| - Fryderyka? - Alberto uśmiechnął się paskudnie. BArman na chwilę zamarł po czym znów szorował kufel. Obaj po chwili zupełnej ciszy spojrzeli na arystokratę. Ten pierwszy raz poświęcił ci przez chwilę więcej uwagi, po czym znów sporzał w podłogę.
- A po co Fryderyk? - Alberto znów przeniósł zainteresowanie na ciebie.
"Aż mnie ciarki przeszły. Alberto miał dziwnie przeszywające spojrzenie. Odwróciłam wzrok. Odkaszlnęłam nerwowo i wlepiłam wzrok w kieliszek który wcześniej postawiłam na stoliku.
- powiedzmy ze potrzebujemy ... potrzebuję pewnych informacji. Skrzyżowałam ręce na piersiach - a on jest ponoć w stanie nam pomóc - tak przynajmniej twierdziła niezbyt świadoma w tej chwili Simone. Niech ją szlag. jak ten cały Fryderyk zechce zapłaty to mu ja oddam!"
- Tak? - arystokrata się zainteresował. - ale informacje kosztują.
Zmarszczył się. Ściągnął perukę i usiadł okrakiem na krześle.
- Choć w naszym kraju ponoć najwięcej. - Alberto i arystokrata zaśmiali się pod nosem. - Ale ty nie jesteś stąd. Skąd jesteś?
__________________
"Women and cats will do as they please, and men and dogs should relax and get used to the idea."
Robert A. Heinlein
Ostatnio edytowane przez Latilen : 16-02-2008 o 00:40.
|