Ja… ja… jak to? O co chodzi?
zając wyjrzał spopod ucha
On z borsukiem ma gdzieś chodzić?!
Może jeszcze ma go słuchać?...

O nie… Proszę… protestuję!… -
chciał powiedzieć bardzo głośno -
…do wyprawy sił nie czuję
ona będzie mi nieznośną…

Jego głosik zginął w szumie,
gwarze głosów i jazgocie;
może nawet lepiej? W sumie
przygód przeżyć mogą krocie…

Zając myślał – znów się wahał -
bo przygoda wciąż go kusi
i choć ciągle miał on stracha,
choć chciał wracać do mamusi;

Widział siebie – bohatera
jak dziękują mu po misji,
tak, tam czeka nań kariera -
to jest wola zwierząt wszystkich!...

Nie chciał wina, chciał sałaty
więc poprosił o nią cicho;
już, już poczuł się bogaty
już go małe kusi licho…

„Tak, niech spełnią się marzenia” -
myśli zając i odważnie -
„Chodź, coś mamy do zrobienia!” -
do borsuka rzekł poważnie.

Przełknął szybko liść sałatki,
zagryzł go marchewką jeszcze.
Na przywódcę miał zadatki,
czuł już podniecenia dreszcze!

Poprowadzi on borsuka
tam gdzie ludzie się schowali
wie gdzie trzeba ich poszukać.
Wrócą potem zdrowi, cali…