| Tymczasem Diego leżał sobie spokojnie na wyrku. Dawno nauczył się, ze jak człowiek jest zmęczony to i ręce chodzą wolniej przy rapierze i myśli nie są tak sprawne jak zazwyczaj. Zajmowanie się więźniem go nie bawiło. Ot, on po prostu przepytałby go, potem może dał po łbie, a później, jeżeli więzień by milczał po prostu wypalił krócicą ubijając. Wiedział, ze informacje są istotne, jednakże ich zdobywanie wolał zostawiać innym. Miał nadzieję, że Philipe oraz Władimir dadzą sobie radę, jeśli zaś nie, to trudno, będą sobie musieli poradzić bez jakichkolwiek wskazówek. Póki co, planował wypoczywać do rana. Wprawdzie list oraz pieniądze wrzucił pod poduszkę, rapier zaś miał przy boku, naładowaną krócicę ukrył zaś pod łóżkiem tak, że nikt nie badając szczegółowo nie spostrzegły, ze jest tam broń palna. Pewnie zbyteczne były to środki ostrożności, jednak Diego, choć lubił ryzyko, wolał ryzykować podczas walki, natomiast nie leżąc w łóżku. Chyba, że obok niego była piękna dziewczyna. Wtedy, chociaż nie był specjalnie kochliwy oraz raczej powściągliwy niż rozpustny, odkładał broń na bok niewiele przejmując się innymi, niezbyt istotnymi drobiazgami. |