Ciach!
Miecz przeleciał pod krótkimi nóżkami miniaturowego smoka (smoczka?XD) na co ten odpowiedział:
- Wyżej chłopie!
Na co miecz przeleciał dużo nad jego głową.
- Ale nie aż tak... Może podlecę bliżej żebyś miał łatwiej... - i podfrunął bliżej nomada, co poskutkowało kolejnymi dwoma nietrafionymi ciosami.
- Człowieku, gdzie ty żeś się uczył machania mieczem? U niewidomego? - to mówiąc usiadł mu na ramieniu, które zajęło się ogniem.
Oops.. To było, eee..., niechcący? - lecz przeprosiny nic nie dały. Jeździec spadł ze swojego "wierzchowca" i zaczął tarzać się w piachu, więc Sathem zostawił go w spokoju. Na cel wziął sobie następnego napastnika. Kiedy podlatywał do niego, poczuł znajome igiełki na całym ciele.
~~O, ho! Trzeba przestać się bawić!~~ pomyślał z żalem. Pofrunął na jakieś trzy metry nad cel i zaczął nurkować w dół. Kiedy był w połowie drogi do nomada, wrócił do swojej wilkołaczej formy, i od razu przekształcił się w wilka, który wielkością przypominał wielbłądy, i z całym impetem zleciał na jeźdźca. Ani po nim, ani po jego środku transportu nie było czego zbierać. Wilk otrzepał się z piachu i wstał, ukazując całe swoje piękno:
Widać było, że Sahem nie bardzo skupił się nad transformacją, czego wynikiem były niebieskie wzorki na ciele wilka. Nie przejmując się ani wzorkami, ani jakimiś dziwnymi platformami wyłaniającymi się wśród piasków, wilczur wstał i zaatakował najbliższego nomada, celując w nogi wielbłąda. Jeśli zaczęliby uciekać, to wilk przyjąłby taktykę geparda, czyli podcinanie tylnich nóg zwierząt.