| Ludzie. Ludzie nigdy się nie zmienią…
Zawsze byli, są i będą tacy sami. Bezmyślne tłumy, nie rozumiejące zasad rządzących światem. Ludzie, który nie robią absolutnie nic by zmienić świat i swój własny los. Tacy do ostatniej chwili pozostaną bierni. A nawet jeśli się zbudzą, to będzie już za późno.
Bydło.
A każde bydło ma swojego pasterza…
Tak, oni stanowili prawdziwe niebezpieczeństwo. Kierując narodami, byli jednymi z największych sił. Prezydenci przychodzili i odchodzili, ale „władcy lalek” zawsze pozostawali ci sami. Zawsze tak samo niebezpieczni. Zawsze z tym samym bydłem, które było im ślepo posłuszne. Z własnej woli, krok po kroku, uniezależniali się od swych władców. Stara zasada „dziel i rządź”. Jak łatwo przejąć kontrolę nad ludźmi. Trochę dogmatów, odrobina dyplomacji, szczypta niedopowiedzeń i wykorzystanie braków w edukacji większości obywateli. Gotowy przepis na niezauważalną niewolę. Każdy naród był pod kontrolą.
I to przesądziło o losach ludzkości…
A teraz ci, którzy bezmyślnie dali się zmanipulować, znów oddali się w ręce władców. Jakie to typowe…
Młody człowiek z pogardą patrzył na duchownego. Jego kasztanowe oczy wyrażały niechęć do tego małego zwierzaka, który wykorzystywał nieszczęście innych. Miał czerwone, nieuczesane włosy, będące wyrazem buntu wobec wszelkiej władzy. Władzy, która zawiodła wtedy, gdy była najbardziej potrzebna. Ubrany jak zwykły gangster, w skórzaną kurtkę i spodnie, nie wyróżniał się zbytnio z tłumu motocyklistów. Z wyjątkiem jasnozielonego motocykla. I pary dwóch zimnych szkieł, w których odbijał się obraz manipulatora…
-Pfff- skomentował.
Do bydła i tak nic by nie trafiło.
Nigdy nie trafi… |