| Zagadka: „O czym mowa?” Jeżeli chcesz się pobawić, to nie czytaj ostatniej zwrotki i zastanów się, czym są owe wojska opisywane w utworze?
Dzień za dniem, za rokiem rok,
W słońcu dnia, wśród nocy cieni,
Wszędzie słychać głuchy krok
Czterech armii królów ziemi.
Dzień za dniem, za rokiem rok
Idą armie przez skraj świata,
Czy dzień jasny, czy też mrok
Pora zimy, czy też lata.
Wiele klęsk poniosły już,
Wiele razy zwyciężały,
Wiele im świeciło zórz
W tej podróży przez świat cały.
Pośród kwiatów, pośród drzew
Z zielonymi sztandarami
Tam, gdzie ptaków słychać śpiew
Idzie pierwsza z czterech armii.
Małe dzieci, lekki wiatr
Pelerynki im rozwiewa
Zieleń oczu, zieleń szat
Pieśń zieloną im zaśpiewa.
Druga armia złotem lśni.
Idą pośród zbóż przez pola
Aż do kresu swoich dni,
Gdzie ich poprowadzi dola.
Młodzież dzielna. Słońca krąg
Aureole im zaplata.
Tak za rokiem mija rok
Złotej armii w złotych szatach.
Trzecia armia dziwna jest:
Mocni, silni weterani.
Nas ich twarzach miesza się
Radość z smutkiem,
Śmiech ze łzami.
Tarcze, zbroje - dziwów dziw:
Kir z purpurą, brąz ze złotem.
Armia pustych pól i niw
Idzie w słońce w wiatr i w słotę.
Kiedy się dopełni czas,
Trzecia armia padnie w bojach,
Wtedy zalśni biały blask
Białej armii w białych zbrojach.
Z północnego kraju tam,
Gdzie zawieja, mróz, śnieżyca,
Wyjdzie armia z białych bram
Starców, o brodatych licach.
Czterej władcy żądni krwi
W bój prowadzą swe oddziały.
I tak już miliony dni,
Odkąd gwiazdy zajaśniały
Odkąd pierwszy promyk dnia
Przeciął mroki pierwszej nocy,
Odtąd walka królów trwa,
Walka gniewu, krwi i mocy.
Kilka osób swego czasu zgadło bez problemów, że chodzi o to, co napisane jest poniżej, ale byli też tacy, co doszukiwali się rozmaitych podtekstów.
I zapewne nigdy nikt
Nie dotrzyma armiom kroku,
Póki nie przeminą dni
Będą trwały pory roku. |