lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post

mataichi · 11-10-2007, 23:01

Karol Lipiński

Podróż minęła dla Karola niezwykle szybko i nie zapamiętał z niej wiele, ot kalejdoskop nieistotnych kolorów przesuwających się przed oczyma wampira. Za to zapamiętał każdy dźwięk…głos silników samolotu, pisk podwozia przy lądowaniu nawet niewyraźny głos kobiety na lotnisku informujący przez głośniki pasażerów o kolejnych opóźnieniach.

Długo…bardzo długo rozmyślał nad tym, co właściwie zobaczył w siedzibie Camarilli. Kim do licha była ta kobieta w kapeluszy? Skąd posiadała moce, o których Lipiński nigdy nie słyszał? Mógłby mnożyć pytania w nieskończoność, ale przeczucie mu podpowiadało, że znajdzie odpowiedzi na nie wszystkie właśnie tu...w Reykjav�-ku.

Znów zebrali się wszyscy razem w głównym holu. Nosferatu żeby nie przyciągać uwagi swoim dość specyficznym wyglądem opatulił się szalem, założył czarne okulary, długi płaszcz i kapelusz, co tylko nadało mu niezwykle komicznego wyglądu i działało przeciwnie do założenia…przyciągało uwagę przechodniów.

- Jak widać Archont nie zjawił się na czas – doleciał do uszu pozostałych wyjątkowy głos wampira, dochodzący zza szala. Jego oczy ukryte za czarnymi szkłami okularów spokojnie rejestrowały każdy grymas na twarzach pozostałych.

– Cóż chyba nie pozostaje nam nic innego jak tylko udać się do hotelu, może tam go zastaniemy. Mam nadzieje, że będzie łaskaw do nas dołączyć.– Wzruszył jedynie ramionami. – A tymczasem chyba pora na nas? – Stwierdził pytającym tonem, szczególnie spoglądając na Stańczyka.

11-10-2007, 23:01	#18
mataichi Reputacja: 1	Karol Lipiński Podróż minęła dla Karola niezwykle szybko i nie zapamiętał z niej wiele, ot kalejdoskop nieistotnych kolorów przesuwających się przed oczyma wampira. Za to zapamiętał każdy dźwięk…głos silników samolotu, pisk podwozia przy lądowaniu nawet niewyraźny głos kobiety na lotnisku informujący przez głośniki pasażerów o kolejnych opóźnieniach. Długo…bardzo długo rozmyślał nad tym, co właściwie zobaczył w siedzibie Camarilli. Kim do licha była ta kobieta w kapeluszy? Skąd posiadała moce, o których Lipiński nigdy nie słyszał? Mógłby mnożyć pytania w nieskończoność, ale przeczucie mu podpowiadało, że znajdzie odpowiedzi na nie wszystkie właśnie tu...w Reykjav�-ku. Znów zebrali się wszyscy razem w głównym holu. Nosferatu żeby nie przyciągać uwagi swoim dość specyficznym wyglądem opatulił się szalem, założył czarne okulary, długi płaszcz i kapelusz, co tylko nadało mu niezwykle komicznego wyglądu i działało przeciwnie do założenia…przyciągało uwagę przechodniów. - Jak widać Archont nie zjawił się na czas – doleciał do uszu pozostałych wyjątkowy głos wampira, dochodzący zza szala. Jego oczy ukryte za czarnymi szkłami okularów spokojnie rejestrowały każdy grymas na twarzach pozostałych. – Cóż chyba nie pozostaje nam nic innego jak tylko udać się do hotelu, może tam go zastaniemy. Mam nadzieje, że będzie łaskaw do nas dołączyć.– Wzruszył jedynie ramionami. – A tymczasem chyba pora na nas? – Stwierdził pytającym tonem, szczególnie spoglądając na Stańczyka. Ostatnio edytowane przez mataichi : 11-10-2007 o 23:23.