowego" - takie zdanie przy pierwszym spotkaniu to dla mnie profanacja. Najpierw podałabym opis tego stwora, tak jak się opisuje zupełnie nieznaną rzecz - i poczekałabym na to, aż Gracze sami go sami nazwą, wtedy dopiero zaczęłabym używać ich określenia - to jest ich groza i ich odczucia.
Jeśli wiem, że czeka mnie szczególnie trudny opis - przed sesją przygotowuję go sobie po prostu na kartce. Mam wtedy pewność że go nie zapomnę, i nie będę miała przerw na "zastanowienie się".
Przydatne też są zdjęcia miejsc. I postaci. Warto je czasem trochę poprzerabiać, przyciemnić itp...

 

__________________
Oto tańczę na Twoim grobie;
Ty, który wyzwałeś mnie od Aniołów...

Ziruthiel

Mam zamiar przy układaniu tej sesji skorzystać z pewnego dokumentu, jest niestety po angielsku. Dzięki niemu dowiedziałem się więcej o Silent Hill i gra przybrała dla mnie nowy format grozy. Jest trochę długi, ale opłaca się przeczytać go. Byłbym wdzięczny gdybyście powiedzieli co o nim sądzicie:

By SilentPyramid