| Znalazłem coś niecoś o wilku i postanowiłem wkleić.
Baśniowe symbole - Wilk
Symbol ciemności, świata podziemnego, nocy, żarłoczności, agresji, przebiegłości, początku życia i płodności (patrz: legenda o Romulusie i Remusie), nędzy i opieki. W folklorze germańskim był on symbolem Czasu pożerającym sześć owieczek - Dni. W kulturze morza śródziemnego Hades, Bóg podziemi, ubrany był w skórę wilka, a gromowładny Bóg German, Odyn, występował w otoczeniu wilków.
W baśniach wilk zwykle jest przedstawiany jako bohater negatywny, choć jednocześnie, np. jako bohater bajek Ezopa, jest nosicielem takiej pozytywnej wartości jak spryt. Jako iż często utożsamiany był z mieszkańcami Zaświatów, pojawiał się w bajkach jako odpowiednik Smoka, który z punktu widzenia psychologii bajki jest Jungowskim "cieniem", czyli tą ciemną częścią naszej natury, która nie pozwala nam stać się w pełni zintegrowaną jednostką. Będąc Cieniem wilk jest jednocześnie nosicielem wszystkich naszych lęków i wad, dlatego też zgodnie z "prawem baśni" widzimy w nim to, czego sami najbardziej się boimy i czego sami w sobie nie akceptujemy. Dlatego też, kiedy w baśni pojawia się wilk, warto się zastanowić, jakie cechy mu przypisujemy: bo to mogą być nasze cechy. Wilk stał się więc nosicielem najgorszych cech - jest postacią negatywną i odpowiednikiem postaci kojota w tradycji indiańskiej, tego, który (jak wierzą niektóre plemiona) przyniósł śmierć. Jednocześnie wilk, jak każda postać negatywna jest niezbędny w bajce, ma on bowiem do spełnienia bardzo istotne zadanie: musi doświadczać i nauczać Bohatera.
Jest on więc nauczycielem i mistrzem. A uczy między innymi o komplementarności, czyli dopełnianiu się światów. Wilk jako przedstawiciel świata podziemnego, sacrum (natury, świata nieprzetworzonego) wchodzi w relacje z człowiekiem, przedstawicielem świata ludzkiego, profanum (kultury, świata przetworzonego) i uczy go, że życie nie może istnieć bez śmierci, męskość bez kobiecości, a bez nocy dzień.
Myślę, że dosyć ciekawe. Pozdr Adr |