| To ja może od strony Wampira
Na pierwszy ogień (poza podstawką rzecz jasna), Book of Nod i Revelations of the Dark Mother. Pierwszy opisujący historię Kaina i ogólnie wampiryzmu, drugi historię Lilith. Przede wszystkim ze względu na walory „historyczne” , ale i ze względu na dobrze napisany tekst i sporo smaczków dotyczących Kaina, Lilith i ich wzajemnych sympatii i animozji. Nota bene te dwa podręczniki(?) mogą spodobać się też tym, którzy z WoD-em nie mają nic do czynienia, ale lubią fantastykę. Doskonały materiał do tworzenia opowieści z dreszczykiem.
Druga linia, to Podręcznik Gracza, Storyteller’s Handbook i Sabat. Ostatnia pozycja zdecydowanie nadobowiązkowa i raczej dla wprawionych graczy. Dlaczego akurat te? Rozszerzenie świata o nowe klany, podstawy narracji, zarówno dla graczy jak i dla narratora. Dla fanatyków duże rozbudowanie karty postaci :Wady i Zalety, zdolności drugorzędne, możliwość odejścia od Człowieczeństwa na rzecz ścieżek.
Trzecia linia to już moje własne skrzywienie, jako osoby lubiącej wampira politycznego, intrygującego i knującego. Counsel of Primogen, Gilded Cage, Elysium i Prince’s Primer. Wszystkie powyższe podręczniki dotyczą polityki, relacji różnych frakcji wampirzego społeczeństwa, celów i przede wszystkim sposobów sprawowania i zdobywania władzy. Zaznaczam, że ze względu na dość hermetyczną (słyszałem takie opinie) dla niektórych osób mogą wydać się nudne i żmudne
Świadomie pomijam w zasadzie wszystkie clanbooki. Zasadniczo jeżeli ktoś chce grać klanem X, to wiadomości z podręcznika wystarczą w zupełności. To czy gracz będzie chciał rozwinąć swoją postać, ubrać ją w klanowy prestiż, zaznaczyć jej status i pozycje, to już inna sprawa. Jeśli tak, stanowczo polecam clanbook i te podręczniki, które tyczą się danego tematu. Ale to już bardzo indywidualna sprawa, i nie da się odgórnie powiedzieć jaki podręcznik się przyda.
__________________
Księciu nigdy nie powinno brakować powodów, by złamać daną obietnicę. |