traveller

Witam. Od czego by tu zacząć? Na wstępie powiem, że jestem zwolennikiem takiej konwencji jeśli chodzi o opowiadania. Sam planuje coś podobnego chociaż z drugiej strony skrajnie innego. Masz dobry styl, podobał mi się zarówno początek jak i rozwinięcie, tak że po prostu wciągnąłem się po uszy aż do.. końca?
Może fakt "tak po prostu sie dzieje" i takie zakończenie jest bardziej realistyczne, ale chyba czegoś tu zabrakło tak jak np. co się stało dalej z Asian?
Czytałem komentarze i niektórzy zarzucają Ci wkładanie tu za dużo od siebie, nie chcę Cię osądzać bo ja np. pisząc staram się wejść w postać i oddzielać ją od samego siebie. Wiem jednak, że to wcale nie jest takie łatwe i czasem można się zatracić. Jeśli ludzie mówią że pisałeś w pewnym sensie o sobie tzn. że albo tak dobrze zagrałeś postać że zatarłeś tą różnicę albo faktycznie udzieliłeś jej jakiś swoich cech.
Faktycznie całe opowiadanie jest o uczuciach i przypomina mi.. może to dziwne ale trochę Maxa Payna. Może przez te obrazki a może przez podobny styl poza tym że Max w swoich ilustrowanych przerywnikach(swoją drogą genialny pomysł) był mniej uczuciowy, ale Mona - Asian mają trochę wspólnego.
Pomysł z pdfem jak najbardziej trafiony, nie wiem jak dla innych ale białe tło plus bardzo ładna forma tekstu sprawiają że czyta się dużo łatwiej. Obrazki są małe i nie przesłaniają wartości tekstu.
Samy pomysł na opowiadanie, nie wydaje mi się aż tak oryginalny żebym dał maximum ale reszta no cóż po prostu nie ma się do czego przyczepić poza drobnostkami, które wymieniłem.
Co do przydatności to wahałem się między 4/5 ale jak dla mnie mocne 4+.
Swoją drogą lepiej można by oceniać niektóre opowiadania w skali 10 stopniowej albo móc dawać "połówki" ale to już tylko moje prywatne zdanie bo czasem piątka, piątce nierówna.

pozdrawiam t.

 

__________________
"Tak, zabiłem Rzepę." - Col Frost 26.11.2021
Even a stoped clock is right twice a day